Czytajac skrzydelka i opinie mozna spodziewac sie czegos w stylu Dana Browna.Niestety to raczej Jules Verne.
Kolejny przyklad, jak majac nieco wiedzy napisac nic nie wnoszace czytadlo.Bierzemy modny temat, dorzucamy nieco historii i przykladow z kryptologii.Zeby nabic stron (jakies 120) posilkujemy sie strasznym Drakula, dokladamy tez nieco wspinaczki wysokogorskiej i sztuk cyrkowych.Do tego dramat jednego z bohaterow plus watek damsko-meski.
Autor mial pomysl na poczatek, a koniec moze w trakcie sie pojawi.No niestety,nie pojawil sie , wiec trzeba wszystko zostawic silom natury :-),a zlych ludzi,oczywiscie, pokarac.Najlepiej ich wlasnymi rekoma.
Jednym slowem sztampa dosc sprawnie napisana.Nie wiem tylko dla kogo.
Jesli naprawde nie masz co robic w zimowe wieczory,mozesz podejsc do tej lektury.Ale uprzedzam, szalu nie ma.

Czytajac skrzydelka i opinie mozna spodziewac sie czegos w stylu Dana Browna.Niestety to raczej Jules Verne.
Kolejny przyklad, jak majac nieco wiedzy napisac nic nie wnoszace czytadlo.Bierzemy modny temat, dorzucamy nieco historii i przykladow z kryptologii.Zeby nabic stron (jakies 120) posilkujemy sie strasznym Drakula, dokladamy tez nieco wspinaczki wysokogorskiej i...

Zaskoczyła mnie ta książka, a w zasadzie jej treść - i to niewąsko! Kupiłem to jakiś czas temu nie wiedząc kompletnie nic "co i jak", i tak bardziej z ciekawości niż "z obowiązku" zasiadłem do lektury. No i zaskoczenie totalne, bo jest to naprawdę świetna lektura! Lekka i przyjemna. Recenzując "Oblicze Pana" Mariusza Wollnego, napisałem że to taki Pan Samochodzik dla dorosłych. Dokładnie to samo mogę napisać o "Świadectwie Judasza", tyle tylko że w zagranicznym wydaniu.
Świetna przygoda w pełni tego słowa znaczeniu.

Zaskoczyła mnie ta książka, a w zasadzie jej treść - i to niewąsko! Kupiłem to jakiś czas temu nie wiedząc kompletnie nic "co i jak", i tak bardziej z ciekawości niż "z obowiązku" zasiadłem do lektury. No i zaskoczenie totalne, bo jest to naprawdę świetna lektura! Lekka i przyjemna. Recenzując "Oblicze Pana" Mariusza Wollnego, napisałem że to taki Pan Samochodzik dla...

„Świadectwo Judasza” jest książką typowo pop-kulturową. Po bumie na literaturę sensacyjną pełną zagadek i skandalicznych teorii powiązanych z kościołem, wywołanym przez Dana Browna książką „Kod Leonarda da Vinci”, Schröder dostarcza odbiorcom to czego chcą. Proste zasady rynku – popyt i podaż. Lektura aż do przesady naszpikowana jest różnego rodzaju zagadkami, szaradami i szyframi, które bez problemu rozwiązywane są przez głównych bohaterów. Akcja toczy się w ciekawych miejscach m.in. we Wiedniu, Istambule i Orient Expressie, co dodatkowo podnosi atrakcyjność… i wszystko byłoby dobrze gdyby nie jeden szkopuł: nadmiar. Mówi się, że „od nadmiaru głowa nie boli” – jednak nie tym razem. Ilość szyfrów i zagadek jest tak duża, że aż drażni i przeszkadza. Poza tym irracjonalność niektórych zwrotów akcji typu ucieczka łodzią podwodną w cieśninie Bosfor nie pozwala na to, by książkę traktować poważnie. Jednak największą przesadą na jaką natrafimy na stronach „Świadectwa…” jest spotkanie z księciem Draculą w mrocznym zamku w Karpatach. Po tym epizodzie spodziewałem się wszystkiego i nie zadziwiłoby mnie pojawienie się np. królika Bugsa lub Batmana.
Podsumowując, książkę należy traktować z przymrużeniem oka. Miła, łatwa i szybka rozrywka dla miłośników szyfrów i teorii spiskowych. Ciekawa szata graficzna stanowi plus podnoszący moją ocenę, jednak jak dla mnie trochę zbyt fantastyczna.

