Opowieść podręcznej
Cykl:
Opowieść podręcznej (tom 1)
literatura piękna
368 str.
- Tytuł oryginału:
- The Handmaid's Tale
- Data wydania:
- 2017-04-28
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-04-28
- Liczba stron:
- 368
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380321717
- Tłumacz:
- Zofia Uhrynowska-Hanasz
- Wydawnictwo:
- Wielka Litera
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tagi:
- Zofia Uhrynowska-Hanasz antyutopia fanatyzm religijny kobieta literatura kanadyjska manipulacja niewolnictwo przemoc reżim strach terror
1 nagroda - Tytuł oryginału:
- The Handmaid's Tale
- Data wydania:
- 2017-04-28
- Liczba stron:
- 368
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380321717
- Tłumacz:
- Zofia Uhrynowska-Hanasz
- Wydawnictwo:
- Wielka Litera
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tagi:
- Zofia Uhrynowska-Hanasz antyutopia fanatyzm religijny kobieta literatura kanadyjska manipulacja niewolnictwo przemoc reżim strach terror
Wstrząsająca antyutopia o piekle kobiet. Świat jak z najgorszego koszmaru, gdzie reżim i ortodoksja są jedynym prawem.
Freda jest Podręczną w Republice Gilead. Może opuszczać dom swojego Komendanta i jego Żony tylko raz dziennie, aby pójść na targ, gdzie wszystkie napisy zostały zastąpione przez obrazki, bo Podręcznym już nie wolno czytać. Co miesiąc musi pokornie leżeć i modlić się, aby jej zarządca ją zapłodnił, bo w czasach malejącego przyrostu naturalnego tylko ciężarne Podręczne mają jakąś wartość.
Ale Freda pamięta jeszcze, choć wydaje się to nierealne, że kiedyś miała kochającego męża, wychowywali córeczkę, miała pracę, własne pieniądze i mogła mówić. Ale tego świata już nie ma…
Na podstawie powieści powstał znakomity serial pod tym samym tytułem.
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Nasz stary, wspaniały świat
Spore zamieszanie, które spowodowała tegoroczna premiera serialu opartego na „Opowieści podręcznej” może czytelników niezainteresowanych prozą Margaret Atwood czy literaturą północnoamerykańską w ogóle wprowadzać w błąd. Wydaje się, że skoro pojawiła się tak aktualna adaptacja powieści, to sama książka też nie może być szczególnie stara. Tymczasem od jej wydania minęło sporo czasu – na dowód tej tezy przytoczę fakt, że „Opowieść podręcznej” jest laureatką pierwszej Nagrody im. Arthura C. Clarke'a, która na przestrzeni lat stała się jednym z najważniejszych światowych wyróżnień dla prozy fantastycznej, a przyznawana była tak klasycznym tekstom jak choćby „Dworzec Perdido” Chiny Miéville'a czy „Głupcy” Pat Cadigan, nominowane do niej były natomiast „Hyperion” Dana Simmonsa, „Diamentowy wiek” Neala Stephensona czy „Samotnie” Johna Crowleya. Niestety, choć minęły ponad trzy dekady, „Opowieść podręcznej” z całą pewnością nie jest fantastyką, a myszką nie trąci ani trochę.
Zaraz, zaraz, przecież to, że powieść pozostaje aktualna powinno być najlepszą zachętą do lektury, prawda? Oczywiście; problem w tym, iż temat książki w drugim dziesięcioleciu XXI wieku powinien być już historią – niestety, przemoc wobec kobiet i łamanie ich praw pozostaje codziennością, a zeszłoroczny Czarny Protest jasno świadczy o kolejnym kryzysie. Margaret Atwood w znacznej większości swoich tekstów przejawia wyjątkowo mocne zaangażowanie społeczne, szczególną uwagę poświęcając ekologii i feminizmowi, ale wizji świata tak zepsutego, tak zdegenerowanego i tak mrocznego dla kobiet jak w „Opowieści podręcznej” nie pokazała nigdzie indziej.
Co w powieści najśmieszniejsze – o ile, oczywiście, ktoś zdoła wycisnąć z siebie uśmiech przez łzy – do tragedii doprowadzili ci, którzy najgłośniej krzyczeli o konieczności ochrony poszkodowanych. Nasilające się problemy społeczne wraz z kryzysem ekologicznym sprawiły, iż władzę w USA przejęli ekstremiści. Z ustami pełnymi populistycznych haseł ochoczo rzucili się do normowania codzienności, a w efekcie ich radosnej twórczości powstał opresyjny system, w którym każda kobieta musi pełnić ściśle przypisaną jej rolę. Nieliczne, najszczęśliwsze, zostają Żonami, inne – służbą domową. Niektóre jednak nie mają nawet tyle szczęścia. Stają się podręcznymi, seksualnymi niewolnicami, których jedynym zadaniem jest rodzenie zdrowych dzieci.
Brzmi to strasznie, ale szczególną cechą „Opowieści podręcznej” jest jej spokojny, wyważony ton: Atwood bardzo rzadko sięga po brutalne sceny, nawet na chwilę nie staje się wulgarna. Obraz przemocy z jej powieści porusza szczególnie, bo przypomina o tym, że nie zawsze łączy się ona z krwią czy nawet osobistym kontaktem napastnika i ofiary – może być także częścią systemu, którego choroba nie tylko paczy ludzkie podzespoły, ale krzywi ich moralną perspektywę na tyle, że nie widzą w swoim postępowaniu nic złego. Zło tymczasem okazuje się rozproszone, ale wszechobecne: niszczona dzień po dniu kobieta nie ma gdzie szukać pomocy, a swoją sytuację poprawić może – hipotetycznie – jedynie poprzez odrzucenie ostatnich ideałów, które pozwalają jej wierzyć w to, iż w ogóle jest człowiekiem.
