Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Daję 4/10 bo kocham Nesbo. Tylko dlatego.

Ale to nie ten Nesbo, nie ta akcja, nie ten język (tak do końca). Przykro mi, ale to jedyna ksiazka której nie skończę czytać.

Spróbujcie, może Wam się spodoba, jeśli tak to zazdroszczę już teraz :-)

Daję 4/10 bo kocham Nesbo. Tylko dlatego.

Ale to nie ten Nesbo, nie ta akcja, nie ten język (tak do końca). Przykro mi, ale to jedyna ksiazka której nie skończę czytać.

Spróbujcie, może Wam się spodoba, jeśli tak to zazdroszczę już teraz :-)

Początek zapowiadał się dobrze, może nawet wciągało poszukiwanie razem z Filipem teorii dotyczących zaginięcia samolotu, ale dalej... wykład z religii o sprawach które (tak mi się wydaje) znane są każdemu, bardziej lub mniej. Później -dla mnie- już coraz... gorzej? Ta historia skręciła w złą stronę na zwrotnicy, nie ten tor. Szkoda.

Początek zapowiadał się dobrze, może nawet wciągało poszukiwanie razem z Filipem teorii dotyczących zaginięcia samolotu, ale dalej... wykład z religii o sprawach które (tak mi się wydaje) znane są każdemu, bardziej lub mniej. Później -dla mnie- już coraz... gorzej? Ta historia skręciła w złą stronę na zwrotnicy, nie ten tor. Szkoda.

Proszę wybaczyć, ale nie rozumiem fenomenu... Polecam przeczytać, bo warto czytać książki :)

Proszę wybaczyć, ale nie rozumiem fenomenu... Polecam przeczytać, bo warto czytać książki :)

Jest w tej książce coś, czego nie rozumiem.
Język autora na początku mi nie odpowiadał, ale z czasem zaakceptowałam go i czytałam, mogę powiedzieć ze chwilami naprawdę mnie wciągnęła.

Jest jednak wiele w tej historii czego nie rozumiem... właściwie po co ta opowieść? O czym tak naprawdę? Ta historia skomplikowana, porozrywana...

Mam mieszane uczucia, ale z drugiej strony.. w głowie już pojawiła się myśl aby sięgnąć po „Króla”.

Jest w tej książce coś, czego nie rozumiem.
Język autora na początku mi nie odpowiadał, ale z czasem zaakceptowałam go i czytałam, mogę powiedzieć ze chwilami naprawdę mnie wciągnęła.

Jest jednak wiele w tej historii czego nie rozumiem... właściwie po co ta opowieść? O czym tak naprawdę? Ta historia skomplikowana, porozrywana...

Mam mieszane uczucia, ale z drugiej...

Wymieszała moje uczucia jak najlepsza karuzela, zdarzeń. Było wiele przerażających zdań i historii, które wiem że mają swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości, w jakimś mieście obok, może w domu. Z drugiej strony czytając opisy relacji sióstr, czułam że urzekają mnie niesamowicie, Wielbłądko. Historie o perłach Deisy i kociarach przenosiły w zupełnie inny świat.
Pośród okrucieństwa i zła kotojadów, znajdziesz tu drogi Czytelniku garść naiwnej lub nie, wiary w to, że ktoś na nas zerka i czuwa nad wszystkim, pojawia się znikąd, ma wielkie kocie oczy i czerwone buty.

Wymieszała moje uczucia jak najlepsza karuzela, zdarzeń. Było wiele przerażających zdań i historii, które wiem że mają swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości, w jakimś mieście obok, może w domu. Z drugiej strony czytając opisy relacji sióstr, czułam że urzekają mnie niesamowicie, Wielbłądko. Historie o perłach Deisy i kociarach przenosiły w zupełnie inny świat.
Pośród...

Jeśli szukasz książki, której treść będzie rezonowała z Twoim wnętrzem, poczytaj... Nie wiem czy ta historia może nie poruszyć... Po prostu nie wiem, ale mocno doceniam tę książkę z dwóch powodów. Pierwszy to rzecz jasna historia rodziny B., drugi - ogrom pracy jaki musiała włożyć autorka w jej przygotowanie.
Czyta się naprawdę dobrze, o ile to adekwatne określenie do treści, bo forma jest naprawdę świetna. Nie chcę zdradzać szczegółów, ale tak często rozumiem Beksińskiego, gdy mówi o tym, że z Panem Bogiem już nie kłaniają się sobie na ulicy albo gdy mówi o Mojżeszu jako dyktatorze...

Chciałam tak wiele napisać o tym, co czułam czytając ale to chyba naprawdę zbędne, polecam, po prostu.

Jestem pod wrażeniem, bardzo.

