Słynna powieść science-fiction, laureatka nagród Hugo i Nebula, wydana w 1986 roku przez amerykańskiego autora. Dodatkowo okraszona opowiadaniem pt. „Chłopiec z Polski”, napisanym specjalnie dla czytelników z naszego kraju.
Powieść czyta się bardzo dobrze. Orson Scott Card umiejętnie pogodził wartką akcję z terminologią naukową, ograniczając wizje wynalazków do minimum, dzięki czemu książka się nie zestarzała. Co więcej – dzięki dominacji warstwy psychologicznej nad techniczną może być atrakcyjna nawet dla tych, którzy nie lubią fantastyki naukowej. No i – niezależnie od wspomnianego opowiadania bonusowego na końcu – zawiera istotne polonicum.
Autor przenosi czytelników w nieokreśloną przyszłość, gdzie jednak ciągle egzystuje Rosja (czyli ZSRR) i Układ Warszawski, a także Stany Zjednoczone. Ale świat teoretycznie musi współpracować wobec zagrożenia zewnętrznego.
Dzięki wysokiemu stopniowi rozwoju technologicznego swojej ojczyzny Card przewidział rolę sieci komputerowych w organizacji i funkcjonowaniu społeczeństwa przyszłości, a jednocześnie wykazał część związanych z tym niebezpieczeństw (ale nie wszystkie). Z początku nieco drażni zbyt młody wiek głównego bohatera i jego kolegów oraz rodzeństwa, ale wytłumaczenie tego faktu zawarte jest w dalszej części książki. No i pozwala to rozszerzyć krąg czytelników na młodszą młodzież.
Dużą zaletą powieści jest fabuła. Autor zastosował kilka zwrotów akcji i parę niespodzianek, a ponadto – niczym w dobrej sztuce – strzelba z pierwszego aktu wypala na końcu, niekoniecznie tak, jak by się tego można było spodziewać.
Książka stała się sławna wśród miłośników sci-fi i to widać w nawiązania do pomysłów w niej w twórczości innych (np. Dmitrij Głuchowski i „Ewangelia według Artioma /Artema/" czy Cixin Liu i Trisolarianie). Ale i u autora widać inspirację, np. pewnymi motywami z „Władcy Much”.
I co najważniejsze – to ambitne science-fiction, z ciekawymi przemyśleniami i wnioskami. Może nie na poziomie Lema, ale za to na pewno Dicka, którego przewyższa pod względem konstrukcji fabuły i zakończenia (chociaż ustępuje mu wyobraźnią). Zatem naprawdę warto przeczytać, mimo tego, że w pewnym momencie książka wydaje się stawać sztampowa.
Przeczytane w ramach wyzwania kwietniowego – książka, która przenosi czytelnika w przyszłości i w kosmos.

Słynna powieść science-fiction, laureatka nagród Hugo i Nebula, wydana w 1986 roku przez amerykańskiego autora. Dodatkowo okraszona opowiadaniem pt. „Chłopiec z Polski”, napisanym specjalnie dla czytelników z naszego kraju.
Powieść czyta się bardzo dobrze. Orson Scott Card umiejętnie pogodził wartką akcję z terminologią naukową, ograniczając wizje wynalazków do minimum,...