Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poruszająca i niezwykle przygnębiająca... Losy szopienickich rodzin, które mieszkały w pobliżu huty ołowiu... I tytaniczna praca ,,Matki Boskiej Szopienickiej" - dr Jolanty Wadowskiej-Król. Warto poznać historię 641 rodzin i jednej ,,doktórki".

Poruszająca i niezwykle przygnębiająca... Losy szopienickich rodzin, które mieszkały w pobliżu huty ołowiu... I tytaniczna praca ,,Matki Boskiej Szopienickiej" - dr Jolanty Wadowskiej-Król. Warto poznać historię 641 rodzin i jednej ,,doktórki".

Dawno, dawno temu miałam taki czas, gdy zaczytywałam się w powieściach Marii Rodziewiczówny. Czy sięgnęłabym po nie teraz? Nie wiem... Nie sądzę... Ale po biografię, owszem. Z czego to wynika? Ciekawości? Zainteresowania? Próby ,,odidealizowania" autorki? Minęły już czasy, gdy o autorach (lektur szkolnych i nie tylko) można było mówić tylko dobrze, zamiatając pod dywan ich grzeszki, odmienność lub każdy fakt, który stanowiłby rysę na idealnym wizerunku. Biografia Rodziewiczówny to próba odtworzenia niełatwego życia poczytnej autorki, próba ustalenia, dlaczego była/żyła/zachowywała się tak, a nie inaczej...

Dawno, dawno temu miałam taki czas, gdy zaczytywałam się w powieściach Marii Rodziewiczówny. Czy sięgnęłabym po nie teraz? Nie wiem... Nie sądzę... Ale po biografię, owszem. Z czego to wynika? Ciekawości? Zainteresowania? Próby ,,odidealizowania" autorki? Minęły już czasy, gdy o autorach (lektur szkolnych i nie tylko) można było mówić tylko dobrze, zamiatając pod dywan ich...

Niesamowita, pełna magii powieść o... ludziach. O ich motywacjach, może obawach lub słabościach? Mimo niezbyt wesołego początku optymistyczna i przywracająca wiarę w przyjaźń, w dobro.

Niesamowita, pełna magii powieść o... ludziach. O ich motywacjach, może obawach lub słabościach? Mimo niezbyt wesołego początku optymistyczna i przywracająca wiarę w przyjaźń, w dobro.

Czasami zaskakujące wspomnienia, skojarzenia ze świętami, tradycją. Spojrzenie z innej strony, nie zawsze radosnej i wesołej.

Czasami zaskakujące wspomnienia, skojarzenia ze świętami, tradycją. Spojrzenie z innej strony, nie zawsze radosnej i wesołej.

Matylda Dominiczak ze swoim ,,strumieniem myślenia przyczynowo-skutkowego" jest nie do podrobienia😁

Matylda Dominiczak ze swoim ,,strumieniem myślenia przyczynowo-skutkowego" jest nie do podrobienia😁

Pełna czarnego humoru, niecodzienna i zaskakująca. Na polepszenie nastroju!

Pełna czarnego humoru, niecodzienna i zaskakująca. Na polepszenie nastroju!

Trudno jednoznacznie określić, pozycja wywołuje ambiwalentne uczucia. Z jednej strony wspomnienia z dzieciństwa, gdy w każdą sobotę wieczorem z niecierpliwością czekałam na państwa Gucwińskich i program ,,Z kamerą wśród zwierząt", a z drugiej strony oskarżenia o znęcanie się nad zwierzętami, złe warunki i despotyzm... Poznajemy życie państwa Gucwińskich i można łatwo się przekonać, że poza ogrodem zoologicznym i zwierzętami nic nie było dla nich ważne. Nie mieli dzieci, nie skupiali się na mnożeniu majątku czy rozwoju karieru, ale całe życie poświęcili zwierzętom. Dzisiaj ich metody, sposób opieki, traktowanie zwierząt byłoby odebrane jako... znęcanie, ale myślę, że to, co robili, wynikało z dobrej woli i chęci pomocy jak największej liczbie zwierząt. Zwierzęta były wszędzie: w zoo, w ich domu, nawet w czasie podróży służbowych potrafili przemycić ptaka, aby mu pomóc. Zmieniły się czasy, zmieniło się podejście, ale piękne wspomnienia z dzieciństwa, gdy ,,Z kamerą wśród zwierząt" było oknem do egzotycznego świata fauny, niedostępnego na co dzień, pozostaną...

Trudno jednoznacznie określić, pozycja wywołuje ambiwalentne uczucia. Z jednej strony wspomnienia z dzieciństwa, gdy w każdą sobotę wieczorem z niecierpliwością czekałam na państwa Gucwińskich i program ,,Z kamerą wśród zwierząt", a z drugiej strony oskarżenia o znęcanie się nad zwierzętami, złe warunki i despotyzm... Poznajemy życie państwa Gucwińskich i można łatwo się...

