Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński39
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jan Kochanowski
Źródło: By Józef Buchbinder - http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=6548&dirids=1, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4825192
Znany jako: Jan z CzarnolasuZnany jako: Jan z Czarnolasu
97
6,5/10
Urodzony: 01.01.1530Zmarły: 22.08.1584
Polski poeta epoki renesansu, tłumacz, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1564–1574, poeta nadworny Stefana Batorego w 1579 roku, sekretarz królewski i wojski sandomierski w latach 1579–1584. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie i poetę, który najbardziej przyczynił się do rozwoju polskiego języka literackiego.
W swojej twórczości łączył inspiracje pochodzące z różnych nurtów filozoficznych: neoplatońskie, neoarystotelesowskie, neostoickie, epikurejskie, sokratejsko-sceptyczne, erazmiańsko-ireniczne, ogólnochrześcijańskie. Lista jego dzieł obejmuje kilkaset utworów, w znacznej części wierszowanych, pisanych w języku polskim i po łacinie: 301 fraszek, 59 pieśni, wierszowanych tragedii, przekładu 150 psalmów oraz wielu innych. Nadrzędnym celem literackim poety było stworzenie dzieła literackiego doskonałego pod względem formalnym i treściowym przy wykorzystaniu ówczesnych polskich norm stylistyczno-językowych oraz skodyfikowanych zasad poetyk antycznych i renesansowych. Zachowywał przy tym równowagę między zbytnią archaizacją a nadmierną modernizacją języka. Jako pierwszy stosował gatunki liryczne nie przeznaczone bezpośrednio do śpiewu, wprowadzając do nich nowe rozmiary wierszowe i odmiany stroficzne. Forma wierszowa stała się dla Kochanowskiego ważnym elementem tekstu, podkreślała zmianę tematu oraz nastroju utworu.
W swojej twórczości łączył inspiracje pochodzące z różnych nurtów filozoficznych: neoplatońskie, neoarystotelesowskie, neostoickie, epikurejskie, sokratejsko-sceptyczne, erazmiańsko-ireniczne, ogólnochrześcijańskie. Lista jego dzieł obejmuje kilkaset utworów, w znacznej części wierszowanych, pisanych w języku polskim i po łacinie: 301 fraszek, 59 pieśni, wierszowanych tragedii, przekładu 150 psalmów oraz wielu innych. Nadrzędnym celem literackim poety było stworzenie dzieła literackiego doskonałego pod względem formalnym i treściowym przy wykorzystaniu ówczesnych polskich norm stylistyczno-językowych oraz skodyfikowanych zasad poetyk antycznych i renesansowych. Zachowywał przy tym równowagę między zbytnią archaizacją a nadmierną modernizacją języka. Jako pierwszy stosował gatunki liryczne nie przeznaczone bezpośrednio do śpiewu, wprowadzając do nich nowe rozmiary wierszowe i odmiany stroficzne. Forma wierszowa stała się dla Kochanowskiego ważnym elementem tekstu, podkreślała zmianę tematu oraz nastroju utworu.
6,5/10średnia ocena książek autora
9 337 przeczytało książki autora
2 226 chce przeczytać książki autora
86fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Odprawa posłów greckich. Transkrypcja na współczesną polszczyznę
Jan Kochanowski
7,4 z 16 ocen
32 czytelników 5 opinii
2023
Pismo. Magazyn opinii nr 1 (61) / 2023
Jan Kochanowski, Charles Bukowski
7,3 z 23 ocen
36 czytelników 0 opinii
2023
„Fraszka z każdej strony…”. (Nie)przejrzystość. Wiersze
Jan Kochanowski
6,8 z 4 ocen
7 czytelników 0 opinii
2019
Antologia poezji polskiej
Jan Kochanowski, Cyprian Kamil Norwid
8,5 z 22 ocen
147 czytelników 1 opinia
2017
Fraszki. Pieśni. Treny. Odprawa posłów greckich
Jan Kochanowski
8,3 z 6 ocen
12 czytelników 1 opinia
2017
Psalmy polskie czasu reformy. Tetrapla łódzka na 500 lat Reformacji
Jan Kochanowski, praca zbiorowa
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2017
Antologia poezji staropolskiej
Jan Kochanowski, Jan Andrzej Morsztyn
6,9 z 17 ocen
49 czytelników 1 opinia
2011
Powiązane treści
Rozmowy
18
Aktualności
Konrad Wrzesiński
442
Bez Jana Pawła II, ale z Tokarczuk. Zmiany na liście lektur
Aktualności
Konrad Wrzesiński
21
Egzamin ósmoklasisty z polskiego. Jakie były lektury?
Publicystyka
Marcin Waincetel
4
Klasyka kultury i konteksty z popkultury, czyli przygotowania do matury – poradnik dla wszystkich
Niektórzy mówią, że matura to bzdura, inni, że to najważniejszy, bo pierwszy egzamin dojrzałości. Jaka jest prawda? Majowe wyzwanie to nie tylko sprawdzenie wiedzy i umiejętności,...
Publicystyka
Remigiusz Koziński
35
Pisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
Temat wydawał się prosty. Nic bardziej banalnego, jak sprawdzić, którzy pisarze i poeci patronują ulicom. Jak zwykle w tego typu sytuacjach, im bliższa perspektywa, tym problem...
Publicystyka
Marcin Waincetel
6
Nowoczesna poezja współczesna, czyli slam poetycki
Jaka jest polska poezja XXI wieku? Gdzie znajduje się jej centrum? Gdzie kulturowe źródło? I do kogo właściwie dociera? Odpowiedzi mogą być nieoczywiste. Bo wydaje się, że to, co...
