Kleszcze na kutasie, zoofilia, żołądź w cipce (takie słownictwo występuje w książce). Parę wartościowych ciekawostek. Można się pośmiać.

Kleszcze na kutasie, zoofilia, żołądź w cipce (takie słownictwo występuje w książce). Parę wartościowych ciekawostek. Można się pośmiać.

Seks. A co dopiero seks na świeżym powietrzu. Niczym sport. W zdrowym ciele zdrowy duch. Autor też niewątpliwie jest w zdrowym duchu, bo jest to książka, która przeplata w sobie zarówno poradnik, ale przede wszystkim możliwość opowiedzenia o faunie i florze, historiach dawnych ludzi oraz o mitach. Autor nie tylko napocił się przy różnych pozycjach, ale też przy wdrażaniu coraz to kolejnych ciekawostek o świecie erotycznym. A zakres dziedzin, o których napomina jest szeroki niczym rozkraczone uda czekające przed wyruchaniem. Od mitologii, antropologii, kwiatach, roślinach, owadach, literaturze, po muzyce kończąc. Do tego dodajmy własne historyjki autora (prawdziwe lub nie),lekki styl, powrzucane gdzieniegdzie żarciki i z tej całej mieszaniny powstaje książka, którą czyta się swobodnie, wręcz płynąc na drugi brzeg okładki. Pomaga w tym niewielka długość, bo zaledwie 80 stron, przez co przeczytałem książkę w ciągu jednego wolnego dnia.

Urzeka w niej
- lekki styl
- Żartobliwość
- Opisy natury, a właściwie to jak wchodzimy z nimi w interakcje
- Trochę poetycko, lirycznie
- Ilość różnych nazw roślin
- Jednocześnie nie jest to przytłaczające, a nadające charakteru i pokazujące zamiłowanie Łuczaja do botaniki
- Różnorodność poruszanych tematyk erotycznych - dildo, seks w wodzie, najlepsze pozycje, zoofilia, dendrofilia, miejsca odbywania stosunku w przeszłości, najlepsze drzewa do ruchania, grzyby i rośliny przypominające penisa, owady na które uważać, afrodyzjaki
- Zachęcanie do eksperymentowania i innego spojrzenia na naturę, jako możliwości współżycia (hehe) z nią. Dosłownie i w przenośni. Opisy pokazują, że może to być coś ekscytującego i wielowymiarowego. Wygląd, dźwięk, dotyk, smak, zapach. Na każdą z tych sfer działa lektura Łuczaja.
- Daje wgląd w niecodzienne okazy fauny i flory, o której mogliśmy nie mieć okazji usłyszeć. Szczególnie dla osób nieobeznanych z biologią, takich jak ja.

Seks. A co dopiero seks na świeżym powietrzu. Niczym sport. W zdrowym ciele zdrowy duch. Autor też niewątpliwie jest w zdrowym duchu, bo jest to książka, która przeplata w sobie zarówno poradnik, ale przede wszystkim możliwość opowiedzenia o faunie i florze, historiach dawnych ludzi oraz o mitach. Autor nie tylko napocił się przy różnych pozycjach, ale też przy wdrażaniu...

Łukasz Łuczaj to ciekawa postać: botanik, profesor nauk biologicznych, który lata temu zachwycił mnie swoją miłością do natury i tym, jak pięknie o owej naturze opowiadał. Pokazywał, jak wcinać żołędzie w warunkach polowych, namawiał do siania łąk kwietnych... Niestety, jego książka wywołała u mnie tylko ciarki żenady, miałam wrażenie, jakbym czytała pamiętnik pełen mokrych snów botanika o kopulacji w lesie i jakoś mi tak było niezręcznie z każdym kolejnym zdaniem.

Dobrze, że to był audiobook i dobrze, że trwał krótko - zanim zdążyłam wyłączyć, już się skończył. Nie ma żadnego ważnego powodu, dla którego ktoś miałby sięgać po „Seks w wielkim lesie” i absolutnie nikomu tej książki nie polecam. Od teraz postaram się skupiać wyłącznie na typowo botanicznej działalności Łukasza Łuczaja, choć obawiam się, że pewnych obrazów wykreowanych dzięki bogatym opisom autora już nie odzobaczę ;).

Łukasz Łuczaj to ciekawa postać: botanik, profesor nauk biologicznych, który lata temu zachwycił mnie swoją miłością do natury i tym, jak pięknie o owej naturze opowiadał. Pokazywał, jak wcinać żołędzie w warunkach polowych, namawiał do siania łąk kwietnych... Niestety, jego książka wywołała u mnie tylko ciarki żenady, miałam wrażenie, jakbym czytała pamiętnik pełen mokrych...

Temat bardzo fajny, ale książka słaba, pełna przechwałek o erotycznych osiągnięciach autora i podobnych grafomańskich wyznań. Uderza też brak szacunku do natury: autor beztrosko pisze o odłamywaniu młodych jodłowych gałęzi i o tarzaniu się po (pozostających w dużej mierze pod ochroną w Polsce) wydmach. Strata czasu.

