Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Winne” to pozycja mocna, bezkompromisowa i wyrazista, niczym ukochany zakątek samego autora – Islandia. Jest to potężna dawka emocji osadzona na rodzinnym dramacie.

Nietuzinkowa historia, zgrabnie prowadzona narracja, ciekawe zabiegi literackie, doskonałe zakończenie. Książka przytłaczająca ciężarem wyrządzonych krzywd, ukazująca podłoże zazwyczaj nierozumianego okrucieństwa.

Mam nadzieję, że to nie ostatnia powieść Jarka Czechowicza, bo widać, że po równie dobrym debiucie („Toksyczność”) autor się dopiero rozkręca ;)

Dodatkowy plus za brak literówek i potknięć językowych, co w dzisiejszych czasach jest rzadkością.

„Winne” to pozycja mocna, bezkompromisowa i wyrazista, niczym ukochany zakątek samego autora – Islandia. Jest to potężna dawka emocji osadzona na rodzinnym dramacie.

Nietuzinkowa historia, zgrabnie prowadzona narracja, ciekawe zabiegi literackie, doskonałe zakończenie. Książka przytłaczająca ciężarem wyrządzonych krzywd, ukazująca podłoże zazwyczaj nierozumianego...

Z niejednego pieca chleb jadłam, w niejednej firmie - na zasadzie, że żadna robota nie hańbi - pracowałam, kiedyś nawet tydzień za darmo zasuwałam, a mimo to niektóre relacje powodują, że nóż się w kieszeni otwiera. Ciekawy reportaż, wyjaśnienia na temat kapitalizmu, możliwości Państwowej Inspekcji Pracy, działania związków zawodowych. Moją uwagę przykuł rozdział, w którym poznajemy pracę ochroniarza (wiecie, takiego z orzeczeniem, za parę zeta na godzinę) zestawioną z tym, co robi i jak żyje korposzczurek, który gra na giełdzie i potrafi przez moment, gdy był w toalecie, stracić całe swoje oszczędności.

Z niejednego pieca chleb jadłam, w niejednej firmie - na zasadzie, że żadna robota nie hańbi - pracowałam, kiedyś nawet tydzień za darmo zasuwałam, a mimo to niektóre relacje powodują, że nóż się w kieszeni otwiera. Ciekawy reportaż, wyjaśnienia na temat kapitalizmu, możliwości Państwowej Inspekcji Pracy, działania związków zawodowych. Moją uwagę przykuł rozdział, w którym...