Jestem zawiedziona. Motyw, który na początku wydawał mi się tak ciekawy i widziałam w nim duży potencjał, nie został według mnie dobrze wykorzystany. Na początku powieść wydawała się intrygująca, ale z czasem staje się średnio ciekawa.

Wydarzenia w tej książce były bardzo rozwodnione, tak naprawdę niewiele stało się fabularnie podczas tej opowieści. Co do samej fabuły też mam zarzuty, jeśli chodzi o rozwiązanie całej akcji, to wyjaśnienia dlaczego dzieje się tak, a nie inaczej, nie były dla mnie satysfakcjonujące. Motywy działania Pierwszego wydają się mało przekonujące. Mogło to zostać wyjaśnione szerzej i bardziej dogłębnie. Powód brzmi dość błaho.

Było wiele rozdziałów, które nic nie wnosiły do całej akcji, były tylko jej przedłużeniem.

Co do bohaterów, to też nie uważam, żeby byli jakoś super napisani, nie wciągnęłam się za bardzo w historię. Postać Magdy mnie czasami irytowała swoimi odzywkami, nastoletnimi humorkami, robieniem na złość oraz swoją naiwnością. Dialogi między postaciami były dość sztywne, mało przekonujące.

Sceny walki… łom i rzucanie ziołami. Lekka przesada.

Było dość dużo nieracjonalnych decyzji ze strony Magdy, typowych dla głupiutkich postaci oraz ignorowanie oczywistych wskazówek.

Domyśliłam się bardzo szybko dwóch głównych „plot twistów”, więc czytanie nie sprawiło mi szczególnej frajdy, a rozwiązanie akcji nie było zaskoczeniem.

Szkoda, że taki potencjał słowiańskiej mitologii nie został lepiej wykorzystany.

Jestem zawiedziona. Motyw, który na początku wydawał mi się tak ciekawy i widziałam w nim duży potencjał, nie został według mnie dobrze wykorzystany. Na początku powieść wydawała się intrygująca, ale z czasem staje się średnio ciekawa.

Wydarzenia w tej książce były bardzo rozwodnione, tak naprawdę niewiele stało się fabularnie podczas tej opowieści. Co do samej fabuły też...

Opowieść jest średnio ciekawa. Na początku buduje napięcie i ciekawość ale potem robi się już nudna. Końcówka trochę podbudowuje ale nadal jest za nudno i przewidywalnie. Magda jest niesamowicie irytująca. I naiwna. W świecie gdzie widzi się dziwne stwory i duchy powinno się być bardziej podejrzliwym.
Lepiej żeby historia skupiła się na Feliksie, skoro tytuł serii to Żniwiarz. Wątek Nadii zaciekawił mnie, ale zaraz był powrót do Magdy, więc i tak rozczarowanie. Nie pasuje mi ta bohaterka. Dam jeszcze szansę następnemu tomowi, może też trzeciemu ale marnie widzę tą historię. Pomysł słowiańskich potworów jest fajny, jednak dla mnie jest ich za mało, a rzucanie w nich ziołami jest dziecinne. Może bohaterzy budowali by jakieś bomby, petardy (oh nie bo wtedy był by wiedźmin, nie żniwiarz :p na jedno i tak wychodzi). Walka łomem i prętem- błagam, słabo to wypada. Sceny walki ogólnie mówiąc są nieciekawie opisane. Głównie opiera się to o ciągłe wywracanie i uderzanie się bohaterów o mury i murki (serio).

Opowieść jest średnio ciekawa. Na początku buduje napięcie i ciekawość ale potem robi się już nudna. Końcówka trochę podbudowuje ale nadal jest za nudno i przewidywalnie. Magda jest niesamowicie irytująca. I naiwna. W świecie gdzie widzi się dziwne stwory i duchy powinno się być bardziej podejrzliwym.
Lepiej żeby historia skupiła się na Feliksie, skoro tytuł serii to...

na początku nie byłam zbytnio przekonana ale potem nie mogłam się oderwać

na początku nie byłam zbytnio przekonana ale potem nie mogłam się oderwać

Wcześniej przeczytałem Zapomnianą księgę i na jej tle to Żniwiarz wygląda skromnie. Widać mniejsze doświadczenie autorki, o tyle, o ile całośc ma sens to momentami traciłem zainteresowanie. W Zapomnianej księdze natomiast to nie miało miejsca, mimo rozczarowującego zakonczenia reszta historii była bardzo wciągająca. Zobaczymy, póki co liczę na to że jakość będzie szła w górę wraz z nabieraniem doświadczenia przez autorkę.

