Osa

"Osa" należy do porastającego patyną gatunku, który w latach 50 i 60-tych święcił sukcesy w Wielkiej Brytanii i USA: tego samego gatunku, do którego należały m.in. wydane w tym samym roku "Działa Nawarony" Alistaira MacLeana. A zatem nasz bohater ląduje za liniami wroga, żeby w możliwie jak najkrótszym czasie jak najbardziej napsuć przeciwnikowi szyki, posługując się podstępem, dywersją i szeroko pojętymi partyzanckimi metodami. Ponieważ Russell jest pisarzem sf, mówimy tu jednak nie o II Wojnie Światowej, ale o lądowaniu na obcej planecie, wśród humanoidalnych obcych. Nie zmienia to wiele, bo inspiracje Russella nie mogłyby być bardziej oczywiste: chociażby jego tajna policja nazywa się Kaitempi, po japońskiej tajnej policji znanej jako Kempeitai. "Osa" nie jest ani szczególnie odkrywcza, ani specjalnie wiarygodna, ale jest za to krótka i rozrywkowa, więc jeśli tak jak ja wytworzyliście odporność na zramolałe sf, macie szansę się przy niej umiarkowanie ubawić.

"Osa" należy do porastającego patyną gatunku, który w latach 50 i 60-tych święcił sukcesy w Wielkiej Brytanii i USA: tego samego gatunku, do którego należały m.in. wydane w tym samym roku "Działa Nawarony" Alistaira MacLeana. A zatem nasz bohater ląduje za liniami wroga, żeby w możliwie jak najkrótszym czasie jak najbardziej napsuć przeciwnikowi szyki, posługując się...

Można by zamienić 20 wyrazów z książki i zmienić ją całkowicie z s/f na II wojne światową i świat szpiega, czy okres zimnej wojny. Od taki sajfaj. Ale wciągający jak James Bond.

Można by zamienić 20 wyrazów z książki i zmienić ją całkowicie z s/f na II wojne światową i świat szpiega, czy okres zimnej wojny. Od taki sajfaj. Ale wciągający jak James Bond.

Osa jest książka pełna akcji książka sf o świecie który jest zasadniczo podobny do naszego. Wartka akcja i ciekawe sytuację łącznie z pogodnym rozwojem akcji czyni te książkę idealna na jesienny zimowy wieczor.

Osa jest książka pełna akcji książka sf o świecie który jest zasadniczo podobny do naszego. Wartka akcja i ciekawe sytuację łącznie z pogodnym rozwojem akcji czyni te książkę idealna na jesienny zimowy wieczor.

EFEKT OSY

Na rynku pojawiły się właśnie dwa nowe tomy serii „Wehikuł czasu” i są to tomy dość niezwykłe, bo w odróżnieniu od typowych publikacji z tej serii, stanowią pierwsze polskie wydanie, a nie wznowienie. Pierwszą z nich jest „Osa”, uważana za najlepszą z powieści Erica Franka Russela. Powieść zabawna, dynamiczna i autentycznie ujmująca. A co ważniejsze – jak zawsze w przypadku naprawdę dobrej klasyki SF – wciąż jakże aktualna, chociaż od jej premiery minęło już niemal 65 lat.

Wiecie jak to z owadami bywa. Osa lata, drażni, a kiedy lata w aucie, może rozkojarzyć do tego stopnia, że kierowca spowoduje wypadek. I tragedia gotowa. A co gdyby zastosować coś takiego na zdecydowanie większą skalę?
Gdy trwa wojna między Terrą a Imperium Syrijskim, dla tych pierwszych jedynie uciekanie się do postępów może przechylić szalę zwycięstwa na ich korzyść. Dlatego chcą dokonać spustoszenia przy użyciu jednego, dobrego agenta zdolnego zdezorganizować przeciwnika górującego nad nimi siłą i ilością. Tego zadania podejmuje się James Mowry. Pytanie jednak, czy jego misja ma szansę powodzenia?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/09/osa-eric-frank-russel.html

EFEKT OSY

Na rynku pojawiły się właśnie dwa nowe tomy serii „Wehikuł czasu” i są to tomy dość niezwykłe, bo w odróżnieniu od typowych publikacji z tej serii, stanowią pierwsze polskie wydanie, a nie wznowienie. Pierwszą z nich jest „Osa”, uważana za najlepszą z powieści Erica Franka Russela. Powieść zabawna, dynamiczna i autentycznie ujmująca. A co ważniejsze – jak zawsze...

