Dżentelmen w Moskwie

Główny bohater, który zostaje skazany na dożywotni pobyt w luksusowym hotelu gdzie ma wszystko, może korzystać z każdego miejsca do woli, ma pieniądze, wszyscy go szanują i poznaje co chwile nowe osoby. No można by pomyśleć, że jednak w tej Rosji w tamtym czasie nie było tak źle.
Kompletnie nie rozumiem zachwytów nad tą książka. Zero fabuły, niepotrzebnie długie opisy do każdego wydarzenia, nijakie postacie. Bałem się przed przeczytaniem, że Amerykanin nie da rady z książką osadzoną w Rosji, no i cóż, miałem racje. Autor za wszelka cenę chciał popisać się swoimi informacjami na temat tego kraju (gdzie i tak zawalił sprawę już na pierwszych stronach) ale wyszło zbyt cukierkowo

Główny bohater, który zostaje skazany na dożywotni pobyt w luksusowym hotelu gdzie ma wszystko, może korzystać z każdego miejsca do woli, ma pieniądze, wszyscy go szanują i poznaje co chwile nowe osoby. No można by pomyśleć, że jednak w tej Rosji w tamtym czasie nie było tak źle.
Kompletnie nie rozumiem zachwytów nad tą książka. Zero fabuły, niepotrzebnie długie opisy do ka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka bardzo mądra, pełna złotych myśli, które gotowe można by przepisać do pamiętnika:) Zdecydowaną zaletą jest pięknie poprowadzona narracja, czy wręcz, ogólnie rzecz ujmując, język, w jakim została napisana. Pomimo że akcja rozgrywa się w czasach burzliwych dla Rosji, obserwujemy te wydarzenia jakby zza zasłony, są one odległym tłem dla wydarzeń hotelu Metropol, gdzie czas wydaje się mieć swój własny bieg.
Polubiłam tę książkę właśnie ze względu na to, jak wolno płynie w niej czas, ile jest przestrzeni na rozmyślania dotyczące filozofii, kultury, sztuki... Jedynym, co przeszkadzało mi w tym, by w pełni się nią cieszyć, był właśnie ten niedosyt akcji, który zresztą - jestem przekonana- był celowym zabiegiem; wiem jednak, że dla wielu może on od razu zdyskwalifikować tę pozycję, choć dla mnie była to tylko mała przeszkoda;)
"Dżentelmena w Moskwie" oceniam na plus, przede wszystkim ze względu na ciepło, otuchę i wartości, jakie przekazuje czytelnikowi

Książka bardzo mądra, pełna złotych myśli, które gotowe można by przepisać do pamiętnika:) Zdecydowaną zaletą jest pięknie poprowadzona narracja, czy wręcz, ogólnie rzecz ujmując, język, w jakim została napisana. Pomimo że akcja rozgrywa się w czasach burzliwych dla Rosji, obserwujemy te wydarzenia jakby zza zasłony, są one odległym tłem dla wydarzeń hotelu Metropol, gdzie czas...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Urocza. Klimatyczna. Mądra. Z cudownym zakończeniem.

Urocza. Klimatyczna. Mądra. Z cudownym zakończeniem.

Pokaż mimo to

Słowo, które nasuwa mi się do opisania tej książki to "przyjemna". Historia człowieka zamkniętego w jednym hotelu. Warto przeczytać, by spostrzec, że życie samo nada sens, jeżeli tylko trochę mu się poddamy i złapiemy okazję. Tylko nie radzę nastawiać się na watką akcję ;)

Słowo, które nasuwa mi się do opisania tej książki to "przyjemna". Historia człowieka zamkniętego w jednym hotelu. Warto przeczytać, by spostrzec, że życie samo nada sens, jeżeli tylko trochę mu się poddamy i złapiemy okazję. Tylko nie radzę nastawiać się na watką akcję ;)

Pokaż mimo to

Rewelacyjna książka, urzekło mnie subtelne poczucie humoru autora. Jak to powiedział Bill Gates, jeśli ktoś lubi Dostojewskiego, polubi i tę książkę.

Rewelacyjna książka, urzekło mnie subtelne poczucie humoru autora. Jak to powiedział Bill Gates, jeśli ktoś lubi Dostojewskiego, polubi i tę książkę.

