Behawiorysta

Znakomita pozycja. Tej książki się nie czyta/słucha, z nią się po prostu płynie. Dużo się dzieje, są zwroty akcji. Jedyne, o co mógłbym się przyczepić to wątek związany ze Śląskiem i perypetiami rodzinnymi głównego antagonisty, który nieco spowalnia i nudzi.
Podsumowując, po lekturze tomu pierwszego, na pewno sięgniecie po kolejne związane z historiami Gerarda Edlinga. Polecam i zachęcam!

Znakomita pozycja. Tej książki się nie czyta/słucha, z nią się po prostu płynie. Dużo się dzieje, są zwroty akcji. Jedyne, o co mógłbym się przyczepić to wątek związany ze Śląskiem i perypetiami rodzinnymi głównego antagonisty, który nieco spowalnia i nudzi.
Podsumowując, po lekturze tomu pierwszego, na pewno sięgniecie po kolejne związane z historiami Gerarda Edlinga....

Przedszkole zostaje zajęte przez niebezpiecznego przestępcę, grozi śmiercią nauczycielkom i dzieciom. Transmituje wszystko w internecie, dając widzom wybór, kogo ma zabić. Między innymi dzięki pomocy Gerarda Edlinga szybko udaje się ująć zamachowca. Jednak nie kończy to krwawych zbrodni. Na stronie pojawiają się kolejne wybory - zamachowiec przedstawia ludzi, których może zabić i pozostawia wybór publiczności. Tak to przynajmniej wygląda. Edling znany jest ze swojej znajomości kinezyki i dlatego służby proszą go o pomoc (mimo że został usunięty z prokuratury). Przede wszystkim jego była podopieczna Beata Drejer, bardzo ufa osądowi Edlinga i chętnie się do niego zwraca. Jednak każdy czasem podejmuje błędne decyzje, a nawet przy tych właściwych nie wszystko idzie po naszej myśli...
Mróz stawia czytelnika przed dylematem, zmusza do zastanowienia, co sam by wybrał. Bo w końcu powstrzymanie się od oddania głosu też jest decyzją. Jednocześnie poznajemy Edlinga prywatnie i służbowo i budzi on bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony to wysokiej klasy specjalista, z drugiej wygląda na bardzo samotnego i nieszczęśliwego... Książkę czyta się bardzo dobrze i szybko - mocno wciąga, zachęca do dalszego czytania, napisana jest lekkim, płynnym językiem.
Na podstawie powieści został nakręcony serial, ale z tego co pamiętam, mogłabym go ocenić jedynie jako "na motywach". Książka stanowczo lepsza.

Przedszkole zostaje zajęte przez niebezpiecznego przestępcę, grozi śmiercią nauczycielkom i dzieciom. Transmituje wszystko w internecie, dając widzom wybór, kogo ma zabić. Między innymi dzięki pomocy Gerarda Edlinga szybko udaje się ująć zamachowca. Jednak nie kończy to krwawych zbrodni. Na stronie pojawiają się kolejne wybory - zamachowiec przedstawia ludzi, których może...

Książka "Behawiorysta" Remigiusza Mroza to bardzo dobrze napisany thriller i kryminał. Trzyma ona w napięciu i ciągle zaskakuje obrotem wydarzeń.

Opowiada ona o byłym prokuratorze, Gerardzie Edlingu, który specjalizuje się w dziedzinie kinezyki. Kieruje się on swoimi zasadami i wartościami, jest opanowany i nadmiernie kontroluje każdy swój gest, używa poprawnego języka oraz nosi charakterystyczny beżowy garnitur.

Gdy kompozytor dokonuje zamachu na przedszkole, bierze zakładników, a do tego nie przedstawia żądań. Na dodatek w internecie pojawia się transmisja na żywo z przedszkola, która nadawana jest przez samego sprawcę. Napastnik nie okazuje żadnych oznak niepokoju, strachu czy niepewności. Wręcz przeciwnie, jest pewny siebie oraz czuje się swobodnie. Również jak Edling kontroluje każdy swój gest, przez co behawiorysta ma problemy z odczytaniem jego intencji.

