Książka ciężka w odbiorze aczkolwiek szybko mi się czytało chyba dlatego, że chciałem ją mieć jak najszybciej z głowy.

Niby thriller dziejący się w wielu alternatywnych światach/wymiarach. Dość ciekawa wizja stworzenia państwa żydowskiego na terenach Afryki dzięki czemu uniknęli zagłady wojennej, ale to zdecydowanie za mało żebym mógł tę książkę komukolwiek polecić.

Jedno wielkie biadolenie.

Książka ciężka w odbiorze aczkolwiek szybko mi się czytało chyba dlatego, że chciałem ją mieć jak najszybciej z głowy.

Niby thriller dziejący się w wielu alternatywnych światach/wymiarach. Dość ciekawa wizja stworzenia państwa żydowskiego na terenach Afryki dzięki czemu uniknęli zagłady wojennej, ale to zdecydowanie za mało żebym mógł tę książkę komukolwiek...

To nie jest łatwa książka, i nie ma w niej porywającej akcji. Narracja jest bardzo oniryczna, zdarzenia przedstawiane są jakby z prawie zapomnianego snu, po którym zostaje bardziej wrażenie, niż ciąg przyczynowo-skutkowy. Czytelnik musi wielu rzeczy się domyślać, dopowiadać, albo po prostu zaakceptować swoje zagubienie.
Ale ta akceptacja daje w końcu szaloną przyjemność. Można się w tej książce zanurzyć, jak w nieco mętnej wodzie jeziora, i odkrywać jej niesamowitość.

To nie jest łatwa książka, i nie ma w niej porywającej akcji. Narracja jest bardzo oniryczna, zdarzenia przedstawiane są jakby z prawie zapomnianego snu, po którym zostaje bardziej wrażenie, niż ciąg przyczynowo-skutkowy. Czytelnik musi wielu rzeczy się domyślać, dopowiadać, albo po prostu zaakceptować swoje zagubienie.
Ale ta akceptacja daje w końcu szaloną przyjemność....

Tidhar konsekwentnie buduje w kolejnych książkach wizję światów wzajemnie się przenikających. Warto szukać w powieściach Osama, Stacja centralna i Ziemia nieświęta drobnych zdań, uwag i wskazówek, które wszystkie te trzy pozycje ze sobą łączą.

Nie jest to lektura najłatwiejsza w czytaniu, ale daje satysfakcję, gdy przewracamy ostatnią stronę.

Tidhar konsekwentnie buduje w kolejnych książkach wizję światów wzajemnie się przenikających. Warto szukać w powieściach Osama, Stacja centralna i Ziemia nieświęta drobnych zdań, uwag i wskazówek, które wszystkie te trzy pozycje ze sobą łączą.

Nie jest to lektura najłatwiejsza w czytaniu, ale daje satysfakcję, gdy przewracamy ostatnią stronę.

Uwielbiam historie alternatywne, a jeszcze takie które naprawdę mogły mieć miejsce, szczególnie.
Czasem zastanawiam się czy faktycznie tak niewiele może zadecydować o losie jakiegoś kraju, narodu, zakończenia wojny, lub w ogóle tego czy się rozpocznie.
Co o tym decyduje? Kula zamachowca zabijająca austriackiego arcyksięcia w 1914? Wyjątkowo suche lato umożliwiające blitzkrieg w 1939? Gdzie byłby naród żydowski obecnie gdyby holocaust nigdy nie miał miejsca?
Mniej więcej do połowy książki byłem zdania, że "Ziemia nieświęta" to będzie proza fenomenalna - świetna była historia, ciekawa i raczej nieczęsta forma narracji, jakby to jakiś obserwator zwracał się do bohaterów. Wplecione wątki kabały również zdawały się pasować tu jak ulał.
Pod koniec jednak coś zawodzi: mistycyzm, który do tej pory był ciekawą przyprawą z jego nadmiaru przestał być strawny - a autora z braku pomysłu na jakieś sensowne zakończenie aż zanadto poniosła wyobraźnia. A szkoda.....