„Świadectwo Judasza” jest książką typowo pop-kulturową. Po bumie na literaturę sensacyjną pełną zagadek i skandalicznych teorii powiązanych z kościołem, wywołanym przez Dana Browna książką „Kod Leonarda da Vinci”, Schröder dostarcza odbiorcom to czego chcą. Proste zasady rynku – popyt i podaż. Lektura aż do przesady naszpikowana jest różnego rodzaju zagadkami, szaradami i...

Kupiłem książkę a kilka złotych w składzie tanich książek i szczerze mówiąc nie spodziewałem się po niej zbyt wiele, jednak miło się zaskoczyłem gdyż okazała się naprawdę ciekawa. Akcja jest dość szybka, zagadki które muszą rozwiązać główni bohaterowie są ciekawe, do tego można odbyć ciekawą podróż po różnych zakątkach świata. Innym smaczkiem jest wplecenie w książkę takich postaci jak Hercules Poirot czy hrabia Dracula. Dla fanów książek przygodowych jest do pozycja obowiązkowa.

Kupiłem książkę a kilka złotych w składzie tanich książek i szczerze mówiąc nie spodziewałem się po niej zbyt wiele, jednak miło się zaskoczyłem gdyż okazała się naprawdę ciekawa. Akcja jest dość szybka, zagadki które muszą rozwiązać główni bohaterowie są ciekawe, do tego można odbyć ciekawą podróż po różnych zakątkach świata. Innym smaczkiem jest wplecenie w książkę takich...

Sięgając po "Świadectwo Judasza" miałam nadzieję dowiedzenia się czegoś więcej o słynnym apokryfie okrzykniętym "Ewangelią Judasza". Szybko jednak się zawiodłam, ponieważ oprócz poszukiwania owego dzieła, nic więcej związane z nim nie odnalazłam. W zamian otrzymałam niezwykle zajmujący thriller.
Akcja dzieła Schrodera zaczyna się w XIX Anglii, gdzie grupka nieznających się nawzajem ludzi z różnych środowisk ma ze sobą współpracować aby odnaleźć Ewangelię Judasza za duże pieniądze. Tak rozpoczyna się ich niezwykła przygoda, a także wielka przyjaźń. Autor sięgnął do różnych innych dzieł jak "Dracula", czy "Morderstwo w Orient Express". Niezwykłe było poznawanie razem z bohaterami różnych sposobów kodowania wiadomości, oraz wskazówek, które znajdowały się w dzienniku.
Książkę czyta się szybko i niezwykle wciąga czytelnika, jednakże wydawało mi się, iż autor maa problem z pisaniem dialogów, które nieraz brzmiały niezwykle infantylnie. Wątek miłosny, wydawał mi się zbędny i nieumiejętnie napisany. Chciałbym się również przyczepić do jednej rzeczy. Jest to pisanie przez autora pod koniec rozdziałów słowa typu: "To miało się niebawem zmienić". Uważam, że to zmniejsza zaskoczenie czytelnika, ponieważ ten spodziewa się jakiegoś zaskakującego obrotu spraw, lecz z drugiej strony to prosty zabieg literacki, który ma na celu zachęcić czytelnika do przeczytania dalszej części powieści.
Utwór Schrodera czyta się szybko i przyjemnie. Nie znajdzie się w utworze fragmentów zanudzających czytelnika. Styl autora jest przejrzysty i miło się czyta, pomimo paru mankamentów o których wcześniej wspomniałam. Największym plusem jest nastrój tajemniczości, który towarzyszy czytelnikowi od pierwszej do ostatniej strony. Mogę śmiało polecić książkę. Jest ciekawa, tajemnicza i zaskakująca. Dla osób lubiących zagadki-jest to idealna książka!

