Magia sprzątania

Początkowo przesłuchałam audiobook na Storytel. Połknęłam za jednym razem. Słuchając po raz drugi posprzątałam swoje mieszkanie, a właściwie to całe swoje rzycie. Aż ciężko mi było uwierzyć ile niepotrzebnych rzeczy mam wokół siebie.
Zasady o jakich mówi Marie zaczęłam stosować do niemal wszystkiego -Weź do ręki daną rzecz i zastanów się jakie emocje w Tobie wywołuje. Jeśli kochasz tę rzecz, zostaw ją, jeśli nie, pozbądź się. Otaczajmy się tym co kochamy.-
Zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Kupiłam od razu kilka egzemplarzy i dałam w prezencie najważniejszym dla mnie osobom.
Ja, gorąco polecam :)

Początkowo przesłuchałam audiobook na Storytel. Połknęłam za jednym razem. Słuchając po raz drugi posprzątałam swoje mieszkanie, a właściwie to całe swoje rzycie. Aż ciężko mi było uwierzyć ile niepotrzebnych rzeczy mam wokół siebie.
Zasady o jakich mówi Marie zaczęłam stosować do niemal wszystkiego -Weź do ręki daną rzecz i zastanów się jakie emocje w Tobie wywołuje....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Skończyłam czytać "Magię sprzątania" Marie Kondo.
Z tej okazji wyniosłam na śmietnik siedem 120-litrowych worków na śmieci.

Nowy rok, nowa ja, hasło, z którego stroiłam sobie żarty przez lata dopadło i mnie - i to wtedy, kiedy zupełnie się tego nie spodziewałam. W przypadki nie wierzę: coś skłoniło mnie do tego, żeby sięgnąć wreszcie po książkę, którą kupiłam w listopadzie 2020 roku i przeleżała na półce aż do 1go stycznia 2021. Właśnie zamknęłam za sobą tak dziwny, tak nierealny rok, że gdyby ktoś powiedział mi, co będzie się działo, nie uwierzyłabym. Pierwszego stycznia sięgnęłam po książkę. Skończyłam ją czytać dnia drugiego stycznia.
Tak jak mówiłam: nie wierzę w przypadki.

Dotychczas myślałam, że tylko ja tak mam - bałagan w szufladach, nieporządek w szafie, taki sam bajzel w głowie. Książka Marie Kondo uświadomiła mi, że tak nie jest. Sprzątanie to umiejętność... której nikt nie uczy. Wychodzimy z założenia, że to przychodzi naturalnie, że nie trzeba tego uczyć, w końcu każdy z nas potrafi włożyć rzeczy z powrotem do szafki i z powrotem do półki, prawda? Otóż cały "myk polega na tym", w jaki sposób jest to ułożone w półkach i co na tych półkach ląduje. Ale to tylko jeden z wielu sekretów, którymi zaradna Japonka dzieli się z nami w tej książce.

Sprzątanie ma w sobie coś magicznego. To rytuał nie tylko czyszczenia przestrzeni, ale przede wszystkim czyszczenia głowy i emocji, układania nie tylko przedmiotów, ale i godzenie się z przeszłością i uwalnianie się od tego, co od dawna trzyma nas w szachu. Nie bez powodu tytuł to "MAGIA sprzątania". Wyrzucisz kilka worków swojej przeszłości i nagle czujesz, że możesz oddychać. Nagle wracasz do tego, co kiedyś kochałeś/aś robić - tak jak ja, do pisania, bo zawsze kochałam słowa.

Książkę polecam. Nie wielbicielom pięknej literatury, w której przeżywamy romantyczne uniesienia na każdej stronie. W końcu Marie to kobieta bardzo praktyczna, więc to raczej pozycja nastawiona na robienie niż na czytanie. A i tak zmieni twoje życie - chociażby w tym punkcie, że rzeczy znajdą swoje miejsce w szafach (a to i tak dużo, jeśli mnie zapytacie).


Mój 2021 rok otworzyła "Magia sprzątania" Marie Kondo - jeśli to wymownie nie opisuje, jaki był dla mnie rok 2020, to nie wiem, co mogłoby to zrobić trafniej.

Skończyłam czytać "Magię sprzątania" Marie Kondo.
Z tej okazji wyniosłam na śmietnik siedem 120-litrowych worków na śmieci.

