Obyczajowa opowieść osadzona w Chinach opowiadająca o konflikcie miedzy tradycją a postępem.

Młoda Chinka, wychowana w duchu pokory wobec męża i rodziców zostaje wydana za mąż za lekarza, który studiował w Stanach. Ona nie potrafi rozmawiać, swoje uczucia wyraża subtelnie poprzez wyrafinowane gesty, słowa i czyny. Dla niej maż jest panem stworzenia, żyje tylko po to aby mu się przypodobać. On natomiast chce aby byli równi. Nie podobają się mu jej maleńkie stopy. Uważa je za kalectwo i chce aby odwiązała bandaże.
Kolejny konflikt dotyczy jej brata, który poślubił Amerykankę. W świetle chińskiego prawa dopóki nie uznają jej jego rodzice dopóty nie jest jego legalną żoną. A rodzice są nieugięci. Jeszcze jako dziecko został zaręczony z Chinką, chcą aby dopełnił obowiązku i sfinalizował zaręczyny.

Nie wiem czy ta pozycja odzwierciedla rzeczywistą kulturę Chin tamtego okresu ale czyta się świetnie. Jest to piękna opowieść o miłości, poświęceniu i pogodzeniu się z tym, że świat się zmienia. Nie zawsze należy pędzić łeb w łeb z postępem ale nie można się zamykać w skorupie tradycji. Polecam.

Obyczajowa opowieść osadzona w Chinach opowiadająca o konflikcie miedzy tradycją a postępem.

Młoda Chinka, wychowana w duchu pokory wobec męża i rodziców zostaje wydana za mąż za lekarza, który studiował w Stanach. Ona nie potrafi rozmawiać, swoje uczucia wyraża subtelnie poprzez wyrafinowane gesty, słowa i czyny. Dla niej maż jest panem stworzenia, żyje tylko po to aby...

Książka „Spowiedź Chinki” Pearl Buck, porusza sprawy drażliwe dla ludzi wychowanych w starej tradycji i kulturze chińskiej, w którą zaczynają się wplatać zwyczaje zachodnich cywilizacji. Zgodnie ze starą tradycją, małżeństwo zaaranżowane przez rodziców, rozpoczyna samodzielne życie.

„Kuei-lan, moja córko - rzekła - masz poślubić człowieka, z którym zaręczyliśmy cię, zanim przyszłaś na świat. Jego ojciec i twój byli serdecznymi przyjaciółmi. Przysięgli sobie związać się przez swoje dzieci. Twój narzeczony liczył wówczas lat sześć. Tego samego jeszcze roku urodziłaś się. Tak więc jesteś mu przeznaczona. I w tym celu wychowałam cię.”

Kobieta stara się być posłuszna woli mężczyzny, szanuje go i podziwia. Mężczyzna, to lekarz który wykształcenie zdobył w Stanach. Obydwoje są Chińczykami wychowanymi w kulturze przodków. Jednak dłuższy pobyt mężczyzny na Zachodzie, poznanie odmiennych zwyczajów i próba przeniesienia ich do własnego życia, zaczyna niepokoić żonę. Nie jest łatwo ubierać nowo narodzone dziecko w białe ubranka bo biały kolor w Chinach, to kolor żałoby a dla wykształconego ojca oznacza czystość. Jako lekarz stara się nakłonić żonę aby przestała krępować bandażami stopy. Jego tłumaczenie szkodliwości takiego działania, poparte naszkicowaniem zdeformowanych kości, budzi w żonie strach, bo skąd mąż wie jak wyglądają w środku kości, i spory sprzeciw, bo jak to możliwe aby chińska kobieta miała duże stopy. Dowiadujemy się wiele o zwyczajach, kulturze, zderzeniach dwóch odmiennych światów. Są to zwierzenia zawarte w listach do siostry, w których Kuei-lan opisuje swoje nowe życie i związane z tym wewnętrzne rozterki.

