Końcówkę połknęłam bardzo szybko, na plus zdecydowanie. Tak samo jak ukazanie psychiki oraz wpływu innych osób na nią przez autora. Jak wiele możemy zrobić dla drugiej osoby, na co możemy się zgodzić? To bardzo ciekawe. Osobiście uważam, że można by bardziej skompresować tą książkę i wtedy byłby ideał.

Końcówkę połknęłam bardzo szybko, na plus zdecydowanie. Tak samo jak ukazanie psychiki oraz wpływu innych osób na nią przez autora. Jak wiele możemy zrobić dla drugiej osoby, na co możemy się zgodzić? To bardzo ciekawe. Osobiście uważam, że można by bardziej skompresować tą książkę i wtedy byłby ideał.

Zdecydowanie 9/10

To pierwsza książka autorstwa Chmielarza jaką przeczytałam! Czy zachęcił mnie do sięgnięcia po inne jego dzieła? Zdecydowanie!!!

Zajęło mi aż 8 dni przeczytanie jej, ale tydzień był szalony i miałam czas tylko na czytanie do poduszki. Jednak akcja od pierwszego słowa jest mega wciągająca, takie zwroty akcji, szaleństwo!

Zwykły urlop, który zakończył się tragicznie! Dla kogo? Dla wszystkich bohaterów w jakimś stopniu. Nie będę zdradzać szczegółów bo to warto przeczytać samemu.

Teraz na Netflix obejrzę serial i wtedy będę mieć porównanie.

A zakończenie… właśnie takie jak powinno być. Trzymające w napięciu do samego końca. Sytuacja, której nikt tak naprawdę się nie spodziewał. A może jednak?

Zostawiam Was Kochani z tą myślą i gorąco zachęcam do przeczytania.

Zdecydowanie 9/10

To pierwsza książka autorstwa Chmielarza jaką przeczytałam! Czy zachęcił mnie do sięgnięcia po inne jego dzieła? Zdecydowanie!!!

Zajęło mi aż 8 dni przeczytanie jej, ale tydzień był szalony i miałam czas tylko na czytanie do poduszki. Jednak akcja od pierwszego słowa jest mega wciągająca, takie zwroty akcji, szaleństwo!

Zwykły urlop, który zakończył się...

Robiłam chyba z 3 albo 4 podejścia do tej książki na przestrzeni jakichś 2 lat. Szybko sobie przypomniałam dlaczego za każdym razem się poddawałam. Oczekiwałam bowiem kryminału od pierwszych stron, tymczasem przez 2/3 książki była to obyczajówka z wątkami romantycznymi i informacją, że zaginęło jakieś dziecko... No ciężko się rozkręcała i na początku było po prostu nudno. W ostatniej części poszło już gładko i w końcu coś zaczęło się dziać. W ostatecznym rozrachunku takie 5,5/10.

Robiłam chyba z 3 albo 4 podejścia do tej książki na przestrzeni jakichś 2 lat. Szybko sobie przypomniałam dlaczego za każdym razem się poddawałam. Oczekiwałam bowiem kryminału od pierwszych stron, tymczasem przez 2/3 książki była to obyczajówka z wątkami romantycznymi i informacją, że zaginęło jakieś dziecko... No ciężko się rozkręcała i na początku było po prostu nudno. W...

Pierwsza moja ksiazka tego autora. 2/3 książki wątki romansu (moja opinia) chociaż ma to duże nawiązanie do fabuły, dopiero pod koniec watek kryminalny mocno się rozkręca. Bardzo mocne zakończenie z ogromnym zwrotem akcji i to bardzo na plus. Ogólnie książka tworzy fajny klimat, w pewnych momentach wyadawać by się mogło że dzieje się za wolno aczkolwiek pod koniec nabiera mocno tempa.

Pierwsza moja ksiazka tego autora. 2/3 książki wątki romansu (moja opinia) chociaż ma to duże nawiązanie do fabuły, dopiero pod koniec watek kryminalny mocno się rozkręca. Bardzo mocne zakończenie z ogromnym zwrotem akcji i to bardzo na plus. Ogólnie książka tworzy fajny klimat, w pewnych momentach wyadawać by się mogło że dzieje się za wolno aczkolwiek pod koniec nabiera...

