Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie przemawia do mnie ta historia. Faktycznie jest całkiem inna, mamy przedstawiony jeden dzień - Wigilię. Autorka zaczyna przygodę od rana, a kończy nocą. Bohaterowie- małżeństwo Antonina i Marcel, nie czują magii Świąt Bożego Narodzenia, odbiegają od tradycyjnych zachowań w czasie szykowania Wigilii, jednak nieświadomie pojawia się dookoła nich taka delikatnie świąteczna otoczka od której nie łatwo jest im uciec, a nawet sami ją tworzą. W ciągu tego jednego dnia tyle się zadziało, że jest to aż niemożliwe, a tempo w jakim się bohaterowie przemieszczają z jednego miejsca na drugie, to jest dla mnie bardzo zaskakujące. Przyznam, że autorka poprzez splot różnych wydarzeń nie pozwala czytelnikowi się nudzić, ale szczerze, to ja miałam wrażenie, że ten wigilijny dzień w książce bardzo mi się dłużył i może aż za dużo tych nieoczekiwanych zdarzeń przytrafiło się Antoninie i Marcelowi.

Tu nie ma świątecznego jarmarku, wigilijnej wieczerzy oraz ciepła rodzinnego. Autorka tworzy bunt świąteczny i stara się by Święta były odsunięte w kąt. Mamy dużo przypadkowych postaci, które tego dnia poznaje Antonina i Marcel, wszyscy tworzą zamieszanie, a wszystko toczy się tak, że te Święta mogą być skazane na klapę, jednak czy faktycznie okazały się porażką lub zwykłym, szarym dniem? Oczywiście autorka wplotła we wszystkie zdarzenia jakiś sens, przekaz, ale ja tego nie czułam, nie przekonała mnie, ponieważ miałam wrażenie, że przekombinowała to wszystko. Tutaj chyba jednak za bardzo odczułam charakter Grincha!

Nie przemawia do mnie ta historia. Faktycznie jest całkiem inna, mamy przedstawiony jeden dzień - Wigilię. Autorka zaczyna przygodę od rana, a kończy nocą. Bohaterowie- małżeństwo Antonina i Marcel, nie czują magii Świąt Bożego Narodzenia, odbiegają od tradycyjnych zachowań w czasie szykowania Wigilii, jednak nieświadomie pojawia się dookoła nich taka delikatnie świąteczna...

Książka Pani Joanny Szarańskiej prezentuje coś jeszcze innego niż poprzednie książki, to bardzo dobry znak. Nie było tu za to nic magicznego i przesadzonego, historie opowiadały o zwykłych szarych ludziach, którzy przygotowują się do świąt. Autorka nie wmawia nam, że cuda w Święta Bożego Narodzenia się zdarzają i bardzo dobrze! W końcu w 100% mamy normalnych ludzi, normalne zdarzenia i normalne historie. Przez to, książka jak dla mnie była przyjemna i bardzie zbliżona do takich standardowych przygotowań świątecznych.
To co jest schematyczne, to, to, że mamy kilka wątków i bohaterów. Poznajemy małego Antosia, który musi uporać się z rozwodem rodziców i śmiercią ukochanego dziadka. Mama Antosia Danuta, która próbuje by te pierwsze dziwaczne święta syna miały jakieś ręce i nogi. Autorka wykreowała nam całkiem zabawne i niezgodne siostry Beatę i Danutę, które rywalizują między sobą w przygotowaniach do świąt. Pojawia się Nina ( jak to autorka pięknie opisała z apetyczną zaokrągloną sylwetką), która opiekuje się starszą panią Heleną i na święta jedzie do Mamy i cioci. I w końcu rodzeństwo pewnych staruszków Józefa i Józefy. Sam klimat świąteczny tworzy też otwarcie tajemniczego sklepiku „Kraina zeszłorocznych choinek”, który w moich oczach był bardzo uroczy i nadawał ducha Świąt. Wszyscy bohaterowie są bardzo potrzebni i naprawdę bardzo ich polubiłam. A ta codzienność jaką tworzą w tej książce , przywołuje uśmiech na twarzy oraz nadaje przyjemny czas z książką.
Przyznam się jedynie, że początek mnie trochę nudził, ale zaraz po niewielu stronach poczułam klimat i wdrożyłam się. Nie mogę też określić, że wszystko w tej książce jest wesołe i beztroskie, bo pojawiają się problemy i problemiki, jednak są to sytuacje niewyolbrzymione, takie, które mogły zdarzyć się w realnym świecie. I taką właśnie prostotą Pani Joanna Szarańska zabrała mnie do Krainy Zeszłorocznych Choinek. To była udana podróż.