„Oswoiłabym się łatwiej z naszym cudzoziemskim domem i dziwnym życiem, gdybym mogła zatrzymać syna tutaj, gdybyśmy zostali we troje. Lecz znam zwyczaje i tradycje naszego ludu. Nie wolno mi zachować pierworodnego syna. Jest własnością całej rodziny. …. Musimy poddać się prawom i tradycji - rzekłam, a serce mnie bolało z tęsknoty, aby mieć dziecko dla siebie.
Teraz już wiem, co mój małżonek postanowił. …. Oświadczył rodzicom, że podobnie jak chciał mieć żonę wyłącznie dla siebie, tak obecnie żąda, by jego syn należał również tylko do rodziców, tylko do nas. … Obecnie jednak w moim egoizmie nie dbam o to, że złamiemy tradycję. Myślałam jedynie o moim synu. Będzie mój, mój! Nie będę musiała dzielić się nim z innymi - dziadkami czy ciotkami. Ja, jego matka, będę dbała o niego, wolno mi będzie myć go i ubierać, i dniem i nocą czuwać nad nim. Dziękuję bogom, że poślubiłam człowieka o nowoczesnych poglądach. Daje mi syna na własność. Całego życia nie starczy mi na podziękę.”

Autorka porusza jeszcze tematy związane z małżeństwami mieszanymi, gdzie jedna ze stron nie zna ani kultury, ani tradycji swojego małżonka.

Pearl Buck wyjechała ze swoimi rodzicami, misjonarzami, do Chin kiedy miała 3 miesiące. W wielu 4 lat płynnie mówiła i pisała po chińsku i angielsku. W Chinach spędziła 18 lat, a następnie wyjechała do Stanów na studia. Po wyjściu za mąż mieszkała i w Chinach i w Stanach. Stąd znała bardzo dobrze problemy które opisuje w swoich książkach.

Książka „Spowiedź Chinki” Pearl Buck, porusza sprawy drażliwe dla ludzi wychowanych w starej tradycji i kulturze chińskiej, w którą zaczynają się wplatać zwyczaje zachodnich cywilizacji. Zgodnie ze starą tradycją, małżeństwo zaaranżowane przez rodziców, rozpoczyna samodzielne życie.

„Kuei-lan, moja córko - rzekła - masz poślubić człowieka, z którym zaręczyliśmy cię, zanim...

Uwielbiam książki, których akcja toczy się w odległych kulturach i odległych czasach. I uwielbiam książki tej autorki. Mimo, że czytałam już niejedną książkę o tej tematyce, to właśnie powieści Pearl S. Buck najlepiej pozwoliły mi poznać chińską kulturę.Gorąco polecam jej twórczość.
"Spowiedź Chinki" ukazuje wpływ zmieniających się czasów, rodzącej się globalizacji, na życie tradycyjnej chińskiej rodziny. Główną bohaterką i zarazem narratorką jest młoda kobieta, która musi wybrać, według których wzorców żyć. Książka jest krótka, rozdziały zawarte w niej też, a pisana jest w pierwszej osobie. Te cechy sprawiają, że bardzo łatwo i szybko się ją czyta, co nie cechuje wszystkich książek tej autorki.

Uwielbiam książki, których akcja toczy się w odległych kulturach i odległych czasach. I uwielbiam książki tej autorki. Mimo, że czytałam już niejedną książkę o tej tematyce, to właśnie powieści Pearl S. Buck najlepiej pozwoliły mi poznać chińską kulturę.Gorąco polecam jej twórczość.
"Spowiedź Chinki" ukazuje wpływ zmieniających się czasów, rodzącej się globalizacji, na...