Temat bardzo fajny, ale książka słaba, pełna przechwałek o erotycznych osiągnięciach autora i podobnych grafomańskich wyznań. Uderza też brak szacunku do natury: autor beztrosko pisze o odłamywaniu młodych jodłowych gałęzi i o tarzaniu się po (pozostających w dużej mierze pod ochroną w Polsce) wydmach. Strata czasu.

Książka na godzinę czytania. Zachęcająca do uprawiania miłości w naturze. Wzbogacona o ciekawostki i porady czego unikać, a czego szukać by było przyjemnie.

Książka na godzinę czytania. Zachęcająca do uprawiania miłości w naturze. Wzbogacona o ciekawostki i porady czego unikać, a czego szukać by było przyjemnie.

Książeczka pochłonięta w jeden wieczór. Pozycja bezpruderyjna. Może trochę przesadzona. Według mnie autor - gawędziarz erotoman puszcza do nas prowokacyjne oko, a historie, które opowiada są przyczynkiem do rozwinięcia tematu. Najciekawsze są etnobotaniczne opisy. Temat naturalnej lubrykacji może co niektórych zniesmaczyć, ale warto wiedzieć, co innych kręci. Po drugie — można tę książkę uznać za swoisty podręcznik BHP:).
Sama idea powrotu do natury w tak pierwotnej formie jaką jest uprawianie seksu w zabetonowanym technicznym świecie jawi się jako rebelia i aż chce się ten pomysł wdrożyć w życie.

Książeczka pochłonięta w jeden wieczór. Pozycja bezpruderyjna. Może trochę przesadzona. Według mnie autor - gawędziarz erotoman puszcza do nas prowokacyjne oko, a historie, które opowiada są przyczynkiem do rozwinięcia tematu. Najciekawsze są etnobotaniczne opisy. Temat naturalnej lubrykacji może co niektórych zniesmaczyć, ale warto wiedzieć, co innych kręci. Po drugie —...

http://czynna.com/archiwum/
5/2021

Przy ogólnym dobrym wrażeniu, jakie wywołuje książka, pojawiły się w niej również fragmenty nieco niesmaczne czy wręcz grafomańskie: „Z miłości do łąk preferuję cipki lekko przystrzyżone. Te całkiem wydepilowane są jak zbyt często koszony trawnik. Te całkiem niekoszone są jak łąka zarośnięta nawłocią i pokrzywami”1 czy „Czułem jednak, jak wzywa mnie jej samicza natura. Jak wypina piersi i wykręca kosmyki włosów, których ma grzywę, jak koń”2.
Ciekawym motywem z innej już strony, jest łączenie przesłania antynatalistycznego z dendrofilią. Czy skierowanie zainteresowania seksualnego w stronę roślin i drzew, rzeczywiście może być odpowiedzią na przeludnienie i globalne ocieplenie z niego wynikających? Odpowiedzi na te pytania znajduję u Przemysława Piwowarczyka, za którym książkę odbieram „przede wszystkim jako zawadiacki manifest wolności. Pełno w niej zaczepek i szturchańców. Część z nich Łuczaj wymierza ciasnej wyobraźni seksualnej”3. Nie traktuję więc tych fragmentów dosłownie, a raczej jako interesujące ćwiczenia z myślenia z zakresu etyki, filozofii i ekologii.

http://czynna.com/archiwum/
5/2021

Przy ogólnym dobrym wrażeniu, jakie wywołuje książka, pojawiły się w niej również fragmenty nieco niesmaczne czy wręcz grafomańskie: „Z miłości do łąk preferuję cipki lekko przystrzyżone. Te całkiem wydepilowane są jak zbyt często koszony trawnik. Te całkiem niekoszone są jak łąka zarośnięta nawłocią i pokrzywami”1 czy „Czułem jednak,...

Taka erotyczno-botaniczna ciekawostka.
Dla amatorów.

Taka erotyczno-botaniczna ciekawostka.
Dla amatorów.

Strata czasu. Tylko dla koneserów.

Strata czasu. Tylko dla koneserów.

Słyszałam wiele głosów rozczarowania ze strony osób, które pobieżnie przeczytały tę książkę lub porzuciły ją zniesmaczone w trakcie czytania. Że spodziewały się czegoś bardziej subtelnego, lirycznego, opowieści o roślinach, a nie przechwałek autora o tym, gdzie i z kim uprawiał seks.

Dziwią mnie takie opinie i zupełnie ich nie podzielam. Wystarczy przecież zapoznać się z tytułem książki, jej podtytułem i opisami na okładce, by zrozumieć, że to nie tomik wierszy, ale przewodnik dla kochanków na łonie przyrody.

Urzekła mnie odwaga, bezpruderyjność, poczucie humoru i dystans do siebie autora. Ta książka jest zachętą do kochania się z przyrodą. Piękny pomysł!

Jedyne, co mnie rozczarowało, to ilustracje wewnątrz.

Słyszałam wiele głosów rozczarowania ze strony osób, które pobieżnie przeczytały tę książkę lub porzuciły ją zniesmaczone w trakcie czytania. Że spodziewały się czegoś bardziej subtelnego, lirycznego, opowieści o roślinach, a nie przechwałek autora o tym, gdzie i z kim uprawiał seks.

Dziwią mnie takie opinie i zupełnie ich nie podzielam. Wystarczy przecież zapoznać się z...