Wcześniej przeczytałem Zapomnianą księgę i na jej tle to Żniwiarz wygląda skromnie. Widać mniejsze doświadczenie autorki, o tyle, o ile całośc ma sens to momentami traciłem zainteresowanie. W Zapomnianej księdze natomiast to nie miało miejsca, mimo rozczarowującego zakonczenia reszta historii była bardzo wciągająca. Zobaczymy, póki co liczę na to że jakość będzie szła w...

Po książkę sięgnęłam dla autorki, nie wiedząc, że jest oznaczona jako młodzieżowa. I chwała Bogu, bo pewnie bym od razu odłożyła, a tu bardzo miłe zaskoczenie. Trafiłam co prawda na ta serie z jakaś dziwna korektą (bo to samo jest w drugim tomie) ale sama fabuła - bardzo dobra, chociaz oczywiście jest jest to głęboki rys psychologiczny postaci, tylko akcyjniak fantasy.

Po książkę sięgnęłam dla autorki, nie wiedząc, że jest oznaczona jako młodzieżowa. I chwała Bogu, bo pewnie bym od razu odłożyła, a tu bardzo miłe zaskoczenie. Trafiłam co prawda na ta serie z jakaś dziwna korektą (bo to samo jest w drugim tomie) ale sama fabuła - bardzo dobra, chociaz oczywiście jest jest to głęboki rys psychologiczny postaci, tylko akcyjniak fantasy.

• Wiedzieliście, że "Pusta Noc" jest określeniem ostatniej nocy przed pogrzebem zmarłego? Ludzie gromadzili się wtedy w izbie, gdzie leżało ciało na wspólnej modlitwie i śpiewie.
• Po przeczytaniu Cyklu Zapomnianej Księgi miałem duże oczekiwania co do Żniwiarza i muszę przyznać, że się nie zawiodłem. Pusta Noc to pierwszy tom cyklu i jest to jednocześnie wprowadzenie w dłuższą historię jaką przygotowała dla nas autorka. Wykreowany świat, a raczej "nasz" świat, w którym istnieją ludzie, którzy "widzą" więcej, a także wszelkiej maści zmory, ożywieńce i tajemnicze cienie, jest świetnym zabiegiem połączenia swojskości z paranormalną rzeczywistością. Nie znajdziecie tu filozoficznych, nieco głębszych przemyśleń głównych bohaterów, jednak postać Magdy oraz sama fabuła powodują, że książka jest fantastyczna i wciągająca.
• Język, a także cała oprawa zarówno okladkowa jak i techniczna jest na wysokim poziomie. Należy to docenić w czasie, gdy tak często promowana jest wydawnicza bylejakość.
• Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po drugi tom i będę mógł doświadczyć tego, gdzie zawiłe ścieżki losu i przeznaczenia poprowadzą bohaterów. Choć brakowało mi nieco fantazji i filozoficznego polotu w kreacji charakteru i zachowania przede wszystkim Feliksa to bardzo szybka, samonapędzająca się akcja wynagradzała mi te drobne niedociągnięcia i bawiłem się przy tej pozycji naprawdę dobrze, jednocześnie kibicując Magdzie w jej dążeniu do spełnienia swoich marzeń.
• Najczęściej czytam "papier" wieczorami i muszą przyznać, że niecierpliwe czekałem na ten moment, aż wrócę do przygód Magdy i Feliksa. Kreacja Magdy jest rewelacyjna i jako główna bohaterka, choć samotna, jest dobroduszną, sympatyczną i bardzo ciekawską osobą. Jej relacja z Mateuszem jest urocza i przyjemnie się ją czytało. Były to jedne z momentów tej "swojskości", o której pisałem na początku. Nieco mniej podobała mi się kreacja Feliksa. Miałem nadzieję, że bedzie nieco bardziej...mroczny, tajemniczny? Tymczasem dostajemy sympatycznego, choć nieco burkiwego wujka. Jakoś mi się to nie sklejało z profesją i długością życia jaką jest obdarowany, ale oczywiście to moje zdanie.
• Fabułę Pustej Nocy można podzielić na dwie kategorie. Wątków pobocznych, gdzie nasi bohaterowie zmagają się z różnymi pozornie niezwiązanymi ze sobą sytuacjami, co pozwala nam nieco bliżej i dokładniej poznać postacie poboczne oraz samych bohaterów, a także uczucia jakie nimi targają. Drugą kategorią jest główny wątek i tu muszę podkreślić, że bardzo podobała mi się historia opowiadana z różnych perspektyw i co ważne również z perspektywy "złola". Taki "prosty" zabieg powodował, że cała historia pozornie odarta z tajemniczości nabierała swoistej prędkości, bo niecierpliwie czekałem na konfrontację. Końcówka książki zostawiła pewien niedosyt, bo liczyłem na pewne spotkanie między bohaterami, ale czuję, że następne tomy mi to wynagrodzą.