Nowy rok, nowa ja, hasło, z którego stroiłam sobie żarty przez lata dopadło i mnie - i to wtedy, kiedy zupełnie się tego nie spodziewałam. W przypadki nie wierzę: coś skłoniło mnie do tego, żeby sięgnąć wreszcie po książkę, którą kupiłam w listopadzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Marie Kondo poznałam w serialu na Netflixie "Sprzątanie z Marie Kondo". Niektóre rzeczy zarówno przeczytane w powyższej książce, jak i zobaczone w serialu, mogą na pierwszy rzut oka dziwić. Jak powitanie z domem, czy dotykanie każdej rzeczy i sprawdzanie, czy sprawia nam radość. Pewnie gdybym zaczęła od książki, podchodziłabym do rytuałów autorki z większym sceptycyzmem. Ale zobaczyłam na własne, że to naprawdę działa. Na tym właśnie polega jej tytułowa "magia". W codziennym życiu nie zastanawiamy się nad tym, czy dana rzecz nam się jeszcze przyda i czy sprawia nam radość. Wyrzucamy tylko rzeczy zepsute, zużyte lub za małe, choć nawet wtedy w naszych głowach pojawiają się podszepty: "może kiedyś to jeszcze naprawisz", "może kiedyś schudniesz i założysz tę sukienkę", "może Twoje wnuki pobawią się tą zabawką". Ale tak jak pisze autorka w większości przypadków kiedyś znaczy nigdy. A Twoja frustracja będzie wprost proporcjonalnie rosnąć do ilości rzeczy, które musisz upchnąć na niewielkiej przestrzeni. Uwolnij się od tego balastu. Książka bardzo wpasowana w koncepcję minimalizmu. Serdecznie polecam!

Marie Kondo poznałam w serialu na Netflixie "Sprzątanie z Marie Kondo". Niektóre rzeczy zarówno przeczytane w powyższej książce, jak i zobaczone w serialu, mogą na pierwszy rzut oka dziwić. Jak powitanie z domem, czy dotykanie każdej rzeczy i sprawdzanie, czy sprawia nam radość. Pewnie gdybym zaczęła od książki, podchodziłabym do rytuałów autorki z większym sceptycyzmem....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O Marie Kondo słyszałam jakiś czas temu i jakoś specjalnie nie zwróciłam na nią uwagi, ot jakaś miła pani z Japonii lubi sobie posprzątać. Taka Azjatycka wersja perfekcyjnej pani domu. Ale wiadomo Azja to stan umysłu, więc i ze zwykłego sprzątania trzeba było zrobić sposób na życie. Nie wyobrażam sobie, żeby ktokolwiek do mnie przyszedł i mówił mi, że im więcej wyrzucę tym będę szczęśliwsza. Choć, przyznaję lektura tej książki zmobilizowała mnie do tego aby przejrzeć ciuchy, papiery i przydasie i faktycznie wyrzucić to co przy każdym takim generalnym sprzątaniu zostawiam na 'kiedyś'. Natomiast żadna przepełniona pychą i arogancją osoba nie przekona mnie do tego aby wyrzucić książki. No sorry, ale nie ma opcji. Jedni zbierają znaczki inni zbierają książki. Pani Kondo powiedziałaby, że skoro mnie uszczęsliwiają... a później ni stąd ni z owąd wyciągnęła 'Krytykę czystego rozumu', do której zbieram się... no będzie z 10 lat i zapyta: "nawet ta?" a ja jej powiem "nawet ta, wynoś się z mojego domu wiedźmo". I serio gadanie do ciuchów "dziękuję, że chroniłyście moje ciało przez cały dzień" to jak dla mnie sekciarstwo czystej wody i kompletnie do mnie nie przemawia. Rozumiem, Azja, inna kultura, inni ludzie, ale litości... nie wierze w to, że dorosła kobita dziękuje torebce i robi to na serio. No chyba, że w tym całym porządku zapomniała o uporządkowaniu mózgu... A i jeszcze ta ckliwo-nędzna historyjka, że jako pięciolatka z niecierpliwością wyczekiwała dostawy prenumeraty pism dla gospodyń domowych.... Albo, że całe dzieciństwo i młodość spędziła na sprzątaniu, bo taka alternatywna, że może nie bursztynem, ale domestosem to na pewno... Ej serio ktoś tę nedzną autopromocje łyka? I jeszcze z jaką pychą i dumą pisze o tym, że wywaliła ojcu (lub bratu nie pamiętam) marynarkę i szła w zaparte, że to nie ona... Widzisz i nie grzmisz... Książka nędza, nie ma w niej NIC odkrywczego (bo, że obecnie ludzie mają za dużo rzeczy to wiadomo i nie potrzeba do tego Marie Kondo), są za to autopeany na cześć autorki. HIP HIP HURRA....

