Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cała recenzja:
https://przystanek-bookstock.blogspot.com/

Ogólnie książka jest bardzo ciekawa, jeśli kogoś interesuje to, jaki taka, bądź co bądź, nietypowa praca ma wpływ na życie człowieka. Co prawda Fox opisała niektóre misje i szkolenia, ale mimo wszystko jest tego niewiele w stosunku do jej prywatnego życia. Przyznam szczerze, że ten fakt trochę mnie rozczarował, bo zamiast czytać w większej mierze o tym, jak naprawdę ta praca wygląda, musiałam zapoznawać się z problemami rodzinnymi autorki. Wydaje mi się, że powinno być raczej na odwrót, bo to sugeruje i tytuł, i opis tej książki. Uważam, że Fox za bardzo skupiła się na prywacie i, bądźmy szczerzy, na sobie i trzeba przyznać, że nie tego oczekiwałam od tej książki. Miałam nadzieję, że dowiem się jak najwięcej o jej pracy i w ogóle o tym, jak kobiety są traktowane w tak stereotypowo postrzeganym męskim środowisku. Jak dla mnie książka "Tajne życie. Kobieta w służbie CIA" okazała się lekkim rozczarowaniem. Nie mówię, że jest zła, czy źle napisana, ale "produkt" jest raczej "niezgodny z opisem". Nie odradzam jej, wręcz przeciwnie, ale trzeba mieć ten fakt na uwadze.

Cała recenzja:
https://przystanek-bookstock.blogspot.com/

Ogólnie książka jest bardzo ciekawa, jeśli kogoś interesuje to, jaki taka, bądź co bądź, nietypowa praca ma wpływ na życie człowieka. Co prawda Fox opisała niektóre misje i szkolenia, ale mimo wszystko jest tego niewiele w stosunku do jej prywatnego życia. Przyznam szczerze, że ten fakt trochę mnie rozczarował, bo...

Cała recenzja:
https://przystanek-bookstock.blogspot.com/2020/10/kobieta-w-lustrze-eric-emmanuel-schmitt.html

W trakcie lektury tej książki przekonałam się, że dlaczego Éric-Emmanuel Schmitt ma tak wielu fanów. Autor po prostu czaruje słowem. Jego styl pisania jest lekki, ale zarazem bardzo plastyczny i świadczący o wyrobionym piórze. Przy tym sama kreacja postaci została przez autora obdarowana indywidualnymi cechami. Schmitt zgłębił psychikę każdej z bohaterek w taki sposób, że te nie zlewają się w odczuciu czytelnika w jedno – każda z nich ma inne dominujące cechy charakteru, swoje lęki i pragnienia, ale jednocześnie autor znalazł dla Anne, Hanny i Anny wspólny mianownik, czyli chęć uwolnienia się z narzucanej kobietom roli społecznej. Dzięki temu z powieści Schmitta wyłania się uniwersalny portret kobiety, która chce sama decydować o własnym losie, jednak zostaje wtłoczona do roli matki, żony lub kochanki przez konwenanse i inna opcja nie została dla niej przewidziana. Przez zastosowanie trzech linii czasowych czytelnik dostrzega, że mimo upływu lat, całych wieków nawet, rola kobiety się nie zmienia. Anne, Hanna i Anny postanawiają stawić opór tym normom, jednak każda z nich coś przy tym traci. By móc być sobą, muszą coś poświęcić. Z tego względu Kobieta w lustrze stanowi momentami dosyć przygnębiającą lekturę, jednak mimo to daje czytelnikowi, może lepiej byłoby powiedzieć czytelniczce, okazję do refleksji nad swoim życiem – chcę uszczęśliwiać innych czy siebie?

Cała recenzja:
https://przystanek-bookstock.blogspot.com/2020/10/kobieta-w-lustrze-eric-emmanuel-schmitt.html

W trakcie lektury tej książki przekonałam się, że dlaczego Éric-Emmanuel Schmitt ma tak wielu fanów. Autor po prostu czaruje słowem. Jego styl pisania jest lekki, ale zarazem bardzo plastyczny i świadczący o wyrobionym piórze. Przy tym sama kreacja postaci została...

Dla mnie to zbędny dodatek, który wnosi niewiele do historii rodu Winnych.

Dla mnie to zbędny dodatek, który wnosi niewiele do historii rodu Winnych.