Ender Wiggins, 6-letni genialny chłopiec, najmłodszy z trójki rodzeństwa zostaje przyjęty do Szkoły Bojowej, mającej na celu wyszkolenie żołnierzy przeciwko wrogom z kosmosu.

Książka bardzo mnie wciągnęła, choć spodziewałam się mniej elementów szkolenia, przy większej ilości kontaktów z inną cywilizacją. Spodobały mi się aspekty psychologiczne postaci i opisy emocji głównego bohatera.

Przyznaję rację poprzednim opiniom, że dzieci mogłyby być starsze, choć w pewnym momencie przestał mi ich zbyt młody wiek przeszkadzać.

Ender Wiggins, 6-letni genialny chłopiec, najmłodszy z trójki rodzeństwa zostaje przyjęty do Szkoły Bojowej, mającej na celu wyszkolenie żołnierzy przeciwko wrogom z kosmosu.

Książka bardzo mnie wciągnęła, choć spodziewałam się mniej elementów szkolenia, przy większej ilości kontaktów z inną cywilizacją. Spodobały mi się aspekty psychologiczne postaci i opisy emocji...

Oj słabiutka… I to o malutkich dzieciach np 6latkach… Fabuła byłaby lepsza i logiczniejsza, gdyby dotyczyła jednak starszych bohaterów.

Oj słabiutka… I to o malutkich dzieciach np 6latkach… Fabuła byłaby lepsza i logiczniejsza, gdyby dotyczyła jednak starszych bohaterów.

Daje porządnego kopa moralnego...a przecież nie cofniesz czasu, żeby być jak on.

Daje porządnego kopa moralnego...a przecież nie cofniesz czasu, żeby być jak on.

Klasyka Sci-Fi, warto nie tylko z tego powodu ale z chociażby otrzymanych nagród Hugo, Nebula, Locus. Jest to zwyczajnie solidna pozycja. Niewątpliwie najmocniejszą strony jest aspekt psychologii, psychiki i oddziaływania na nią.
P.S.
Wydanie rozszerzone zawiera dodatkowe opowiadanie „Chłopiec z Polski”. Tutaj jest nawiązanie do Polski z czasów zimnej wojny, do komunizmu i katolicyzmu.

Klasyka Sci-Fi, warto nie tylko z tego powodu ale z chociażby otrzymanych nagród Hugo, Nebula, Locus. Jest to zwyczajnie solidna pozycja. Niewątpliwie najmocniejszą strony jest aspekt psychologii, psychiki i oddziaływania na nią.
P.S.
Wydanie rozszerzone zawiera dodatkowe opowiadanie „Chłopiec z Polski”. Tutaj jest nawiązanie do Polski z czasów zimnej wojny, do komunizmu i...

Świetnie się czyta, nawet za drugim razem i po latach.

Świetnie się czyta, nawet za drugim razem i po latach.

Pomysł ciekawy, wykonanie średnie. Książka ma całą masę niedociągnięć.
Sama idea genialnych dzieci (mówimy o trójce wyjątkowo inteligentnego rodzeństwa),która dzięki swoim ponadprzeciętnym zdolnościom zdobywa władzę nad światem jest dla mnie lekko mówiąc mocno naciągana.
Ok, zdarzają się dzieci geniusze, których inteligencja przekracza już w bardzo młodym wieku inteligencję osób dorosłych, ale powiedzmy sobie szczerze: na poziomie emocjonalnym w dalszym ciągu są to dzieci.
Mogą posiąść wiedzę z zakresu fizyki kwantowej i objąć umysłem teorię względności Einsteina niczym tabliczkę mnożenia, ale emocjonalnie- są to kilkuletnie dzieci. I nic tego nie przeskoczy.
Rozwój inteligencji emocjonalnej związany jest z wiekiem i niejednokrotnie- bagażem doświadczeń życiowych, oraz tym w jaki sposób przepracujemy w sobie te emocje i jakie wyciągniemy z nich wnioski.
I tego autor najwyraźniej pojąć nie potrafił i kompletnie nie dopracował w swojej książce, bo nawet konstruując dialogi tych dzieci, czy pisząc o ich zachowaniu, po prostu nie potrafił stworzyć wiarygodnej postaci ponadprzeciętnie inteligentnego dziecka, ale wciąż jednak- dziecka.
Postać Endera, a tym bardziej jego siostry Valentine i brata Petera jest dla mnie niewiarygodna. Trochę jak bajka z serii: „kaszojady przejmują władzę nad światem”.
W zasadzie najbardziej intrygujący w całej tej historii był wątek tajemniczych „robali”.

Na plus: świetny lektor, o przyjemnym głosie, który dobrze czyta dialogi, w odpowiedni sposób intonując czytaną treść. Warto to podkreślić, zwłaszcza, że trafił mi się już wcześniej inny lektor z fatalną intonacją, przez co ciężko było mi czerpać radość z książki. Tutaj jest bez zarzutu.

