Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żenująca w naszej rzeczywistości książka, której autorka za jedyną receptę na wszystko uważa "pożycz", w domyśle: dostań od kogoś. W naszym kraju, w którym jest normalne, że gdy dziecko wyrasta z ubranek, akcesoriów i zabawek, które dostało od którejś z ciotek, to jadą one dalej do kolejnego małego dziecka z rodziny czy przyjaciół, ta książka jest zupełnie zbędna. Widać, że autorka propaguje te idee na siłę, wychowała się w kraju dobrobytu i nadmiaru, i to wszystko to dla niej kulturowa nowość. Nawet nie rozumie mechanizmu, który działa tak, że oprócz tego, że bierzesz rzeczy od innych rodziców, to gdy twoje pociechy podrosną, puszczasz je dalej w obieg dla kolejnego dziecka, dokładając coś nowego od twoich dzieci. W książce jest tylko: bierz, bierz, bierz. Dodatkowo część porad nie przystaje do polskiej rzeczywistości, np. rezygnacja ze "zbędnego" wydatku w postaci zakupu wózka. Nawet moje koleżanki, które nigdy w życiu nie chodziły na żadne spacery, z wózkiem zasuwają niemal codziennie choćby po najbliższym parku, dla zdrowia dziecka i swojego. I bez porad z tej książki w ramach zaopatrzenia zimowego dziecka lat 5 sanki wyszukaliśmy stare w rodzinie, a łyżwy nakładane na buciki kupiliśmy lekko używane za ułamek ceny nowych na popularnym serwisie aukcyjnym. Streszczam wam książkę jednym zdaniem: co się da, weź od innych matek, jeśli się nie da, kup używane, a a zamiast tony kosmetyków dla siebie używaj olejku migdałowego. Dziękuję, zaoszczędziłyście 25 zł.

Żenująca w naszej rzeczywistości książka, której autorka za jedyną receptę na wszystko uważa "pożycz", w domyśle: dostań od kogoś. W naszym kraju, w którym jest normalne, że gdy dziecko wyrasta z ubranek, akcesoriów i zabawek, które dostało od którejś z ciotek, to jadą one dalej do kolejnego małego dziecka z rodziny czy przyjaciół, ta książka jest zupełnie zbędna. Widać, że...