Czytanie tej książki ( choć zabrzmi to banalnie) to podróż pełna niespodziewanych przystanków. Często nie rozumiałem zachowania bohaterki jej bierności i posłuszności toksycznemu mężczyźnie. Była to opowieść tkana powoli, jak pajęczyna. Autorka daje trochę i trochę i trochę, aż... powieść się kończy. Podczas czytania można wpaść w trans, lecz trzeba pamiętać o skupieniu, ponieważ czasami można się zagubić lub przypadkiem pominąć jakiś fakt, który później okazuje się kluczowy. Mocna książka opowiadająca o toksycznym związku, o miłości, o poznawaniu i stawianiu swojego dobra na pierwszym miejscu. Polecam!

Czytanie tej książki ( choć zabrzmi to banalnie) to podróż pełna niespodziewanych przystanków. Często nie rozumiałem zachowania bohaterki jej bierności i posłuszności toksycznemu mężczyźnie. Była to opowieść tkana powoli, jak pajęczyna. Autorka daje trochę i trochę i trochę, aż... powieść się kończy. Podczas czytania można wpaść w trans, lecz trzeba pamiętać o skupieniu,...

Styl autorki poznam wszędzie, choćby wyrwana z głębokiego snu. Trans jest o niewolniczej relacji, ocieka traumą i toksynami. Język autorki nie pozostawia zbyt wiele wyobraźni, nie ma tu niedopowiedzeń. Ta książka obdziera z tajemnic współuzależnienie, uwikłanie.

Styl autorki poznam wszędzie, choćby wyrwana z głębokiego snu. Trans jest o niewolniczej relacji, ocieka traumą i toksynami. Język autorki nie pozostawia zbyt wiele wyobraźni, nie ma tu niedopowiedzeń. Ta książka obdziera z tajemnic współuzależnienie, uwikłanie.

Nie podpasowała mi. Nie udało mi się jej skończyć. Nie mój klimat.

Nie podpasowała mi. Nie udało mi się jej skończyć. Nie mój klimat.

Do końca zostało mi jakieś 30-40 stron, ale postanowiłam się nie męczyć. Metafory są wymyślne i zupełnie nietrafione, opisy seksu obrzydliwe. Nie wiem, dlaczego tak długo męczyłam tę powieść, i tak nie będę o niej zbyt długo pamiętać. Ponieważ to pierwsza książka autorki, którą czytałam, jestem zniechęcona do dalszego poznawania jej twórczości.

Do końca zostało mi jakieś 30-40 stron, ale postanowiłam się nie męczyć. Metafory są wymyślne i zupełnie nietrafione, opisy seksu obrzydliwe. Nie wiem, dlaczego tak długo męczyłam tę powieść, i tak nie będę o niej zbyt długo pamiętać. Ponieważ to pierwsza książka autorki, którą czytałam, jestem zniechęcona do dalszego poznawania jej twórczości.

Pięknie obrazoburcza.Niestety dla mnie zbyt "ciężka" i nie zawsze zrozumiała(może dlatego,że jestem facetem).Ciekawe nawiązania do znanych filmów,reżyserów,aktorów,książek - mimo niewymienienia nazwisk nie trudno się domyśleć o kogo chodzi.No i Polska.Szara,zimna,nijaka,z obietnicą życia wiecznego."Dawni piękni dwudziestoletni.Wymęczeni walką o dobrobyt w korupcji i katolicyzmie.Ciężarni podbródkami i worami pod oczami".

Pięknie obrazoburcza.Niestety dla mnie zbyt "ciężka" i nie zawsze zrozumiała(może dlatego,że jestem facetem).Ciekawe nawiązania do znanych filmów,reżyserów,aktorów,książek - mimo niewymienienia nazwisk nie trudno się domyśleć o kogo chodzi.No i Polska.Szara,zimna,nijaka,z obietnicą życia wiecznego."Dawni piękni dwudziestoletni.Wymęczeni walką o dobrobyt w korupcji i...

Nie przebrnęłam przez nią. Rozumiem, że autorka chciała się wyżyć na bohaterze za swoje popełnione błędy. Ale jakoś żałośnie to wyszło. Piszę tak mimo, że czytam Manueli Gretkowskiej książki i szanuję ją.

Nie przebrnęłam przez nią. Rozumiem, że autorka chciała się wyżyć na bohaterze za swoje popełnione błędy. Ale jakoś żałośnie to wyszło. Piszę tak mimo, że czytam Manueli Gretkowskiej książki i szanuję ją.

Niezbyt przyjemnie się czytało, trochę przerost formy nad treścią, jeśli chodzi o styl pisania. Fabuła całkiem ciekawa.

Niezbyt przyjemnie się czytało, trochę przerost formy nad treścią, jeśli chodzi o styl pisania. Fabuła całkiem ciekawa.

No co tu dużo gadać? Trans.

No co tu dużo gadać? Trans.

ech.

ech.

Jeśli się wie, że ta powieść to odpowiedź na "Nocnik" Żóławskiego, straszliwą, narcystyczną szmirę oczerniającą jedną ze znanych osób, dlatego wycofaną niegdyś ze sprzedaży - wtedy czyta się ją zupełnie inaczej niż gdy się tego nie wie. Jest to moim zdaniem fenomenalna riposta. Autor nocnika został w "Transie" potraktowany tak samo jak Esterka w "Nocniku", czyli z buta. Dla mnie rarytas.

Jeśli się wie, że ta powieść to odpowiedź na "Nocnik" Żóławskiego, straszliwą, narcystyczną szmirę oczerniającą jedną ze znanych osób, dlatego wycofaną niegdyś ze sprzedaży - wtedy czyta się ją zupełnie inaczej niż gdy się tego nie wie. Jest to moim zdaniem fenomenalna riposta. Autor nocnika został w "Transie" potraktowany tak samo jak Esterka w "Nocniku", czyli z...