Wspinająca się po schodach życia Kwei-lan, opowiada siebie. Jest to historia prosta, ale wywołująca jednocześnie wiele emocji. Pełna pokory piękność, przystrojona dla doskonałości urody w zwiewne pudry i odcienie purpury, z lekko podkreślonym łukiem brwiowym, niczym delikatne skrzydła motyla, świeżymi kwiatami Lilii we włosach i haftowanych trzewikach, opuszcza swój rodzinny dom, w którym została wyuczona zachowań, aby móc nimi zadowolić rodzinę przyszłego męża.
Małżeństwo dwojga zostało zaaranżowane, gdy bohaterka miała sześc lat. Całe życie była doń przysposabiana, uczona szacunku do starszych, pochodziła bowiem z pradawnego rodu liczącego ponad 500 lat. Przysięgę pokory i oddania w służbie dla męża przed matką w obecności tablic przodków składała. Wraz z zawarciem ślubów, rodzinę zmieniła i już tylko do męża i jego rodu należała. Ale nic prostym takim jakim być miało - nie było. Mąż Kwei-lan ostatnie 12 lat swojego życia spędził poza państwem środka studiując medycynę, smakując zachodniego życia. Na nic się zdały posłuszeństwo, umiejętność milczenia i chęć zadowolenia swojego pana, na nic piękność, oliwką skóra balsamowana, strojne szaty i purpura na wargach pędzelkiem z piórka nakładana. Jej pan nie chce być panem, pragnie by żona nie była niewolnicą. W ogóle jej nie zauważa i tu rozpoczyna się dramat. Bo jak ma żyć teraz wobec swojego męża, jemu równa? Jak go uwieść i spełnić swój małżeński obowiązek? skoro mąż nabył przyzwyczajeń od cudzoziemców, wśród których przebywał.
O tym zderzeniu kultur i tradycji opowiada, a spowiednika ma w osobie, którą siostrą nazywa, zwracając się bezpośrednio, jak do czytelnika, jest to narracja pierwszoosobowa. Płynąca kwietnymi porównaniami i metaforami, zrozumiałymi tylko dla wschodniego świata.
Zagubiona, niezauważana, spogląda częściej na męża, swoją dłoń przy jego dłoni układa i bezgłośnie pomocy szuka, oczekując, wsparcia i wytłumaczenia, jak ma postępować. Słyszy, że czasy się zmieniły i jeśli postanowili mieszkać razem poza domem rodu, będą się szanować wzajemnie i wspierać. Długa i ciężka droga, ale miłość do męża w tej drodze wiele bohaterce ułatwia. Co nie znaczy, że usłana jest Liliami pod krokami, odwiązanych już na prośbę męża stóp. Wiele czar tragedii i goryczy się przelewa, wiele zostaje niedopitych, a rozmów i decyzji niepodjętych. Jest też brat naszej piękności, który za pozwoleniem ojca ocean przebył i w Ameryce naukę zdobywa i jakże podobna sytuacja z kultur zderzeniem, chociaż odwrotna, bo tu brat cudzoziemkę do domu przywozi i od swojego rodu ucieka. Kwei-lan przeżywa rozdarcie. Zachodni wiatr wymieszał się ze wschodnim i wywołał huragan, .
Postać bohaterki jest niezwykle atrakcyjna, ze względu na to jak potrafiła się odnaleźć i zadbać o poprawę swojego szczęścia.

Wspinająca się po schodach życia Kwei-lan, opowiada siebie. Jest to historia prosta, ale wywołująca jednocześnie wiele emocji. Pełna pokory piękność, przystrojona dla doskonałości urody w zwiewne pudry i odcienie purpury, z lekko podkreślonym łukiem brwiowym, niczym delikatne skrzydła motyla, świeżymi kwiatami Lilii we włosach i haftowanych trzewikach, opuszcza swój...

Doskonałe studium starcia nowoczesności z tradycją. Przypomina w klimacie Wyznania chińskiej kurtyzany. Warto przeczytać.

Doskonałe studium starcia nowoczesności z tradycją. Przypomina w klimacie Wyznania chińskiej kurtyzany. Warto przeczytać.

Wyprawy do Chin ciąg dalszy. I tym razem dzięki powieści amerykańskiej noblistki miałam okazję znaleźć się w Kraju Środka, choć w czasie nieco bliższym wspólczesności.

