Jesteśmy społecznością, która kocha książki

.... rzeczywiście "MISTRZ OPOWIEŚCI"....
Książka obok której nie można przejść obojętnie.
Autor w umiejętny sposób opisuje historię, a może raczej historie. I te współczesne i te leżące u korzeni kultury arabskiej. A wszystko na tle losów wielopokoleniowej rodziny.
Miłość, taka do mężczyzny/żony, miłość do rodziców, życia, do historii i świadomości swojego istnienia.
A to wszystko na dokładkę wśród podań rodem z "Baśni tysiąca i jednej nocy".
Kulturoznawczo i beletrystycznie - WARTO przeczytać.

.... rzeczywiście "MISTRZ OPOWIEŚCI"....
Książka obok której nie można przejść obojętnie.
Autor w umiejętny sposób opisuje historię, a może raczej historie. I te współczesne i te leżące u korzeni kultury arabskiej. A wszystko na tle losów wielopokoleniowej rodziny.
Miłość, taka do mężczyzny/żony, miłość do rodziców, życia, do historii i świadomości swojego istnienia.
A to...

Cudowna książka o ludzkich emocjach :)

Cudowna książka o ludzkich emocjach :)

Jak tylko dowiedziałam się, że ukazała się nowa książka Martyny Wojciechowskiej, wiedziałam że muszę ją przeczytać (a najlepiej dołączyć też do mojej biblioteczki). Bardzo lubię jej styl pisania. Taki normalny i zwyczajny - bez upiększeń i sztuczności. Ale chyba tylko w taki sposób można pisać o podróżach, przygodach i przeżyciach - tak jak to było.
Opowiadań jest kilka (różne historie - i śmieszne, i też takie które poruszają poważne problemy). Każde napisane na swój własny, indywidualny sposób. Nie można nie wierzyć, że coś miało miejsce - czytasz i czujesz że podobnie być to wszystko odbierał/odbierała.
Dlatego właśnie lubię czytać książki Martyny Wojciechowskiej. Ona przybliża mi miejsca których jeszcze nie widziałam w najprostszy sposób. Nie narzuca swojego sposobu myślenia, ani postrzegania. Ona po prostu pisze jak jest. Jej podsumowania i odczucia są dodatkiem do historii, która się wydarzyła. Nic tu nie jest agresywne i wwiercające się w naszą percepcję.
Jeśli ktoś chce odkrywać Martynę Wojciechowską nie tylko jako redaktor naczelną, czy znaną dziennikarkę, ale również jako kobietę i książkową koleżankę - serdecznie polecam tę książkę

Jak tylko dowiedziałam się, że ukazała się nowa książka Martyny Wojciechowskiej, wiedziałam że muszę ją przeczytać (a najlepiej dołączyć też do mojej biblioteczki). Bardzo lubię jej styl pisania. Taki normalny i zwyczajny - bez upiększeń i sztuczności. Ale chyba tylko w taki sposób można pisać o podróżach, przygodach i przeżyciach - tak jak to było.
Opowiadań jest kilka...

Martyna Wojciechowska jak zwykle w swoich książkach przekracza granice. Książka emanuje energią i potrzebą samospełnienia. Jednocześnie jest bardzo realna - Martyna ma nie tylko euforyczne chwile - przechodzi też momenty załamania, jest jej ciężko, jest stęskniona za rodziną i najbliższymi. W tej książce nic nie jest podkoloryzowane. Jest takie jakie jest normalnie i to właśnie w niej jest takie piękne. Naturalizm, siła gór i marzenia człowieka.

Martyna Wojciechowska jak zwykle w swoich książkach przekracza granice. Książka emanuje energią i potrzebą samospełnienia. Jednocześnie jest bardzo realna - Martyna ma nie tylko euforyczne chwile - przechodzi też momenty załamania, jest jej ciężko, jest stęskniona za rodziną i najbliższymi. W tej książce nic nie jest podkoloryzowane. Jest takie jakie jest normalnie i to...

Bajki dla dorosłych i dla dzieci. Dla osoby w każdym wieku, która potrafi wyczytać sens między wierszami i ma chęć zmierzyć się z ironicznym obrazem rzeczywistości jaką kreuje autor. Zmusza do refleksji z delikatnym uśmiechem na ustach.

Bajki dla dorosłych i dla dzieci. Dla osoby w każdym wieku, która potrafi wyczytać sens między wierszami i ma chęć zmierzyć się z ironicznym obrazem rzeczywistości jaką kreuje autor. Zmusza do refleksji z delikatnym uśmiechem na ustach.

Czytając książki Zafona odprężam się. Cały świat rzeczywisty przestaje istnieć - jestem tylko w świecie tej książki którą czytam. Podoba mi się bardzo pomysł na tę historię. Jak na Indie, a w szczególności Kalkutę, trochę wyidealizowany, ale piękny i porywający. Serdecznie polecam tę podróż do świata magii, upiorów i serdecznej przyjaźni.

Czytając książki Zafona odprężam się. Cały świat rzeczywisty przestaje istnieć - jestem tylko w świecie tej książki którą czytam. Podoba mi się bardzo pomysł na tę historię. Jak na Indie, a w szczególności Kalkutę, trochę wyidealizowany, ale piękny i porywający. Serdecznie polecam tę podróż do świata magii, upiorów i serdecznej przyjaźni.

Książka typowo obyczajowa. Ciekawa, ponieważ autor pochyla się nad tematem przemijania, decyzji i wyborów, które mają wpływ na nasze życie.

Książka typowo obyczajowa. Ciekawa, ponieważ autor pochyla się nad tematem przemijania, decyzji i wyborów, które mają wpływ na nasze życie.

