Zabójczyni

Niby spoko wstęp, ALE opowiadanie 5 powinno być jako 2, no nie będę spoilerować, sami się domyślicie.

Niby spoko wstęp, ALE opowiadanie 5 powinno być jako 2, no nie będę spoilerować, sami się domyślicie.

Przeczytałam po poleceniu przez koleżankę po drugiej części (Korona w Mroku ) i uważam, że ten wybór był bardzo dobry. Idealne uzupełnienie całej serii. Jesteśmy w stanie bliżej poznać z czym zmagała się główna bohaterka jak i ogólnie poznać ją jeszcze bliżej :)

Przeczytałam po poleceniu przez koleżankę po drugiej części (Korona w Mroku ) i uważam, że ten wybór był bardzo dobry. Idealne uzupełnienie całej serii. Jesteśmy w stanie bliżej poznać z czym zmagała się główna bohaterka jak i ogólnie poznać ją jeszcze bliżej :)

Miłe uzupełnienie serii. Nie było to natomiast nic odkrywczego.

Miłe uzupełnienie serii. Nie było to natomiast nic odkrywczego.

Opowiadania przeczytałam przed rozpoczęciem serii. Nie wiem czy to dobrze czy źle, ale wiele rzeczy było już dla mnie później jasnych. Same opowiadania są ok. Wprowadzają nas w świat Szklanego tronu, przybliżają główną bohaterkę oraz wyjaśniają trochę spraw, które dopiero się pojawią. Nie są jakoś bardzo porywające czy niesamowite. Od do przeczytania, przy czym czyta się je dobrze i szybko. Choć muszę przyznać, że u mnie wywołały lekką konsternację - nie do końca zgadzał mi się przedstawiony w nich obraz głównej bohaterki z tym jaki dostałam w pierwszej części serii. Nie do końca umiem określić o co mi chodzi, ale ewidentnie coś mi w niech zgrzyta.

Opowiadania przeczytałam przed rozpoczęciem serii. Nie wiem czy to dobrze czy źle, ale wiele rzeczy było już dla mnie później jasnych. Same opowiadania są ok. Wprowadzają nas w świat Szklanego tronu, przybliżają główną bohaterkę oraz wyjaśniają trochę spraw, które dopiero się pojawią. Nie są jakoś bardzo porywające czy niesamowite. Od do przeczytania, przy czym czyta się je...

Pierwszy wątek o super mega najlepszej na świecie 16 letniej ZABÓJCZYNI, którą ruszyło sumienie aby uwolnić niewolników (w najbardziej przewidywalny, nudny i nie interesujący sposób) to musi być najdurniejsza rzecz jaką którykolwiek przeczytałem, dziewczyna, która para się mordowaniem ludzi ma moralne rozterki odnośnie niewolników.
Wisienką na torcie są oklepane schematy. Na samym początku zostaje przedstawiona bohaterka i bohater, są opisani jako wrogowie ale oczywiście trzeba pokazać, że jednak jest między nimi rodzi jakieś uczucie. Zamiast zabijać przeciwników usypia się ich naciskając punkty na ciele. Osoba okradziona z 200 niewolników woli sobie porozmawiać ze złodziejem niż go zabić co prowadzi do ucieczki tego złodzieja. Wątki tak durne że az się wierzyć nie chcę, że ktokolwiek jest w stanie je scierpieć.

Pierwszy wątek o super mega najlepszej na świecie 16 letniej ZABÓJCZYNI, którą ruszyło sumienie aby uwolnić niewolników (w najbardziej przewidywalny, nudny i nie interesujący sposób) to musi być najdurniejsza rzecz jaką którykolwiek przeczytałem, dziewczyna, która para się mordowaniem ludzi ma moralne rozterki odnośnie niewolników.
Wisienką na torcie są oklepane schematy....

7,5

7,5

Myślę, że najlepszą recenzją będzie wypunktowanie faktu, że zaczęłam ją w maju, skończyłam w grudniu. Gdybym od niej zaczęła, może moje nastawienie byłoby inne, ale przeczytana po trzech tomach tylko i wyłącznie mnie wkurzała, choć faktycznie wyjaśnia sporo rzeczy, które doprowadziły nas do wydarzeń znanych ze Szklanego Tronu.

