Żmijowisko

Często wulgarny język jest w książce niezbędny, nie przeszkadza.
Tutaj autor przesadził !!!
Miałam ochotę rzucić książkę w kąt i już do niej nie wrócić.
Język Chmielarza przyćmił mi całkiem niezłą, choć mało prawdopodobną fabułę.
Czy to teraz taka moda? Czy nie da się napisać dobrego kryminału bez ogromnego ładunku wulgaryzmów?
Przykro mi, że nie mogę zgodzić się z gronem moich znajomych, których opinie sobie cenię.
Autora nie skreślam – może jeszcze mnie przekona i pozytywnie zaskoczy.

Często wulgarny język jest w książce niezbędny, nie przeszkadza.
Tutaj autor przesadził !!!
Miałam ochotę rzucić książkę w kąt i już do niej nie wrócić.
Język Chmielarza przyćmił mi całkiem niezłą, choć mało prawdopodobną fabułę.
Czy to teraz taka moda? Czy nie da się napisać dobrego kryminału bez ogromnego ładunku wulgaryzmów?
Przykro mi, że nie mogę zgodzić się z gronem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To nie była miłość od pierwszego wczytania...po książkę sięgnęłam z ciekawości, zachęcona dużym szumem, który pewnego czasu wzbudzała w około siebie. Początkowo styl i język absolutnie nie przypadł mi do gustu. Jednak dałam wciągnąć się fabule. Myślałam, analizowałam, zmieniałam zdanie kilka razy. Książkę czyta się szybko, akcja jest wartka tylko szkoda, że wyczekiwane zakończenie realizowane jest tak szybko. Chciałoby się poświęcić mu więcej uwagi.

To nie była miłość od pierwszego wczytania...po książkę sięgnęłam z ciekawości, zachęcona dużym szumem, który pewnego czasu wzbudzała w około siebie. Początkowo styl i język absolutnie nie przypadł mi do gustu. Jednak dałam wciągnąć się fabule. Myślałam, analizowałam, zmieniałam zdanie kilka razy. Książkę czyta się szybko, akcja jest wartka tylko szkoda, że wyczekiwane...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przed sięgnięciem po ,,Żmijowisko'' wiele dobrego słyszałem na temat tej książki i cieszę się, że nareszcie tam ją przeczytaną. Genialnie napisany kryminał pod kątem psychologicznym, który znakomicie pokazuje jak negatywne emocje, które przejawia człowiek prowadzą do tego co jest najgorsze i bolesne. Ponadto książka cały czas trzyma napięciu i do tego zakończenia, którego w żaden sposób nie da się przewidzieć. Jednocześnie tą książką Wojciech Chmielarz pokazał, że aktualnie jest po Remigiuszu Mrozie numerem dwa, jeśli chodzi o polskie kryminały.

Przed sięgnięciem po ,,Żmijowisko'' wiele dobrego słyszałem na temat tej książki i cieszę się, że nareszcie tam ją przeczytaną. Genialnie napisany kryminał pod kątem psychologicznym, który znakomicie pokazuje jak negatywne emocje, które przejawia człowiek prowadzą do tego co jest najgorsze i bolesne. Ponadto książka cały czas trzyma napięciu i do tego zakończenia, którego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka mogłaby być lepsza, gdyby autor akcję z kilku ostatnich stron rozwinął na całą książkę. Po przeczytaniu 1/3 książki już powinno dziać się więcej, a nie działo się nic. Prawda jest taka, że dopiero pod koniec (właśnie na tych ostatnich kilku stronach) działo się tak wiele, że wydawałoby się, że czytam fascynujący kryminał. Tyle akcji, że nie mogłam się oderwać od książki, ponieważ chciałam poznać odpowiedzi na wiele nurtujących pytań. Jednak jest jeszcze wiele otwartych kwestii. Najważniejsze dotyczy Sabiny i Damiana, którzy byli w centrum wydarzeń - jak potoczył się ich los? Miałam wrażenie, że autor na siłę chciał nam przekazać tysiąc pomysłów w jednej sekundzie... i to na samym końcu książki, nie rozwijając już zbytnio wątku. Samo zakończenie, te ostatnie kilka zdań, bardzo trafne i można się domyślić jaki los ich czeka. Jednak mam nadzieję, że nie będzie kontynuacji w postaci drugiego tomu. Mimo to chętnie sięgnęłabym po inne książki tego autora.

