Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moim zdaniem "Złoty most" jest idealną lekturą na wakacje: przyjemne i lekkie czytadło, posiadające wakacyjną przygodę i charakterystyczny klimat! :)

Moim zdaniem "Złoty most" jest idealną lekturą na wakacje: przyjemne i lekkie czytadło, posiadające wakacyjną przygodę i charakterystyczny klimat! :)

Przeczytałam ją w jeden dzień, naprawdę. Wciągnęła mnie niesamowicie! ;)

Przeczytałam ją w jeden dzień, naprawdę. Wciągnęła mnie niesamowicie! ;)

Hm...
Mam mętlik w głowie. Spodziewałam się czegoś lepzego, ale książkę w zasadzie czytało się szybko i lekko, ot, na parę godzin. Wzruszyłam się (choć nie płakałam). W zasadzie ta pozycja była świetna, miło się ją czytało... Ale zabrakło mi "tego czegoś" , czegoś, co spowodowałoby, żebym wciągnęła się bez reszty, zatraciła się w świecie Hazel i pozostała w nim nawet po lekturze. Niestety... Nie było tak, jak się spodziewałam.

(+ dodam, że nie wiem, co mam myśleć o Augustusie. Z jednej strony podobała mi się jego wierność do Hazel i przyjaciół, z drugiej strony nie raz irytowala mnie jego perfekcja - dlaczego chociaż raz chłopak w książce, którą czytam może bnie być niemsko przystojny, nie niezwykle seksowny i nie zachwycająco inteligentny? Przydałoby się też, gdyby był bardziej skromny jeśli chodzi o swój wygląd. Owszem, czułam do niego sympatię... ale irytować, owszem, mnie irytował.
A, no i oczywiście Hazel to inna półka - nie jest doskonała, jednakże bystra i oczytana. Spodobała mi się ta postać - myśli ma dużo, mówi mało).

Hm...
Mam mętlik w głowie. Spodziewałam się czegoś lepzego, ale książkę w zasadzie czytało się szybko i lekko, ot, na parę godzin. Wzruszyłam się (choć nie płakałam). W zasadzie ta pozycja była świetna, miło się ją czytało... Ale zabrakło mi "tego czegoś" , czegoś, co spowodowałoby, żebym wciągnęła się bez reszty, zatraciła się w świecie Hazel i pozostała w nim nawet po...

Spodziewałam się, że ostatnia część trylogii będzie najbardziej nieprzewidywalna, i właściwie odrobinę się zawiodłam. Pierwsza i druga część powieści, były, jak dla mnie, nużące, dopiero trzecia wciągnęła mnie na tyle, żebym nie mogła się od niej bez problemu oderwać. Zakończenie było niesamowite, nie mogę jednak tego samego powiedzieć o reszcie (która była, hm, dobra, wręcz bardzo dobra, ale...). To tyle.

Spodziewałam się, że ostatnia część trylogii będzie najbardziej nieprzewidywalna, i właściwie odrobinę się zawiodłam. Pierwsza i druga część powieści, były, jak dla mnie, nużące, dopiero trzecia wciągnęła mnie na tyle, żebym nie mogła się od niej bez problemu oderwać. Zakończenie było niesamowite, nie mogę jednak tego samego powiedzieć o reszcie (która była, hm,...

W PIERŚCIENIU OGNIA JEST ZNACZNIE, ZNACZNIE LEPSZE OD IGRZYSK ŚMIERCI! DLACZEGO? PRZECZYTAJCIE SAMI!

W PIERŚCIENIU OGNIA JEST ZNACZNIE, ZNACZNIE LEPSZE OD IGRZYSK ŚMIERCI! DLACZEGO? PRZECZYTAJCIE SAMI!

Nie mogę... jestem cała w emocjach i wciąż przechodzą mnie dreszcze. ..

Nie mogę... jestem cała w emocjach i wciąż przechodzą mnie dreszcze. ..