Najprościej byłoby napisać o tej pozycji " taka całkiem niezła" , ale spróbuję nakreślić plusy i minusy. Dodam tylko, że była to pierwsza książka tego autora, która przeczytałam.
- bardzo wulgarny język. Oczywiście wielu autorów go stosuje i ich bohaterzy rzucają mięsem na prawo i lewo, ale często to do nich zwyczajnie pasuje jak np. Chyłka Mroza. No u niej to nie wyobrażam sobie inaczej! W Żmijowisku wydawało mi się to bardzo na siłę, nieadekwatnie do sytuacji, jakby wszystkie te postacie były totalnymi prostakami
- obrzydliwe sceny nic nie wnoszące do historii - jak np kupa wypływająca z toalety. I tutaj mogłabym zatem dodać, że nie jestem pewna czy styl literacki Chmielarza jest dla mnie odpowiedni
- mocno przykoloryzowana niechęć WSZYSTKICH ludzi do jednego z bohaterów. Ja rozumiem, że mała wieś i wszyscy wszystko wiedzą, że ludzie łapią wszystko co podaje im na tacy TV czy internet, no ale mimo to wydaje mi się to tutaj za mocne

+ tytułowa wieś bardzo fajnie zobrazowana, klimat został oddany w całości, aż chciałoby się tam pojechać!
+ całość historii trzyma się kupy ( nie tej wypływającej) oraz trzyma w napięciu
+ zakończenie takie jakie lubię! - zwrot akcji tuż przed " napisami "

Ogólnie myślę, że autorowi dam jeszcze szansę i zmierzę się z jakaś jego inną pozycją:)

Najprościej byłoby napisać o tej pozycji " taka całkiem niezła" , ale spróbuję nakreślić plusy i minusy. Dodam tylko, że była to pierwsza książka tego autora, która przeczytałam.
- bardzo wulgarny język. Oczywiście wielu autorów go stosuje i ich bohaterzy rzucają mięsem na prawo i lewo, ale często to do nich zwyczajnie pasuje jak np. Chyłka Mroza. No u niej to nie...

Zakończenie zdecydowanie na plus. Super. Tego się nie spodziewałem. Co do reszty książki to już jednak takich fajerwerków nie było. Patrząc po ocenach i nagrodach myślałem że będzie trochę lepsza.

Zakończenie zdecydowanie na plus. Super. Tego się nie spodziewałem. Co do reszty książki to już jednak takich fajerwerków nie było. Patrząc po ocenach i nagrodach myślałem że będzie trochę lepsza.

Fabuła, zakończenie - spodobało mi się. Nawet 3 linie czasowe, przedstawiane z perspektywy różnych bohaterów nie drażniły mnie, mimo iż czasami ciężko było się połapać w którym momencie książki jestem. Styl przyjemny, szybko się czyta, choć raziło mnie po oczach duża ilość wulgaryzmów. Na duży plus zakończenie, na duży minus fakt, że w ostatecznym rozrachunku nie było żadnego bohatera, którego byłabym w stanie polubić i się do niego przywiązać, kibicować mu. Wszystko są antypatyczni i bardziej denerwują czytelnika niż zyskują jego przychylność. A gdy ma się kogoś komu zyczy się szczęśliwego zakończenia, albo współczuję mu się gdy jednak coś nie idzie po jego myśli, czyta się to sto razy lepiej, tutaj było mi wszystko jedno jak skończą, szczerze mówiąc pierwszy raz liczyłam że każdemu z nich się nie poukłada 😅.

Fabuła, zakończenie - spodobało mi się. Nawet 3 linie czasowe, przedstawiane z perspektywy różnych bohaterów nie drażniły mnie, mimo iż czasami ciężko było się połapać w którym momencie książki jestem. Styl przyjemny, szybko się czyta, choć raziło mnie po oczach duża ilość wulgaryzmów. Na duży plus zakończenie, na duży minus fakt, że w ostatecznym rozrachunku nie było...

Do tej pory najbardziej podobała mi się seria z Bezimiennym i dalej tak jest. Ale ta powieść też mnie pozytywnie zaskoczyła.
Trochę przeszkadzało mi skakanie po wydarzeniach- ale zakończenie zrekompensowało niedogodności.
Polecam!

Do tej pory najbardziej podobała mi się seria z Bezimiennym i dalej tak jest. Ale ta powieść też mnie pozytywnie zaskoczyła.
Trochę przeszkadzało mi skakanie po wydarzeniach- ale zakończenie zrekompensowało niedogodności.
Polecam!