Varia
LubimyCzytać
52
13 cytatów o seksie, czyli dosłownie, romantycznie i pikantnie o miłosnych uniesieniach
Jeśli chodzi o seks (ten opisywany na łamach książek, oczywiście),istnieją różne gusta czytelników i czytelniczek. Niektórym osobom w ogóle nie przeszkadzają dosłowne opisy...
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie, A ludzką sprawiedliwość w ręku trzymacie, Wy mówię, którym ludzi paść poruczono I zwirzchności nad ...
Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie, A ludzką sprawiedliwość w ręku trzymacie, Wy mówię, którym ludzi paść poruczono I zwirzchności nad stadem bożym zawierzono: Miejcie to przed oczyma zawżdy swojemi, Żeście miejsce zasiedli boże na ziemi, Z którego macie nie tak swe własne rzeczy, Jako wszytek ludzki mieć rodzaj na pieczy.
14 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Chwasty Polskie Jan Kochanowski
7,3
Książka idealna na prezent. Pięknie wydana, na gatunkowym papierze, z ilustracjami i to nie byle jakimi. Poezja może nie jest cieszącą się popularnością dziedziną literacką, ale warto od czasu, do czasu po nią sięgnąć, a Chwasty polskie, to lektura, którą można dzielić się z innymi. Warto czytać ją na głos w gronie znajomych, by zrobić burzę mózgu i zabawić się jak w szkole w analizę dzieła, bądź można ją wyszeptać w zaciszu domowej alkowy z drugą połówką, partnerem, małżonkiem. Świat erotyki będzie mienił się innymi barwami. Warto również poeksperymentować, oczywiście przy interpretacji poezji czołowych polskich twórców.
Muzyka płynąca z wierszy Jan Kochanowski
8,3
Gdy poezja spotyka na swojej drodze muzykę, to czuję się poruszony podwójnie. Ponieważ, tak jak obie te dziedziny sztuki posiadają zdolność do oddziaływania na swoich odbiorców niezliczoną ilością środków przekazu, ja także nie pozostaję nieczuły na bodźce płynące z instrumentarium tego królestwa doznań. Nie potrafię się zdystansować od magii słów i dźwięków połączonych we wspólnym zdobywaniu serca, potrzebującego czegoś więcej niż dają czasy współczesne z ich szybkością i spłycaniem wzruszeń. Janusz Nowosad celnie to ujął w przedmowie, że zarówno poezja jak i muzyka przemawiają do nas swym pięknem. Ja bym jeszcze do tego dodał umiejętność poruszania najczulszych strun w ludzkiej duszy. Chyba tylko te dwie sztuki potrafią tak wyraźnie kreować nasze odczucia, aby stwarzać złudzenie zdobywania szturmem, tkliwej strony ludzkiej osobowości.
Ta antologia jest niczym udane koncertowanie. Przypomina granie wierszy na fortepianie w Żelazowej Woli, wzrusza lirycznością przy dźwiękach skrzypiec na grobie Niccola Paganiniego w Parmie. Śladami poezji prowadzi nas Janusz Nowosad do historii towarzyszącej powstaniu "Pstrąga" Franza Schuberta. Ożywia architektów duchowych wrażeń o których w wielu przypadkach można by powiedzieć, że zostali dawno przysypani warstwami niepamięci. To w ich utworach zawarto swoisty konglomerat tonów w które uderzają mistrzowie. Odcieni smutku i radości, ukrytych pokładów pragnień od zawsze kierujących człowiekiem, pytań z których to zadane przez Ludwika Jerzego Kerna, wyznacza kierunek naszych zainteresowań:
"Czym jest muzyka? Nie wiem.
Może po prostu niebem
Z nutami zamiast gwiazd".
Już Jan Kochanowski pisał o mapach nieba, na których gwiazdozbiór Lutni rozczulał światową poezję tonami tego instrumentu. Jednak muzyka nie pochodzi jedynie z wytworów ludzkich rąk. I o tym też wspominają inni poeci, którzy słyszą tęsknotę w podmuchach wiatru i szumie liści, kołysaniu fal nadają takiego samego znaczenia jak najczulszym szmerom skrzypiec. To już cała łąka wygrywa do rytmu wersów, ptaki wyśpiewują ody do Ludwiga van Beethovena, "niedotykalne poruszy religia czysta, muzyka". Tak, "te pieśni wyszły z ziemi,z lasów i miedzy", dla przyrody muzykowanie staje się najlepszym sposobem na przetrwanie. Ludzkość miała potężną nauczycielkę muzyki w postaci natury.
Chyba nie było większego malarza polskości w muzyce nad Fryderyka Chopina. Tworzone przez niego emocje emanują tęsknotą, w cudnych tonach fortepianu wyrywa się utracona wolność. Wielu poetów próbowało oddać czarowne chwile, podczas których na dźwięk nokturnów i mazurków mdleją serca. Myślę, że poeta bardziej rozumie kompozytora niż pozostali twórcy. Bo poeci i muzycy chadzają tymi samymi drogami. Dysponują podobnymi narzędziami przydatnymi do oddziaływania na ludzi, instrumentami zbudowanymi z podobnego tworzywa, którego podstawą jest wrażliwość. Zachęcam wszystkich tych, którzy chcą zobaczyć gwiazdy polskiej poezji na muzycznym niebie, do skosztowania bemoli na kartach tej antologii.
Dyskusje związane z autorem
Chcesz zadać pytanie autorowi Jan Kochanowski?
Dołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad
Rozpocznij dyskusjęDołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad