Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Istna kaszana. Brak logiki połączony z pseudointelektualnymi wywodami. Tytuł intrygował - gra między ścigającym a ściganym zapowiadała się obiecująco, ale ostatecznie ta powieść jest dla mnie wielką klapą. Powtarzanie kilku kwestii w kółko budzi irytację - jak np. ciągłe tłumaczenie dlaczego Edling za każdym razem przedstawia się podczas rozmów telefonicznych mimo, że wie kto dzwoni. Również budowanie wielkiej tajemnicy z tego dlaczego Edling wyleciał z prokuratury - wyleciał, bo dotknął przesłuchiwaną dziewczynę w rękę? Dobrą osią powieści mogłoby być oparcie jej na rozszyfrowywaniu ludzkich zachowań (aspekt psychologiczny) albo logicznym opisie śledztwa (aspekt kryminalny) - niestety w obu przypadkach nastąpiło wielkie rozczarowanie.

Istna kaszana. Brak logiki połączony z pseudointelektualnymi wywodami. Tytuł intrygował - gra między ścigającym a ściganym zapowiadała się obiecująco, ale ostatecznie ta powieść jest dla mnie wielką klapą. Powtarzanie kilku kwestii w kółko budzi irytację - jak np. ciągłe tłumaczenie dlaczego Edling za każdym razem przedstawia się podczas rozmów telefonicznych mimo, że wie...

Kwintesencja naszych czasów. A najbardziej przypadł mi do gustu wróżbita Merlin wysyłający reklamowe SMS-y.

Kwintesencja naszych czasów. A najbardziej przypadł mi do gustu wróżbita Merlin wysyłający reklamowe SMS-y.

"Jak głęboko wystarczy podrapać chłopca, by znaleźć pod spodem drapieżne zwierze?"

"Jak głęboko wystarczy podrapać chłopca, by znaleźć pod spodem drapieżne zwierze?"

Smutek Torunn, jej wściekłość, żal obija się we mnie i huczy. Od strony emocjonalnej to najtrudniejszy tom. Tu przestałam lubić Elranda i Margido zamykających się w uśmiechu, za którym nie idzie zrozumienie i sztucznej pomocy przykrywającej poczucie obowiązku. Czy poza ostatnią stroną powieści jest dla tej rodziny szansa?

Smutek Torunn, jej wściekłość, żal obija się we mnie i huczy. Od strony emocjonalnej to najtrudniejszy tom. Tu przestałam lubić Elranda i Margido zamykających się w uśmiechu, za którym nie idzie zrozumienie i sztucznej pomocy przykrywającej poczucie obowiązku. Czy poza ostatnią stroną powieści jest dla tej rodziny szansa?