Podchodząc do książki, miałam nieco wyższe oczekiwania. Przyznaję, że bazowałam na jakimś wyobrażeniu o czym to jest, ale czegoś mi tu jednak zabrakło. Sama historia na pewno warta przeczytania, miejscami sceny nawet szokujące czy wywołujące takie dość nieprzyjemne dreszcze wyczekiwania.

Na pewno zgadzam się z ideą autora - jestem w stanie uwierzyć, że tak jakoś by to właśnie wyglądało w rzeczywistości, co niestety nie za dobrze mówi o nas jako o ludziach w ogóle. Jeśli chodzi też o to wydanie, bardzo podobał mi się wstęp Stephena Kinga i muszę powiedzieć, że wniósł on sporo do mojego odbioru książki. Polecam jednak przeczytać to dopiero po lekturze, bo były tam takie drobne spoilery.

Podchodząc do książki, miałam nieco wyższe oczekiwania. Przyznaję, że bazowałam na jakimś wyobrażeniu o czym to jest, ale czegoś mi tu jednak zabrakło. Sama historia na pewno warta przeczytania, miejscami sceny nawet szokujące czy wywołujące takie dość nieprzyjemne dreszcze wyczekiwania.

Na pewno zgadzam się z ideą autora - jestem w stanie uwierzyć, że tak jakoś by to...

Wspaniała książka. Początkowo nie sądziłam, że aż tak mi się spodoba. Do języka autora trzeba się przyzwyczaić- niby prosty, szybko jednak przeskakujący na mocno skomplikowany ton. Tym niemniej fabularnie świetne, bohaterowie niezwykli- każdy wyjątkowy i wyrazisty, pomimo niewielkiej objętości zdążyłam z wieloma bardzo się zżyć. Ta książka to emocjonalny Rollercoaster, w trakcie czytania imersja jest bardzo duża. To niezwykła opowieść o upadku cywilizacji i strachu, który tkwi w każdym z nas. Wybitna.

Wspaniała książka. Początkowo nie sądziłam, że aż tak mi się spodoba. Do języka autora trzeba się przyzwyczaić- niby prosty, szybko jednak przeskakujący na mocno skomplikowany ton. Tym niemniej fabularnie świetne, bohaterowie niezwykli- każdy wyjątkowy i wyrazisty, pomimo niewielkiej objętości zdążyłam z wieloma bardzo się zżyć. Ta książka to emocjonalny Rollercoaster, w...

Zabierałam się do tego już jakiś czas, bo czasem mam fazę właśnie na coś z takich „klasyków” brytyjskich, bądź amerykańskich. I to jest jedna z takich książek, które zostawiły mnie z satysfakcją z tego, że przesłuchałam i poznałam tę historię. Tutaj grupa chłopców przeżywa jako jedyna katastrofę lotniczą i ląduje na bezludnej wyspie. Początkowo bawią się, cieszą się brakiem nadzoru dorosłych, ale z czasem zaczyna się wśród nich budować hierarchia i społeczność, a decyzje tych, którzy przejmują władze, prowadzą do tragicznych rezultatów. I doskonale rozumiem, dlaczego ta książka należy do kanonu lektur brytyjskich, w Polsce też się gdzieś tam pojawia, chociaż chyba obecnie wypadł ją Orwell. Przedstawione motywy można tu analizować prosto, jak po sznurku i no ja, mówiąc wprost, jestem już dawno za stara, żeby to zrobiło na mnie jakieś większe wrażenie, no ale właśnie – satysfakcja z poznania tej historii w pełni, jest.

Zabierałam się do tego już jakiś czas, bo czasem mam fazę właśnie na coś z takich „klasyków” brytyjskich, bądź amerykańskich. I to jest jedna z takich książek, które zostawiły mnie z satysfakcją z tego, że przesłuchałam i poznałam tę historię. Tutaj grupa chłopców przeżywa jako jedyna katastrofę lotniczą i ląduje na bezludnej wyspie. Początkowo bawią się, cieszą się brakiem...

Władcę Much przeczytałem z polecenia.
Nie wiedziałem, że biorąc ją po raz pierwszy do rąk piszę się tym samym na poznanie tak mocnej, brutalnej ale jednocześnie bliskiej człowiekowi historii.
Początkowo dałem się zwieść zabawnym, infantylnym postaciom jakie są bohaterami tej powieści. To zmieniało się z każdym przeczytanym rozdziałem, w których autor daje nam wiele powodów do rozważań na temat zachowania człowieka - zarówno w obliczu nieznanego jak i funkcjonowania w społeczności.
Wniosków po tej lekturze zostaje sporo i zachęcam do jej samodzielnego zgłębienia, chociaż nie jest to powieść dla osób o "słabych" nerwach.

Władcę Much przeczytałem z polecenia.
Nie wiedziałem, że biorąc ją po raz pierwszy do rąk piszę się tym samym na poznanie tak mocnej, brutalnej ale jednocześnie bliskiej człowiekowi historii.
Początkowo dałem się zwieść zabawnym, infantylnym postaciom jakie są bohaterami tej powieści. To zmieniało się z każdym przeczytanym rozdziałem, w których autor daje nam wiele powodów...

To kolejny raz, gdy wzięłam się za książkę, która jest mocno polecana i ma dobre opinie. I co? I męczyłam się, bo styl pisania tej książki mi nie przypadł do gustu. Rozkręcało się to zdecydowanie za długo i strasznie mi się nudziło podczas czytania.