Książka mogłaby być lepsza, gdyby autor akcję z kilku ostatnich stron rozwinął na całą książkę. Po przeczytaniu 1/3 książki już powinno dziać się więcej, a nie działo się nic. Prawda jest taka, że dopiero pod koniec (właśnie na tych ostatnich kilku stronach) działo się tak wiele, że wydawałoby się, że czytam fascynujący kryminał. Tyle akcji, że nie mogłam się oderwać od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mocna, straszna. Nie mogłam spać przez tą książkę, już nawet nie dlatego, że aż tak się bałam, bo to nie jest jakiś straszny horror, ale z ciekawości co będzie dalej... Oczywiście, tak jak przypuszczałam - porażający koniec. Jeden malutki minus - chwilami zbyt szczegółowy opis nieistotnych drobiazgów.

Mocna, straszna. Nie mogłam spać przez tą książkę, już nawet nie dlatego, że aż tak się bałam, bo to nie jest jakiś straszny horror, ale z ciekawości co będzie dalej... Oczywiście, tak jak przypuszczałam - porażający koniec. Jeden malutki minus - chwilami zbyt szczegółowy opis nieistotnych drobiazgów.

Pokaż mimo to

Wojciech Chmielarz opowiedział w swej książce perypetie przyjaciół i przeplatanych z nimi innych osób. Zaginięcie Ady czyli wszystko co się wokół działo szło powolnym krokiem. Krokiem, który mnie czasem irytował, bo było męczące ciągle czytać o zaginięciu a nic nie działo się aby zbliżyć się do czasu tego zdarzenia. Szczegółowe opisy relacji międzyludzkich sprawiały że jest to "obyczajówka" a nie thriller. Dzięki nim mamy przeprowadzoną analizę psychologiczną.
Akcja dopiero pod koniec przyspieszyła i wszystko się wyjaśniło. Czy słynna powieść mnie pochłonęła i trzymała w napięciu? Niespecjalnie.
Widocznie spodziewałem się kryminału i thrilleru a spotkałem się tylko z namiastką.
Pomijam fakt że przedstawiony czas był w trzech momentach. Można się pogubić. Zastanawiam się czy to było konieczne?

Wojciech Chmielarz opowiedział w swej książce perypetie przyjaciół i przeplatanych z nimi innych osób. Zaginięcie Ady czyli wszystko co się wokół działo szło powolnym krokiem. Krokiem, który mnie czasem irytował, bo było męczące ciągle czytać o zaginięciu a nic nie działo się aby zbliżyć się do czasu tego zdarzenia. Szczegółowe opisy relacji międzyludzkich sprawiały że jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najlepsza książka jaką w życiu czytałam. Obawiam się, że już żadna mnie tak nie zaskoczy. Zakończenie wbija w fotel. Serial również znakomity.

Najlepsza książka jaką w życiu czytałam. Obawiam się, że już żadna mnie tak nie zaskoczy. Zakończenie wbija w fotel. Serial również znakomity.

Pokaż mimo to

Książka na kilka godzin wprawdzie, ale to wyjątkowo sprawnie i ciekawie skonstruowany thrillerek.
Czytałem takich dziesiątki, ale ten ma przewagę,, bo jest polski no i wreszcie ktoś napisał coś, co nie jest częścią cyklu.
W porównaniu do rodzimych autorów tego typu powieści wyróżnia się zdecydowanie na plus.

Książka na kilka godzin wprawdzie, ale to wyjątkowo sprawnie i ciekawie skonstruowany thrillerek.
Czytałem takich dziesiątki, ale ten ma przewagę,, bo jest polski no i wreszcie ktoś napisał coś, co nie jest częścią cyklu.
W porównaniu do rodzimych autorów tego typu powieści wyróżnia się zdecydowanie na plus.

Pokaż mimo to

Świetna jest ta książka. Fabuła wciągająca trudno się domyślić zakończenia. To było moje pierwsze spotkanie z tym autorem i na pewno nie ostatnie.
Polecam książki tego autora.

Świetna jest ta książka. Fabuła wciągająca trudno się domyślić zakończenia. To było moje pierwsze spotkanie z tym autorem i na pewno nie ostatnie.
Polecam książki tego autora.

Pokaż mimo to

Jakie to smutne.
Zaginięcie dziewczyny jest jak wybicie szamba albo zatkanego sedesu.
I wszystko wychodzi na wierzch.
Pod warstwą thrillera ukryty dramat niedojrzałych rodziców, udających szczęśliwe życie mężów i żon, i ich dzieci, ofiar ich ambicji i głupoty.
Z Wojciechem Chmielarzem spotkanie pierwsze. Ale jeszcze się spotkamy.

Jakie to smutne.
Zaginięcie dziewczyny jest jak wybicie szamba albo zatkanego sedesu.
I wszystko wychodzi na wierzch.
Pod warstwą thrillera ukryty dramat niedojrzałych rodziców, udających szczęśliwe życie mężów i żon, i ich dzieci, ofiar ich ambicji i głupoty.
Z Wojciechem Chmielarzem spotkanie pierwsze. Ale jeszcze się spotkamy.

Pokaż mimo to