Książka Pani Joanny Szarańskiej prezentuje coś jeszcze innego niż poprzednie książki, to bardzo dobry znak. Nie było tu za to nic magicznego i przesadzonego, historie opowiadały o zwykłych szarych ludziach, którzy przygotowują się do świąt. Autorka nie wmawia nam, że cuda w Święta Bożego Narodzenia się zdarzają i bardzo dobrze! W końcu w 100% mamy normalnych ludzi, normalne...

Przeczytałam już trzy świąteczne książki i od razu Wam zdradzę, że ta wydaje mi się najbardziej świąteczna. To jest ciepła i przyjemna książka pod koc z kubkiem herbaty w ręce. Na pewno autorka tą książką nastraja na zbliżające się święta, ponieważ elementy jakie otoczyła wszystkich bohaterów zdaje bardzo dobrze egzamin i odczuwamy świątecznego ducha.

W tej historii razem z bohaterami odkrywamy magię świąt, to już wiecie, ale tutaj główną rolę gra rodzina, która przypomina Jagodzie i Mikołajowi, że święta to jest ciepły dom i ciepło rodzinne, spotkanie przy wigilijnym stole, bożonarodzeniowym obiedzie, to spotkania, kolędowanie przy choince, to jarmark świąteczny na którym panuje gwar ludzi szykujących się do świąt. Ta dwójka kiedyś o tym pamiętała, jednak kiedy nadarzyły się nieoczekiwane i nieprzyjemne sytuację, cała magia prysła. Oprócz świątecznego nastroju panującego dookoła Jagody i Mikołaja, zmartwienia próbują wodzić prym, ale siostra Mikołaja Laura oraz babcia Jagody nie pozwolą na to. Dlatego autorka bardzo dobrze zrównoważyła zmartwienia z radością. Nie przytłaczają nas negatywne emocje jak rozstanie Jagody z narzeczonym lub zatapianie się Mikołaja we wspomnieniach i tęsknocie. Jesteśmy światkami radzenia sobie z ich przeciwnościami losu, ale mamy tu główne przesłanie, że nic nie dzieje się bez przyczyny i z tym się zgadzam.

Książkę budują ciepłe i przyjazne postacie składające się z prawdziwych przyjaciół oraz wspierającej rodziny. Jednak dowiecie się, że bohaterowie nie zawsze korzystają z tego wsparcia. Autorka przypomina nam, że w ten świąteczny czas cuda się zdarzają, może faktycznie w książkach tak jest, ale w prawdziwym życiu, tego nie kupuje. Jednak zatapiając się w tej historii, aura świąt naprawdę była przyjemna i dawała nadzieję na lepszy rok.

Przeczytałam już trzy świąteczne książki i od razu Wam zdradzę, że ta wydaje mi się najbardziej świąteczna. To jest ciepła i przyjemna książka pod koc z kubkiem herbaty w ręce. Na pewno autorka tą książką nastraja na zbliżające się święta, ponieważ elementy jakie otoczyła wszystkich bohaterów zdaje bardzo dobrze egzamin i odczuwamy świątecznego ducha.

W tej historii...