Pokaż mimo to

Przyznam, że to jedna z najlepiej napisanych książek jakie czytałam. Zgrabnie opowiedziana historia z dużą dawką dobrego humoru, zgrabnymi dialogami i ciekawą akcją. Cóż może dziać się w hotelu- zapytacie. Oj wiele. Zwłaszcza, jeżeli cała historia dzieje się w Rosji…

Przyznam, że to jedna z najlepiej napisanych książek jakie czytałam. Zgrabnie opowiedziana historia z dużą dawką dobrego humoru, zgrabnymi dialogami i ciekawą akcją. Cóż może dziać się w hotelu- zapytacie. Oj wiele. Zwłaszcza, jeżeli cała historia dzieje się w Rosji…

Pokaż mimo to

Czy można za życia zostać przez innych uznanym za "byłego człowieka"?
W Rosji Radzieckiej wszystko jest możliwe,więc gdy hrabia Aleksander Rostow popełnia pewien wiersz i nie zamierza tworzyć jego kontynuacji władza ludowa odbiera mu prawo do normalności i skazuje na niebyt w dziesięciometrowej klitce na poddaszu moskiewskiego hotelu Metropol.
I w tym zdarzeniu tkwi paradoks powieści Amora Towlesa,bo wbrew logice pokazuje ona,jak pięknie można żyć i czerpać z życia,będąc pozornie zniewolonym.Wystarczy wola i radość życia,optymizm i wiara w drugiego człowieka.
"Dżentelmen w Moskwie" to fascynująca podróż odbywająca się w kilku wymiarach.Jednym z nich jest przepiękny wysmakowany język,dzięki któremu książkę czyta się z prawdziwą przyjemnością.Kolejnymi z nich są kultura,literatura,muzyka i ...kuchnia.
Dużym atutem powieści jest także pełen dystansu humor przypominający klimatem ten zaprezentowany w filmie "Grand Budapest Hotel"Wesa Andersona.
"Dżentelmen w Moskwie" to wartościowa piękna książka.

Czy można za życia zostać przez innych uznanym za "byłego człowieka"?
W Rosji Radzieckiej wszystko jest możliwe,więc gdy hrabia Aleksander Rostow popełnia pewien wiersz i nie zamierza tworzyć jego kontynuacji władza ludowa odbiera mu prawo do normalności i skazuje na niebyt w dziesięciometrowej klitce na poddaszu moskiewskiego hotelu Metropol.
I w tym zdarzeni...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

43/52 - Amor Towles: Dżentelmen w Moskwie.

Czytałam ją bardzo długo, ale nie dlatego, że jest nudna. Wprost przeciwnie. Historia osadzonego w areszcie domowym w moskiewskim hotelu Metropol hrabiego Rostowa jest taką książka, którą czyta się powoli, wręcz leniwie.

Tak samo zresztą jak sam Hrabia, który nigdy się nie spieszył, prawie nigdy nie biegał, cieszył się drobnymi sprawami jak choćby dobrą lekturą, był oazą ciepła, spokoju ducha i okazem żywej inteligencji.

Bardzo optymistycznie nastrajająca książka, główny bohater wydaje się być ucieleśnieniem stoika, a mimo to chwilami zaskakuje.

Biorąc też pod uwagę, że akcja przez 40 lat toczy się tylko w hotelu, mogłoby się wydawać, że będzie nudno, ale nie jest.

Mam tylko ostrzeżenie dla Was przed lektura, nim siądziecie do tej książki, najedzccie się solidnie, bo hrabia Aleksander jest smakoszem, a autor po prostu ,,sadystą". Potrafi tak pięknie opisać smaki różnych potraw, że z miejsca masz ochotę wybrać się do luksusowej bądź rosyjskiej restauracji i zamówić jedno z dań ;) Ta książka aż pachnie smakowitymi daniami.

Oraz jabłkami, ale dlaczego to już wiedzą ci, którzy przeczytali.

43/52 - Amor Towles: Dżentelmen w Moskwie.

Czytałam ją bardzo długo, ale nie dlatego, że jest nudna. Wprost przeciwnie. Historia osadzonego w areszcie domowym w moskiewskim hotelu Metropol hrabiego Rostowa jest taką książka, którą czyta się powoli, wręcz leniwie.