Uwielbiam historie alternatywne, a jeszcze takie które naprawdę mogły mieć miejsce, szczególnie.
Czasem zastanawiam się czy faktycznie tak niewiele może zadecydować o losie jakiegoś kraju, narodu, zakończenia wojny, lub w ogóle tego czy się rozpocznie.
Co o tym decyduje? Kula zamachowca zabijająca austriackiego arcyksięcia w 1914? Wyjątkowo suche lato umożliwiające...

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2022/02/ziemia-nieswieta-lavie-tidhar.html

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2022/02/ziemia-nieswieta-lavie-tidhar.html

Urzekła mnie opowieść o wędrowaniu pomiędzy czasem i światami...

Urzekła mnie opowieść o wędrowaniu pomiędzy czasem i światami...

Bardzo trudna w czytaniu - mam wrażenie, że to zapisy z pamiętników czy dzienników. Często wracałem na początek rozdziału i czytałem uważniej, bo bardzo trudno zorientować się o co chodzi. Nie podobała mi się - a nie jestem osobą wybredną.

Bardzo trudna w czytaniu - mam wrażenie, że to zapisy z pamiętników czy dzienników. Często wracałem na początek rozdziału i czytałem uważniej, bo bardzo trudno zorientować się o co chodzi. Nie podobała mi się - a nie jestem osobą wybredną.

"ZIEMIA NIEŚWIĘTA" LAVIE TIOHAR

WOW !
Genialna powieść z gatunku fantasy, science fiction.
Bardzo oryginalna i rewelacyjnie napisana. Poznamy alternatywną wersję historii, która miała miejsce.
Ależ to był pomysł, rewelacyjna fabuła dopracowana w najmniejszych szczególikach.
Było bardzo intrygująco, zaskakująco i niezwykle.
Cudowny język i styl, który powoduje, że w wykreowany świat wskakuje się z niebywałą łatwością.
Razem z naszym bohaterem widziałam, słyszałam i czułam to co on. Uwielbiam móc odczuwać co się dzieje z bohaterem, rozumieć jego punkt widzenia, dostrzegać jego zmiany.
Uwielbiam zapętlenia czasowe i światy, które wzajemnie się przenikają tworząc niesamowite i zagadkowe historie.

Nasz główny bohater to Lior Tirosh.
Jest izraelskim autorem, który pisze książki kryminalne. Mieszka w Berlinie. Po wielu latach powraca do swego kraju z dzieciństwa, czyli Palestyny.
To już nie jest to miejsce, które znał. Coraz częściej dochodzi do zamieszek, manifestacji i niepokojów społecznych. Rząd zmaga się z potężnym problemem, jakim jest fala afrykańskich uchodźców czy ataki terrorystyczne. Zostaje podjęta decyzja o wybudowaniu muru dzielącego państwo żydowskie i uchodźców z Afryki.
Lion szuka swojej bratanicy i zupełnie nieświadomie zostaje wplątany w tajemnicze zbrodnie.
Do tego ma wrażenie, że ktoś go śledzi. Zauważa, że naokoło niego zaczynają się dziać rzeczy dziwne, a nim samym zaczynają się interesować Służby Bezpieczeństwa.
Co z tego wyniknie ?
Ja już wiem i zachęcam Was do poznania tejże historii. Jestem pewna, że będziecie zaskoczeni.

Wskoczycie w wir wydarzeń i przenikających się światów, które tworzą niebywały klimat powieści. Z czasem dostrzeżecie, że granice się zacierają i już nie wiadomo, czy to co czytamy jest snem, czy jawą. Czy to coś dzieje się naprawdę, czy jest wytworem wyobraźni Liora.
Do tego afrykańskie klimaty, których nie sposób nie dostrzec.

Poznamy opowieść opowieść opartą na alternatywnych światach, gdzie nigdy nie doszło do Holokaustu i zagłady Żydów.
Natomiast państwo Izrael powstało zupełnie gdzie indziej i nazwano je Palestyną.