Ta książka rozkręca się tak jak podróż w niej opisana. Podoba mi się sposób obserwacji autora - to, że zwraca uwagę na ludzi i miejsca. On pisze o życiu w podróży i o tym, żeby wierzyć w ludzi.

Ta książka rozkręca się tak jak podróż w niej opisana. Podoba mi się sposób obserwacji autora - to, że zwraca uwagę na ludzi i miejsca. On pisze o życiu w podróży i o tym, żeby wierzyć w ludzi.

Takie książki jak ta powodują głód podróży. Każda historia to nowy pomysł na wyprawę. Czytając opowieści z podróży, często zastanawiam się skąd ludzie mają w sobie tyle odwagi do realizacji często "pojechanych" pomysłów. I już wiem! z pasji.
Polecam, przede wszystkim jako źródło inspiracji.

Takie książki jak ta powodują głód podróży. Każda historia to nowy pomysł na wyprawę. Czytając opowieści z podróży, często zastanawiam się skąd ludzie mają w sobie tyle odwagi do realizacji często "pojechanych" pomysłów. I już wiem! z pasji.
Polecam, przede wszystkim jako źródło inspiracji.

Książka oddaje klimat Ani z Zielonego Wzgórza. Ładnie wydana historia życia autorki książek mojego dzieciństwa.

Książka oddaje klimat Ani z Zielonego Wzgórza. Ładnie wydana historia życia autorki książek mojego dzieciństwa.

Ciężko stwierdzić, że przeczytałam tę książkę. Korzystam z niej jak mam ochotę na włoskie smaki. Tak samo jak pozostałe książki Olivera te również jest bardzo dobrze wydana i zawiera piękne zdjęcia.

Ciężko stwierdzić, że przeczytałam tę książkę. Korzystam z niej jak mam ochotę na włoskie smaki. Tak samo jak pozostałe książki Olivera te również jest bardzo dobrze wydana i zawiera piękne zdjęcia.

Miałam dwa podejścia do przeczytania tej książki. Generalnie Indie są przedstawiane zwykle w sposób wręcz magiczny i bajkowy. Zapachy, miłość.
Ta książka to socjologiczna obserwacja społeczeństwa. Realistyczny obraz życia tam i ludzi. Obraz który czasem męczy swoją prawdą, ale daje poczucie lepszego poznania Indii.

Miałam dwa podejścia do przeczytania tej książki. Generalnie Indie są przedstawiane zwykle w sposób wręcz magiczny i bajkowy. Zapachy, miłość.
Ta książka to socjologiczna obserwacja społeczeństwa. Realistyczny obraz życia tam i ludzi. Obraz który czasem męczy swoją prawdą, ale daje poczucie lepszego poznania Indii.

W Zakopanym byłam już kilka razy. Turystycznie. Dzięki tej książce mam ochotę pojechać tam znowu, żeby już trochę w inny sposób spojrzeć na to miejsce. Bardziej świadomie. Oprócz tego że książka pełna jest praktycznych informacji (też nieturystycznych), zawiera również te noty historyczne i anegdoty z życia mieszkańców, których nigdy wcześniej nie słyszałam. Serdecznie polecam, nie tylko po to, aby pogłębić wiedzę na temat Zakopanego, ale również po to, by choć na chwilę oderwać się od miejskiego rytmu.

W Zakopanym byłam już kilka razy. Turystycznie. Dzięki tej książce mam ochotę pojechać tam znowu, żeby już trochę w inny sposób spojrzeć na to miejsce. Bardziej świadomie. Oprócz tego że książka pełna jest praktycznych informacji (też nieturystycznych), zawiera również te noty historyczne i anegdoty z życia mieszkańców, których nigdy wcześniej nie słyszałam. Serdecznie...

Nie czytałam wcześniej opowiadania "Oskar i pani Róża" z którym kojarzyłam Schmitt'a. I może tym lepiej, ponieważ każde z opowiadań zawartych w tej książce było dla mnie nowym, niepowtarzalnym doświadczeniem. Autor pisze niezwykle mądrze, z dystansem do świata a jednocześnie przekaz jest niezwykle mocny.
Nie będę tu streszczać opowiadań, żeby nie zabierać przyjemności z ich odkrywania. Na prawdę warto pochylić się nad tą pozycją. Pomaga poukładać sobie trochę w głowie i w sercu.

Nie czytałam wcześniej opowiadania "Oskar i pani Róża" z którym kojarzyłam Schmitt'a. I może tym lepiej, ponieważ każde z opowiadań zawartych w tej książce było dla mnie nowym, niepowtarzalnym doświadczeniem. Autor pisze niezwykle mądrze, z dystansem do świata a jednocześnie przekaz jest niezwykle mocny.
Nie będę tu streszczać opowiadań, żeby nie zabierać przyjemności z...

Przyjemna lektura o Korei. Bez konkretnych porad podróżniczych, ale za to pełna anegdot z życia - w taki sposób autorka zdecydowała się nam pokazać ten kraj. Przyjemnie się czyta i oswaja z kulturą Korei. Spostrzeżenia Pani Leny i sposób w jaki opisuje Ona swój pobyt tam, to dobry przykład niehardkorowego podróżowania. Nie każdy musi być jak Bear Grylls....
Moim zdaniem warto przeczytać.

Przyjemna lektura o Korei. Bez konkretnych porad podróżniczych, ale za to pełna anegdot z życia - w taki sposób autorka zdecydowała się nam pokazać ten kraj. Przyjemnie się czyta i oswaja z kulturą Korei. Spostrzeżenia Pani Leny i sposób w jaki opisuje Ona swój pobyt tam, to dobry przykład niehardkorowego podróżowania. Nie każdy musi być jak Bear Grylls....
Moim zdaniem...