Tak samo zresztą jak sam Hrabia, który nigdy się nie spieszył, prawie nigdy nie biegał, cieszy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka jest jak miód, którym delektujesz się, gdy powoli i przyjemnie rozpływa się w ustach. To, że akcja nie pędzi od jednego wydarzenia do drugiego jest dla mnie ogromną zaletą w dzisiejszych czasach, gdy wszystko dzieje się tak szybko, że nie mamy kiedy zastanowić się nad życiem. Wspaniałe jest to, że z kart powieści przebija się erudycja autora - jest wiele trafnych nawiązań do rosyjskich arcydzieł, które doskonale uzupełniają klimat powieści. Amor Towles wspaniale uchwycił atmosferę tamtych czasów oraz rosyjskiego ducha, lecz także to, jak wiele w ludzkim życiu może namieszać los. Ksiązka pozwala się zanurzyć w tamtej epoce, jest tajemnicza i skłania ku refleksji, a także można znaleźć w niej wiele fantastycznych cytatów...Czego chcieć więcej?

Ta książka jest jak miód, którym delektujesz się, gdy powoli i przyjemnie rozpływa się w ustach. To, że akcja nie pędzi od jednego wydarzenia do drugiego jest dla mnie ogromną zaletą w dzisiejszych czasach, gdy wszystko dzieje się tak szybko, że nie mamy kiedy zastanowić się nad życiem. Wspaniałe jest to, że z kart powieści przebija się erudycja autora - jest wiele trafnych naw...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niezwykła panorama niełatwych czasów u naszego wschodniego sąsiada, okiem człowieka, który widzi ją tylko z jednej perspektywy – swojego hotelu, którego nie ma prawa opuszczać. Swoisty areszt domowy. Zaskoczyła mnie jedna sprawa – postępowanie bolszewików wobec rosyjskich arystokratów w porównaniu do gorzej urodzonych. Trudno zrozumieć, że arystokrata może być skazany na areszt domowy, albo na "-6" (nie wolno mu przebywać w sześciu najważniejszych rosyjskich miastach), a człowiek, który odważy się arystokratę zatrudnić, zostaje skazany na zsyłkę do obozu. Hrabia Rostow radzi sobie ze swoją sytuacją jak może najlepiej, zaprzyjaźnia się z personelem hotelowym i dogląda różnych hotelowych spraw. Ma też moment załamania, ale na szczęście wydaje się być człowiekiem dość optymistycznie do życia nastawionym. Z obserwacji ludzi i rozmów z nimi czyni sobie sposób na życie. Zaprzyjaźnia się z rezolutną dziewięciolatką, młodą idealistką, która z czasem zostaje trybem w machinie stając się członkiem kolektywu. Nawet rozumiem hrabiego. Życie prowadzone w ten ograniczony sposób może być całkiem ciekawe. Zwłaszcza w tak ciekawych czasach. I wśród tak ciekawych ludzi, którzy odwiedzają hotel, bowiem hrabia prowadzi z nimi fantastyczne, często inspirujące, filozoficzne dysputy. Można się też w takim hotelu kimś totalnie zauroczyć. Hrabia wie o tym najlepiej.... Odkrywa też w hotelu coś niezwykłego i od tej pory ma własną tajemnicę. Czy w takim miejscu da się coś ukryć? Hmmm... Myślę, że tylko hrabia Rostow wiedziałby gdzie. W hotelu ma swój własny świat i mimo uwięzienia zachowuje się i postępuje z wielką godnością, jak na hrabiego i na człowieka przystało. Zyskał sobie w ten sposób przyjaciół, o czym przyszło mu się przekonać po wypadku swojej "przyszywanej" córki. Nie czytałam jeszcze takiej książki. Pomysł na fabułę jest dość oryginalny (choć obudził we mnie delikatne skojarzenie z filmem "Terminal"), a wykonanie wręcz doskonałe i smakuje jak wyrafinowana potrawa serwowana przez wytwornego lokaja. Polecam ze wszech miar.

Niezwykła panorama niełatwych czasów u naszego wschodniego sąsiada, okiem człowieka, który widzi ją tylko z jednej perspektywy – swojego hotelu, którego nie ma prawa opuszczać. Swoisty areszt domowy. Zaskoczyła mnie jedna sprawa – postępowanie bolszewików wobec rosyjskich arystokratów w porównaniu do gorzej urodzonych. Trudno zrozumieć, że arystokrata może być skazany na areszt...

więcej

mniej

Pokaż mimo to