Prawdziwa i realna tak bardzo, że aż przeraża. Boli. Na pewno wstrząśnie każdym czytelnikiem. Do czego może prowadzić prześladowanie, hejt, brak tolerancji... Teoretycznie wydarzenia rozgrywają się 30 lat temu, ale można je bez problemu umieścić w 2024 roku... Nic się nie zmieniło. Albo zmieniło. Dzięki animowości w sieci prześladowcy mają jeszcze więcej możliwości i są bardziej bezkarni... Niestety...

Prawdziwa i realna tak bardzo, że aż przeraża. Boli. Na pewno wstrząśnie każdym czytelnikiem. Do czego może prowadzić prześladowanie, hejt, brak tolerancji... Teoretycznie wydarzenia rozgrywają się 30 lat temu, ale można je bez problemu umieścić w 2024 roku... Nic się nie zmieniło. Albo zmieniło. Dzięki animowości w sieci prześladowcy mają jeszcze więcej możliwości i są...

Pozycja na jeden wieczór, a może na cztery tygodnie? Tyle bowiem brakuje do Bożego Narodzenia, gdy poznajemy bohaterów. Im bliżej świąt, tym więcej dowiadujemy się o tych niezwykle różnych ludziach. Każdy z nich jest inny, ale każdy pragnie tego samego: miłości i akceptacji. Czy wydarzy się świąteczny cud? Czy można być szczęśliwym, nie krzywdząc przy tym innych? A może własne szczęście należy budować, właśnie uszczęśliwiając innych? Sprawdźcie, jak z tym poradzili sobie bohaterowie.

Pozycja na jeden wieczór, a może na cztery tygodnie? Tyle bowiem brakuje do Bożego Narodzenia, gdy poznajemy bohaterów. Im bliżej świąt, tym więcej dowiadujemy się o tych niezwykle różnych ludziach. Każdy z nich jest inny, ale każdy pragnie tego samego: miłości i akceptacji. Czy wydarzy się świąteczny cud? Czy można być szczęśliwym, nie krzywdząc przy tym innych? A może...

Pełna zawirowań, ale optymistyczna opowieść o kobiecej przyjaźni, wzajemnym zrozumieniu i wsparciu.

Pełna zawirowań, ale optymistyczna opowieść o kobiecej przyjaźni, wzajemnym zrozumieniu i wsparciu.

Święta to czas cudów... Przynajmniej w książkach i dlatego w okresie bożonarodzeniowo-świątecznym lubię sięgnąć po takie optymistyczne, pelne nadziei mimo wielu problemów, pozycje. Bohaterów łączy nazwisko, wspólna przeszłość i wiele problemów oraz niedomówień. Czy święta pomogą im to wszystko rozwiązać?

Święta to czas cudów... Przynajmniej w książkach i dlatego w okresie bożonarodzeniowo-świątecznym lubię sięgnąć po takie optymistyczne, pelne nadziei mimo wielu problemów, pozycje. Bohaterów łączy nazwisko, wspólna przeszłość i wiele problemów oraz niedomówień. Czy święta pomogą im to wszystko rozwiązać?

Pełna optymizmu, humoru i bożonarodzeniowej atmosfery.

Pełna optymizmu, humoru i bożonarodzeniowej atmosfery.

,,Opowieść wigilijna" zawsze przyciąga w okresie przedświątecznym, a teraz za sprawą nowego wydania z ilustracjami Lisy Aisato sprawia, że przenosimy się do XIX-wiecznego Londynu i jeszcze bardziej ,,wpadamy" w ten niesamowity klimat. Piękne wydanie, świetne tłumaczenie Jacka Denhela z przypisami... Cudo!

,,Opowieść wigilijna" zawsze przyciąga w okresie przedświątecznym, a teraz za sprawą nowego wydania z ilustracjami Lisy Aisato sprawia, że przenosimy się do XIX-wiecznego Londynu i jeszcze bardziej ,,wpadamy" w ten niesamowity klimat. Piękne wydanie, świetne tłumaczenie Jacka Denhela z przypisami... Cudo!

Coraz bliżej Boże Narodzenie, to i na klimaty iąteczne pora. Lekki, pełen optymizmu zbiór opowiadań.

Coraz bliżej Boże Narodzenie, to i na klimaty iąteczne pora. Lekki, pełen optymizmu zbiór opowiadań.

Zwykłe życie, zwykli mieszkańcy, a jednak nie do końca... Stara Słaboniowa widzi to, czego inni nie dostrzegają. Przeżyła tyle, że mogłaby wielu obdarzyć swoimi losami i każdy miałby ciekawe życie... Świat duchów, zjaw i upiorów przenika do codzienności. Słaboniowa, nauczona wieloletnim doświadczeniem, wie, jak sobie z tymi nieproszonymi gośćmi poradzić. Niby fantazja... Niby nierealne... A jednak te wszystkie problemy są tak prawdziwe...

