Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słabe, nużące (och, Anna była taaaka przerażająca) i mdłe... w ogóle się nie bałam, nudzilam się podczas książki i prawdopodobnie niektóre momenty po prostu nieświadomie przeoczylam, bo myślałam o czymś innym.
Kiedy zobaczyłam na Lubimy Czytać, że dzieło Kendare Blake nie cieszy się chwalebnymi opiniami, wmówiłam sobie, że to przez tłumaczenie (książka na GR miała ocenę ponad 4,00/5,00 , na dodatek bardzo pozytywnie odbierało je wiele osób, wliczając w to surowych i krytycznych użytkowników). A jednak. Przyznam szczerze, że chyba NIGDY się tak jeszcze nie nudzilam, oczywiście nie licząc długich lektur szkolnych i pozycji "Dziewięć żyć Chloe King".
Trafia u mnie jednak na półkę do 'przeczytania ponownie' razem z dziełem Braswell, "Córką dymu i kości" oraz "Incarnate" (niewydane jak na razie po polsku). Dam jeszcze Annie we krwi dodatkową szansę, oby tym razem bardziej przypadła mi do gustu.

Słabe, nużące (och, Anna była taaaka przerażająca) i mdłe... w ogóle się nie bałam, nudzilam się podczas książki i prawdopodobnie niektóre momenty po prostu nieświadomie przeoczylam, bo myślałam o czymś innym.
Kiedy zobaczyłam na Lubimy Czytać, że dzieło Kendare Blake nie cieszy się chwalebnymi opiniami, wmówiłam sobie, że to przez tłumaczenie (książka na GR miała ocenę...

Dziwię się, że oceny nie są aż tak wysokie...
Po książkach taki jak "Szeptem" , "Halo", Upadli" i nie wiem co jeszcze, nikt nie spodziewa się książki jednocześnie dobrej i opowiadającej o aniolach.podoba mi się to, że w trójkącie miłosnym nie jest wiadome, kogo wybierze Clara. Nie tak jak np. w Zmierzchu.

Dziwię się, że oceny nie są aż tak wysokie...
Po książkach taki jak "Szeptem" , "Halo", Upadli" i nie wiem co jeszcze, nikt nie spodziewa się książki jednocześnie dobrej i opowiadającej o aniolach.podoba mi się to, że w trójkącie miłosnym nie jest wiadome, kogo wybierze Clara. Nie tak jak np. w Zmierzchu.

Pomysł "kocich nadprzyrodzonych zdolności" nie jest nowy, acz nigdy nie czytałam jeszcze książek z takim wątkiem. :) Chloe King była więc czymś nowym. Czytałam ją po angielsku, czyli od razu wszystkie 3 tomy w jednym, i przyznam, że momentami się nudziłam. Było też wiele chwil w których napięcie sięgało zenitu... Więc historię Braswell oceniam ostatecznie na 7/10.

Pomysł "kocich nadprzyrodzonych zdolności" nie jest nowy, acz nigdy nie czytałam jeszcze książek z takim wątkiem. :) Chloe King była więc czymś nowym. Czytałam ją po angielsku, czyli od razu wszystkie 3 tomy w jednym, i przyznam, że momentami się nudziłam. Było też wiele chwil w których napięcie sięgało zenitu... Więc historię Braswell oceniam ostatecznie na 7/10.

Choć samo "9 żyć Chloe King" jako całość nie było dla mnie rewelacją, daję "Uprowadzonej" ocenę między 6 a 7 na 10. Druga część nie wciagnęła mnie zbytnio, choć była znacznie ciekawsza niż pierwsza (autorka skupiła się bardziej na kocich zdolnościach niż na życiu codziennym Chloe). Nie wiem jak wy, ale ja wymagałam bardzo dużo od tej książki i trochę się na niej zawiodłam.

Choć samo "9 żyć Chloe King" jako całość nie było dla mnie rewelacją, daję "Uprowadzonej" ocenę między 6 a 7 na 10. Druga część nie wciagnęła mnie zbytnio, choć była znacznie ciekawsza niż pierwsza (autorka skupiła się bardziej na kocich zdolnościach niż na życiu codziennym Chloe). Nie wiem jak wy, ale ja wymagałam bardzo dużo od tej książki i trochę się na niej zawiodłam.

Serio? Po takich pozycjach jak Zmierzch, Błękitnokrwiści, czy co tam jeszcze... Jak tu przeczytać książkę, która jest o wampirach i jest jednocześnie DOBRA? Niemożliwe, prawda?
Ja też tak myślałam, dopóki nie przeczytałam Akademii Wampirów...