Rozumiem ogólny zamysł; dystopia, upadek społeczności, ale reeety, po opiniach sądziłam, że ta książka zapadnie mi w pamięć, a ja chcę zapomnieć o zmarnowanym czasie poświęconym na nią.

To kolejny raz, gdy wzięłam się za książkę, która jest mocno polecana i ma dobre opinie. I co? I męczyłam się, bo styl pisania tej książki mi nie przypadł do gustu. Rozkręcało się to zdecydowanie za długo i strasznie mi się nudziło podczas czytania.

Rozumiem ogólny zamysł; dystopia, upadek społeczności, ale reeety, po opiniach sądziłam, że ta książka zapadnie mi w pamięć,...

Opowieść o dumie i bezsensownej nienawiści wynikającej z niej. Przeraża mnie to, że wiele konfliktów w naszej historii zapewne wynikło z tak żałosnych, ale i ludzkich pobudek.
Największy plus za piękne i potworne odczarowanie obrazu niewinnych dzieci.

Opowieść o dumie i bezsensownej nienawiści wynikającej z niej. Przeraża mnie to, że wiele konfliktów w naszej historii zapewne wynikło z tak żałosnych, ale i ludzkich pobudek.
Największy plus za piękne i potworne odczarowanie obrazu niewinnych dzieci.

jedna z moich ulubionych pozycji do ktorej niejednokrotnie na pewno bede wracac <3

jedna z moich ulubionych pozycji do ktorej niejednokrotnie na pewno bede wracac <3

Utwór, który zdaje się być klasyką dystopii, choć, w mojej ocenie, pojęciu dystopii sprytnie się wymyka: WŁADCA MUCH to uniwersalna przypowieść o powstawaniu cywilizacji i kultur, systemów politycznych, społecznych i gospodarczych. Wyróżnia się spośród innych pozycji ze swojego gatunku, gdzie zazwyczaj istnieje od początku gotowy, przerażający świat, do którego autor nas zaprasza.

U Goldinga lęk wzbudza bowiem brak zasad, konieczność kształtowania ich od nowa. Społeczność tworzyć muszą chłopcy, niedoświadczeni życiowo, bez określonych poglądów politycznych i schematów myślowych. Dostają w darze ogromną przestrzeń i nieokreślony czas – jaki jest tego efekt?

Samolot ewakuujący grupę chłopców z miejsca, w którym trwa wojna atomowa, zostaje zestrzelony nad (dotychczas) bezludną wyspą. Zbiorowisko chłopców w różnym wieku (w wieku od kilku do kilkunastu lat),o różnych temperamentach i osobowościach, próbuje opracować zasady funkcjonowania w nowych warunkach w oczekiwaniu na ratunek.

Wyłaniają się główne postaci, niczym trzy spierające się w świecie siły: Ralph, zdecydowany i empatyczny, reprezentujący empiryzm i dobro ogółu; Prosiaczek, ufający nauce i analitycznemu myśleniu; Jack, narwany, agresywny, wzbudzający respekt poprzez strach.

Utwór czyta się jednocześnie jak powieść przygodową i jak moralitet. Blisko mu do „Folwarku zwierzęcego” Orwella, z pewnością bliżej niż do „Roku 1984”. Alegoryczne postaci odpowiadają archetypom postaw ludzkich – zarówno liderów, jak i podążającego za nimi tłumu.
Ostateczny cel chłopców zostaje osiągnięty… ale czy rozwój zawsze wymaga ofiar?
---

Ania
https://www.instagram.com/double.bookspresso/

Utwór, który zdaje się być klasyką dystopii, choć, w mojej ocenie, pojęciu dystopii sprytnie się wymyka: WŁADCA MUCH to uniwersalna przypowieść o powstawaniu cywilizacji i kultur, systemów politycznych, społecznych i gospodarczych. Wyróżnia się spośród innych pozycji ze swojego gatunku, gdzie zazwyczaj istnieje od początku gotowy, przerażający świat, do którego autor nas...

Nie mam żadnych złudzeń, że ludzie to paskudny gatunek. We "Władcy much" świetnie ukazano przejęcie władzy i budowanie się zasad współżycia z tym okropnym detalem, że mowa jest o odizolowanych dzieciach. Najpierw można pomyśleć, że dzieci są najbardziej niewinne i cóż może pójść nie tak. Ale później czytelnik uzmysławia sobie, jak bardzo te dzieci nasiąkły już tym, co w ich życiu rodzinnym było codziennością. Wspaniale widać, kto wykazuje tendencję do myślenia, do brutalności. Mamy tu też motyw motywacji lidera, ślepego podążania, takiego stadnego zachowania. To fascynująca lektura na wielu poziomach i skłaniająca do refleksji. I to zostało wydane w 1954! Fascynujące!

Nie mam żadnych złudzeń, że ludzie to paskudny gatunek. We "Władcy much" świetnie ukazano przejęcie władzy i budowanie się zasad współżycia z tym okropnym detalem, że mowa jest o odizolowanych dzieciach. Najpierw można pomyśleć, że dzieci są najbardziej niewinne i cóż może pójść nie tak. Ale później czytelnik uzmysławia sobie, jak bardzo te dzieci nasiąkły już tym, co w ich...

Spodziewałem sie po tej książce dużo więcej. Całość była dobra, ale ostatnie 30 stron, już takie nie było. Zbyt mało było tam analizy postaci. W sumie zastanawiam się o co tyle szumu.

Spodziewałem sie po tej książce dużo więcej. Całość była dobra, ale ostatnie 30 stron, już takie nie było. Zbyt mało było tam analizy postaci. W sumie zastanawiam się o co tyle szumu.