Popularne wyszukiwania
Polecamy
Biblioteczka
Filtry
Książki w biblioteczce
[97]
Generuj link
Zmień widok
Sortuj:
Wybrane półki [1]:
Przeczytała:
2019-04-29
2019-04-29
Średnia ocen:
6,9 / 10
3725 ocen
Oceniła na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 7535
Opinie: 239
Przeczytała:
2019-04-23
2019-04-23
Średnia ocen:
5,9 / 10
1560 ocen
Oceniła na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 2843
Opinie: 93
Przeczytała:
2018-09-23
2018-09-23
Średnia ocen:
6,4 / 10
3733 ocen
Oceniła na:
10 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 6139
Opinie: 163
Przeczytała:
2018-04-09
2018-04-09
Średnia ocen:
6,8 / 10
1629 ocen
Oceniła na:
10 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 3068
Opinie: 110
Przeczytała:
2019-02-11
2019-02-11
Średnia ocen:
5,7 / 10
2431 ocen
Oceniła na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 4420
Opinie: 95
Przeczytała:
2015-05-11
2015-05-11
Średnia ocen:
6,2 / 10
4985 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 8155
Opinie: 219
Przeczytała:
2015-05-11
2015-05-11
Średnia ocen:
7,2 / 10
852 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 1602
Opinie: 38
Przeczytała:
2018-12-08
2018-12-08
Średnia ocen:
6,1 / 10
18069 ocen
Oceniła na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 31563
Opinie: 677
Przeczytała:
2018-12-16
2018-12-16
Średnia ocen:
5,4 / 10
14094 ocen
Oceniła na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 24666
Opinie: 476
Przeczytała:
2019-01-06
2019-01-06
Średnia ocen:
5,2 / 10
9684 ocen
Oceniła na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 17527
Opinie: 318
Przeczytała:
2018-02-28
2018-02-28
Średnia ocen:
6,6 / 10
1592 ocen
Oceniła na:
4 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 2674
Opinie: 87
Przeczytała:
2015-02-14
2015-02-14
Średnia ocen:
6,6 / 10
1935 ocen
Oceniła na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 3311
Opinie: 79
Przeczytała:
2016-08-04
2016-08-04
Średnia ocen:
6,2 / 10
1142 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 2394
Opinie: 39
Przeczytała:
2016-08-30
2016-08-30
Średnia ocen:
6,5 / 10
2381 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 4644
Opinie: 74
Przeczytała:
2015-04-28
2015-04-28
Średnia ocen:
6,0 / 10
11744 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 20725
Opinie: 448
Przeczytała:
2018-02-19
2018-02-19
Średnia ocen:
7,4 / 10
3657 ocen
Oceniła na:
6 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 5951
Opinie: 188
Przeczytała:
2018-06-25
2018-06-25
Średnia ocen:
7,3 / 10
662 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 1733
Opinie: 29
Przeczytała:
2018-08-04
2018-08-04
Średnia ocen:
6,6 / 10
244 ocen
Oceniła na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 626
Opinie: 18
Średnia ocen:
6,9 / 10
18241 ocen
Na półkach:
Czytelnicy: 30744
Opinie: 1335
Przeczytała:
2018-04-24
2018-04-24
Średnia ocen:
7,5 / 10
3868 ocen
Oceniła na:
10 / 10
Na półkach:
Zobacz opinię (12 plusów)
Czytelnicy: 6428
Opinie: 188
Zobacz opinię (12 plusów)
Popieram
12
"Siebie zabiłem, nie staruchę"
Kiedy czytamy kryminały, najczęściej stajemy po stronie śledczego, który dąży do odkrycia, kto jest przestępcą, tylko po to, by wsadzić go za kratki. Nie zastanawiamy się nad emocjami, jakie targają mordercą. Liczą się tylko motywy i dowody zbrodni oraz kto zabił. Postać zbrodniarza schodzi na dalszy plan, bo najistotniejsze jest przestępstwo, które popełnił.
Fiodor Dostojewski natomiast postanowił skupić swoją uwagę nie na dowodach i śledztwie, lecz na psychologii mordercy. Rodiona Romanowicza Raskolnikowa pozanjemy, gdy już planuje przedsięwzięcie zabicia starej lichwiarki. Zanim zdecyduje się na ostateczny krok, poznajemy całą jego sytuację materalną i rodzinną, które ostatecznie pchają bohatera "Zbrodni i kary" do przekrocznia granicy, przez którą nie da się już wrócić.
Proste, co nie? Jak u każdego przestępcy. Bieda, chęć zmienienia swojego życia, przestępsto. Tak jednak nie jest u Raskolnikowa. Dostojewski nie podaje nam odrazu całego portretu psychologicznego bohatera. Jego postać poznajemy wraz z postępem fabuły i dopiero, kiedy przeczytamy ostatnią stronę, będziemy w stanie zadać sobie pytanie: czy Raskolnikow rzeczywiście jest zbrodniarzem?
"Zbrodnia i kara" to nie tylko studium psychologiczne mordery, ale całej warstwy petersburskiej biedoty. Wpływ miasta na ludzi jest dostrzegalny przez całą powieść. Jak i Adam Mickiewicz w "Ustępie" do III części "Dziadów" opisał Sankt Petersburg jako "miasto budowane przez Szatany", tak i w powieści Dostojewskiego miasto jest opisywane jako demoniczne. Plac Sienny, po którym lubi przechadzać się Raskolnikow, jest przepełniony postaciami takimi jak: pijak Marmieładow, prostytutka Sonia czy erotoman o pedofilskich skłonnościach Swidrygajłow. W tej części Petersburga nie ma szczęśliwych zakończeń. Ludzie rodzą się, by zgnić. I tu nasuwa się bardzo ważna refleksja. Czy faktycznie natura stworzyła wszystkich ludzi równymi sobie, czy to tylko społeczeństwo rozdziela ludzi na Napoleonów i wszy?
"Zbrodnia i kara" to nie tylko jedna z lektur, które trzeba przeczytać, by zdać maturę z podstawy programowej, ale również świetna powieść psychologiczna. Tym, którzy nie znają tej książki naprawdę polecam, a tym, którzy muszą ją przeczytać, proponuję pokonanie swojego lenistwa czy rusofobii i przeczytania chociaż pierwszych dwóch części (uwierzcie, że później sami nie będziecie mogli się oderwać).
Tym, którzy już przeczytali powieść polecam film "Zbrodnia i kara" z 1970 roku w reżyserii Lva Kulidzhanova.
"Siebie zabiłem, nie staruchę"
więcej Pokaż mimo toKiedy czytamy kryminały, najczęściej stajemy po stronie śledczego, który dąży do odkrycia, kto jest przestępcą, tylko po to, by wsadzić go za kratki. Nie zastanawiamy się nad emocjami, jakie targają mordercą. Liczą się tylko motywy i dowody zbrodni oraz kto zabił. Postać zbrodniarza schodzi na dalszy plan, bo najistotniejsze jest...