„Żmijowisko” było dla mnie bardzo ciężką przeprawą czytelniczą mimo, że książkę głównie słuchałam w audio. Podobała mi się interpretacja Mariusza Bonaszewskiego, lektor ten niezwykle sprawnie wywoływał niepokojący i brudny klimat powieści. W ogólnym rozrachunku jednak, książka ta zupełnie nie przypadła mi do gustu i stała się niebywałym rozczarowaniem.

To jest moje pierwsze spotkanie z prozą Wojciecha Chmielarza i tym samym pierwsze rozczarowanie. W historię dość ciężko było mi wejść, zupełnie mnie nie wciągnęła. Książkę uważam za bardzo chaotyczną. Autor zbudował trzy linie czasowe: wtedy, teraz i pomiędzy, a wydarzenia opowiadane są z perspektyw kilku narratorów. Ten zabieg zupełnie mi się nie podobał, bo niejednokrotnie wyrzucał mnie z rytmu i nie wiedziałam, w jakim momencie historii się znajduję. Nie przekonała mnie do siebie żadna postać wykreowana przez Chmielarza, większość z nich była dla mnie antypatyczna i zupełnie nie przejmowałam się ich losami i historiami z nimi związanymi. Praktycznie nikomu nie kibicowałam, a wręcz większość bohaterów obrzydzała mnie swoimi działaniami i myśleniem. Nie wciągnęła mnie także główna oś fabularna, zagadka zaginięcia Ady, głównie przez zbyt duże nagromadzenie niepotrzebnych wątków, które w ostateczności nie zostały odpowiednio rozbudowane i zakończone. Książka chwyta się wielu zaskakujących tropów, byle tylko zatrzymać przy sobie czytelnika, jednak dla mnie były to chwyty przewidywalne, zupełnie nie pasujące do całej historii. Wolę pomilczeć odnośnie zakończenia, które dla wielu może być ciekawym i dość oryginalnym pomysłem. No cóż, mi zupełnie nie podeszło, aż byłam zdziwiona, że w pewnym momencie lektor przestał czytać mi treść książki, a okazało się, że powieść właśnie się zakończyła. Takie rozwiązanie akcji spowodowało, że wybuchłam śmiechem i radością, że moja katorga właśnie się zakończyła.

Jedną z większych moich boleści odnośnie tej powieści jest styl jej napisania. Momentami miałam wrażenie jakbym czytała wyznania sfrustrowanego nastolatka, wszakże w taki sposób nie porozumiewa się osoba dorosła. W powieści co trzecie słowo to przekleństwo lub jakieś obraźliwe/obrzydliwe sformułowanie, co wręcz sprawia, że książki nie da się czytać. Owszem, czasem takie zabiegi coś wnoszą, tutaj jednak wulgaryzmy są traktowane niczym przecinek w dłuższym zdaniu.

Na „Żmijowisku” niezwykle się zawiodłam, ale Chmielarzowi chcę dać jeszcze jedną szansę, bo być może jego najsłynniejsza powieść jest po prostu przehypowana, a te niszowe mnie powalą. Na pewno obejrzę serial na podstawie tej historii, choć zbiera dość mieszane opinie. Jestem wszak ciekawa, czy adaptacja „naprawi” w moich oczach tę mierną opowieść.

„Żmijowisko” było dla mnie bardzo ciężką przeprawą czytelniczą mimo, że książkę głównie słuchałam w audio. Podobała mi się interpretacja Mariusza Bonaszewskiego, lektor ten niezwykle sprawnie wywoływał niepokojący i brudny klimat powieści. W ogólnym rozrachunku jednak, książka ta zupełnie nie przypadła mi do gustu i stała się niebywałym rozczarowaniem.

To jest moje...

Pierwsze Moje spotkanie z autorem.
Książka świetna. Bardzo fajny styl pisania, szybko i przyjemnie się czyta, cała historia opowiedziana w trzech okresach czasu, wszystko po trochu w każdym rozdziale się wyjaśnia - nic nie dzieje się za szybko, nic się nie dłuży - rewelacja. Zakończenie zaskakujące, choć... trochę tak obstawiałem.
Bardzo polecam :) ...

Pierwsze Moje spotkanie z autorem.
Książka świetna. Bardzo fajny styl pisania, szybko i przyjemnie się czyta, cała historia opowiedziana w trzech okresach czasu, wszystko po trochu w każdym rozdziale się wyjaśnia - nic nie dzieje się za szybko, nic się nie dłuży - rewelacja. Zakończenie zaskakujące, choć... trochę tak obstawiałem.
Bardzo polecam :) ...