Jesteśmy społecznością, która kocha książki

NAJLEPSZA POWIEŚĆ MŁODZIEŻOWA, jaką ostatnio czytałam. Naprawdę.

Jude jest zwykłą dziewczynką, która wiedzie zwyczajne i nudne życie u boku dwóch sióstr i rodziców. Do czasu. Kiedy w ich domu pojawia się nieznajomy, wszystko się zmienia. Dzieci stają się świadkami okrutnej zbrodni, a dziwny przybysz zabiera je ze sobą do magicznego świata Faerie - pięknych i okrutnych istot, które nie potrafią kłamać. W tym królestwie nie ma keczupu i telewizji, są za to zaklęci służący, walki na miecze i intrygi. Całe mnóstwo intryg i przemocy.

W takim otoczeniu dorasta Jude, próbując odnaleźć się w świecie, do którego nie pasuje. Zmaga się nie tylko z morderstwem rodziców i dziwną relacją z przybranym ojcem, ale też z okrutnym księciem Cardanem i jego świtą, którzy gardzą śmiertelnikami. Jude przysięga sobie, że zrobi wszystko, by dorównać swoim prześladowcom, a nawet ich przewyższyć.

Holly Black stworzyła magiczny świat, niezwykłych bohaterów i historię, która wciąga od pierwszych stron.

Powieść jest podzielona na dwie księgi. Pierwsza, stanowiąca ok. 2/3 całości, wprowadza czytelnika w świat, przedstawia bohaterów i nakreśla całą intrygę. Jest nastrojowo i dość spokojnie. Natomiast później zaczyna się już prawdziwa "gra o tron", której nie powstydziłby się sam George R.R. Martin. I choć Black posługuje się wieloma znanymi schematami, ale robi to na tyle umiejętnie, że nie jest to irytujące. Kilka klisz również przełamuje (ja, przyznaję, dałam się zaskoczyć niejednokrotnie).

Jednak tym, co wyróżnia tę książkę na tle wielu innych dzieł z gatunku YA i stanowi o jej sile, są bohaterowie - począwszy od Jude. Wszyscy znamy te irytujące bohaterki powieści młodzieżowych - głupiutkie, niezdarne Mary Sue, którym wszystko się udaje. Na szczęście panna Duarte nie jest jedną z nich. Black stworzyła wiarygodną bohaterkę, która, wyrwana ze swojego świata, próbuje się dostosować do otoczenia, w którym się znalazła. Jude jest inteligentna, silna, ale jednocześnie - nie najlepsza. Popełnia błędy. Nie wszystko się jej udaje. Nie można nawet powiedzieć, by była szczególnie sympatyczna - ale mimo to jesteśmy w stanie zrozumieć ją i jej decyzje, nawet jeśli nie ze wszystkim się zgadzamy. I co najważniejsze - Jude naprawdę zmienia się w trakcie akcji. Czy na lepsze? Na to już nie odpowiem.

Tak samo jest z resztą bohaterów. Chyba żaden z nich nie jest czarno-biały. Ci, których na początku darzymy sympatią, pod koniec okazują się wcale nie tak dobrzy, a ci, których nienawidziliśmy - pokażą swoje drugie oblicze. I choć od początku wydaje nam się, że wiemy, kim jest tytułowy "Okrutny Książę" - pod koniec nie jest to wcale takie oczywiste.

Język i styl są naprawdę przystępne, a opisy plastyczne - Black za pomocą kilku słów udaje się wykreować magiczny nastrój okrutnego, pełnego przemocy, ale pięknego świata Faeries. Nie wiem, jak to wypadnie w tłumaczeniu (już samo "elfy" zamiast "faeries" nie do końca mnie przekonuje, no i uważam, że narracja w czasie teraźniejszym brzmi zdecydowanie bardziej naturalnie po angielsku) - mam nadzieję, że dobrze, i cieszę się, że polscy czytelnicy będą mogli sami przekonać się, o co tyle hałasu.

Cóż więcej mogę powiedzieć - Black kupiła mnie tą powieścią. Zakochałam się w okrutnym świecie Faeries, a historia wciągnęła mnie bez reszty, jak już dawno nie zrobiła tego żadna młodzieżówka (naprawdę po skończeniu miałam ochotę zacząć czytać od początku). Z niecierpliwością czekam na drugi tom z nadzieją, że będzie jeszcze lepszy.

NAJLEPSZA POWIEŚĆ MŁODZIEŻOWA, jaką ostatnio czytałam. Naprawdę.

Jude jest zwykłą dziewczynką, która wiedzie zwyczajne i nudne życie u boku dwóch sióstr i rodziców. Do czasu. Kiedy w ich domu pojawia się nieznajomy, wszystko się zmienia. Dzieci stają się świadkami okrutnej zbrodni, a dziwny przybysz zabiera je ze sobą do magicznego świata Faerie - pięknych i okrutnych...