Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Jak to jest, kiedy kogoś kochasz?"

W końcu nadszedł dzień, w którym udało mi się skończyć tę książkę. Przeciągałam czytanie tej opowieści tak długo nie dlatego, że była nuda, ale dlatego, że chciałam jak najdłużej cieszyć się światem stworzonym przez Sarah J. Maas. To co autorka zafundowała czytelnikom w tym tomie wgniata w siedzenie i sprawia, że pragnie się więcej.

Nadszedł czas zemsty. Aelin wraca do Adarlanu, by pomścić swych bliskich, odzyskać tron i zmierzyć się z ciemnością, która nadchodzi ze wszystkich stron.

Ta część okazała się być jak dotąd najlepszym tomem cyklu. Wszystkie wydarzenia, które mają miejsce w tej historii są naładowane akcją i jej zwrotami, kipią emocjami i niejednokrotnie przyprawiły mnie o stan przedzawałowy. Były momenty, które zaskakiwały mnie swoim rozwojem i finałem. Wielokrotnie bałam się o los bohaterów, których tak bardzo polubiłam.

Wielowątkowość historii i zmiana perspektyw, z których można obserwować bieg wydarzeń sprawiają, że książka pomimo swojej objętości nie jest nudna, ani przeciągnięta. Jak zawsze cieszę się, że dane mi było poznać historię z tak wielu punktów widzenia. Każdy bohater miał swoje pięć, znaczących minut.

Postacie wykreowane przez autorkę jak zawsze są na najwyższym poziomie. Aelin dojrzewa ze strony na stronę, z tomu na tom. Nie jest już zwykłą zabójczynią i dziewczyną na posyłki. Jest królową jakiej Terrasen potrzebuje, a może i cała Erilea. Rowan, Aedion, Dorian, Chaol, Manon, Elide, Lysandra - każdy z tych bohaterów wnosi do książki ważny element, bez którego cała historia byłaby uboga. Bez takich przyjaciół i sprzymierzeńców podbicie świata byłoby niemożliwe.

Nie będzie zaskoczeniem jeśli napiszę, że świat stworzony przez autorkę jak zawsze zaskakuje swoją oryginalnością i precyzją. Niejednokrotnie pisałam, że Sarah J. Maas potrafi czarować prostymi słowami. Moja wyobraźnia została jak zawsze pobudzona do granic możliwości, a czuję, że jeszcze niejednym mnie w przyszłości zaskoczy.

Z niecierpliwością wyczekuję tomu piątego i cieszę się, że Pani Maas skończyła tą część w tak spokojnym momencie. Przynajmniej mogę odetchnąć i wyczekiwać "Imperium Burz", ze spokojniejszym sercem.

"To trochę tak, jakby się każdego dnia umierało po kawałku, ale z drugiej strony żyło pełnią życia."

Polecam.

"Jak to jest, kiedy kogoś kochasz?"

W końcu nadszedł dzień, w którym udało mi się skończyć tę książkę. Przeciągałam czytanie tej opowieści tak długo nie dlatego, że była nuda, ale dlatego, że chciałam jak najdłużej cieszyć się światem stworzonym przez Sarah J. Maas. To co autorka zafundowała czytelnikom w tym tomie wgniata w siedzenie i sprawia, że pragnie się...

Ta historia serio... wsysa! Przeczytałam ją "jednym tchem", nie mogąc się od niej oderwać zatraciłam się w świecie gdzie podróże w czasie są czymś normalnym dla obdarzonych i tajemniczym dla zwyczajnych. Fabuła bardzo dobra, bohaterowie nie są ani "płascy" ani jednakowi. Wypożyczając całą trylogię zmartwiłam się tym iż książki są dosyć grube i zbraknie mi czasu na przeczytanie... byłam w błędzie. Na "Czerwień Rubinu" poświęciłam dzień z krótkimi przerwami. Oby następne tomy były tak samo dobre albo jeszcze lepsze! POLECAM

Ta historia serio... wsysa! Przeczytałam ją "jednym tchem", nie mogąc się od niej oderwać zatraciłam się w świecie gdzie podróże w czasie są czymś normalnym dla obdarzonych i tajemniczym dla zwyczajnych. Fabuła bardzo dobra, bohaterowie nie są ani "płascy" ani jednakowi. Wypożyczając całą trylogię zmartwiłam się tym iż książki są dosyć grube i zbraknie mi czasu na...

Nie, nie i jeszcze raz nie! Dlaczego dobre książki tak szybko muszą się kończyć?? Będzie mi brakowało Gwen, Gideona i całej reszty. Xemerius jeszcze raz rozbawił mnie do łez, ileż ja bym dała za takiego małego i niewidzialnego przyjaciela z ripostą gotową na każdą okazję. Ciężko rozstać się z czymś co było naprawdę bardzo dobre... Podsumowując całą trylogię (moim zdaniem inaczej się nie da jak tylko ocenić całość) muszę napisać, że jest to kawał dobrej roboty ze strony autorki! Postacie, krajobraz... wszystko to zostało precyzyjnie i ze smakiem przekazane za pomocą słów. Nic innego mi nie pozostaje jak polecić tę książkę!

Nie, nie i jeszcze raz nie! Dlaczego dobre książki tak szybko muszą się kończyć?? Będzie mi brakowało Gwen, Gideona i całej reszty. Xemerius jeszcze raz rozbawił mnie do łez, ileż ja bym dała za takiego małego i niewidzialnego przyjaciela z ripostą gotową na każdą okazję. Ciężko rozstać się z czymś co było naprawdę bardzo dobre... Podsumowując całą trylogię (moim zdaniem...

Część drugą oceniam tak samo jak pierwszą, ponieważ jest zaczęta w momencie, w którym kończy się część poprzednia i dlatego trudno jest je ocenić oddzielnie. Nic dodać, nic ująć. Akcja cały czas się rozwija i brnie do finału. Nic nie jest przewidywalne ani oczywiste, nawet romans, który cały czas towarzyszy głównym bohaterom. Nawiasem "mówiąc" moje serce skradł Xemerius. Jego humor i cięte riposty są po porostu bezbłędne! POLECAM.

Część drugą oceniam tak samo jak pierwszą, ponieważ jest zaczęta w momencie, w którym kończy się część poprzednia i dlatego trudno jest je ocenić oddzielnie. Nic dodać, nic ująć. Akcja cały czas się rozwija i brnie do finału. Nic nie jest przewidywalne ani oczywiste, nawet romans, który cały czas towarzyszy głównym bohaterom. Nawiasem "mówiąc" moje serce skradł Xemerius....