P O L E C A M - cudowna gratka dla fanów zaskakujących powieści, alternatywnych światów i poznania zupełnie innej historii.

Zapraszam WAS do siebie www.ostatniastrona.com.pl

"ZIEMIA NIEŚWIĘTA" LAVIE TIOHAR

WOW !
Genialna powieść z gatunku fantasy, science fiction.
Bardzo oryginalna i rewelacyjnie napisana. Poznamy alternatywną wersję historii, która miała miejsce.
Ależ to był pomysł, rewelacyjna fabuła dopracowana w najmniejszych szczególikach.
Było bardzo intrygująco, zaskakująco i niezwykle.
Cudowny język i styl, który powoduje, że w...

Tirosh, izraelski autor kryminałów, przylatuje z Berlina do ojczyzny – kraju, w którym się urodził i wychował. Do "Palestyny" w Afryce Wschodniej, nad Jeziorem Wiktorii. W początku XX wieku, ruch syjonistyczny właśnie tam znalazł nową ojczyznę dla Żydów. Taki punkt zwrotny alternatywnego świata nawiązuje do autentycznego, epizodycznego zdarzenia.

Czy jednak Berlin dorosłego Tirosha i Palestyna jego młodości na pewno znajdują się w tym samym świecie? Czy po jego powrocie, nie zaczynają się tam pojawiać i przenikać jeszcze inne, odmienne światy, rzeczywistości?

Jakby tego było mało, ktoś zaczyna Tirosha śledzić. Giną znajomi mu ludzie.

Oniryczne klimaty przebijających się alternatywnych światów i historii, zawieszonych między jawą a snem, opisy afrykańskich krajobrazów i klimatów. To powinien_być punkt wyjścia do fascynującej książki.

Tylko, że... czegoś tu zabrakło. Fabuła nie wciąga. Narracja podzielona między Tirosha – o którym dowiadujemy się najwięcej – i dwoje dodatkowych (nadmiarowych...),enigmatycznych bohaterów – o których nie wiemy wiele ponadto, że pochodzą "nie stąd" – siada i się kładzie. Kryminalno-rytualna intryga nie potrafi zainteresować ani zagadką na początku, ani rozwiązaniem na końcu. Wątki się pojawiają i smętnie zawisają w powietrzu. Postacie, archetypy, zdarzenia i rekwizyty bywają tak marnie powiązane z fabułą i sobą nawzajem, że wręcz luźno grzechoczą...

I zamiast pochłaniania obiecującej powieści z wypiekami na twarzy, było tylko mozolne przewracanie kolejnych kartek. Z poczucia obowiązku, bez satysfakcji.

Nieco zaskakujące, bo nieraz zdarzało mi się zatopić w tym nieuchwytnym, wciągającym "czymś" w książkach, które – obiektywnie biorąc – zostały stworzone z nonszalancją graniczącą wręcz z pisaniem na kolanie. Co takiego w nich było, a czego tu (dotkliwie) brak?

Tirosh, izraelski autor kryminałów, przylatuje z Berlina do ojczyzny – kraju, w którym się urodził i wychował. Do "Palestyny" w Afryce Wschodniej, nad Jeziorem Wiktorii. W początku XX wieku, ruch syjonistyczny właśnie tam znalazł nową ojczyznę dla Żydów. Taki punkt zwrotny alternatywnego świata nawiązuje do autentycznego, epizodycznego zdarzenia.

Czy jednak Berlin...

Mam niedosyt. Zapowiadało się niezwykle intrygująco i nastrojowo, i tak było do 3/4 książki. Potem jakby po łebkach, za szybko, na skróty. I mam niedostyt.

Mam niedosyt. Zapowiadało się niezwykle intrygująco i nastrojowo, i tak było do 3/4 książki. Potem jakby po łebkach, za szybko, na skróty. I mam niedostyt.