Przy tej książce, o dziwo, nieźle się uśmiałam! Główna bohaterka jest roztrzepana, i w moim przekonaniu, niezwykle zabawna. Wielkim plusem książki jest to, że każdy posiada swoją własną osobowość, przez co bez problemu zostaje w pamięci. Za Annę, Klaryssę, klimatyczną Wenecję, poczucie humoru, no i oczywiście Sebastiano daję mocne 9+/10 i czekam tylko niecierpiwie na "Złoty Most". :)

Przy tej książce, o dziwo, nieźle się uśmiałam! Główna bohaterka jest roztrzepana, i w moim przekonaniu, niezwykle zabawna. Wielkim plusem książki jest to, że każdy posiada swoją własną osobowość, przez co bez problemu zostaje w pamięci. Za Annę, Klaryssę, klimatyczną Wenecję, poczucie humoru, no i oczywiście Sebastiano daję mocne 9+/10 i czekam tylko niecierpiwie na "Złoty...

Pomysł "kocich nadprzyrodzonych zdolności" nie jest nowy, acz nigdy nie czytałam jeszcze książek z takim wątkiem. :) Chloe King była więc czymś nowym. Czytałam ją po angielsku, czyli od razu wszystkie 3 tomy w jednym, i przyznam, że momentami się nudziłam. Było też wiele chwil w których napięcie sięgało zenitu... Więc historię Braswell oceniam ostatecznie na 7/10.

Pomysł "kocich nadprzyrodzonych zdolności" nie jest nowy, acz nigdy nie czytałam jeszcze książek z takim wątkiem. :) Chloe King była więc czymś nowym. Czytałam ją po angielsku, czyli od razu wszystkie 3 tomy w jednym, i przyznam, że momentami się nudziłam. Było też wiele chwil w których napięcie sięgało zenitu... Więc historię Braswell oceniam ostatecznie na 7/10.

Moja siostra przez długi czas polecała mi tą książkę, wręcz kazała mi ją przeczytać...
Byłam pewna, że ta książka nie może być aż taka dobra. Zaczęłam czytać... i nie mogłam przestać. Postać Gwen, jak dla mnie, była świetna i nie raz się przy niej uśmiałam. No i jest oczywiście Gideon. ;)Polecam i stawiam 9 na 10.

Moja siostra przez długi czas polecała mi tą książkę, wręcz kazała mi ją przeczytać...
Byłam pewna, że ta książka nie może być aż taka dobra. Zaczęłam czytać... i nie mogłam przestać. Postać Gwen, jak dla mnie, była świetna i nie raz się przy niej uśmiałam. No i jest oczywiście Gideon. ;)Polecam i stawiam 9 na 10.

"Dwunastoletnia Meggie, córka niezwykle utalentowanego introligatora Mo Folcharta, mieszka wraz ze swoim ojcem w wynajętym domu. Jej matka zniknęła w tajemniczych okolicznościach, gdy dziewczynka miała trzy lata. Ojca i córkę łączy ogromna miłość do książek. Meggie wciąż otrzymuje od niego piękne książki, lecz nie wie, dlaczego ojciec nigdy ich jej nie czyta. Pewnej nocy w domu zjawia się tajemniczy gość, który ojca Meggie nazywa Czarodziejskim Językiem. Od tego momentu zaczynają się kłopoty oraz seria wypadków jak z koszmarnego snu... Wkrótce Meggie poznaje wielką tajemnicę ojca."
Opis jest niezwykle zachęcający, okładka magiczna, tak samo z resztą jak ilustracje wykonane przez samą autorkę.
Przeczytałam ową książkę mając jedenaście bądź dziesięć lat. To była pierwsza pozycja, którą czytałam z zapartym tchem. Historia małej Meggie, jej ojca i wielu innych (bardzo interesujących) bohaterów wciągnęła mnie do tego stopnia, że czytałam ją jedząc, schodząc ze schodów, w samochodzie (czego zwykle nie robię). 9/10

"Dwunastoletnia Meggie, córka niezwykle utalentowanego introligatora Mo Folcharta, mieszka wraz ze swoim ojcem w wynajętym domu. Jej matka zniknęła w tajemniczych okolicznościach, gdy dziewczynka miała trzy lata. Ojca i córkę łączy ogromna miłość do książek. Meggie wciąż otrzymuje od niego piękne książki, lecz nie wie, dlaczego ojciec nigdy ich jej nie czyta. Pewnej nocy w...