Niniejsza powieść to historia młodej dziewczyny, która została wychowana w tradycyjnej rodzinie i nauczona wszystkiego, co powinna umieć żona Chińczyka. Jedkaże jej małżonek nie był aż tak wielkim zwolennikiem tradycji - po studiach na Zachodzie młody medyk chętnie porzucal te części kultury przodków, które uznawał za bezzasadne lub szkodliwe.
Nasza bohaterka musiała więc odnaleźć swą drogę pomiędzy wpojonymi naukami, a przesiąkającą do Chin kulturą Zachodu.
Ta powieść nie tyle skupia się na akcji, co na psychice i przemianie sposobu myślenia młodej inteligentnej kobiety. Skupia się na tym, jak może zmienić się sposób postrzegania osoby, która odkrywa, jak błędne mogą być założenia, według których żyli jej przodkowie. A to wszystko dzieje się na tle przemian w obyczajowości wielu innych młodych ludzi. Konflikt pokoleń, pragnienie podążania za własnymi wartościami i życia wolnego od zabobonów zostały tu świetnie zarysowane na podstawie jednej rodziny.
Narratorem jest tytuowa Chinka, która opowiada czytelnikowi swoją historię. Tworzy to atmosferę intymego zwierzenia, szczerego i prostego, a zarazem pełnego niuansów kultorowych, o których wielu ludzi z Zachodu nie miałoby pojęcia.
To bardzo dobra lektura, w sam raz na długie zimne wieczory. Każdy, kto lubi książki tyczące się zmiany wartości bohatera, przemian społecznych i zrywania z przesądami.

(http://dywagacjenadherbata.blogspot.com/2017/03/295-spowiedz-chinki-pearl-s-buck.html)

Wyprawy do Chin ciąg dalszy. I tym razem dzięki powieści amerykańskiej noblistki miałam okazję znaleźć się w Kraju Środka, choć w czasie nieco bliższym wspólczesności.

Niniejsza powieść to historia młodej dziewczyny, która została wychowana w tradycyjnej rodzinie i nauczona wszystkiego, co powinna umieć żona Chińczyka. Jedkaże jej małżonek nie był aż tak wielkim...

Porywająca książka opisująca zderzenie starego, tradycyjnego porządku z nowoczesnością. A wszystko to jest tym bardziej interesujące, że dzieje się w Chinach na początku XX w., a narratorem jest młoda chińska kobieta. Zostaje ona wydana za mąż za człowieka odrzucającego większość starych zwyczajów i liczne zabobony, zapatrzonego w naukę i kulturę Zachodu i tego samego oczekującego od swej żony. W efekcie Kwei-Lan wkrótce staje przed poważnym dylematem: powinna być posłuszna mężowi (co uważa za swój obowiązek),czy naukom wyniesionym z rodzinnego domu (które wpajano jej od dziecka)? Trudny wybór, który wymaga długich namysłów i konsultacji u starszego pokolenia, lecz koniec końców młoda Chinka podejmuje słuszną decyzję.
Narratorka opisuje ponadto losy mieszanego małżeństwa, które okazuje się niełatwą próbą uczucia dla obu stron.
Przy tej okazji nie tylko więc dowiadujemy się sporo o strukturze chińskiego społeczeństwa, domowych praktykach i religijnych obrzędach, ale dane nam jest obserwować, jak przy bliższym poznaniu dwie obce sobie kultury mogą czerpać z siebie nawzajem, a wcześniejsze uprzedzenia odchodzą do lamusa.
Książka warta każdej minuty, jaką się nad nią spędza.

Porywająca książka opisująca zderzenie starego, tradycyjnego porządku z nowoczesnością. A wszystko to jest tym bardziej interesujące, że dzieje się w Chinach na początku XX w., a narratorem jest młoda chińska kobieta. Zostaje ona wydana za mąż za człowieka odrzucającego większość starych zwyczajów i liczne zabobony, zapatrzonego w naukę i kulturę Zachodu i tego samego...

