Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Dni krwi i światła gwiazd” to druga część trylogii. Muszę przyznać, że pierwsza niesamowicie mi się podobała i nie mogłam doczekać się kolejnych. No i się doczekałam. Czy oczekiwałam więcej? Zdecydowanie. Moje odczucia co do tej książki są bardzo mieszane. 📚📚 Karou w poprzedniej części zyskała i straciła wszystko. Po stracie najbliższej rodziny zdecydowała, że jedynym czego pragnie to zemsta na aniołach. Przejmuje rolę straconego opiekuna i zostaje rezurekcjonistką. Chce pomóc w stworzeniu armii która pomści aniołów. Musze przyznać, że świat wykreowany w tej książce to jakiś kosmos! Chyba nie czytałam jeszcze fantasy z tak dobrze wykreowanym i rozbudowanym światem. Naprawdę podziwiam autorkę za stworzenie czegoś takiego. Niestety mimo cudownie wykreowanego świata muszę przyznać, że przez 3/4 książki walczyłam ze sobą żeby czytać ją dalej. Nie mogę powiedzieć, że nic się tam nie działo, bo działo aczkolwiek mam wrażenie, że przez przeskakiwanie z jednego miejsca akcji i bohatera na kolejnego oraz narrację kompletnie się gubiłam. Momentami przewijałam kartki żeby dowiedzieć się co będzie dalej w ważnej scenie zamiast czytać kompletnie nie znaczące rozdziały o bohaterach którzy również zbyt dużo nie wnosili. Moim zdaniem tematyka książka to wojna i pragnienie pokoju i to by było na tyle. Liczyłam na wątek romantyczny, patrząc na to jak się skończyła pierwsza część i niestety wątku romantycznego praktycznie tutaj nie dostałam. Domyślam się, że z racji, że to trylogia to środkowa część musiała bardziej rozdzielić bohaterów żeby ostatnia mogła ich znowu połączyć (ale no nie wiem, jakoś strasznie mnie to bolało że jest ich tutaj tak mało). Dodatkowo w pierwszej części mogliśmy bliżej poznać świat Karou, bohaterów, relacje - co było bardzo ekscytujące a tutaj ekscytujących chwil było bardzo mało 😢 Na szczęście ostatnie 100 stron odrobinę wynagrodziło mi resztę, i finalnie cieszę się, że przez to przebrnęłam. Patrząc na to jak się zakończyła myślę, że trzeci tom będzie naprawdę dobry i przepełniony emocjami 🥵🫣❤️ Zdecydowanie muszę jeszcze podkreślić jak bardzo się cieszę, że autorce udało się w ten pokręcony świat upchnąć postacie Zuzany i Mika. One sprawiały, że ta książka stała się dużo przyjemniejsza i chociaż w minimalnym stopieniu zabawna. Jak tylko widziałam, że rozdział dotyczył Zuzany to od razu uśmiech cisnął mi się na usta! 🫣 Podsumowując, zawiodłam się bardzo. Wydaje mi się, że seria byłaby równie dobra gdyby autorka pominęła tą część a zamiast niej po prostu upchnęła tą akcję w jakichś 100 stronach następnej części. Według mnie był to po prostu taki łącznik pomiędzy częścią pierwszą a trzecią częścią. Mam nadzieję, że w trzeciej nas zaskoczy! 🫣🫣