Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Absurd goni absurd i końca nie widać. Pierwszy tom tego tasiemca był moim debiutanckim spotkaniem z p.Mrozem. Niestety gdy zaczynam czytać jakąś serię, to ją kończę, bo jestem ciekawa jak autor będzie prowadził akcję oraz jak będzie rozwijał się pisarsko. No cóż, niestety każda kolejna książka była coraz gorsza, niedopracowana, a ja nie mogłam uwierzyć w to co czytam . Każdy pomysł na dalszy przebieg akcji coraz bardziej nieprawdopodobny. Komisarz Forst okazał się niezniszczalny. Zazwyczaj ludzie po długotrwałym zażywaniu heroiny leżą i dogorywają, a niekoniecznie zdobywają Gerlach. Nieśmiertelność jest zaraźliwa, a jej epidemia rozprzestrzenia się w zastraszającym tempie. Szczerze powiedziawszy, moim zdaniem obraża to inteligencję czytelnika. Ja lubię gdy akcja pozwala mi na wyciąganie wniosków i umożliwia typowanie jakie będzie zakończenie. Tutaj to jest niemożliwe, bo autor najwyraźniej zmienił kilkakrotnie zdaniem jak ma wyglądać ta książka i o co w niej chodzi, a kolejne wydarzenia niekoniecznie łączą się w logiczną całość . Ta seria skutecznie odstrasza mnie przed sięganiem po kolejne dzieła p.Mroza. Dla mnie to największy zawód czytelniczy ostatniego roku.

Absurd goni absurd i końca nie widać. Pierwszy tom tego tasiemca był moim debiutanckim spotkaniem z p.Mrozem. Niestety gdy zaczynam czytać jakąś serię, to ją kończę, bo jestem ciekawa jak autor będzie prowadził akcję oraz jak będzie rozwijał się pisarsko. No cóż, niestety każda kolejna książka była coraz gorsza, niedopracowana, a ja nie mogłam uwierzyć w to co czytam ....