Jesteśmy społecznością, która kocha książki

książka idealna na ciepłe, lipcowe wieczory. wspaniałe opisy przyrody, malujące się tekstem przed oczami. przyjemne.

książka idealna na ciepłe, lipcowe wieczory. wspaniałe opisy przyrody, malujące się tekstem przed oczami. przyjemne.

gdy kończy mi się kawa, łaskawszym okiem patrzę na tę zbożową i rozpuszczalną. sporządzam kartotekę koszmarów, ciepłem pościeli wymierzam sekundy do zachodu.

dla mnie ten tomik jest czułością.

gdy kończy mi się kawa, łaskawszym okiem patrzę na tę zbożową i rozpuszczalną. sporządzam kartotekę koszmarów, ciepłem pościeli wymierzam sekundy do zachodu.

dla mnie ten tomik jest czułością.

chyba ta pani nawet nie istnieje. chyba mi to nie przeszkadza.

chyba ta pani nawet nie istnieje. chyba mi to nie przeszkadza.

jak tylko pojawił się kurier, jak na skrzydłach - kawa, łóżko, Kwiatkowski.

i dupa. trzy wiersze zasługujące na uwagę. jeden z tych trzech może z tobą zostaje, jak dobrze pójdzie.

mam wrażenie, że pan Pawluczuk tutaj dał od siebie więcej, projektując okładkę. bo estetycznie rozpieszcza, jest wysublimowaną formą do treści - której w środku niestety, brak.

jak tylko pojawił się kurier, jak na skrzydłach - kawa, łóżko, Kwiatkowski.

i dupa. trzy wiersze zasługujące na uwagę. jeden z tych trzech może z tobą zostaje, jak dobrze pójdzie.

mam wrażenie, że pan Pawluczuk tutaj dał od siebie więcej, projektując okładkę. bo estetycznie rozpieszcza, jest wysublimowaną formą do treści - której w środku niestety, brak.

Mam mieszane uczucia. Chętnie poczytałabym coś bardziej intymnego tego pana.

(Posiadam tę książkę na sprzedaż, lub wymianę.)

Mam mieszane uczucia. Chętnie poczytałabym coś bardziej intymnego tego pana.

(Posiadam tę książkę na sprzedaż, lub wymianę.)

Kamień na kamieniu. Człowiek na człowieku. Ziemia na ziemi.

(Zatęskniłam za domem.)

Kamień na kamieniu. Człowiek na człowieku. Ziemia na ziemi.

(Zatęskniłam za domem.)

Stęskniłam się za domem.

Stęskniłam się za domem.

"Ja też - chciałbym umrzeć z miłości."

"Ja też - chciałbym umrzeć z miłości."

“(…) jakie mogła stworzyć tylko natura, z którą daremnie próbuje konkurować sztuka.”

Ale ksiądz Jan już nie spowiada pod kasztanem. Ksiądz Jan już nie żyje.
Chodzę z tą ni to oniryczną, ni paraboliczną książką i myślę o tym Uchu Igielnym. Jako młódka i starszyzna. Ta książka pewnie dla każdego jest o czymś innym i być może na tym polega jej “wielkość”. Nike bym nie dała. Za dużo w niej rozszczepień dla mnie. Drogi rozbiegają się jak strużki wina po stłuczeniu kieliszka. Każda mnie ciekawi. Ale ja nie obchodzę pana Myśliwskiego. I może tak ma być. W końcu, to się gdzieś tam łączy.. Ale to połączenie nie jest adekwatne do tych dróg. Jest mierne, przedelikatne, bez intensywności. I może też tak miało być! Każda książka się dzisiaj broni już tylko przez to, że jest książką. A książka, która wzbudza w nas niepokój, że może już za późno, żeby żyć, żeby czekać, żeby być oczekiwanym sprawia, że druzgoczemy. A tylko druzgocący trzyma się mocno.

Nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu, że gdyby pan Wiesław zrobił to prościej - leżałabym z otwartymi ustami przez tydzień.

“(…) jakie mogła stworzyć tylko natura, z którą daremnie próbuje konkurować sztuka.”

Ale ksiądz Jan już nie spowiada pod kasztanem. Ksiądz Jan już nie żyje.
Chodzę z tą ni to oniryczną, ni paraboliczną książką i myślę o tym Uchu Igielnym. Jako młódka i starszyzna. Ta książka pewnie dla każdego jest o czymś innym i być może na tym polega jej “wielkość”. Nike bym nie dała....

No nie wiem - są momenty, bywa proza, ale szał szarych ciał po pewnym czasie robi się jakiś zjełczały, blady i nikogo nie dziwi skręt włosów na nogach przykrytych woalem sukienek.

No nie wiem - są momenty, bywa proza, ale szał szarych ciał po pewnym czasie robi się jakiś zjełczały, blady i nikogo nie dziwi skręt włosów na nogach przykrytych woalem sukienek.

Nie jest pozycja wybitna, ale w jakiś sposób pozostaje na dłuższy czas w czytelniku. Raczej w przerwie między dziełami :D

Nie jest pozycja wybitna, ale w jakiś sposób pozostaje na dłuższy czas w czytelniku. Raczej w przerwie między dziełami :D

nie wiem, ale śniło mi się to.

nie wiem, ale śniło mi się to.

rzucanie do siebie żarówką; komu w rękach zgaśnie.

rzucanie do siebie żarówką; komu w rękach zgaśnie.

Można pomyśleć, że pan Plich ma bardzo niskie poczucie własnej wartości. To ciągłe sypanie jak z rękawa najważniejszymi nazwiskami z dziejów literatury jest nużące i niepotrzebne. To miała być książka. Wyszedł poradnik "Co powinieneś przeczytać".

Osobiście drażniła mnie też ta obsesyjna skłonność do wyliczanek i przemówień. Kilka razy się roześmiałam. Wszystko.

Można pomyśleć, że pan Plich ma bardzo niskie poczucie własnej wartości. To ciągłe sypanie jak z rękawa najważniejszymi nazwiskami z dziejów literatury jest nużące i niepotrzebne. To miała być książka. Wyszedł poradnik "Co powinieneś przeczytać".

Osobiście drażniła mnie też ta obsesyjna skłonność do wyliczanek i przemówień. Kilka razy się roześmiałam. Wszystko.

Bezbłędna, oceaniczna, doskonała.

Bezbłędna, oceaniczna, doskonała.