O Marie Kondo słyszałam jakiś czas temu i jakoś specjalnie nie zwróciłam na nią uwagi, ot jakaś miła pani z Japonii lubi sobie posprzątać. Taka Azjatycka wersja perfekcyjnej pani domu. Ale wiadomo Azja to stan umysłu, więc i ze zwykłego sprzątania trzeba było zrobić sposób na życie. Nie wyobrażam sobie, żeby ktokolwiek do mnie przyszedł i mówił mi, że im więcej wyrzucę tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dzięki niej w końcu się wzięłam do organizowania przedmiotów w domu. Czy dzięki niej mam zawsze czysto w domu? Nie. Czy dużo rzeczy układam jak pokazywała? Nie. Choć bielizna zajmuje dużo mniej miejsca.

Dzięki niej w końcu się wzięłam do organizowania przedmiotów w domu. Czy dzięki niej mam zawsze czysto w domu? Nie. Czy dużo rzeczy układam jak pokazywała? Nie. Choć bielizna zajmuje dużo mniej miejsca.

Pokaż mimo to

Jedna jedyna wskazówka nieco pomogła mi w pozbywaniu się rzeczy. A mianowicie: czy dana rzecz wywołuje we mnie radość. Jeśli wręcz przeciwnie lub prawie nie, to nie ma się co zastanawiać tylko pożegnać.

Jedna jedyna wskazówka nieco pomogła mi w pozbywaniu się rzeczy. A mianowicie: czy dana rzecz wywołuje we mnie radość. Jeśli wręcz przeciwnie lub prawie nie, to nie ma się co zastanawiać tylko pożegnać.

Pokaż mimo to

Bałagan na biurku! = bałagan w głowie
Pusto na biurku! - co w głowie?...
O nie, nie,
Porządek na biurku! = porządek w głowie...
I to ogólnie odnosi się do całego naszego otoczenia.

MAGIA PORZĄDKOWANIA
Jak napisała Arkana tytuł "Magia porządkowania" byłby bardziej trafny.

POCZĄTKOWY SCEPTYCYZM
Na początku dość sceptycznie podszedłem do tej książki, wydawało mi się, że jestem "racjonalnym facetem" a tu książka o Marii w krainie czarów - jednak z każdym procentem przeczytanej książki coraz bardziej mnie wciągała. Może dlatego, że ostatnio dużo się zmieniło w moim domu i przybyło dużo niepotrzebnych rzeczy i rzeczy, które nie mają swojego miejsca. Już po 30% książki wywaliłem 3 niebieskie siatki z Ikea, rzeczy, którym podziękowałem za współpracę. Czytając ją w święta - postanowiłem do końca roku wyrzucić i wystawić na OLXie niepotrzebne rzeczy. Oczywiście pewne rady nie każdemu spasują np.: płyny na brzegu wanny - sam mam koszyczek plastikowy na półce obok (metalowy zardzewiał po kilku miesiącach) i gonię wszystkich domowników jak się zbiera brud na tych pozostawionych na wannie. Skarpetki też wolę wciąż rolować, jednak tak, by nie naciągać ściągacza. Koszule i podkoszulki suszę od razu na wieszakach w szafie i oszczędzam czas na wieszanie, zdejmowanie prania, składanie i wkładania do szafy, która jest wentylowana.

SZACUNEK DO KSIĄŻEK
Książek też raczej bym nie niszczył, choć niektóre same się rozpadają po jednym przeczytaniu. Z książkami - ostatnio coraz gorzej czyta mi się te papierowe, szczególnie stare pożółkłe z brzydką rozlaną czcionką. Po odkurzeniu mojej ściany książek, po 2 dniach ręce pękają mi do krwi z alergii. Beletrystyka więc przejdzie tylko na czytniki. Poradniki i fachowe będą miały więcej miejsca, a po przeczytaniu i zrobieniu z nich notatek pójdą na prezenty. Cytaty kiedyś przepisywałem, kserowałem, czy zaznaczałem w książkach z własnym indeksem - teraz kopiuję z plików mobi czy txt.

SENTYMENTY
Mam bluzę Bilabonga, gadam do niej jak do auta (faceci czasem mówią do swojego samochodu, czy komputera) i o dziwo, bluza kupiona na wakacjach w 2007 roku w USA - nadal dobrze się trzyma (XII 2020), lepiej niż te 2 letnie. Wiele razy zatem opisy Marii Konto dotykały moich własnych doświadczeń, kiedy np. pisała o swojej seledynowej koszulce, czy zbieraniu pudełek po gadżetach, albo o żalu wyrzucania - "przydasi", bo a nuż się przyda, czy "durnostojek" - niby ładnych zbieraczy kurzu, czy pamiątek, nie pamiętając skąd są i co mają przypominać?

Wiele, rzeczy w książce potwierdziło też moje wprowadzone usprawnienia. Odkurzacz robot nauczył mnie by na podłodze nic nie stało, teraz nawet sofę kupiłbym na nóżkach, bo pod moją jest centymetrowa przerwa i zbiera się tam kurz.