Jeśli szukasz książki, której treść będzie rezonowała z Twoim wnętrzem, poczytaj... Nie wiem czy ta historia może nie poruszyć... Po prostu nie wiem, ale mocno doceniam tę książkę z dwóch powodów. Pierwszy to rzecz jasna historia rodziny B., drugi - ogrom pracy jaki musiała włożyć autorka w jej przygotowanie.
Czyta się naprawdę dobrze, o ile to adekwatne określenie do...

Książka bardzo ciekawa i napisana przystępnym językiem, dobra dla laika, jak i osoby zorientowanej w temacie. Kępiński ukazuje wiele aspektów lęku, pisze rzeczowo i interesującą o jego ewolucji, szeregu postaw, najważniejszych aspektach (lęk przed śmiercią). Przedstawia kilka typów osobowości wychodząc od głównego problemu.

Książka bardzo ciekawa i napisana przystępnym językiem, dobra dla laika, jak i osoby zorientowanej w temacie. Kępiński ukazuje wiele aspektów lęku, pisze rzeczowo i interesującą o jego ewolucji, szeregu postaw, najważniejszych aspektach (lęk przed śmiercią). Przedstawia kilka typów osobowości wychodząc od głównego problemu.

Jeśli kogoś urzekł styl Moniki Jaruzelskiej zaprezentowany w Towarzyszce Panience, nie zawiedzie się czytając Rodzinę. Trochę obszerniejszy zbiór stop klatek, krótkich opowiadań, migawek z życia sprawiał, że uśmiechałam się lub czytałam z przerażeniem myśląc jak to w ogóle możliwe. Paleta emocji pełna barw. Znów poznajemy autorkę bardziej niż na początku, a jednak nadal nie wiemy zbyt wiele i to według mnie duża zaleta stylu i wyważenia otwartości na czytelnika. Wciąż pozostawia niedosyt, to miłe.
Mam wielką słabość do tej Pani.

Jeśli kogoś urzekł styl Moniki Jaruzelskiej zaprezentowany w Towarzyszce Panience, nie zawiedzie się czytając Rodzinę. Trochę obszerniejszy zbiór stop klatek, krótkich opowiadań, migawek z życia sprawiał, że uśmiechałam się lub czytałam z przerażeniem myśląc jak to w ogóle możliwe. Paleta emocji pełna barw. Znów poznajemy autorkę bardziej niż na początku, a jednak nadal nie...

Moje pierwsze spotkanie z autorem.

Czy najlepszą recenzją jest to, że za chwilę sięgnę po kolejne opowiadanie?

Moje pierwsze spotkanie z autorem.

Czy najlepszą recenzją jest to, że za chwilę sięgnę po kolejne opowiadanie?

Chyba po Różowych tabletkach nie chcę się rozstawać z Jandą. Zaprasza do swojego świata, czasem nieco się zapomina, innym razem ma ambiwalentne uczucia, czy powinna dzielić się niektórymi sprawami. Jest tak blisko czytelnika... trochę się z nim przyjaźni. Zaprzyjaźnijcie się z Jandą :-)

Miłego czytania!

Chyba po Różowych tabletkach nie chcę się rozstawać z Jandą. Zaprasza do swojego świata, czasem nieco się zapomina, innym razem ma ambiwalentne uczucia, czy powinna dzielić się niektórymi sprawami. Jest tak blisko czytelnika... trochę się z nim przyjaźni. Zaprzyjaźnijcie się z Jandą :-)

Miłego czytania!

Lubię mieć Jandę obok siebie, w torbie, pod ręką w tramwaju, na półce obok łóżka. Dobra w każdej chwili, zabawna, czasami rozczulająca. Opowie co nieco o sobie i dzieciach, o teatrze i świecie. Może to ze względu na sentyment, nie wiem, ale polecam bardzo.

Lubię mieć Jandę obok siebie, w torbie, pod ręką w tramwaju, na półce obok łóżka. Dobra w każdej chwili, zabawna, czasami rozczulająca. Opowie co nieco o sobie i dzieciach, o teatrze i świecie. Może to ze względu na sentyment, nie wiem, ale polecam bardzo.

Niesamowita.

Niesamowita.

Przyjemność płynie wielka z czytania mitologii. Pozycja zarówno do poduszki, jak i do zabrania w podróż tramwajem, który jedzie po torach gładkich.
Bardzo lubię wracać, z jednej strony to garść ciekawych i barwnych historii (w ogóle mity to majstersztyk, przyznaję) a z drugiej dawka kultury podana przystępnie i zachęcająco. Klasyk i chyba też baza, nie tylko dla tych, którzy sięgać będą po poezję.

Jeśli życzysz sobie miłych doznań w zakresie słów drukowanych - przeczytaj.

Przyjemność płynie wielka z czytania mitologii. Pozycja zarówno do poduszki, jak i do zabrania w podróż tramwajem, który jedzie po torach gładkich.
Bardzo lubię wracać, z jednej strony to garść ciekawych i barwnych historii (w ogóle mity to majstersztyk, przyznaję) a z drugiej dawka kultury podana przystępnie i zachęcająco. Klasyk i chyba też baza, nie tylko dla tych,...