Jednak! Pierwsze dwa opowiadania? Nie. O ile Władca Piratów jeszcze jako tako przeszedł, o tyle a Czerwonej Pustyni utknęłam na dobre. Po tych dwóch byłam gotowa wystawić jedną gwiazdkę i rzucić ją daleko w kąt, zniechęciła mnie tak bardzo, że w ogóle nie miałam ochoty kończyć, ale zbliża się koniec roku i wypadałoby zakończyć go z czystym sumieniem.

I w sumie dobrze, że to zrobiłam, bo Podziemny Świat to moje ulubione opowiadanie i coś na co ewidentnie czekałam. Opowiadanie, które wyjaśnia, co stało się z Samem Cortlandem. Szkoda tylko, że to jedyne, które naprawdę mi się podobało, bo już Imperium Adarlanu było mi kompletnie obojętne.

jedyne, co wychodzi spoko, to fakt, że nie są to opowiadania kompletnie z dupy, ale są ze sobą połączone i stanowią fabularną całość. Następują jedno po drugiej, wydarzenia z drugiego są bezpośrednim skutkiem pierwszego, jedno do drugiego nawiązuje. Szkoda tylko, że kompletnie mnie nie porwały i dla mnie są raczej stratą czasu niż fajną lekturą.

Myślę, że najlepszą recenzją będzie wypunktowanie faktu, że zaczęłam ją w maju, skończyłam w grudniu. Gdybym od niej zaczęła, może moje nastawienie byłoby inne, ale przeczytana po trzech tomach tylko i wyłącznie mnie wkurzała, choć faktycznie wyjaśnia sporo rzeczy, które doprowadziły nas do wydarzeń znanych ze Szklanego Tronu.

Jednak! Pierwsze dwa opowiadania? Nie. O ile...

Trafiłem na wersję, która zawierała tylko opowiadanie, więc je opiszę, ale nie mogę ocenić całej książki.

Krótkie opowiadanie wprowadzające postać głównej bohaterki całego cyklu. Ani dobre, ani złe - szczerze mówiąc, nijakie i bardzo słabo związane ze "Szklanym Tronem". Tylko dla prawdziwych fanatyków sagi (skądinąd, bardzo dobrej literatury młodzieżowej), kolekcjonerów, ale nie polecam kupować za więcej niż kilka złotych.

Trafiłem na wersję, która zawierała tylko opowiadanie, więc je opiszę, ale nie mogę ocenić całej książki.

Krótkie opowiadanie wprowadzające postać głównej bohaterki całego cyklu. Ani dobre, ani złe - szczerze mówiąc, nijakie i bardzo słabo związane ze "Szklanym Tronem". Tylko dla prawdziwych fanatyków sagi (skądinąd, bardzo dobrej literatury młodzieżowej), kolekcjonerów,...

Świetne uzupełnienie głownej serii, dostajemy możliwość poznania głównej bohaterki sagi z innej perspektywy, dokładnie przyjrzeć się jej radosnym jak i bolesnym doświadczeniom, pozycja obowiązkowa dla czytelników Szklanego Tronu

Świetne uzupełnienie głownej serii, dostajemy możliwość poznania głównej bohaterki sagi z innej perspektywy, dokładnie przyjrzeć się jej radosnym jak i bolesnym doświadczeniom, pozycja obowiązkowa dla czytelników Szklanego Tronu

Mam złamane serce. Niby wiedziałam jakie będzie zakończenie, ale zawsze jest ten promyk nadziei. Teraz nie mogę się doczekać dalszej historii i jakie odniesienia pojawią się do tych nowelek.

Mam złamane serce. Niby wiedziałam jakie będzie zakończenie, ale zawsze jest ten promyk nadziei. Teraz nie mogę się doczekać dalszej historii i jakie odniesienia pojawią się do tych nowelek.