PODSUMOWANIE
Przeczytałem książkę prawie jednym rzutem w 24h. Coraz bardziej stając się neofitą i wyznawcą. Trafiła do mnie w odpowiednim czasie, dokładnie kiedy jej najbardziej potrzebowałem, przy okazji zawodowo czyszcząc materiały o zarządzaniu sobą i zadaniami w czasie, a bałagan to jeden z większych "złodziei czasu", irytujący, kiedy nie można czegoś znaleźć, wiedząc, że się daną rzecz posiada.


Kiedyś uczestniczka mojego szkolenia najtrafniej zdefiniowała bałagan: "Bałagan na biurku to mam wtedy, kiedy ktoś inny zrobi mi porządek" - tak więc każdy sam potrzebuje zrobić sobie porządek na miarę własnych potrzeb.

Bałagan na biurku! = bałagan w głowie
Pusto na biurku! - co w głowie?...
O nie, nie,
Porządek na biurku! = porządek w głowie...
I to ogólnie odnosi się do całego naszego otoczenia.

MAGIA PORZĄDKOWANIA
Jak napisała Arkana tytuł "Magia porządkowania" byłby bardziej trafny.

POCZĄTKOWY SCEPTYCYZM
Na początku dość sceptycznie podszedłem do tej książki, wydawało mi się, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka motywuje i sprawia, że człowiek chcę się wziąć za robotę. Niektóre rady Moim zdaniem lekko przekoloryzowane, jak na europejskie podejście do obcowania z przedmiotami.

Książka motywuje i sprawia, że człowiek chcę się wziąć za robotę. Niektóre rady Moim zdaniem lekko przekoloryzowane, jak na europejskie podejście do obcowania z przedmiotami.

Pokaż mimo to

Mobilizuje do wprowadzenia ładu, zachęcająco przedstawia korzyści z tego płynące, aczkolwiek w praktyce, niektóre z tych genialnych uproszczeń jedyne co mogą to doprowadzić do szału. Np. pierwsza myśl po usunięciu kosmetyków do kąpieli z otoczenia wanny : "do licha! Zapomniałam o odżywce! Wyleźć z tej wanny i zachlapać podłogę czy olać tę odżywkę?" Sporo takich absolutnie niepraktycznych smaczków w tej książce. Ale czyta się z przyjemnością.

Mobilizuje do wprowadzenia ładu, zachęcająco przedstawia korzyści z tego płynące, aczkolwiek w praktyce, niektóre z tych genialnych uproszczeń jedyne co mogą to doprowadzić do szału. Np. pierwsza myśl po usunięciu kosmetyków do kąpieli z otoczenia wanny : "do licha! Zapomniałam o odżywce! Wyleźć z tej wanny i zachlapać podłogę czy olać tę odżywkę?" Sporo takich absolutnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dla zainteresowanych tematem porządkowania przestrzeni czy poniekąd minimalizmu pozycja dość ciekawa. Koncepcja trzymania rzeczy, które w jakiś sposób sprawiają radość czy przyjemność jest całkiem interesujaca. Niestety, o dziwo(!), autorka idzie w swojej metodzie zgodnie z pędzącym konsumpcjonizmem - "coś nie jest aktualnie przydatne? to nic wyrzuć, a najwyżej później kupisz nowe". Dodatkowo nawet rzeczy dobre, niezniszczone i działające trzeba zawiązać w worku i wyrzucić, zamiast oddać czy sprzedać komuś kto by się z nich ucieszył - bardzo nie w duchu less waste, co jednak w dzisiejszych czasach problemu z gospodarką odpadami jest po prostu słabe.
Sama książka mogłaby być też krótsza: pierwsza część to ogólne wskazówki i zasady dotyczące metody KonMarie, druga konkretne porady dotyczące porządkowania wyszczególnionych kategoriach rzeczy, trzecia to w dużej mierze wymieszanie i powtórzenie dwóch poprzednich - czy potrzebne? chyba niekoniecznie, może jeszcze jako podsumowanie i uporządkowanie myśli tal, ale jeśli zajmuje 1/3 objętości...

Dla zainteresowanych tematem porządkowania przestrzeni czy poniekąd minimalizmu pozycja dość ciekawa. Koncepcja trzymania rzeczy, które w jakiś sposób sprawiają radość czy przyjemność jest całkiem interesujaca. Niestety, o dziwo(!), autorka idzie w swojej metodzie zgodnie z pędzącym konsumpcjonizmem - "coś nie jest aktualnie przydatne? to nic wyrzuć, a najwyżej później...

więcej

mniej

Pokaż mimo to