• Wiedzieliście, że "Pusta Noc" jest określeniem ostatniej nocy przed pogrzebem zmarłego? Ludzie gromadzili się wtedy w izbie, gdzie leżało ciało na wspólnej modlitwie i śpiewie.
• Po przeczytaniu Cyklu Zapomnianej Księgi miałem duże oczekiwania co do Żniwiarza i muszę przyznać, że się nie zawiodłem. Pusta Noc to pierwszy tom cyklu i jest to jednocześnie wprowadzenie w...

Bez względu na wiek,czy masz lat 15 czy 40 + jak ja, warto przeczytać.

Bez względu na wiek,czy masz lat 15 czy 40 + jak ja, warto przeczytać.

Książka daje mi odczucie dość infantylnej - najbardziej w języku i stylu pisania. Czuję ogromną różnicę w stylu przekazywania treści pomiędzy książką autorki z 2023 roku, która była dużym pozytywnym zaskoczeniem, a tą z 2017. Ta daje mi trochę klimat dobrego amatorskiego opowiadania napisanego przez ucznia liceum na lekcje polskiego.

Co do samej treści i pomysłu, myślę że jest dobry i ma potencjał, ale tutaj niezbyt wykorzystany. Niby coś się działo, ale nie wywołało to u mnie większy emocji. Bardzo równa i prosta fabuła, prości i niezbyt złożeni bohaterowie. Sięgnę po kolejne tomy serii, ale głównie dzięki zakończeniu, gdzie wydarzyło się wreszcie coś - nie powiem, że zaskakującego, ale bardziej dynamicznego. Liczę, że w kolejnych tomach będzie coraz lepiej pod względem fabuły i stylu.

Książka daje mi odczucie dość infantylnej - najbardziej w języku i stylu pisania. Czuję ogromną różnicę w stylu przekazywania treści pomiędzy książką autorki z 2023 roku, która była dużym pozytywnym zaskoczeniem, a tą z 2017. Ta daje mi trochę klimat dobrego amatorskiego opowiadania napisanego przez ucznia liceum na lekcje polskiego.

Co do samej treści i pomysłu, myślę że...

Książka naprawdę wciągająca, jednak nie jest zbytnio powalająca. Przez dłuższy czas mi się naprawdę podobała pomimo usilnego przedłużania historii przez autorkę. Mimo wszystko zakończenie upewniło mnie, że nie zabiorę się niestety za drugą część, ale serdecznie zachęcam do przeczytania jej i zapoznania się ze światem pełnym słowiańskich demonów. Nie zabraknie wiele niezapomnianych wrażeń i ciekawych wątków. Uważam, że mogło być lepiej, ale nie jest źle, książka naprawdę mi się podobała z wyjątkiem zakończenia.

Książka naprawdę wciągająca, jednak nie jest zbytnio powalająca. Przez dłuższy czas mi się naprawdę podobała pomimo usilnego przedłużania historii przez autorkę. Mimo wszystko zakończenie upewniło mnie, że nie zabiorę się niestety za drugą część, ale serdecznie zachęcam do przeczytania jej i zapoznania się ze światem pełnym słowiańskich demonów. Nie zabraknie wiele...

Ciekawa książka, walki z demonami może nie są jakieś imponujące ale w miarę zrozumiale napisane. Świat przedstawiony lekko napisany. Ciekawe postacie ale nie poczułam z nimi jakiś więzi. Szkoda że nie dało się skupić tylko na Magdzie, Feliksie i Mateuszu tylko 10 innych osób też miało swoje 5 min przez co trochę się gubiłam. Ale i tak przyjemnie się czytało i mogę polecić jako lekką powieść fantasy.

Ciekawa książka, walki z demonami może nie są jakieś imponujące ale w miarę zrozumiale napisane. Świat przedstawiony lekko napisany. Ciekawe postacie ale nie poczułam z nimi jakiś więzi. Szkoda że nie dało się skupić tylko na Magdzie, Feliksie i Mateuszu tylko 10 innych osób też miało swoje 5 min przez co trochę się gubiłam. Ale i tak przyjemnie się czytało i mogę polecić...