Już po lekturze, oddając się rozmyślaniom o „Osie” łatwo dojść do wniosku, że to naprawdę osobliwa książka. Terry Pratchett podsumował ją, mówiąc: „Nie potrafię sobie wyobrazić bardziej zabawnego podręcznika dla terrorystów”. I miał w tym wiele racji, bo wydana w 1957 roku powieść odnosi się przecież do wojny. Akcja osadzona została na planecie rządzonej przez Imperium Syrijskie. To tam zostaje wysłany specjalnie przeszkolony ziemski agent, by niczym osa wprowadzać zamęt w codzienne życie mieszkańców. Na jawne wystąpienie wojskowe nie ma szans, bo Ziemia nie dysponuje odpowiednimi zasobami. Spustoszenie i konsternacja musi zatem powstawać innymi ścieżkami, a motyw osy, która dzięki swojej upierdliwości potrafi rozbić samochód, zabić parę osób i wywołać panikę u kilku kolejnych, jest wprost stworzony dla tej misji.
Tę książkę pewnie najlepiej byłoby czytać w wieku kilkunastu lat. Wtedy docenilibyśmy wartkość akcji, zabawny ton wypowiedzi, umielibyśmy kibicować Mowry’emu w jego szaleńczej misji. To na pewno byłaby lektura, przy której spędziłbym całą noc. „Osa” to jednak coś więcej niż zwykły akcyjniak osadzony gdzieś w odległym świecie. Mając odpowiednie doświadczenie życiowe trudno nie zauważyć, że Syrianie wbrew opiniom ich wrogów wcale nie są głupi i nastawieni na walkę. To raczej społeczeństwo takie jak nasze: przeciążone systemem biurokratycznym, represjonowane przez organ rządzący, zagonione w codziennych troskach o lepsze jutro. Jest tu kilka mało przyjemnych charakterów, ale obok nich znajdują się całkiem przeciętne jednostki. One chcą po prostu trwać i zajmuje je tylko mały mikrokosmos prywatnego życia.
Gdyby „Osę” wydano 25 lat temu pewnie zachwyciłbym się dzielnym bohaterem, który wysłany samotnie na obcą planetę, musi stawić czoła zastępom tamtejszych wojskowych i śledczych. Mowry musi wykazać się sprytem, jak MacGyver poruszać się w labiryncie pułapek. Z kilku naklejek, tykających paczek i niewielkich eksplozji, musi wywołać ogólnonarodowy chaos. Na pierwsze polskie wydanie najsłynniejszej książki Russella czkaliśmy jednak bardzo długo. Teraz zamiast bawić się przy wymyślaniu kolejnych forteli i kibicować w ucieczkach przed pościgiem, dostrzegam też drobiazgi. Ot chociażby sposób zwerbowania Mowry’ego i pomoc jaką otrzymał po wtrąceniu do obozu jenieckiego. Protagonista nie jest w moich dorosłych oczach superhero, ale zwykłym wywrotowcem, gangsterem, który z uśmiechem na ustach morduje, wysadza w powietrze niewinnych, prowadzi do dezorganizacji systemu bezpieczeństwa narodowego. Powieść rozpisana jest jako studium kibicowania bohaterowi i potrzeba określonych doświadczeń żeby zauważyć, że to tak naprawdę tylko ironia. Głównym zamierzeniem autora jest uruchomienie myślenia u czytelnika i to mu się naprawdę udaje.
Ksiązka Russella napisana została w innych czasach i to czuć. Role kobiet zostały ograniczone do minimum. Nie pełnią tu żadnych istotnych funkcji, nie mają swojego zdania, nie wpływają w żaden sposób na tok zdarzeń. Dzisiaj takie przedstawienie świata by nie przeszło przez sito krytyki. Niewiele jest też książek, które kładą tak duży nacisk na humor. Znany polskim czytelnikom Brian Aldiss napisał o Russellu, że to sobowtór „licencjonowanego błazna Johna W. Campbella”. Nie do końca zgadzam się z tym stwierdzeniem. Humor autora „Osy” ma rys satyryczny, wymierzony w władzę i biurokrację w różnych jej formach. To generalnie dobra książka, która może trochę za dużo dopowiada, ale jednocześnie skłania do refleksji.

