Gra Endera

Pierwszy raz zetknęłam się z tą powieścią dzięki "Fantastyce", która drukowała ją w odcinkach. Który to mógł być rok? Byłam wtedy nastolatką. Z niecierpliwością czekałam, aż tata skończy lekturę miesięcznika, by móc wyrwać wkładkę, którą po przeczytaniu pieczołowicie zszywałam nitką z pozostałymi częściami. Tak powstałą książkę wyrzuciłam dopiero jak ukazało się wydanie książkowe jednej z moich ulubionych powieści fantastycznych. Teraz tego żałuję, gdyż wtedy lekturę odebrałam inaczej, niż przy ponownym czytaniu, po nakręceniu ekranizacji. I nieraz zastanawiałam się, czy to pamięć płata mi figle, czy też wcześniej cenzura wprowadziła jakieś skróty.

Pierwszy raz zetknęłam się z tą powieścią dzięki "Fantastyce", która drukowała ją w odcinkach. Który to mógł być rok? Byłam wtedy nastolatką. Z niecierpliwością czekałam, aż tata skończy lekturę miesięcznika, by móc wyrwać wkładkę, którą po przeczytaniu pieczołowicie zszywałam nitką z pozostałymi częściami. Tak powstałą książkę wyrzuciłam dopiero jak ukazało się wydanie...

Jedna z książek, które wprowadziły mnie w świat SF. Czyta się jednym tchem, no i nie ma chyba co wspominać, że film nakręcony na jej podstawie, nie leży nawet blisko oryginału.

Jedna z książek, które wprowadziły mnie w świat SF. Czyta się jednym tchem, no i nie ma chyba co wspominać, że film nakręcony na jej podstawie, nie leży nawet blisko oryginału.

Trochę sucho napisana. No i ten wiek dzieci to przegięcie. Ale mimo to świetna książka.

Trochę sucho napisana. No i ten wiek dzieci to przegięcie. Ale mimo to świetna książka.

To książka od jakiej zacząłem przygodę z scifi na dobre. Siłą rzeczy czytałem ją jako nastolatek i wtedy dała mi niesamowite doświadczenia. Dzisiaj, niestety kiedy polecam ją dorosłym znajomym, mówią że są za duzi na tę lekturę. Polecam dlatego każdemu młodemu, który jeszcze się nie "skaził" całym światem. Następne książki z serii też mocno trzymają poziom.

To książka od jakiej zacząłem przygodę z scifi na dobre. Siłą rzeczy czytałem ją jako nastolatek i wtedy dała mi niesamowite doświadczenia. Dzisiaj, niestety kiedy polecam ją dorosłym znajomym, mówią że są za duzi na tę lekturę. Polecam dlatego każdemu młodemu, który jeszcze się nie "skaził" całym światem. Następne książki z serii też mocno trzymają poziom.

Książka ma dokładnie tyle lat co ja :) Jest świetna nie tylko dla dzieciaków, ale i dorosłych. Zostawia sporo refleksji i wartościowych spostrzeżeń. Ciekaw jestem jakby na mnie wpłynęła, gdybym przeczytał ją 20 lat wcześniej.
Śledzimy losy Endera od czasu kiedy ma 6 lat. Chłopiec ma zadatki na wielkiego żołnierza w walce z Robalami. Ludzkość boi się ich trzeciej inwazji. Poprzednie dwie cudem przeżyła. Dlatego wojsko wyszukuje wśród dzieci zdolnych rekrutów, którzy są wcielani do szkoły wojskowej i poddawani bardzo intensywnej edukacji bojowej. Widzimy ciężkie próby, którym bohater jest poddawany od samego początku. Kształtują one jego charakter oraz relacje z innymi. Te dwie sfery dominują w tej książce sf. Fabuła opiera się na rozwoju osobowości i dynamiki grupy. Jak się potem okazuje, są kluczowe dla walki z Obcymi. Moim zdaniem Orson Scott Card może sporo nauczyć młodszych czytelników w tej materii. Starsi mogą sobie przypomnieć "jak to było" i też wyciągnąć parę wniosków. Kulminacja akcji, a potem rozwiązanie przynosi ciekawe pytania dotyczące naszej indywidualności. Czy są tam w oddali istoty, które swój byt przeżywają zupełnie inaczej? Czy powinniśmy wybaczać odkupione zło swoim wrogom?

Książka ma dokładnie tyle lat co ja :) Jest świetna nie tylko dla dzieciaków, ale i dorosłych. Zostawia sporo refleksji i wartościowych spostrzeżeń. Ciekaw jestem jakby na mnie wpłynęła, gdybym przeczytał ją 20 lat wcześniej.
Śledzimy losy Endera od czasu kiedy ma 6 lat. Chłopiec ma zadatki na wielkiego żołnierza w walce z Robalami. Ludzkość boi się ich trzeciej inwazji....

Czy to jest książka dla dzieci i młodzieży ? raczej nie... chociaż nasz główny bohater na początku jest zdecydowanie dzieckiem ,albo nim nie jest ... trzeba to ocenić samemu . Ta książka ma ciekawą historię ,ale nie to jest w niej najważniejsze-ona skłania do wielu refleksji , momentami zbyt wielu.... dość mocno obciąża psychicznie , nie nazwałabym jej lekką , łatwą i przyjemną ,ale to CIEKAWA , ZAJMUJĄCA i dobrze napisana książka .... chcesz więcej .... więcej i więcej zdecydowanie na plus

Czy to jest książka dla dzieci i młodzieży ? raczej nie... chociaż nasz główny bohater na początku jest zdecydowanie dzieckiem ,albo nim nie jest ... trzeba to ocenić samemu . Ta książka ma ciekawą historię ,ale nie to jest w niej najważniejsze-ona skłania do wielu refleksji , momentami zbyt wielu.... dość mocno obciąża psychicznie , nie nazwałabym jej lekką , łatwą i...