Bardzo cenię sobie twórczość Pearl S. Buck, dlatego z niecierpliwością sięgnęłam do „Spowiedź Chinki" tym większą, ze pamiętam ją sprzed wielu lat, kiedy to czytałam z wypiekami na twarzy. Teraz byłam ciekawa, jak będzie ona odbierania przeze mnie z perspektywy czasu i doświadczenia. Jednak nie towarzyszyły mi obawy, przecież na bieżąco jestem zakochana w twórczości pani Buck. „Spowiedź…" jest oczywiście opowieścią młodziutkiej Chinki, obserwatorki zmian zachodzących w jej kraju. Patrzy początkowo z perspektywy wychowania i swoich rodziców, czyli z punktu widzenia starego, jednak jej mąż jest człowiekiem wykształconym za granicą, dążącym do zmian i to jego oczami młoda żona zaczyna dostrzegać konieczność zmian czy ich dobre strony.

Książka to świetne studium zarówno starych tradycyjnych Chin, jak i powolnych zmian zachodzących w kraju, zagubienia ludzi nie znających niczego poza tradycją, młodych ludzi, którzy chcą pozostać w zgodzie z rodziną ale próbujących wyrwać się z zacofania. Książka jest cieniutka, jednak moim zdaniem autorka cały swój przekaz zdołała tam zmieścić.

Bardzo cenię sobie twórczość Pearl S. Buck, dlatego z niecierpliwością sięgnęłam do „Spowiedź Chinki" tym większą, ze pamiętam ją sprzed wielu lat, kiedy to czytałam z wypiekami na twarzy. Teraz byłam ciekawa, jak będzie ona odbierania przeze mnie z perspektywy czasu i doświadczenia. Jednak nie towarzyszyły mi obawy, przecież na bieżąco jestem zakochana w twórczości pani...

Młoda Chinka o imieniu Kwei – Lan opowiada mam historię życia: dom rodzinny, małżeństwo ale także opisuje skomplikowane relacje z rodzeństwem, rodzicami, mężem. Kwei – lan relacjonuje całe swoje życie w formie listów pisanych do siostry. Jej oczami możemy poznać tradycje panujące w Chinach – aranżowane małżeństwa, krępowanie stóp, posłuszeństwo wobec rodziców, wychowywanie dzieci ale także niechęć do tego co obce. Ona sama została wychowana w bardzo tradycyjny sposób, a za męża dostała człowieka, który pobierał nauki na Zachodzie. Jej małżeństwo nie jest już tak tradycyjne ponieważ mąż chce zmian, inaczej spogląda na życie. Brat, który w Ameryce i zakochuje się. Wbrew tradycji przeciwstawia się rodzicom i pojmuje za żonę Amerykankę. Piękna, czysta miłość może pokonać wszystko….
Należy zwrócić uwagę na język pisarski – jest on barwny i emocjonalny. Książkę czyta się szybko.
Spowiedź Chinki w późniejszych wydaniach ukazała się pod tytułem Wiatr ze wschodu, wiatr z zachodu.

Młoda Chinka o imieniu Kwei – Lan opowiada mam historię życia: dom rodzinny, małżeństwo ale także opisuje skomplikowane relacje z rodzeństwem, rodzicami, mężem. Kwei – lan relacjonuje całe swoje życie w formie listów pisanych do siostry. Jej oczami możemy poznać tradycje panujące w Chinach – aranżowane małżeństwa, krępowanie stóp, posłuszeństwo wobec rodziców, wychowywanie...

Książka porusza trudny temat zderzenia kulturowego, wzajemnego niezrozumienia, niechęci i sprzeciwu wobec osób odmiennej rasy. Historia małżeństw chińskiego i amerykańskiego pochodzenia pokazuje jednak, że istnieje miłość, która przezwycięża konserwatywne myślenie i przekonuje, że tak naprawdę niczym się nie różnimy.

Książka porusza trudny temat zderzenia kulturowego, wzajemnego niezrozumienia, niechęci i sprzeciwu wobec osób odmiennej rasy. Historia małżeństw chińskiego i amerykańskiego pochodzenia pokazuje jednak, że istnieje miłość, która przezwycięża konserwatywne myślenie i przekonuje, że tak naprawdę niczym się nie różnimy.