Kien Nguyen

Zakazane Miasto w Chinach, któż nim nie słyszał? A schyłek cesarstwa i ostatni cesarz Chin Puyi? Wiem, wiem, czytałam, oglądałam. Ale Zakazane Miasto w Wietnamie? Jak się okazuje - istnieje. Zbudowane na wzór pekińskiego, w mieście Hue, nad rzeką Huong, zwaną Aromatyczną Rzeką. Mieszkali w nim wietnamscy cesarze, ich żony, konkubiny, dworacy. Do Pałacu Cesarskiego prowadzi Brama Południowa, potem przez Most Złotej Wody, otoczony po obu stronach stawami ze złotymi karpiami koi, dociera się na Dziedziniec Ceremonii, gdzie położony jest Pałac Niebiańskiej Harmonii. Tam odbywały się niegdyś najważniejsze ceremonie i uroczystości. Obok - Pawilon Pięciu Feniksów, z tego miejsca ostatni cesarz Wietnamu Bảo Đại ogłosił swoją abdykację w 1945 roku. Czytelnik trafia tam w pierwszą połowę XX wieku, podczas rządów komunistów, ale i panowania ostatniego cesarza. Opowiadana historia jest całkiem zgrabna i wciągająca. O zwykłych ludziach, biednych i bogatych, o członkach rodziny cesarskiej, powoli zanikającej monarchii, o mieszkańcach wsi, miast i Zakazanego Miasta. Są intrygi, morderstwa, miłość, zemsta, nienawiść, odkupienie win i mnóstwo fabularnych niespodzianek. Barwnie jest, tajemniczo i egzotycznie, wspaniałe opisy krajobrazów, tradycji i rytuałów, przerażające - tortur i egzekucji. Odnoszę wrażenie, że autorowi świetnie udało się uchwycić wietnamskiego ducha. Postaci odmalowane są znakomicie. 15-latka wydana za mąż za 7-letnego chłopczyka, niegodziwy sędzia, jego szlachetna wnuczka. Jest oczywiście i cesarz, jego małżonka, damy dworu, są ministrowie, eunuch, chronometrażysta i on - profesjonalny hafciarz gobelinów na dworze. To dziadek autora, postać prawdziwa, której życie było inspiracją do napisania tej opowieści. Ta książka to literatura mądrze rozrywkowa, ma cechy i powieści epickiej, i bajki dla dorosłych, nie jest przegadana, rozszerzyła moje horyzonty i sprawiła mi mnóstwo przyjemności.