Wzgórze psów

Sięgnąłem po kolejną pozycję Żulczyka i niestety lekki zawód. Ta gruba licząca ponad 800 stron cegła nie jest takim dynamitem jak „Ślepnąc od świateł”, nie ma takiej wyrazistości i bezpośredniości oddziaływania. Przeciwnie, sądzę, że to powieść niepotrzebnie rozwlekła, którą bez większej szkody można by okroić z jakichś 200 stron. Co tutaj mamy? Ano obraz polskiej prowincji z całą korupcją, szemranymi układami i klikami widziany oczami osób wygnanych ze stolicy. Mikołaj i Justyna to bohaterowie i narratorzy. Z ich monologów wyłania się całość, która mnie tym razem nie olśniła. Nie powiem jednak, że to książka zła, są w niej błyskotliwe momenty, tylko w porównaniu z poprzednią petardą, nie przejmuje już tak. Do jakiejś 700 strony byłem przekonany, że dam tej powieści nie więcej jak 5 gwiazdek. Zakończenie wybucha jednak dramatyzmem, który zrobił na mnie wrażenie i to podnosi końcową ocenę. Pewnie sięgnę jeszcze po jakieś książki Jakuba Żulczyka, tylko nie wiem kiedy.

Sięgnąłem po kolejną pozycję Żulczyka i niestety lekki zawód. Ta gruba licząca ponad 800 stron cegła nie jest takim dynamitem jak „Ślepnąc od świateł”, nie ma takiej wyrazistości i bezpośredniości oddziaływania. Przeciwnie, sądzę, że to powieść niepotrzebnie rozwlekła, którą bez większej szkody można by okroić z jakichś 200 stron. Co tutaj mamy? Ano obraz polskiej prowincji...

Dałbym maksymalną ilość punktów tej książce gdyby Pan Żulczyk wywalił 30 % z jej treści. Przecież wydawcy nie płacą od ilości zapisanych stron. Gdyby zupełnie niepotrzebne, naciągane opisy, ta powieść byłaby - PEREŁKĄ.

Dałbym maksymalną ilość punktów tej książce gdyby Pan Żulczyk wywalił 30 % z jej treści. Przecież wydawcy nie płacą od ilości zapisanych stron. Gdyby zupełnie niepotrzebne, naciągane opisy, ta powieść byłaby - PEREŁKĄ.

Książka przypomina szkatułę.W końcu to ponad 800 stron.Autor zmieścił w niej tyle wątków, punktów widzenia, spostrzeżeń że czasem trudno to ogarnąć.Najbardziej podobają mi się w niej podróże
w czasie, w przeszłość. Retro new wave. Zakończenie nie satysfakcjonuje mnie, ale autor nie jest od spełniania pobożnych życzeń czytelników.

Książka przypomina szkatułę.W końcu to ponad 800 stron.Autor zmieścił w niej tyle wątków, punktów widzenia, spostrzeżeń że czasem trudno to ogarnąć.Najbardziej podobają mi się w niej podróże
w czasie, w przeszłość. Retro new wave. Zakończenie nie satysfakcjonuje mnie, ale autor nie jest od spełniania pobożnych życzeń czytelników.

Brutalne do bólu, ciepłe i kojące budzą własne wspomnienia. Świetny lektor audiobooka. Na minus są sceny przydługie jak seriale tureckie.

Brutalne do bólu, ciepłe i kojące budzą własne wspomnienia. Świetny lektor audiobooka. Na minus są sceny przydługie jak seriale tureckie.

Moim zdaniem wybitna ksiązka..

Moim zdaniem wybitna ksiązka..

Jak to u Żulczyka: brutalnie i wulgarnie, ale ciekawie i wciągająco. Podobało mi się.

Jak to u Żulczyka: brutalnie i wulgarnie, ale ciekawie i wciągająco. Podobało mi się.

Jak to jest źle napisane! Jakim kiepskim językiem! I te drewniane dialogi...

Jak to jest źle napisane! Jakim kiepskim językiem! I te drewniane dialogi...

Trzymająca w napięciu powieść osnuta oparami dymu papierosowego, wczorajszego alkoholu i nieświeżych pocałunków.
Czy powrót do rodzinnego gniazda Mikołaja uratuje jego wiszące na włosku małżeństwo? W końcu tak wielu z nas w przypadku problemów powraca na łono rodzinne. Czy majaczące na horyzoncie Wzgórze Psów da odpowiedź na pytanie "Co dalej?", które nurtuje tak wielu z nas?
Lektura tej powieści będzie świetnym powrotem do lat młodzieńczych dla osób, które na przełomie XX i XXI wieku bawiły się w dyskotekach w świetle UV, kiedy fuka ścieliła mgłą migający od stromboskopu parkiet.
Od pewnego momentu książki jej zakończenia można się domyślić, nie psuje to jednak całej zabawy.

Trzymająca w napięciu powieść osnuta oparami dymu papierosowego, wczorajszego alkoholu i nieświeżych pocałunków.
Czy powrót do rodzinnego gniazda Mikołaja uratuje jego wiszące na włosku małżeństwo? W końcu tak wielu z nas w przypadku problemów powraca na łono rodzinne. Czy majaczące na horyzoncie Wzgórze Psów da odpowiedź na pytanie "Co dalej?", które nurtuje tak wielu z...

Książka niezła, ale mam takie wrażenie po jej przeczytaniu, że mogłaby być spokojnie z 200 stron krótsza - i to bez istotnego wpływu na jakość i całą historię.

Książka niezła, ale mam takie wrażenie po jej przeczytaniu, że mogłaby być spokojnie z 200 stron krótsza - i to bez istotnego wpływu na jakość i całą historię.

Mroczna, dusząca, klaustrofobiczna powieść, bardzo ciąży na duszy. W trakcie czytania oplata szczelnie mackami i ciągnie w dół, do piekła. Bardzo źle się czułam, czytając ją - wszystko namacalnie mnie bolało i czułam nieokreślony niepokój, opar w głowie i kamień na sercu. Bardzo brudna, nurzająca duszę w zgniliźnie historia ale jednocześnie dobra, mocna, dająca nadzieję. Polecam

Mroczna, dusząca, klaustrofobiczna powieść, bardzo ciąży na duszy. W trakcie czytania oplata szczelnie mackami i ciągnie w dół, do piekła. Bardzo źle się czułam, czytając ją - wszystko namacalnie mnie bolało i czułam nieokreślony niepokój, opar w głowie i kamień na sercu. Bardzo brudna, nurzająca duszę w zgniliźnie historia ale jednocześnie dobra, mocna, dająca nadzieję....