Po tym, co w przeszłości zrobił Gerard, mało kto jest w stanie mu zaufać, lecz tylko on może rozwiązać tą sprawę. Co wydarzy się dalej? Kim jest zamachowiec i czego oczekuje? Ile ofiar pochłonie ta sprawa? Odpowiedzi na te pytania, jak i na wiele innych, dowiecie się po przeczytaniu. Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, nie każdy jest w środku taki, na którego wygląda z zewnątrz. Nie każdy jest tym, kim wydaje się na pierwszy rzut oka.

Książka jest napisana w bardzo ciekawy, lecz znany sposób. Co rozdział opisywane są wydarzenia z innego miejsca. Przykładowo, w jednym rozdziale opisywane są poczynienia prokuratury, po czym kolejny rozdział opisuje Gerarda czy kompozytora. Dzięki takiemu zabiegowi wiemy, co dzieje się po drugiej stronie w równoległym czasie. Sami bohaterowie wykreowani są bardzo dobrze, i nie trudno się do nich przywiązać, a sama akcja nie zatrzymuje się. Można nawet powiedzieć, że przyspiesza, a zwrotu wydarzeń nie sposób jest przewidzieć. Książka na każdym kroku zaskakuje.

Poruszane zostają tutaj tematy związane z moralnością człowieka oraz psychologią. Dylematy zwrotni, a do tego rozszyfrowywanie komunikatów niewerbalnych występują w niemalże każdym rozdziale. Dzięki temu, można dowiedzieć się wiele o gestach wysyłanych nieświadomie. Oprócz tego, poruszane są tutaj trudne tematy, takie jak wpływ niektórych sytuacji na człowieka, a szczególnie przeżytego dzieciństwa i działania pod wpływem silnych emocji.

Same opisy transmisji "Koncertu Krwi" są na tyle dobrze i brutalnie napisane, że pomimo papierowych stron, można z wielką dokładnością je sobie wyobrazić. Oprócz tego, książka ma dosyć nietypowe oznaczenia rozdziałów. Najlepszy kryminał jaki do tej pory czytałam. Na prawdę polecam się z nim zapoznać. Jedyny w swoim rodzaju.

Książka "Behawiorysta" Remigiusza Mroza to bardzo dobrze napisany thriller i kryminał. Trzyma ona w napięciu i ciągle zaskakuje obrotem wydarzeń.

Opowiada ona o byłym prokuratorze, Gerardzie Edlingu, który specjalizuje się w dziedzinie kinezyki. Kieruje się on swoimi zasadami i wartościami, jest opanowany i nadmiernie kontroluje każdy swój gest, używa poprawnego języka...

Dziś jest taki czas, że zamachowcy, terroryści itp nie mają żadnych zasad. W "Behawioryście" przetargiem są przedszkolne dzieci. Książka trzymała mnie w ciągłym napięciu. Jeśli ktoś lubi historie z przemocą, z działaniami policji i zakładnikami, to jest właśnie taka książka. Zakończenie mnie powaliło. Pokazało granice wytrzymałości, nawet fachowca od behawioryzmu. Szkoda, że tak się zakończyła ta historia, gdy na horyzoncie była emerytura, czas spokojny i tylko dla siebie.

Dziś jest taki czas, że zamachowcy, terroryści itp nie mają żadnych zasad. W "Behawioryście" przetargiem są przedszkolne dzieci. Książka trzymała mnie w ciągłym napięciu. Jeśli ktoś lubi historie z przemocą, z działaniami policji i zakładnikami, to jest właśnie taka książka. Zakończenie mnie powaliło. Pokazało granice wytrzymałości, nawet fachowca od behawioryzmu. Szkoda,...

"Oto twoje nuty. Wybierz dobrze, bo od twojego ruchu zależy melodia ich życia"

Za niektóre książki lepiej jest zabrać się późno, niż nie zabrać się wcale. Wiele osób namawiało mnie po sięgnięcie po książkę "Behawiorysta" od @remigiuszmroz . I muszę przyznać, że najpierw sięgnęłam po serial 😅 Tam gra aktorska Roberta Więckiewicza @w1eck zrobiła na mnie takie wrażenie, że musiałam sięgnąć po książce. I nie żałuję.
Mimo wielu różnic pomiędzy serialem a książką, w pewnym momencie zaczęłam je traktować jako dwie różne historie, szybko wkręciłam się zarówno w jedno jak i drugie. Czytając widziałam w myślach wszystkie miejsca w Opolu i okolicach, mieście które znam bo mieszkam w nim od kilku lat. Oglądając komentowałam uliczki i sceny kręcone w zoo. Obie wersje bardzo mi się spodobały!

