Opowiadania

Opowiadania przeczytałam jednym tchem. Wspaniałe uzupełnienie trylogii. Bardzo lekko się czyta ze względu na historie, które są krótkie i nie związane ze sobą, a przez to nie ma lania wody a akcja jest zwarta i bardzo wciągająca od początku każdej historii do jej końca. Cieszę się że powstała ta książka i mogłam ją przeczytać.

Opowiadania przeczytałam jednym tchem. Wspaniałe uzupełnienie trylogii. Bardzo lekko się czyta ze względu na historie, które są krótkie i nie związane ze sobą, a przez to nie ma lania wody a akcja jest zwarta i bardzo wciągająca od początku każdej historii do jej końca. Cieszę się że powstała ta książka i mogłam ją przeczytać.

Pokaż mimo to

Świetne opowiadania jako dopełnienie całej sagi o rodzinie Winnych. Czytało mi się bardzo dobrze i szybko. Polecam jak najbardziej, bardzo dobra koncepcja na książkę. Widać, że nie była ona napisana na siłę.

Świetne opowiadania jako dopełnienie całej sagi o rodzinie Winnych. Czytało mi się bardzo dobrze i szybko. Polecam jak najbardziej, bardzo dobra koncepcja na książkę. Widać, że nie była ona napisana na siłę.

Pokaż mimo to

Dopełnienie historii, które nie zmieściły się w trylogii. Czytało się świetnie.

Dopełnienie historii, które nie zmieściły się w trylogii. Czytało się świetnie.

Pokaż mimo to

Po "Opowiadania" sięgnęłam głównie dlatego, żeby dowiedzieć się jakim cudem Ania trafiła na trop Wokulskiego.
I choć jego historia jest tu opisana, to jednak informacja o tym jak Ania go znalazła, już nie.
Niedosyt pozostał...
Niemniej jednak "Opowiadania" łączą się w logiczną całość z trylogią i ciekawie ją rozbudowują.
Poza tym, stulecie to szmat czasu. Wiele pokoleń się tu przewija, kilka par bliźniaczych sióstr. Momentami dobrze trzeba się zastanowić kto jest kim, żeby w wątku nie stracić. Taki trochę rodzinny galimatias :)

Po "Opowiadania" sięgnęłam głównie dlatego, żeby dowiedzieć się jakim cudem Ania trafiła na trop Wokulskiego.
I choć jego historia jest tu opisana, to jednak informacja o tym jak Ania go znalazła, już nie.
Niedosyt pozostał...
Niemniej jednak "Opowiadania" łączą się w logiczną całość z trylogią i ciekawie ją rozbudowują.
Poza tym, stulecie to szmat czasu. Wiele pokoleń...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnia część sagi składająca się z odrębnych opowiadań jest gorsza niż przepiękne trzy pierwsze tomy. Nie kleją mi się te historie. Ledwo przez tę część przebrnęłam.

Ostatnia część sagi składająca się z odrębnych opowiadań jest gorsza niż przepiękne trzy pierwsze tomy. Nie kleją mi się te historie. Ledwo przez tę część przebrnęłam.

Pokaż mimo to

Trylogia obejmowała stulecie 1914-2014. Pierwsze opowiadanie w odpryskowym tomie sagi sięga wcześniejszych czasów. Jest to historia miłości doktora Tomasza Brzozowskiego, tego który w 1914 pomógł w niezwykle ciężkim przyjściu na świat Ani, choć matki bliźniaczek, Kasi, nie był już w stanie uratować. Dopóki go Niemcy nie zabili, służył pomocą lekarską Winnym oraz innym mieszkańcom Brwinowa i okolic. Do ostatniego spotkania z Winnymi opisanego w tomie dochodzi w sylwestrową noc i noworoczny poranek 2018 roku. 103-letnia Ania znowu używa swego daru jasnowidzenia. Czy komuś z klanu Winnych grozi niebezpieczeństwo?

Nie wszystkie opowiadania są jednakowo ciekawe, o wiarygodności przygód, przeżywanych na przykład przez pierwszego męża Ani, Kazimierza, czy jej młodzieńczą miłość, Pawła, nawet nie wspominając. Ale coż, ich lektura była ceną, jaką zapłaciłam za uzależnienie od świata Winnych wykreowanego przez Ałbenę Grabowską. Zresztą niektóre wątki, szczególnie te jak głupio niektórzy potrafią sobie pokomplikować życie, są co najmniej intrygujące

Trylogia obejmowała stulecie 1914-2014. Pierwsze opowiadanie w odpryskowym tomie sagi sięga wcześniejszych czasów. Jest to historia miłości doktora Tomasza Brzozowskiego, tego który w 1914 pomógł w niezwykle ciężkim przyjściu na świat Ani, choć matki bliźniaczek, Kasi, nie był już w stanie uratować. Dopóki go Niemcy nie zabili, służył pomocą lekarską Winnym oraz innym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