Recenzja ukazała się pod adresem melancholiacodziennosci.blogspot.com/2021/09/recenzja-osa-eric-frank-russell.html

Już po lekturze, oddając się rozmyślaniom o „Osie” łatwo dojść do wniosku, że to naprawdę osobliwa książka. Terry Pratchett podsumował ją, mówiąc: „Nie potrafię sobie wyobrazić bardziej zabawnego podręcznika dla terrorystów”. I miał w tym wiele racji, bo wydana w 1957 roku powieść odnosi się przecież do wojny. Akcja osadzona została na planecie rządzonej przez Imperium...

Osa jest powieścią krótką, liczącą niewiele ponad 200 stron, ale od której trudno mi było się oderwać. Jest to książka dobrze napisana, ze świetną kreacją głównego bohatera i przede wszystkim z interesującym pomysłem na fabułę, który idealnie podsumował Terry Pratchett: nie potrafię sobie wyobrazić bardziej zabawnego podręcznika dla terrorystów. Książka opowiada bowiem o działaniu jednego tylko człowieka (nazywanego osą) na wrogiej planecie, którego celem jest wprowadzenie jak największego zamieszania, aby zdezorganizować świat i uczyć go słabym.

Tytułową osą jest James Mowry, który jest jednocześnie pierwszoosobowym narratorem w książce. Mamy zatem okazję poznać jego myśli, plany i rozterki, a także przeczytać rozważania na temat podejmowanych przez niego działań i jakie przyniosą one skutki. Dzięki temu możemy dowiedzieć się wielu interesujących informacji o różnych sposobach zamachów, dezorganizowania państwa, czy wprowadzaniu niechęci do jakiejś idei wśród obywateli. Osa to także powieść, która opisuje funkcjonalnie państwa policyjnego i tym samym podejmuje temat cenzury, represji i ucisku obywateli w Imperium Syrijskim, posługując się przy tym cierpkim językiem i czarnym humorem. Razem tworzy to bardzo interesującą książkę, którą przeczytałem z prawdziwą przyjemnością.

Osa to krótka, ale bardzo dobrze napisana książka, pokazująca jakich szkód może dokonać jeden człowiek, który nie cofnie się przed niczym. Zamachy, bomby, zabójstwa i wiele więcej, aby zdezorganizować funkcjonowanie planety i uczynić ją podatną na atak. Polecam!

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Rebis!

https://hrosskar.blogspot.com/2021/09/osa-eric-frank-russell-przedpremierowo.html

Osa jest powieścią krótką, liczącą niewiele ponad 200 stron, ale od której trudno mi było się oderwać. Jest to książka dobrze napisana, ze świetną kreacją głównego bohatera i przede wszystkim z interesującym pomysłem na fabułę, który idealnie podsumował Terry Pratchett: nie potrafię sobie wyobrazić bardziej zabawnego podręcznika dla terrorystów. Książka opowiada bowiem o...

Jeśli macie ochotę ma małą działalność wywrotową? Jakiś sabotaż, szpiegostwo i takie tam inne ciekawe zajęcia?
Jeśli interesuje Was ten temat to KONIECZNIE musicie sięgnąć po książkę, o której Mistrz Terry Pratchett powiedział: "Nie potrafię sobie wyobrazić bardziej zabawnego podręcznika dla terrorystów" i czy ja po tych słowach muszę jeszcze Was jakoś dodatkowo zachęcać?