Długo po skończeniu książki analizowałam zachowanie Horsta i jego transmisje puszczane na żywo. Jego dylematy. Jego koncert krwi. Podejście, gdzie do końca twierdził, że on tylko wykonuje wolę oglądających go ludzi. Przy niektórych włos się jeżył na skórze. Tak, wątki psychologiczne w tej książce są fenomenalnie dopracowane.

Świetnie wykreowani bohaterowie, tempo w jakim fabuła pędzi do przodu i nie zwalnia nawet na moment. W tej książce naprawdę cały czas coś się dzieje! Znajdziecie tam też plot-twisty i, jak to u Remigiusza Mroza, zakończenie którego nie sposób przewidzieć.

"Oto twoje nuty. Wybierz dobrze, bo od twojego ruchu zależy melodia ich życia"

Za niektóre książki lepiej jest zabrać się późno, niż nie zabrać się wcale. Wiele osób namawiało mnie po sięgnięcie po książkę "Behawiorysta" od @remigiuszmroz . I muszę przyznać, że najpierw sięgnęłam po serial 😅 Tam gra aktorska Roberta Więckiewicza @w1eck zrobiła na mnie takie wrażenie, że...

Postanowiłam jeszcze raz przeczytać tą książkę moja ocena nie uległa zmianie. Polecam 🤗

Postanowiłam jeszcze raz przeczytać tą książkę moja ocena nie uległa zmianie. Polecam 🤗

Super fajnie się czyta.

Super fajnie się czyta.

Historia ciekawa, ale czytało mi się bardzo ciężko. Nie skusiłam się póki co na część drugą.

Historia ciekawa, ale czytało mi się bardzo ciężko. Nie skusiłam się póki co na część drugą.

„Behawiorysta” to historia o byłym prokuratorze Gerardzie Edlingu, który zostaje poproszony o pomoc w rozwiązaniu pewnej kryminalnej sprawy. Ta nie jest prosta - przetrzymywane są dwie przedszkolanki wraz z grupką dzieci. Zamachowiec prowadzi internetową transmisję całego zajścia, robiąc ranking wśród oglądających, komu odebrać życie - starszej pani czy chorej dziewczynce. „Dylemat”, bo taką nazwę dostaje ta makabryczna gra, zaczyna wciągać coraz więcej osób. Ma też kolejne odsłony i ciąg dalszy.
Czy Edlingowi uda się pomóc?
Czy poradzi sobie z konsekwencjami do jakich doprowadzi ta sprawa?
Czy na pewno robi dobrze?
Ta książka budzi masę sprzecznych emocji. Czytając ją miałam zarówno łzy w oczach jak i dreszcze na skórze. Ponadto, główne postacie są tak dobrze napisane, że można by uwierzyć, iż że istnieją naprawdę. Zwłaszcza postać zamachowca i Edlinga są wyjątkowo wyraziste i rzeczywiste.
Język użyty w książce jest prosty. Zwiera mnóstwo przemyślanych opisów np. portretów psychologicznych postaci, sytuacji, czy miejsc, gdzie odbywają się dalsze transmisje. To dla mnie wielki plus tej pozycji. Ogólnie książka bardzo mi się podobała. Polecam wszystkim amatorom kryminałów. Jednak należy podkreślić, że „Behawiorysta” jest dla osób o mocnych nerwach.

„Behawiorysta” to historia o byłym prokuratorze Gerardzie Edlingu, który zostaje poproszony o pomoc w rozwiązaniu pewnej kryminalnej sprawy. Ta nie jest prosta - przetrzymywane są dwie przedszkolanki wraz z grupką dzieci. Zamachowiec prowadzi internetową transmisję całego zajścia, robiąc ranking wśród oglądających, komu odebrać życie - starszej pani czy chorej dziewczynce....

Uwielbiam Gerarda, zdecydowanie najlepsza część!

Uwielbiam Gerarda, zdecydowanie najlepsza część!