Zwykłe życie, zwykli mieszkańcy, a jednak nie do końca... Stara Słaboniowa widzi to, czego inni nie dostrzegają. Przeżyła tyle, że mogłaby wielu obdarzyć swoimi losami i każdy miałby ciekawe życie... Świat duchów, zjaw i upiorów przenika do codzienności. Słaboniowa, nauczona wieloletnim doświadczeniem, wie, jak sobie z tymi nieproszonymi gośćmi poradzić. Niby fantazja......

Bardzo słaba. Przyzwyczaiłam się do bardziej obszernych pozycji, które zawierają więcej interesujących faktów, ciekawostek. To w zasadzie krótkie opowiadanie inspirowane pobytem na Sri Lance.

Bardzo słaba. Przyzwyczaiłam się do bardziej obszernych pozycji, które zawierają więcej interesujących faktów, ciekawostek. To w zasadzie krótkie opowiadanie inspirowane pobytem na Sri Lance.

Klimatyczne, nieco tajemnicze opowiadania świąteczne... Ale nie tylko. Do pensjonatu trafiają ludzie, którzy mają różne problemy, różne powody ... Znajdują tu spokój i nadzieję. Każde opowiadanie w jakiś sposób łączy pensjonat...

Klimatyczne, nieco tajemnicze opowiadania świąteczne... Ale nie tylko. Do pensjonatu trafiają ludzie, którzy mają różne problemy, różne powody ... Znajdują tu spokój i nadzieję. Każde opowiadanie w jakiś sposób łączy pensjonat...

Jakoś mało Reachera w Reacherze... może zbyt długa przerwa albo inny sposób narracji? Bardzo lubię serie z Reacherem, ale ta część jest... słaba.

Jakoś mało Reachera w Reacherze... może zbyt długa przerwa albo inny sposób narracji? Bardzo lubię serie z Reacherem, ale ta część jest... słaba.

Może nie jetem obiektywna, bo słowo pisane lepiej do mnie przemawia niż rysunek, ale tu... bardzo słabe rysunki, niewyraźne, ciemne kolory, wszystko się zlewa...

Może nie jetem obiektywna, bo słowo pisane lepiej do mnie przemawia niż rysunek, ale tu... bardzo słabe rysunki, niewyraźne, ciemne kolory, wszystko się zlewa...

SuperNiani nie polubiłam nigdy. Gdy był emitowany program, nie obejrzałam ani jednego odcinka. Nie byłam w stanie dotrwać do końca. Być może złożyło się na to wiele powodów, a najważniejsze były dwa: 1. nigdy nie interesowały (i nie interesują) mnie tego typu programy; 2. ważniejszy: nie rozumiem, jak PSYCHOLOG może tak traktować dzieci, jak można próbować ,,naprawiać" relacje, tak naprawdę nie znając dogłębnie sytuacji? Bo bądźmy szczerzy, co to za ,, znajomość" realiów, gdy widzi się tylko krótki film? Jak można tak poniżać, pozbawiać poczucia bezpieczeństwa i stosować metody rodem... nie wiem skąd... Przede wszystkim narażanie dzieci na taki stres (obcy ludzie, nowe zasady, mnóstwo zmian, ciągły ,,podgląd" kamer), poniżanie czy wprost znęcanie (opisany przypadek, gdy dziewczynka nie mogła wyjść z wanny, mimo że było jej zimno... I na dodatek rozebrana, a to wszystko w świetle kamer...) - to kojarzy mi się (naprawdę) z hitlerowcami, a nie z wychowaniem... Autorka rozkłada na czynniki pierwsze jeden odcinek, ale przytacza bardzo wiele przykładów ze wszystkich sezonów, pokazując, jak łamano prawa dziecka, jak traktowano dzieci (nikt nigdy nie zapytał o zdanie żadnego z ,,wychowywanych" dzieci), w jaki sposób nagrywano program, a także jak to wpłynęło na dalsze życie dzieci... Ta książka, opisująca wprawdzie konkretny program, powinna też uświadomić rodzicom, co i gdzie umieszczają, w jakich sytuacjach pokazują swoje dzieci, a przede wszystkim zmusić ich do zastanowienia, czy na pewno jest potrzebne upublicznianie wizerunku swojego dziecka i czy ono tego też chce?

SuperNiani nie polubiłam nigdy. Gdy był emitowany program, nie obejrzałam ani jednego odcinka. Nie byłam w stanie dotrwać do końca. Być może złożyło się na to wiele powodów, a najważniejsze były dwa: 1. nigdy nie interesowały (i nie interesują) mnie tego typu programy; 2. ważniejszy: nie rozumiem, jak PSYCHOLOG może tak traktować dzieci, jak można próbować...