Córka Żywiołu, jak dla mnie i dla większości z resztą też, jest podróbką Zmierzchu.
Dziewczyna, która dopiero co wprowadza się do nowego miejsca. Znajduje natychmiastowo przyjaciół. Nie obchodzi ją ojciec. Dostrzega jakiegoś tajemniczego chłopaka, który patrzy się tylko na nią. Nie może przestać o nim myśleć. Zakochuje się w nim. Okazuje się, że chłopiec nie jest normalnym człowiekiem. Jakie to znajome!
Choć, co przyznać trzeba, nie patrząc na inne wydane już paranormale, książka swoje funkcje spełnia i jest wciągająca. Przeczytałam ją bardzo szybko, ponieważ sama byłam ciekawa przygód głównej bohaterki. Poza tym podobał mi się motyw mocy związanej z żywiołami, dlatego pozycji napisanej przez Leigh Fallon daję 6/10.

Córka Żywiołu, jak dla mnie i dla większości z resztą też, jest podróbką Zmierzchu.
Dziewczyna, która dopiero co wprowadza się do nowego miejsca. Znajduje natychmiastowo przyjaciół. Nie obchodzi ją ojciec. Dostrzega jakiegoś tajemniczego chłopaka, który patrzy się tylko na nią. Nie może przestać o nim myśleć. Zakochuje się w nim. Okazuje się, że chłopiec nie jest normalnym...

Serio? Po takich pozycjach jak Zmierzch, Błękitnokrwiści, czy co tam jeszcze... Jak tu przeczytać książkę, która jest o wampirach i jest jednocześnie DOBRA? Niemożliwe, prawda?
Ja też tak myślałam, dopóki nie przeczytałam Akademii Wampirów...

Serio? Po takich pozycjach jak Zmierzch, Błękitnokrwiści, czy co tam jeszcze... Jak tu przeczytać książkę, która jest o wampirach i jest jednocześnie DOBRA? Niemożliwe, prawda?
Ja też tak myślałam, dopóki nie przeczytałam Akademii Wampirów...

Magiczna okładka. Piękny język, piękne zakończenie. Brawa dla pani Laini Taylor.

Magiczna okładka. Piękny język, piękne zakończenie. Brawa dla pani Laini Taylor.

Najlepsza z trylogii.

Najlepsza z trylogii.

Igrzyska śmierci to powieść niezwykle głośna, zachwalana, polecana, okrzyknięta bestsellerem, jedną z najlepszych książek...
A najdziwniejsze jest to, że to wszystko jest prawdą.


+ na marginesie, zaskoczę wszystkich. Nie znoszę Katniss. Kocham za to Peetę. ♥

Igrzyska śmierci to powieść niezwykle głośna, zachwalana, polecana, okrzyknięta bestsellerem, jedną z najlepszych książek...
A najdziwniejsze jest to, że to wszystko jest prawdą.


+ na marginesie, zaskoczę wszystkich. Nie znoszę Katniss. Kocham za to Peetę. ♥

Gdyby Cassie rzeczywiście kończyła tą serię Miastem Szkła, stworzyłaby piękny happy end.
Ale jednocześnie musiałabym się już żegnać z bohaterami, a tego bym nie zniosła. ;)

Gdyby Cassie rzeczywiście kończyła tą serię Miastem Szkła, stworzyłaby piękny happy end.
Ale jednocześnie musiałabym się już żegnać z bohaterami, a tego bym nie zniosła. ;)