Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z tych powieści dzieciństwa, do których zawsze chętnie wracam i nigdy mnie nie znudzi... Szkoda że dzisiejsze dzieci nie dostrzegaja jej uroku...

Jedna z tych powieści dzieciństwa, do których zawsze chętnie wracam i nigdy mnie nie znudzi... Szkoda że dzisiejsze dzieci nie dostrzegaja jej uroku...

Czytałam po raz drugi. Za pierwszym razem - kilka lat temu - przygnębiła mnie, a teraz... zupełnie inaczej odbieram - podoba mi się sposób ukazania pacjentów, a przeraża i denerwuje sposób pracy lekarzy... cóż, dobrze, że nie żyliśmy w państwie sowieckim i jesteśmy zdrowi...

Czytałam po raz drugi. Za pierwszym razem - kilka lat temu - przygnębiła mnie, a teraz... zupełnie inaczej odbieram - podoba mi się sposób ukazania pacjentów, a przeraża i denerwuje sposób pracy lekarzy... cóż, dobrze, że nie żyliśmy w państwie sowieckim i jesteśmy zdrowi...

Ciekawa powieść sensacyjna w stylu ,,Kodu Lenarda da Vinci", ale radziłabym potraktować jako fikcję literacką.

Ciekawa powieść sensacyjna w stylu ,,Kodu Lenarda da Vinci", ale radziłabym potraktować jako fikcję literacką.

Z chęcią siegam po książki pani Gretkowskiej, ale nie zawsze one mnie zachwycają... podobnie było tym razem - ,,Trans" to jak dla mnie przeciętna, powieść o kobiecie, która rzeczywiście jak w transie, poddaje się zauroczeniu? fascynacji? własnym wyobrażeniom? o wielkiej miłości pełnej poswięceń? Ale czy warto?

Z chęcią siegam po książki pani Gretkowskiej, ale nie zawsze one mnie zachwycają... podobnie było tym razem - ,,Trans" to jak dla mnie przeciętna, powieść o kobiecie, która rzeczywiście jak w transie, poddaje się zauroczeniu? fascynacji? własnym wyobrażeniom? o wielkiej miłości pełnej poswięceń? Ale czy warto?

Czyta się z przyjemnością, intrygujaca fabuła - w sam raz na jesienne wieczory.

Czyta się z przyjemnością, intrygujaca fabuła - w sam raz na jesienne wieczory.

Na początku miałam ochotę ,,walnąć w kąt", nie szło mi czytanie, mało ciekawe... Ale potem... Akcja mnie zaintrygowała, wątki stały się coraz bardziej głębokie i dające trochę do myślenia... Cieszę się, że to dopiero pierwsza część z komisarzem Erikiem, bo chętnie sięgnę po następne.

Na początku miałam ochotę ,,walnąć w kąt", nie szło mi czytanie, mało ciekawe... Ale potem... Akcja mnie zaintrygowała, wątki stały się coraz bardziej głębokie i dające trochę do myślenia... Cieszę się, że to dopiero pierwsza część z komisarzem Erikiem, bo chętnie sięgnę po następne.

Najlepszą rekomendacją będzie chyba to, że nawet ci, którzy nie pzepadają zbytnio za czytaniem, stwierdzili: ,,fajna książka, w końcu jakaś interesująca lektura, ciekawe, co będzie w następnych częściach"...

Najlepszą rekomendacją będzie chyba to, że nawet ci, którzy nie pzepadają zbytnio za czytaniem, stwierdzili: ,,fajna książka, w końcu jakaś interesująca lektura, ciekawe, co będzie w następnych częściach"...

Niestety, mnie nie zachwyciły - po prostu nie cierpię tego typu literatury... a żeby nie obrażać uczuć fanów Lema - zaznaczę, że średnie...

Niestety, mnie nie zachwyciły - po prostu nie cierpię tego typu literatury... a żeby nie obrażać uczuć fanów Lema - zaznaczę, że średnie...

Wspaniała powieść nie tylko dla dzieci. Rozkapryszona, ale też zaniedbana emocjonalnie przez rodziców Mary nagle zostaje sierotą, z Indii trafia do Anglii, gdzie spotyka równie nieznośnego Colina. Ale wzajemna złość i niechęć mijają szybko, gdyż obydwoje tak naprawdę są zdani tylko na siebie, a na dodatek łączy ich tajemnica... Jaka? Kto czytał - wie, kto nie czytał - niech zajrzy :)! Wspaniała, optymistyczna pozycja obowiązkowa!

Wspaniała powieść nie tylko dla dzieci. Rozkapryszona, ale też zaniedbana emocjonalnie przez rodziców Mary nagle zostaje sierotą, z Indii trafia do Anglii, gdzie spotyka równie nieznośnego Colina. Ale wzajemna złość i niechęć mijają szybko, gdyż obydwoje tak naprawdę są zdani tylko na siebie, a na dodatek łączy ich tajemnica... Jaka? Kto czytał - wie, kto nie czytał - niech...

Daje trochę do myślenia. Chyba jesteśmy przyzwyczajeni, że to mężczyźni są sprawcami rozbojów i pobić... Tutaj trochę inne ujęcie, ale bohaterki są ukazane w ten sposób, że mimo ich ,,wykroczeń" i tak stajemy po ich stronie... I co dziwne, czytało mi się to jednak trochę ciężko... Chyba zbyt wzięłam sobie do serca losy Bronki, Haliny i Celiny...

Daje trochę do myślenia. Chyba jesteśmy przyzwyczajeni, że to mężczyźni są sprawcami rozbojów i pobić... Tutaj trochę inne ujęcie, ale bohaterki są ukazane w ten sposób, że mimo ich ,,wykroczeń" i tak stajemy po ich stronie... I co dziwne, czytało mi się to jednak trochę ciężko... Chyba zbyt wzięłam sobie do serca losy Bronki, Haliny i Celiny...

Bardzo polubiłam księdza Grosera już w poprzednich powieściach, ale tym razem spodobało mi się coś innego. To, czego usiłuję nauczyć swoich uczniów - tolerancji dla innych i współpracy oraz wzajemnego szacunku. Co może się stać, gdy ksiądz katolik zamieszka u duchownego protestanta? wydawać by się mogło, że nic dobrego, a tymczasem... Na tej linii wynikło wiele pozytywnych myśli, jednak w tle rozgrywa się dramat, który sięga czasów II wojny światowej... Zupełnie inne podejście do spraw wiary i Bożego błogosławieństwa...

Bardzo polubiłam księdza Grosera już w poprzednich powieściach, ale tym razem spodobało mi się coś innego. To, czego usiłuję nauczyć swoich uczniów - tolerancji dla innych i współpracy oraz wzajemnego szacunku. Co może się stać, gdy ksiądz katolik zamieszka u duchownego protestanta? wydawać by się mogło, że nic dobrego, a tymczasem... Na tej linii wynikło wiele pozytywnych...