Przyznam, że te słowa mi wystarczyły, by sięgnąć po tę książkę ☺️ I faktycznie - jest to świetna opowieść o działaniach jednego(!) człowieka na wrogiej planecie, którego celem jest wprowadzenie jak największego zamieszania. Taki agent nazwany jest osą - od małego owada, który latając w samochodzie potrafi rozproszyć kierowcę na tyle, by spowodować wypadek. I właściwie to cała historia 😅 z tym, że napisana jest w taki sposób, iż każdy z nas może przyswoić sobie pewne sposoby działania 😏 oczywiście kibicujemy też głównemu bohaterowi, który musi się nieźle napracować, by służby wywiadu zajęły się wymyśloną przez niego organizacją, a nie skupiały się na prowadzonej z ludźmi wojną.

"Osa" to pierwszy polski przekład powieści, która została wydana w oryginale w 1958 roku!!! I przyznam, że poza kilkoma rzeczami związanymi z rozwojem technologii (brak w powieści telefonów komórkowych, kamer czy Internetu), to nie odczuwa się tej różnicy czasu.

Książkę czyta się cudownie :) sądzę, że spodoba się nie tylko wielbicielom fantastyki czy sci-fi, ale też osobom czytającym powieści szpiegowskie i/lub sensacyjne.

Jeśli macie ochotę ma małą działalność wywrotową? Jakiś sabotaż, szpiegostwo i takie tam inne ciekawe zajęcia?
Jeśli interesuje Was ten temat to KONIECZNIE musicie sięgnąć po książkę, o której Mistrz Terry Pratchett powiedział: "Nie potrafię sobie wyobrazić bardziej zabawnego podręcznika dla terrorystów" i czy ja po tych słowach muszę jeszcze Was jakoś dodatkowo...

To moje pierwsze spotkanie z książką Erica Franka Russella.
Powieść "Osa" przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Rebis- dziękuję pięknie📖😊💝
Głównym bohaterem książki jest 26-letni James Mowry.
Urodził się w Mashamie stolicy Diracty, która jest macierzystą planetą Syrijczyków, gdzie jego ojciec był kupcem.
James spędził tam kilkanaście lat swojego dzieciństwa i młodości.
Poznał dobrze kulturę, obyczaje i język Syrijczyków.
Pewnego dnia podczas pobytu na Ziemi, zostaje wezwany przez pracownika służb specjalnych Williama Wolfa.
Po krótkiej rozmowie, James zapoznaje się z aktami kilku błahych zdarzeń, które stają się "brzemienne" w skutkach.
Dostaje do przemyślenia propozycję- nie do odrzucenia.
Wolf wie o nim wszystko.
James od razu decyduje się na szkolenie i zostaje "osą".
Trwa wojna, Syrijczycy atakują Układ Słoneczny i mają w niej liczebną przewagę.
Prawdopodobnie jedyną nadzieją Ziemian na zwycięstwo są "osy".
James Mowry zostaje wysłany na tyły wroga na planetę Jaimec.
Jakie działania dywersyjne podejmie i jakie będą tego skutki?
A Ziemia, zostanie ocalona, czy też nie?
Na te i inne pytania, zapraszam już do lektury książki.
To nie jest mój ulubiony rodzaj literatury, zatem ocena moja nie jest za wysoka.
Sympatykom fantasty, zapewne przypadnie do gustu.

To moje pierwsze spotkanie z książką Erica Franka Russella.
Powieść "Osa" przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Rebis- dziękuję pięknie📖😊💝
Głównym bohaterem książki jest 26-letni James Mowry.
Urodził się w Mashamie stolicy Diracty, która jest macierzystą planetą Syrijczyków, gdzie jego ojciec był kupcem.
James spędził tam kilkanaście lat swojego dzieciństwa i...

Pod szyldem serii Wehikuł czasu wydawane są nagradzane lub nominowane do nagród literackich powieści science-fiction. Jakiś czas temu miałam przyjemność przeczytać "Rój Hellstroma" Franka Herberta, czyli powieść również należącą do serii, która spodobała mi się na tyle, by kontynuować poznawanie klasyków gatunku. Kiedy więc pojawiła się szansa sięgnięcia po "Osę" Erica Franka Russella, nawet się nie wahałam.