Polecam do poczytania, jako lekką historię sci-fi, ale nic więcej. Patrząc na oceny spodziewałam się czegoś więcej.

Pomysł ciekawy, wykonanie średnie. Książka ma całą masę niedociągnięć.
Sama idea genialnych dzieci (mówimy o trójce wyjątkowo inteligentnego rodzeństwa),która dzięki swoim ponadprzeciętnym zdolnościom zdobywa władzę nad światem jest dla mnie lekko mówiąc mocno naciągana.
Ok, zdarzają się dzieci geniusze, których inteligencja przekracza już w bardzo młodym wieku...

"Gra Endera" – Ostatnia Nadzieja Ziemi w Grze o Przetrwanie

Orson Scott Card, z wyrazistym piórem i niezwykłą zdolnością do kreowania przyszłości, zaprasza czytelników w epicką podróż przez kosmos, gdzie losy ludzkości spoczywają na barkach niezwykłego chłopca. Jego umiejętność połączenia science fiction z psychologicznym rozwojem bohaterów tworzy fascynującą opowieść, choć nie pozbawioną pewnych niedoskonałości.

W świecie zagrożonym inwazją obcej cywilizacji, Ender Wiggin staje się nieświadomym pionkiem w grze o przetrwanie. Jego wyjątkowy umysł i zdolności strategiczne wzbudzają nadzieję, ale jednocześnie budzą pytania o moralność w manipulowaniu dzieckiem dla dobra całego gatunku. Card subtelnie stawia pytania o etykę wojny i wpływ władzy na jednostkę.

Ender jako bohater jest wyjątkowo złożony, a jego wewnętrzne konflikty i rozwój emocjonalny stanowią centralny punkt powieści. Książka nie tylko skupia się na spektakularnych bitwach kosmicznych, ale również na wewnętrznych walkach chłopca z samym sobą, co nadaje historii głębszy wymiar.

Autor zgrabnie balansuje między opisami twardych realiów treningu wojennego a subtelnościami relacji międzyludzkich. To nie tylko opowieść o przygotowaniach do obrony, ale także o poszukiwaniu tożsamości w świecie pełnym zagrożeń.

Jednakże, choć "Gra Endera" to z pewnością opowieść niosąca emocje i refleksje, czasami może ona przytłaczać technicznymi szczegółami i dłuższymi opisami, które mogą wydłużać tempo akcji.

Orson Scott Card udowadnia swoją niezwykłą zdolność do tworzenia skomplikowanych światów i bohaterów. "Gra Endera" staje się wciągającą opowieścią o walce o przetrwanie i jednocześnie przypomina nam, że ludzka natura jest zawsze pełna paradoksów. Mimo pewnych mankamentów jest to wciąż podróż w głąb ludzkiej psychiki i moralności.

Ocena: 7/10

"Gra Endera" – Ostatnia Nadzieja Ziemi w Grze o Przetrwanie

Orson Scott Card, z wyrazistym piórem i niezwykłą zdolnością do kreowania przyszłości, zaprasza czytelników w epicką podróż przez kosmos, gdzie losy ludzkości spoczywają na barkach niezwykłego chłopca. Jego umiejętność połączenia science fiction z psychologicznym rozwojem bohaterów tworzy fascynującą opowieść,...

To była dziwna książka. Rozumiem koncept, mądre przesłanie o tym, kto jest naprawdę zły, lubię głównego bohatera, ale mam wrażenie, że coś poszło mocno nie tak. Umiem się trochę wczuć w tragedię Endera, jednak mimo że poświęcono mu dużo czasu, nie jestem z nim zżyta. Mające być zaskakującym zaskoczenie nie obeszło mnie specjalnie. Innymi słowy, dobra historia, ale podana w nieprzekonujący sposób.

To była dziwna książka. Rozumiem koncept, mądre przesłanie o tym, kto jest naprawdę zły, lubię głównego bohatera, ale mam wrażenie, że coś poszło mocno nie tak. Umiem się trochę wczuć w tragedię Endera, jednak mimo że poświęcono mu dużo czasu, nie jestem z nim zżyta. Mające być zaskakującym zaskoczenie nie obeszło mnie specjalnie. Innymi słowy, dobra historia, ale podana w...

Co szokuje w tej książce to dylematy moralno-etyczne i bezwzględność głównego bohatera.

Co szokuje w tej książce to dylematy moralno-etyczne i bezwzględność głównego bohatera.

Historia dziecka geniusza manipulowanego przez wojskowych w celu wytworzenia z niego dowódcy który zdoła zwyciężyć w wojnie z kosmitami nie wstrząsneło mną. Zbyt to proste i oczywiste.

Historia dziecka geniusza manipulowanego przez wojskowych w celu wytworzenia z niego dowódcy który zdoła zwyciężyć w wojnie z kosmitami nie wstrząsneło mną. Zbyt to proste i oczywiste.