Nie wiem, co autor mial na mysli piszac ta ksiazke. Miala byc apokalipsa poprzez zerwanie polaczenia internetowego, a jest to raczej historia z brakiem pradu i telefonii komorkowej.

Niedorzeczna, nudna, naciagana. 3x nie.

Nie wiem, co autor mial na mysli piszac ta ksiazke. Miala byc apokalipsa poprzez zerwanie polaczenia internetowego, a jest to raczej historia z brakiem pradu i telefonii komorkowej.

Niedorzeczna, nudna, naciagana. 3x nie.

Książka nudna, monotonna. Zdarzały się ciekawe momenty ale bardzo mało, wszystko było naciągane. Pozostawiła wiele nieporozumień.

Książka nudna, monotonna. Zdarzały się ciekawe momenty ale bardzo mało, wszystko było naciągane. Pozostawiła wiele nieporozumień.

Zachwyt to mało powiedziane. Jestem oczarowany!

Zachwyt to mało powiedziane. Jestem oczarowany!

Koncept był ciekawy, ale potencjał zmarnowano. Książka jest pełna logicznych dziur, autor chyba wpadł na ogólny pomysł i przystąpił do realizacji nie przemyśliwszy sobie tego dokładniej. Bardzo psuło mi to odbiór książki, bo coś co wydawało się być istotnym zdarzeniem za chwilę albo okazywało się nie mieć żadnego znaczenia, albo stawało w sprzeczności z kolejnymi wydarzeniami.

Bohaterów do samego końca nie udało mi się polubić. Każdy miał przyklejonych kilka ogólnych etykietek, ale poza tym zabrakło zabrakło im jakiejkolwiek głębi.

Na plus zaliczam zaskakujące zakończenie.

Koncept był ciekawy, ale potencjał zmarnowano. Książka jest pełna logicznych dziur, autor chyba wpadł na ogólny pomysł i przystąpił do realizacji nie przemyśliwszy sobie tego dokładniej. Bardzo psuło mi to odbiór książki, bo coś co wydawało się być istotnym zdarzeniem za chwilę albo okazywało się nie mieć żadnego znaczenia, albo stawało w sprzeczności z kolejnymi...

6

6

Przeczytałem opinie i źle podszedłem do książki. Myślałem że w naszych czasach zabraknie internetu a nie w przyszłości. Dwie linie czasu jedna zakończona nie wiadomo jak. Koniec szybki choć niespodziewany.

Przeczytałem opinie i źle podszedłem do książki. Myślałem że w naszych czasach zabraknie internetu a nie w przyszłości. Dwie linie czasu jedna zakończona nie wiadomo jak. Koniec szybki choć niespodziewany.

Złościmy się, gdy tracimy internet na dłużej niż 60 sekund. Nie wyobrażamy sobie, co by się stało, gdybyśmy nigdy nie mogli przywrócić internetu. Internetowy styl życia sprawia, że jesteśmy bardzo leniwi. Ludzie wychowywani przez komputery. Sama sztuczna inteligencja decyduje, że teraz jest dobry czas na przejęcie władzy.

Cisza jest pełna zwrotów akcji, sensacyjna opowieści o bliskości, w której sieć przestała działać i powrót do epoki przedinternetowej był niemożliwy.
Dwóch bohaterów (detektyw nowej ery Igor Hanys i Yaara Alex, która zniknęła natychmiast po blackoucie) odkrywa nowy świat, który jest zaskakująco prawdziwy. Czy ich spotkanie odpowie na nurtujące ludzkość pytanie:
- Kto zwycięży ze sztuczną inteligencją?

Musisz sam się przekonać :)

Złościmy się, gdy tracimy internet na dłużej niż 60 sekund. Nie wyobrażamy sobie, co by się stało, gdybyśmy nigdy nie mogli przywrócić internetu. Internetowy styl życia sprawia, że jesteśmy bardzo leniwi. Ludzie wychowywani przez komputery. Sama sztuczna inteligencja decyduje, że teraz jest dobry czas na przejęcie władzy.

Cisza jest pełna zwrotów akcji, sensacyjna...

Nie polubiłam się z tą książką. Pomysł na fabułę miał potencjał, ale ostatecznie historia mnie nie wciągnęła i cały ten temat nie został przedstawiony w ciekawy sposób. Momentami mnie nużyła. Plusem tej książki jest to, że szybko się ją czyta, dlatego ją skończyłam.

Nie polubiłam się z tą książką. Pomysł na fabułę miał potencjał, ale ostatecznie historia mnie nie wciągnęła i cały ten temat nie został przedstawiony w ciekawy sposób. Momentami mnie nużyła. Plusem tej książki jest to, że szybko się ją czyta, dlatego ją skończyłam.

