Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna niesamowita książka autorstwa pani Hoover. Przeczytałam już chyba prawie wszystkie możliwe książki tej oto autorki i muszę powiedzieć, że należy jej się tytuł "królowej new/young adult", ponieważ to jej książki są tak różne od siebie, a przy tym rewelacyjne. Perypetie Auburn i Owena od początku mi się podobały. Poza tym wzruszyłam się już na pierwszych kartach powieści. Prolog wciąga i wzrusza, a epilog wiele wyjaśnia ( dotyczy Owena ). W całej książce znalazł się element zaskoczenia, którego nie spodziewałam się, a był kluczem do zagadki. Więc po raz kolejny pisarce udało się coś, co rzadko komu się udaje. Według mnie "Maybe Someday" i "Confess" zaczynają tworzyć nowy gatunek, ponieważ w pierwszej pozycji mamy nawiązania do sztuki muzycznej, a w Confess do sztuki plastycznej. Bardzo mi się pdoobało, to że orpócz częstych opisów obrazów, mogliśmy sami na własne oczy zobaczyć, jak opisywane dzieło wygląda. Jak dla mnie nowe i bardzo ekscytujące doświadczenie. Mam nadzieję, że jeszcze nie raz przeczytam książkę autorstwa pani Hoover, ponieważ jestem zakochana po uszy. Polecam ; D

Kolejna niesamowita książka autorstwa pani Hoover. Przeczytałam już chyba prawie wszystkie możliwe książki tej oto autorki i muszę powiedzieć, że należy jej się tytuł "królowej new/young adult", ponieważ to jej książki są tak różne od siebie, a przy tym rewelacyjne. Perypetie Auburn i Owena od początku mi się podobały. Poza tym wzruszyłam się już na pierwszych kartach...

Nie będę oryginalna i również zamieszczam mój ulubiony cytat z książki, który przypadł prawdopodobnie wszystkim recenzentom do gustu, a jest nim :

"Czasami otaczamy się murem nie tylko po to, by nie dopuszczać do siebie innych, ale i po to, by się przekonać, komu zależy na nas na tyle, by zechciał go zburzyć."

"Zły Romeo"- sam tytuł może wzbudzić ciekawość lub też całkowicie na odwrót, odrzucić. Przyznam się bez bicia, że tytuł od razu połączyłam z szekspirowską sztuką i pomyślałam że będzie to zwyczajne umieszczenie dawnej historii miłosnej wśród współczesnych realiów, stąd nie od razu sięgnęłam po tą pozycję czytelniczą. Dopiero po wiarygodnych recenzjach i czystej wzbudzonej ciekawości, postanowiłam dać tej książce szanse. I tak jak wielu zapewniało, książka jesy napisana z humorem i cudownym sarkazmem. W ogólnym rozrachunku książkę czytało się bardzo szybko i bardzo przyjemnie, jednak pomimo pewnej oryginalności fabuły, uważam że pewne cechy bohaterów, a szczególnie Cassie były męczące. O ile pierwsza połowa książki była super poprowadzona, to druga część zaczęła mi mieszać w głowie. Główna bohaterka trochę sama sobie zaprzeczała. Ponadto odnoszę wrażenie, że momentem kulminacyjnym dla czytelnika tej książki, powinna być informacja co takiego się stało, że Cassie nie potrafi przebaczyć Ethanowi. I tu w moim odczuciu tego punktu nie było, albo go nie zauważyłam.
Z pewnością łączenie przeszłości z teraźniejszością było bardzo udanym zabiegiem autorki.
Ostatecznie polecam książkę, bo jest napisana bardzo lekko, nie zawiera aż tak sztampową fabułę, no i co prawda Cassie ma maniakalne zapędy seksualne, ale sypie rozwalającymi tekstami, dla których warto sięgnąć po "Złego Romea".

Nie będę oryginalna i również zamieszczam mój ulubiony cytat z książki, który przypadł prawdopodobnie wszystkim recenzentom do gustu, a jest nim :

"Czasami otaczamy się murem nie tylko po to, by nie dopuszczać do siebie innych, ale i po to, by się przekonać, komu zależy na nas na tyle, by zechciał go zburzyć."

"Zły Romeo"- sam tytuł może wzbudzić ciekawość lub też...

"Utrata" autorstwa Rachel Van Dyken, to książka która nie wiem czemu posiada tak wysoką średnią ocenę. Moim zdaniem autorka miała dobry pomysł na stworzenie historii, ale umieszczając głębokie przemyślenia w płytkich scenach, zaprzepaściła szansę na stworzenie czegoś powalającego. Kiersten czyli główna bohaterka jest nijaka, a Weston to chodzący oksymoron. Myśli i zachowania głównego bohatera są rażące i sprzeczne w zestawieniu ze sobą, ponieważ są nie logiczne. Według mnie nie powinno się zestawiać tak cukierkowej i nierealnej historii miłosnej z tragiczną przeszłością bohaterów, absurdalne jest wstawianie w głupkowatych scenach jakiś głębokich przemyśleń. Dla mnie fabuła, bohaterowie i ich przeszłości nie są spójne, każda literacka warstwa jest oddzielnym puzzlem nie tworzącym całość. W tej książce brakuje buntu, sprzeciwu za sprawą demonów przeszłości, skomplikowania. Na litość boską nie można tak płytko traktować gatunku young adult. Nie polecam !

"Utrata" autorstwa Rachel Van Dyken, to książka która nie wiem czemu posiada tak wysoką średnią ocenę. Moim zdaniem autorka miała dobry pomysł na stworzenie historii, ale umieszczając głębokie przemyślenia w płytkich scenach, zaprzepaściła szansę na stworzenie czegoś powalającego. Kiersten czyli główna bohaterka jest nijaka, a Weston to chodzący oksymoron. Myśli i...

Nareszcie przełamałam swoje książkowe wypalenie. "Kochając pana Danielsa" to książka, którą wybrałam przez przypadek. Pomyślałam, dam szansę, przeczytam kilka stron i ocenię czy warto dalej w to brnąć. No i moje kilka stron przemieniło się w ostatnią kartkę książki. Piękna historia, książka pomimo sztampowego wydźwięku, posiada wiele mądrych i pouczających sentencji. Zdecydowanie można polecić każdej kobiecie, a zwłaszcza tym które równie mocno przeżywają utratę bliskiej osoby. Na pewno kiedyś w ciężkich chwilach wrócę do tej książki aby zaczerpnąć i wykorzystać naukę płynącą z fabuły.

Nareszcie przełamałam swoje książkowe wypalenie. "Kochając pana Danielsa" to książka, którą wybrałam przez przypadek. Pomyślałam, dam szansę, przeczytam kilka stron i ocenię czy warto dalej w to brnąć. No i moje kilka stron przemieniło się w ostatnią kartkę książki. Piękna historia, książka pomimo sztampowego wydźwięku, posiada wiele mądrych i pouczających sentencji....

Cóż książkowa trochę sztampowa i schematyczna, ale ma pewien urok który zachęca do wciągnięcia się w historię. Ta książka to dobra pozycja czytelnicza na te krótkie i mega długie kace książkowe. Polecam ; )

Cóż książkowa trochę sztampowa i schematyczna, ale ma pewien urok który zachęca do wciągnięcia się w historię. Ta książka to dobra pozycja czytelnicza na te krótkie i mega długie kace książkowe. Polecam ; )