"Osa" jest krótką, bo liczącą zaledwie 220 stron, książką, jaką od początku do samego końca czyta się z ogromnym zaangażowaniem. Po raz pierwszy wydano ją w 1958 roku i ogromnie żałuję, że dopiero w tym roku została przetłumaczona na język polski.

Historia opowiada o losach perfekcyjnie wyszkolonego szpiega, Jamesa Mowry'ego, którego zadaniem jest bycie osą. Jakkolwiek dziwnie to nie brzmi. Osa to mały organizm potrafiący wywołać ogromne szkody, na przykład kiedy osa wleci do jadącego samochodu, może spowodować wypadek poprzez rozproszenie kierowcy. I w taki pokrętny sposób ma działać James. Z racji tego, że Terra prowadzi wojnę z Imperium Syrijskim, James zostaje oddelegowany na planetę wroga. Ląduje na Jaimecu, gdzie, podszywając się pod Syrijczyka, zaczyna siać zamęt.

Z początku James wykonuje luźne, lekkie, z pozoru niegroźne zadania, które po czasie mogą rozrosnąć się nawet do gigantycznych rozmiarów. Działanie pod przykrywką, zmienianie tożsamości, lawirowanie po mieście, roznoszenie ulotek, rozsiewanie plotek o powstaniu nowego stowarzyszenia Dirac Angestun Gesept - to zaledwie kilka nic nieznaczących "przewinień". A jednak skutecznie potrafią wywołać szok, zasiać strach... i wprowadzić stan wojenny?

Czy pojedyncza osoba poradzi sobie ze zniszczeniem planety zamieszkanej przez prawie osiemdziesiąt milionów jednostek wroga? Czy Jamesowi uda się wykonać zadanie? Jakie skutki wywoła skrupulatne wdrażanie kolejnych faz?

"Osa" Erica Franka Russella należy do tego typu książek, obok których nie wolno przejść obojętnie. Historia w sposób niezwykle dosadny pokazuje, jak jednostka - jeśli jest dobrze wyszkolona i ponadprzeciętnie inteligentna - potrafi wpłynąć na działanie kraju, ba! całej planety, co powinno być swego rodzaju ostrzeżeniem. Autor genialnie prowadzi fabułę, coraz mocniej nakręcając zarówno Jamesa do działania, jak i czytelnika do wertowania kolejnych stron z większym zapałem. Dodatkowo w książce pojawia się mnóstwo zabawnych, niemal satyrycznych fragmentów, dzięki czemu całość staje się jeszcze mocniej wyjątkowa.

Przez całą opowieść ogromnie podziwiałam Jamesa. Nie tylko za jego podejście do życia (pełen energii optymista o nieskończonej wyobraźni i niewykorzystanych zapasach humoru), ale przede wszystkim za zachowanie zimnej krwi w sytuacjach niemal bez wyjścia oraz za odwagę - sam jeden prawie bez gadania wyruszył sabotować kompletnie obcą planetę. Bez znajomych, przyjaciół, a nawet zwierzchników. Nie wiem, czy ktokolwiek inny zdecydowałby się na coś tak okrutnie trudnego.

W "Osie" autor ukrył pełno wyjątkowych przesłań, a drugie dna pojawiały się niemal co stronę. Książka ani przez moment nie była nudna, bowiem akcja często pędziła na łeb na szyję (w tym pozytywnym znaczeniu), zwłaszcza na ostatnich pięćdziesięciu stronach.

Jedyne, co mnie nie przekonało, to samo zakończenie. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego, dlatego otrzymując nieoczekiwane, poczułam zawód. Do tego stopnia duży, że w przeciągu sekundy ze złości miałam ochotę cisnąć książką w kąt. Dopiero po paru dniach, kiedy przemyślałam sprawę na spokojnie, stwierdziłam, że jednak autor trafił w sedno. Co nie zmienia faktu, że pierwsze emocje pozostały ze mną na długo i wpłynęły na ostateczny odbiór powieści.