Jak w każdym docenianym sci-fi, dobrze gdy chodzi o coś więcej niż tylko wytwór nieskrępowanej wyobraźni autora. Nie inaczej jest tutaj. Interpretacja sugerująca, że bohater jest symbolem kultury zachodu, a "robale", które myślą stadnie i działają stadnie to pozbawiona indywidualizmu masa bloku wschodniego, wydaje się toporna, ale jest pierwszą myślą, jaka przychodzi do głowy. Bardziej interesujące jest ukazanie rzeczywistości kreowanej przez sieć. Dwóch bohaterów - dzieciaków udających myślicieli o bardzo sprecyzowanych poglądach - zyskuje popularność jako uznane autorytety, mające realny wpływ na bieżącą politykę. Ta siła autokreacji (tak naprawdę w sieci głoszą poglądy odmienne od ich własnych) to coś co wydaje się w powieści niemal prorocze (książka miała premierę w 1985 r.). Są jeszcze kwestie moralne, te wszystkie rozterki bohatera prowadzące do banalnej konstatacji, że "robal też człowiek". Wszystko ok, tylko dlaczego to takie nudne? Zdecydowana większość tekstu to relacje ze szkoleń i odjechanych pojedynków między oddziałami dzieciaków, w których się wzajemnie zamrażają. Ciekawe przez 15 stron, nudne do bólu, gdy jest ich 300.

Jak w każdym docenianym sci-fi, dobrze gdy chodzi o coś więcej niż tylko wytwór nieskrępowanej wyobraźni autora. Nie inaczej jest tutaj. Interpretacja sugerująca, że bohater jest symbolem kultury zachodu, a "robale", które myślą stadnie i działają stadnie to pozbawiona indywidualizmu masa bloku wschodniego, wydaje się toporna, ale jest pierwszą myślą, jaka przychodzi do...

Rewelacja!
Dawno temu zobaczyłem w telewizji ekranizację tej powieści i zapamiętałem ogólne pozytywne wrażenie. Po latach postanowiłem przeczytać Grę Endera i mogę spokojnie stwierdzić, że to jedna z najlepszych książek jakie przeczytałem w tym roku.
Opowieść o specjalnym chłopcu, którego trenuje się bez litości, aby wygrać wojnę z wrogą rasą kosmitów, jest bardzo przytłaczająca. Ender chciałby żyć jak każde inne dziecko w jego wieku, musi jednak udać się do specjalnej placówki, gdzie raz za razem poddaje się go coraz trudniejszym wyzwaniom. Mimo, że nie chce zabijać, jest zmuszany by robić to coraz lepiej i zawsze, niezależnie od okoliczności, zwyciężać.
Bardzo spodobała mi się narracja prowadzona z perspektywy Endera, gdzie widać, jak analizuje sytuację, by znaleźć najlepsze dla siebie rozwiązanie. Bohaterowie zostali dobrze nakreśleni. Samą powieść czyta się szybko i przyjemnie, nie ma tu dłużyzn czy niepotrzebnych fragmentów.
Zakończenie sprawiło mi wiele satysfakcji i zachęciło do poznania kontynuacji. Jednocześnie mimo, że Gra Endera otwiera cykl, jest zamkniętą całością i spokojnie można na niej poprzestać.
Zdecydowanie polecam, ode mnie 8/10.

Rewelacja!
Dawno temu zobaczyłem w telewizji ekranizację tej powieści i zapamiętałem ogólne pozytywne wrażenie. Po latach postanowiłem przeczytać Grę Endera i mogę spokojnie stwierdzić, że to jedna z najlepszych książek jakie przeczytałem w tym roku.
Opowieść o specjalnym chłopcu, którego trenuje się bez litości, aby wygrać wojnę z wrogą rasą kosmitów, jest bardzo...

Ziemi grozi nadciągające z kosmosu niebezpieczeństwo. Pomóc w ocaleniu cywilizacji może pewien szczególny chłopiec o imieniu Ender. Zostaje on wybrany zpewną grupą dzieci do specjalnego treningu wojskowego. To właśnie tam rozpoczyna swoją grę, którą jest życie.

Nie jestem fanką science fiction. Bardzo bałam się jakiekolwiek wątku z kosmitami, robalami etc. Po książkę siągnęłam za namową i nie żałuję, gdyż mimo, że nie jest to mój gatunek literacki to pozytywnie mnie ona zaskoczyła. Przedstawia ponadczasową historię, z zakończeniem, którego czytelnika zdecydowanie satysfakcjonuje.

Ziemi grozi nadciągające z kosmosu niebezpieczeństwo. Pomóc w ocaleniu cywilizacji może pewien szczególny chłopiec o imieniu Ender. Zostaje on wybrany zpewną grupą dzieci do specjalnego treningu wojskowego. To właśnie tam rozpoczyna swoją grę, którą jest życie.

Nie jestem fanką science fiction. Bardzo bałam się jakiekolwiek wątku z kosmitami, robalami etc. Po książkę...

Bardzo ciekawa powieść pełna wydarzeń, ale też po części refleksyjna. Wciągnęła mnie bez reszty.

Bardzo ciekawa powieść pełna wydarzeń, ale też po części refleksyjna. Wciągnęła mnie bez reszty.