Piękna.
Biała bluzka jest chwilami tak plastyczna, obrazowa, trafiająca w sedno niejednokrotnie, że możemy mieć wrażenie obcowania z bohaterkami. Osiecka potrafi rozczulić słowem, tutaj wielokrotnie. Warto, bardzo.

Piękna.
Biała bluzka jest chwilami tak plastyczna, obrazowa, trafiająca w sedno niejednokrotnie, że możemy mieć wrażenie obcowania z bohaterkami. Osiecka potrafi rozczulić słowem, tutaj wielokrotnie. Warto, bardzo.

Jeśli lubisz Gombrowicza to i tak przeczytasz, ale na przekór tajemnicy jaką owiany był Kronos.. nie polecam dla początkujących, którzy dopiero zaczynają obcować z autorem.
Syntetycznie - sporo nazwisk, dat, miejsc, trochę chaotycznie. Wymienione ważne punkty z życia, jak gdyby autor chciał zebrać słowa klucze swojego życia w jednym miejscu, tylko że nie każdy czytelnik otworzy drzwi przy ich pomocy.

Jeśli lubisz Gombrowicza to i tak przeczytasz, ale na przekór tajemnicy jaką owiany był Kronos.. nie polecam dla początkujących, którzy dopiero zaczynają obcować z autorem.
Syntetycznie - sporo nazwisk, dat, miejsc, trochę chaotycznie. Wymienione ważne punkty z życia, jak gdyby autor chciał zebrać słowa klucze swojego życia w jednym miejscu, tylko że nie każdy czytelnik...

Bez wątpienia stanowisko, które prezentuje Fallaci, nie tylko w tej książce jest ciekawe i godne uwagi. Bezkompromisowość, pewność i chwilami brutalność języka sprawia, że czytelnik niemalże czuje emocje autorki, które towarzyszyły jej podczas pisania.
Można znaleźć garść ciekawych informacji o zwyczajach z muzułmańskiego świata, o tym jak inne państwa starają się radzić z islamizacją i jak bardzo bywa to nieudolne. Czasami.
Chwilami miałam wrażenie pewnej chaotyczności, ale żarliwość autorki, trochę urzeka.

Bez wątpienia stanowisko, które prezentuje Fallaci, nie tylko w tej książce jest ciekawe i godne uwagi. Bezkompromisowość, pewność i chwilami brutalność języka sprawia, że czytelnik niemalże czuje emocje autorki, które towarzyszyły jej podczas pisania.
Można znaleźć garść ciekawych informacji o zwyczajach z muzułmańskiego świata, o tym jak inne państwa starają się radzić z...

Polecam.

Oprócz garści ciekawych historii, mniejszych lub większych i lekkiego stylu, z kartek bije niesamowita serdeczność i ciepło. Może gdzieś między wierszami, ale wyłania się niesamowicie urzekający obraz autorki, co nie zdarza się często w tzw. słowach drukowanych. Przyjemnego czytania!

Polecam.

Oprócz garści ciekawych historii, mniejszych lub większych i lekkiego stylu, z kartek bije niesamowita serdeczność i ciepło. Może gdzieś między wierszami, ale wyłania się niesamowicie urzekający obraz autorki, co nie zdarza się często w tzw. słowach drukowanych. Przyjemnego czytania!

Ciekawa pozycja. Oprócz kilku historii z życia, moim zdaniem na szczególną uwagę zasługują spostrzeżenia Kory dotyczące ludzi, miłości, życia. W dużej mierze bardzo proste, ale jakże trafne. Warto zerknąć.

Ciekawa pozycja. Oprócz kilku historii z życia, moim zdaniem na szczególną uwagę zasługują spostrzeżenia Kory dotyczące ludzi, miłości, życia. W dużej mierze bardzo proste, ale jakże trafne. Warto zerknąć.

Mogłabym napisać bardzo wiele na temat treści i formy, ale chcę powiedzieć tylko, że to wspaniała pozycja. Piękna, inteligentna i chwilami trudna, co jeszcze bardziej dodaje jej uroku. Jeśli się wahasz, czy wziąć ją do ręki - zrób to, nawet jeśli Cię ugryzie, ta rana się zagoi, przecież nie każdemu musi podobać się to samo. Jednak jeśli pochłonie Cię jej treść, pamiętaj że Ci zazdroszczę, bo to Twoje pierwsze wrażenie.

Mogłabym napisać bardzo wiele na temat treści i formy, ale chcę powiedzieć tylko, że to wspaniała pozycja. Piękna, inteligentna i chwilami trudna, co jeszcze bardziej dodaje jej uroku. Jeśli się wahasz, czy wziąć ją do ręki - zrób to, nawet jeśli Cię ugryzie, ta rana się zagoi, przecież nie każdemu musi podobać się to samo. Jednak jeśli pochłonie Cię jej treść, pamiętaj że...

Niesamowita.

Niesamowita.