Oczywiście, mimo zakończenia, "Osę" polecam. Historia rozbawi do łez, zaskoczy do granic możliwości i bez wyjątku wciągnie. Eric Frank Russell stworzył opowieść pełną ukrytych znaczeń, a w wykreowanego głównego bohatera pchnął życie. Każdy, kto uwielbia czytać o sabotażach prowadzących do początków anarchii, o tajnych agentach czy wystrychiwaniu władz na dudka w sposób przekomiczny, będzie "Osą" zachwycony.

Pod szyldem serii Wehikuł czasu wydawane są nagradzane lub nominowane do nagród literackich powieści science-fiction. Jakiś czas temu miałam przyjemność przeczytać "Rój Hellstroma" Franka Herberta, czyli powieść również należącą do serii, która spodobała mi się na tyle, by kontynuować poznawanie klasyków gatunku. Kiedy więc pojawiła się szansa sięgnięcia po "Osę"...

Jak wiele może zdziałać jedna osoba w odpowiednim miejscu ze stosownym przygotowaniem i środkami? Czy samotny agent jest w stanie zachwiać wielkim imperium prowadząc przekomiczną działalność wywrotową? Najwyraźniej tak.

"Osa" to powieść krótka, zwięzła i dostarczająca mnóstwa rozrywki. Bohater z przypadku dostaje do wykonania szaloną misję siania chaosu na jednej z planet należącej do obcej cywilizacji. Obcej, ale jednak bardzo podobnej do naszej - w gruncie rzeczy otoczka sci-fi nie ma tutaj większego znaczenia poza kilkoma wymyślnymi gadżetami. Gdyby przenieść akcję na Ziemię, a obcą planetę zastąpić wrogim krajem, wyszłoby na to samo, chociaż pewnie nieco mniej poprawnie politycznie. Russell nie bawi się też w szczególne uwiarygodnienie bohatera - ot, odpowiedni człowiek dostał ofertę nie do odrzucenia, przeszedł odpowiednie szkolenie w tej pustej części strony kończącej rozdział i jazda na misję.

Całość nie brzmi jak przepis na dobrą powieść, ale jednak autor wychodzi z sytuacji obronną ręką. "Osa" jest napakowana szybką akcją, pomysłowymi sytuacjami i humorem, a ukazywanie całej historii przez oczy głównego bohatera i doprawienie jej jego procesem myślowym wypada zaskakująco dobrze. Powieść się wręcz pożera, a nie czyta - powiedzieć, że Russell ma "lekkie pióro" to nie powiedzieć nic. Jak w każdej porządnej powieści, protagonista stoi naprzeciwko niesprzyjającej sytuacji i warunkom, mając do dyspozycji głównie swój spryt (no i wiedzę wyniesioną ze szkolenia). Kolejne sukcesy wcale nie przychodzą mu łatwo, właściwie cały czas balansuje na krawędzi, dzięki czemu i czytelnik czuję napięcie.

Pominięcie "origin story" postaci i nie zgłębianie się w detale świata Russell z jednej strony rezygnuje z pogłębienia swojej książki, ale z drugiej nadaje jej konkretnej wartości. To nie ma być dramat, psychologiczny thriller, mroczny akcyjniak… nie. To lekka, przyjemna i ciesząca historia pokazująca konkretny koncept - i robi to świetnie. Ze szczególnym uwzględnieniem lekko cynicznego zakończenia, które dobitnie uświadamia jak powinniśmy odbierać "Osę". Fantastyczna powieść.

https://www.facebook.com/gniazdoszeptunow/

Jak wiele może zdziałać jedna osoba w odpowiednim miejscu ze stosownym przygotowaniem i środkami? Czy samotny agent jest w stanie zachwiać wielkim imperium prowadząc przekomiczną działalność wywrotową? Najwyraźniej tak.

"Osa" to powieść krótka, zwięzła i dostarczająca mnóstwa rozrywki. Bohater z przypadku dostaje do wykonania szaloną misję siania chaosu na jednej z planet...