Genialny sfothriler. 10/10.

Genialny sfothriler. 10/10.

https://papierowybluszcz.wordpress.com/2022/04/07/cisza-tomasz-lipko/
„Cisza” to pierwsza książka Tomasza Lipki, którą miałam przyjemność przeczytać. Autor przedstawia w niej naprzemiennie historię dwójki bohaterów. Pierwszy z nich to oficer Policji Bankowej i jednocześnie prywatny detektyw Igor Hanys – poznajemy go w czasach, w których Awaria trwa już pięć lat. Dzięki temu, że myślami często wraca do świata przed Awarią, możemy łatwiej zrozumieć, dlaczego jej skutki są tak bardzo dotkliwe. Zaledwie kilka lat wcześniej przekonano społeczeństwo, że Sztuczna Inteligencja to dla ludzkiego gatunku polisa na starość, a to poskutkowały powierzaniem kolejnych kluczowych sfer życia komputerowym algorytmom. Tak stało się m.in. z transportem, który został zdominowany przez samochody autonomiczne.

Dzień samej Awarii poznajemy oczami trzydziestopięcioletniej Yaary Alex. Jak opisuje ją autor to kobieta renesansu XXI wieku. Do czasu tego feralnego dnia zarabiała na życie jako inżynier brzegowy sztucznej inteligencji, a jej wielką pasją są sztuki walki. W obu tych dziedzinach osiągnęła duże sukcesy. Yaara leci właśnie na międzynarodowy turniej krav magi odbywający się w bazie wojskowej zlokalizowanej w samym środku izraelskiej pustyni. Wtedy właśnie ginie ostatni sygnał Internetu. Ludzie zaczynają nerwowo sprawdzać telefony, brak jakiejkolwiek informacji prowadzi do wybuchu paniki.

Autor, odnosząc się do faktów takich jak: zabójstwo Mohsena Fakhrizadeha w 2020 roku (de facto przez algorytmy sztucznej inteligencji),czy wspomnienie o zarazie nawiedzającej świat w 2019 roku sugestywnie wzmaga poczucie niepokoju. Czytając kolejne rozdziały, uświadamiałam sobie, że świat zmierza w kierunku przedstawionym przez autora. Zaczęłam zadawać sobie pytania, jak sama zachowałabym się w pierwszych dniach, miesiącach po Awarii? Czy stałabym się tak okrutna, jak większość ludzi próbujących za wszelką cenę przetrwać? Czy udałoby mi się zachować człowieczeństwo? Nasza rzeczywistość nie jest jeszcze aż tak zależna od Internetu, ale zastanawiam się, ile lat potrzebujemy, żeby taka się stała? A może dla bezpieczeństwa warto być bardziej analogowymi? Tylko czy w ogólnym postępie cywilizacyjnym życie poza siecią będzie w ogóle możliwe?

Niepokój budzi fakt, że popadaliśmy w panikę, mając dostęp do wielu źródeł informacji, a co by się stało, gdyby nagle wszystkie one zniknęły, dokładnie tak jak w książce? W świecie wykreowanym przez Tomasza Lipkę doprowadziło to do zachowań skrajnych. Tam kolejne dni bez Internetu to istna arena walk o przetrwanie. Moim zdaniem autor trochę za szybko wyciąga z ludzi najgorsze instynkty. Kanibalizm po 24 godzinach od rozpoczęcia Awarii? To już przesada. Obraz poawaryjnej rzeczywistości jest niewątpliwie przerysowany, choć należy pamiętać, że chwilkę przed zniknięciem sygnału praktycznie wszystkie dziedziny życia były zależne od Sztucznej Inteligencji. W nowej rzeczywistości nie ma miejsca na sentymenty.

Książkę przeczytałam szybko, a zakończenie było dla mnie bardzo zaskakujące. Mam nadzieję, że to, co opisał autor, nigdy się nie wydarzy. „Cisza” na pewno przypadnie do gustu fanom postapokaliptycznej rzeczywistości.

https://papierowybluszcz.wordpress.com/2022/04/07/cisza-tomasz-lipko/
„Cisza” to pierwsza książka Tomasza Lipki, którą miałam przyjemność przeczytać. Autor przedstawia w niej naprzemiennie historię dwójki bohaterów. Pierwszy z nich to oficer Policji Bankowej i jednocześnie prywatny detektyw Igor Hanys – poznajemy go w czasach, w których Awaria trwa już pięć lat. Dzięki...