❤❤❤

❤❤❤

Pokaż mimo to

Cudowny powrót do znanych z trylogii bohaterów i miejsc. Polecam gorąco wszystkim fanom serii. :)

Cudowny powrót do znanych z trylogii bohaterów i miejsc. Polecam gorąco wszystkim fanom serii. :)

Pokaż mimo to

Gdy na samym początku poznajemy losy opisywanych przez autorkę Panią Ałbenę Grabowską w książce pt. '' Stulecie Winnych. Opowiadania'' to można z łatwością dostrzec w niej, z jakim ona ogromnym zaangażowaniem relacjonuje nam Czytelnikom historię rodzin, którym to na ogół było ciężko przetrwać ten trudny czas podczas II wojny światowej.

Każda przedstawiona historia pozostawia widoczny ślad na honorze tychże rodzin oraz tworzy niewyjaśnione dotąd tajemnice związane z rodzinami, które muszą dzielnie je pokonać.

Czytając i analizując, te opowieści nie ukrywam, że pojawią się momenty wzruszeń.

Pytania moglibyśmy sobie wówczas zadawać dotyczące, co my moglibyśmy zrobić w tej sytuacji, w której znajdowali się wszyscy występujący w tej opowieści bohaterowie.

Autorka ma niezwykłe umiejętności tworzenia u bohaterów charakterów bardzo różnorodnych i potrafi nadać niewielu z nich niepewnej wyrazistości.

Bohaterami, którzy podobali mi się szczególnie to byli: Dziadkowie, tata Stanisław jednej z bliźniaczek, którą polubiłam za to, że była w każdej sytuacji sobą.

Tragiczne losy rodziny Przykrylów opowiadanie oparte na faktach podobało się szczególnie, gdyż można wyciągnąć z niego odpowiednie wnioski, które nasuną się po poznaniu ludzkich zachowań , wciągająca treść historia, pełna emocji do samego końca.

Utrudnieniem dla mnie była zbyt mała czcionka zamieszczona w tekście.

Wydawnictwu Zwierciadło dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarza książki pt. '' Stulecie Winnych. Opowiadania'' autorstwa Pani Ałbeny Grabowskiej.

Polecam przeczytać ten zbiór opowiadań.

Gdy na samym początku poznajemy losy opisywanych przez autorkę Panią Ałbenę Grabowską w książce pt. '' Stulecie Winnych. Opowiadania'' to można z łatwością dostrzec w niej, z jakim ona ogromnym zaangażowaniem relacjonuje nam Czytelnikom historię rodzin, którym to na ogół było ciężko przetrwać ten trudny czas podczas II wojny światowej.

Każda przedstawiona historia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Opowiadania" to uzupełnienie poprzednich tomów, w którym wszystko dzieje się jakby przez całe sto lat. Dowiadujemy się tam jak doktor Brzozowski poznał żonę, w jaki sposób Kazimierzowi udało się uciec, co się działo z Pawłem kiedy musiał się ukrywać czy jakie życie, jako świadek koronny, prowadził Jeremi vel Paweł Malinowski. Jedno z opowiadań, dokładnie drugie, wydało mi się nic nie wnosić do poprzednich tomów, ale też fajnie się czytało.
Już na samym początku, w pierwszym czy drugim opowiadaniu, Pani Autorka pomyliła podstawowe imiona. Co prawda o Stefanie nie było wielkiej mowy w poprzednich tomach, ale wyraźnie i niejednokrotnie był wymieniany jako syn Bronisławy i Antoniego. Tymczasem tutaj został zastąpiony on Kazimierzem, tak nie z gruchy i z pietruchy. Kilka razy jeszcze wyłapałam pomylenia imion, ale da się domyślić o co chodzi.
Ostatnie opowiadanie jest jakby ostatnim spojrzeniem na rodzinę Winnych, kilka lat po zakończeniu sagi. Ania ma 103 lata i dalej jest krzepka bardziej niż jej dzieci. Odniosłam też wrażenie, że wszyscy pozostali żyją, co byłoby nie lada wyzwaniem, bo choćby Adele musiałaby dobierać 90tki i nadal angażować się w restaurację. Niemniej jednak fajnie było jeszcze raz wrócić do Brwinowa, na sylwestrową noc, choć bohaterowie są tam wymieniani jak z katapulty i ciężko się połapać kto jest kim - w każdym razie sami swoi.

"Opowiadania" to uzupełnienie poprzednich tomów, w którym wszystko dzieje się jakby przez całe sto lat. Dowiadujemy się tam jak doktor Brzozowski poznał żonę, w jaki sposób Kazimierzowi udało się uciec, co się działo z Pawłem kiedy musiał się ukrywać czy jakie życie, jako świadek koronny, prowadził Jeremi vel Paweł Malinowski. Jedno z opowiadań, dokładnie drugie, wydało mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to