„Opowieść podręcznej” to straszna historia, choć nie ma w niej za grosz horroru. Premiera serialu oraz reedycja powieści są wydarzeniami wyjątkowo ważnymi w kontekście problemów z prawami człowieka, z jakimi boryka się zarówno nasz kraj, jak i cała Europa. Mam nadzieję, że twórczość Margaret Atwood nie okaże się głosem wołającego na puszczy.
Bartosz Szczyżański
99 Popieram
Link do recenzji
1734
14
210
Oceny
7,3 / 10
0 / 10
Dyskusje
Książka na półkach
- 8 965
- 7 323
- 1 819
- 415
- 376
- 326
- 227
- 108
- 91
- 83
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Dziś trudno sobie wyobrazić, że można mieć przyjaciółkę.
Zobacz więcejIgnorowanie to nie to samo, co ignorancja, taką postawę trzeba sobie wypracować.
Zobacz więcejNolite te bastardes carborundorum
Zobacz więcej
Opinie [906]
Jedna z klasycznych dystopii, które trzeba przeczytać (inne to np. : "1984", Folwark zwierzęcy") . Napisana dość dawno temu a ciągle/znowu aktualna. To piękny przykład, jak działa odmóżdżająca dyktatura, wobec której mamy obowiązek aby "nie być obojętnym".
Pokaż mimo toJedna z niewielu książek, której nie mogłam czytać, grafomańska, nudna i z tragiczną, chorą fabułą. Nie mam pojęcia w jakim umyśle może się stworzyć taka historia, brak słów. Bardzo ciężko było przez nią przebrnąć.
Pokaż mimo toTo prawdopodobnie jest dobra książka, nawet bardzo dobra, ale... dawno się aż tak nie wynudziłam przy lekturze.
więcejTytułowa Podręczna snuje tę swoją opowieść jakby bez celu. Przynajmniej dla mnie to wszystko nie miało celu. Na początku myślałam "pewnie później się rozkręci", ale kiedy miałam za sobą 3/4 książki przestałam się już łudzić. Naprawdę nie wiem dokąd ta historia...
Główną bohaterką powieści jest Freda, nie jest to jednak jej imię, ponieważ posiadanie własnego imienia w Republice Gileadu jest surowo zabronione. Freda jest Podręczą Komendanta i jego Żony Sereny Joy. Jako Poręczna raz w miesiącu musi odbywać stosunek płciowy z Komendantem w obecności jego Żony. W inne dni wolno jej wychodzić z domu na zakupy, jednak wyłącznie w obecności...
więcejMuszę przyznać, że gdyby nie serial to chyba w ogóle nie wiedziałabym o czym czytam. Moim zdaniem, autorka przedstawiła wszystko tak, jakby czytelnik doskonale wiedział wszystko o podanym świecie i nie potrzebował objaśnień. Potencjalne wyjaśnienia pojawiają się gdzieś w połowie książki (jak nie dalej) i wcale nie podają odpowiedzi na większość pytań, jakie rodzą się w...
więcejMiałam duże oczekiwania co do tej książki, wiele się o niej nasłuchałam, jak i o serialu na jej podstawie. Niestety strasznie się zawiodłam. Sam pomysł na książkę był super, naprawdę opis mnie zaintrygował, ale coś tu poszło nie tak. Bohaterka jest niesamowicie nudna, książka nie ma żadnej akcji, żadnego plot twistu, zupełnie NIC się w niej nie dzieje, mamy za to opisane...
więcejFilmu nie ogladalam. Książka ciężka, liczyłam strony do końca. Monologi ciągnące sie w nieskończoność, przyprawiały o dreszcze. To nie moj typ literatury.
Pokaż mimo toDoprawdy wspaniała opowieść!
więcejNiby niewiele się w niej dzieje, a wciąga nie mniej niż bardzo dobre thrillery.
Niezwykła historia o świecie wywróconym do góry nogami. Świetne opisy nowej rzeczywistości i wewnętrznych przeżyć bohaterów, którzy jakoś próbują nie zwariować w tym dziwnym świecie. Do tego wspaniale pokazana siła ludzkich potrzeb - przyjaźni, miłości,...
Czyta się to trochę jak zapiski czy pamiętnik tej podręcznej. Zamknięta w tym świecie, w swojej roli chłonie każdy detal ze świata i tak to opisuje. A historia wstrząsa. Nieprawdopodobna? Czy na pewno? Każdy ma jakaś role przypisana w tym teatrze, płodne kobiety zredukowane do roli inkubatorów dla wyższej kasty. A wszystko osadzone w absurdalnej rzeczywistości. Czytałam w...
więcejKsiążki o tematyce antyutopii cenię sobie prawie tak jak te o Holocauście, książki ważne, ku przestrodze! Tym razem wizja przyszłości skupia się głównie na kobietach, napisana znacznie później niż mój ulubiony "Rok 1984" czy " Nowy wspaniały świat". Straszna, niewyobrażalna wizja okrutnego ograniczenia człowieka i podporządkowania chorym wymysłom władzy. Niedopowiedzone...
więcej