Sięgając po "Świadectwo Judasza" miałam nadzieję dowiedzenia się czegoś więcej o słynnym apokryfie okrzykniętym "Ewangelią Judasza". Szybko jednak się zawiodłam, ponieważ oprócz poszukiwania owego dzieła, nic więcej związane z nim nie odnalazłam. W zamian otrzymałam niezwykle zajmujący thriller.
Akcja dzieła Schrodera zaczyna się w XIX Anglii, gdzie grupka nieznających się...

Zaczynając swoją przygodę ze "Świedectwem Judasza" myślałam,że znajdę książkę podobną do powieści napisanych przez Dana Browna.Jednak to tylko złudzenie.Książka jest inna.Fascynująca,pełna i niewiadomych.Wartka i nieprzewidywalna akcja nie pozwala na to,by odłożyć książkę na potem bo tak wiele w niej zagadek,których rozwiązanie chcemy poznać jak najszybciej.Miła odmiana.

Zaczynając swoją przygodę ze "Świedectwem Judasza" myślałam,że znajdę książkę podobną do powieści napisanych przez Dana Browna.Jednak to tylko złudzenie.Książka jest inna.Fascynująca,pełna i niewiadomych.Wartka i nieprzewidywalna akcja nie pozwala na to,by odłożyć książkę na potem bo tak wiele w niej zagadek,których rozwiązanie chcemy poznać jak najszybciej.Miła odmiana.

Cztery całkiem obce sobie osoby: młody zdolny naukowiec z wyższych sfer, nałogowy hazardzista, doskonały fałszerz obrazów oraz artystka cyrkowa dostają propozycję z rodzaju tych nie do odrzucenia. Na polecenie lorda Pembroka udają się na poszukiwanie zaginionej piątej ewangelii tzw. "Świadectwa Judasza".
Wszystkie wskazówki i ślady ukryte są w notesie ostatniego właściciela ewangelii - szalonego i ekscentrycznego naukowca. I tak bohaterowie wyruszają w podróż przez Wiedeń, Rumunię Istambuł po Egipt a za nimi wysłannicy tajnego bractwa.
W "Świadectwie Judasza" wszystkiego jest za dużo począwszy od nieprawdopodobnych historii i przygód. Na czele ze spotkaniem z Drakulą, podróżą łodzią podwodną czy włamaniem do klasztoru. Wszystko przychodzi im z łatwością wszelkie rozwiązania zagadek i szyfrów to dla nich pestka. Nie potrzebują książek wizyt w bibliotekach są samo wystarczalni - bohaterowie bez słabości.
Powieść jest za długa zbyt dużo elementów się powtarza - zagadka - szyfr - zagadka - szyfr nie ma elementów zaskoczenia zwrotów akcji.
Czytając ma się wrażenie że autor miał zbyt wiele pomysłów na przygody bohaterów które koniecznie chciał zawrzeć w powieści - niestety ze szkodą dla książki.

Cztery całkiem obce sobie osoby: młody zdolny naukowiec z wyższych sfer, nałogowy hazardzista, doskonały fałszerz obrazów oraz artystka cyrkowa dostają propozycję z rodzaju tych nie do odrzucenia. Na polecenie lorda Pembroka udają się na poszukiwanie zaginionej piątej ewangelii tzw. "Świadectwa Judasza".
Wszystkie wskazówki i ślady ukryte są w notesie ostatniego...

Przygoda,tajemnica,intryga.Początek wielkich odkryć archeologicznych,wiktoriańska Anglia.
Czego chcieć więcej.

Przygoda,tajemnica,intryga.Początek wielkich odkryć archeologicznych,wiktoriańska Anglia.
Czego chcieć więcej.

Dla mnie idealna książka, jako maniaka zagadek. Zagadki w różnych językach były tym, co mi się najbardziej spodobało. Bardzo dobrze będę wspominał tę książkę jako ciekawą.

Dla mnie idealna książka, jako maniaka zagadek. Zagadki w różnych językach były tym, co mi się najbardziej spodobało. Bardzo dobrze będę wspominał tę książkę jako ciekawą.

Książka w fajnym, angielskim klimacie. Można poczuć XIX wiek, przesączony chęcią odkrywania tajemnic i intryg z tym związanych.

Książka w fajnym, angielskim klimacie. Można poczuć XIX wiek, przesączony chęcią odkrywania tajemnic i intryg z tym związanych.