Serio? Po takich pozycjach jak Zmierzch, Błękitnokrwiści, czy co tam jeszcze... Jak tu przeczytać książkę, która jest o wampirach i jest jednocześnie DOBRA? Niemożliwe, prawda?
Ja też tak myślałam, dopóki nie przeczytałam Akademii Wampirów...

Magiczna okładka. Piękny język, piękne zakończenie. Brawa dla pani Laini Taylor.

Magiczna okładka. Piękny język, piękne zakończenie. Brawa dla pani Laini Taylor.

Rose i Dimitri (nazywa się tak w angielskiej wersji) to na serio najlepsza, najmniej grzeczna para z wszystkich książek, co przeczytałam ... mówię serio.
Naprawdę, świat jaki stworzyła Richelle Mead jest niesamowity. Zakochałam się w nim. W szponach mrozu, czyli Frostbite, jest równie świetne co pierwsza część.

Rose i Dimitri (nazywa się tak w angielskiej wersji) to na serio najlepsza, najmniej grzeczna para z wszystkich książek, co przeczytałam ... mówię serio.
Naprawdę, świat jaki stworzyła Richelle Mead jest niesamowity. Zakochałam się w nim. W szponach mrozu, czyli Frostbite, jest równie świetne co pierwsza część.

Z początku i przez dłuższy czas przygody Nikki w ogóle mnie nie interesowały - pisała głównie o Jacku i o jego drobnych gestach. Potem wkręciłam się w ową historię dziewczyny, świat mitów, historię, która była przedstawiona. Koniec przeczytałam jednym tchem...
Muszę koniecznie zakupić kontynuację! ♥

Z początku i przez dłuższy czas przygody Nikki w ogóle mnie nie interesowały - pisała głównie o Jacku i o jego drobnych gestach. Potem wkręciłam się w ową historię dziewczyny, świat mitów, historię, która była przedstawiona. Koniec przeczytałam jednym tchem...
Muszę koniecznie zakupić kontynuację! ♥

"Incarnate" przypadło mi do gustu, a w szczególności słodka, delikatna miłość Sama i Any. Mam nadzieję, ze książkę wydadzą w Polsce ;)6

"Incarnate" przypadło mi do gustu, a w szczególności słodka, delikatna miłość Sama i Any. Mam nadzieję, ze książkę wydadzą w Polsce ;)6

"Crossed" było znacznie gorsze od "Matched", akcja rozwijała się w ślimaczym tempie, a przez długie, nieistotne opisy ledwo przebrnęłam. Daję 6,5/10, choć po drugim tomie tej trylogii spodziewałam się znacznie więcej.

"Crossed" było znacznie gorsze od "Matched", akcja rozwijała się w ślimaczym tempie, a przez długie, nieistotne opisy ledwo przebrnęłam. Daję 6,5/10, choć po drugim tomie tej trylogii spodziewałam się znacznie więcej.

"Dobrani" bardzo przypominały mi "Delirium". Książka bardzo mi się podobała, miłość dwóch głównych bohaterów jest słodka, delikatna, niczym porcelanowa figurka. Wielki plus również za postać Xandera. Na razie 8/10.

"Dobrani" bardzo przypominały mi "Delirium". Książka bardzo mi się podobała, miłość dwóch głównych bohaterów jest słodka, delikatna, niczym porcelanowa figurka. Wielki plus również za postać Xandera. Na razie 8/10.

Daję 6/10, choć jeszcze mniej tajemniczości i A spotykamy w tym tomie. Po prostu, jak dla mnie, tego wszystkiego jest za mało. Więc w moim mniemaniu "Bez skazy" zasługuje na 6-, a może p prostu mocne 5+...

Daję 6/10, choć jeszcze mniej tajemniczości i A spotykamy w tym tomie. Po prostu, jak dla mnie, tego wszystkiego jest za mało. Więc w moim mniemaniu "Bez skazy" zasługuje na 6-, a może p prostu mocne 5+...

Szczerze powiem, że o wiele bardziej podoba mi się serial. Jak dla mnie książka ogółem jest ciekawa, ale o ile wiem jest aż 12 tomów w tej serii. Na dodatek w poszczególnych tomach nie ma aż tak dużo działań tajemniczego "-A". Wolę pomysł w serialu - szczególnie to, że A nie jest jedną osobą, a całą grupą. Nie jestem przekonana, by kontynuować serię.:) Daję 6/10.

Szczerze powiem, że o wiele bardziej podoba mi się serial. Jak dla mnie książka ogółem jest ciekawa, ale o ile wiem jest aż 12 tomów w tej serii. Na dodatek w poszczególnych tomach nie ma aż tak dużo działań tajemniczego "-A". Wolę pomysł w serialu - szczególnie to, że A nie jest jedną osobą, a całą grupą. Nie jestem przekonana, by kontynuować serię.:) Daję 6/10.