Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy czyta się tę książkę jako 6 tego autora, ma się wrażenie, że to już było. Temat, typologia postaci, przemyślenia na temat życia i wartości w prawie niezmiennej formie przewijają się przez książki tego wielkiego autora. Nie chcę być źle zrozumiana: to jest pozycja jak najbardziej godna polecenia, jeżeli zaczynamy swoją przygodę z Remarque. Na mnie nie zrobiła już wrażenia.
No i ten wątek romansowy. Kobieta mnie potężnie irytowała,a jej teksty były płytkie i puste. Wiem, że tak właśnie miało być, że to był świadomy wybór autora, a nie jego brak umiejętności, mimo to działała mi porządnie na nerwy.

Kiedy czyta się tę książkę jako 6 tego autora, ma się wrażenie, że to już było. Temat, typologia postaci, przemyślenia na temat życia i wartości w prawie niezmiennej formie przewijają się przez książki tego wielkiego autora. Nie chcę być źle zrozumiana: to jest pozycja jak najbardziej godna polecenia, jeżeli zaczynamy swoją przygodę z Remarque. Na mnie nie zrobiła już...

Nie wciągnęła mnie. Mimo powagi tematu mam wrażenie, że powieść jest dość lekka i trochę naiwna. Za bardzo wygładzona... Dzięki naprawdę krótkim rozdziałom całość czyta się bardzo szybko. Nie zauważyłam, kiedy dotarłam do końca. Niestety, pierwsze co mi przyszło do głowy to: I tyle? To już koniec?
Plus za wstawki retrospekcyjne.

Nie wciągnęła mnie. Mimo powagi tematu mam wrażenie, że powieść jest dość lekka i trochę naiwna. Za bardzo wygładzona... Dzięki naprawdę krótkim rozdziałom całość czyta się bardzo szybko. Nie zauważyłam, kiedy dotarłam do końca. Niestety, pierwsze co mi przyszło do głowy to: I tyle? To już koniec?
Plus za wstawki retrospekcyjne.

Zabawna choć nie porywa.

Zabawna choć nie porywa.

Ogólnie biorąc książka bardzo dobra. Dwie przeplatające się narracje pierwszoosobowe ukazują wydarzenia i ich interpretacje z dwóch kompletnie różnych stron. Siostry stoją na przeciwnych biegunach osobowości (jedna zdystansowana i sceptyczna, druga zbyt emocjonalna). Widzimy tragedię rodziny oraz konflikt siostrzany z tych dwóch perspektyw. nie ma też narzuconej przez autorkę oceny moralnej.
Język jest prosty, codzienny, ale utrzymuje się w ryzach słowa pisanego, zdania są pełne, słownictwo nie jest ubogie. Dzieki temu czyta się utwór płynnie. Mimo iż jest to opowieść o bólu, złości, rozczarowaniu i bezsilności, o chorobie i konfliktach w rodzinie, całość nie jest depresyjna, nie emanuje tragedią, ani patosem. Za to duży plus.
Na miuns niestety zakończenie. Pod koniec utworu brak spójności, mamy przeskok niewytłumaczalny, nie wynikający z toku utworu. Widac, że autorka miała pomysł na zakończenie, ale kompletnie nie wiedziała, jak do niego doprowadzić. Taka nagła zmiana nastawienia z nienawidzę na kocham jest dla mnie kompletnie sztuczna. I jak całość odbierałam jako realistyczny i jak najbardziej wiarygodny przekaz uczuć i myśli, tak zakończenie zupełnie mnie nie przekonuje.

Ogólnie biorąc książka bardzo dobra. Dwie przeplatające się narracje pierwszoosobowe ukazują wydarzenia i ich interpretacje z dwóch kompletnie różnych stron. Siostry stoją na przeciwnych biegunach osobowości (jedna zdystansowana i sceptyczna, druga zbyt emocjonalna). Widzimy tragedię rodziny oraz konflikt siostrzany z tych dwóch perspektyw. nie ma też narzuconej przez...

Cudowny język! Tak jakbym czuła miękkość barcelońskiej mgły. Świetnie poprowadzona historia.

Cudowny język! Tak jakbym czuła miękkość barcelońskiej mgły. Świetnie poprowadzona historia.

To jest książka o miłości. Może się wydawać nierealnej, przesadnej w swej romantyczności. Można by włożyć ją pomiędzy bajki dla dorastających dziewcząt. I nie zmienia nic fakt, że to historia prawdziwa i , że dzieje się w czasie wojny. Dlatego też ocena tej pozycji zależy od oczekiwań z nią związanych> albo rozczaruje idealizacją tego uczucia, albo zachwyci jego poetyką.

To jest książka o miłości. Może się wydawać nierealnej, przesadnej w swej romantyczności. Można by włożyć ją pomiędzy bajki dla dorastających dziewcząt. I nie zmienia nic fakt, że to historia prawdziwa i , że dzieje się w czasie wojny. Dlatego też ocena tej pozycji zależy od oczekiwań z nią związanych> albo rozczaruje idealizacją tego uczucia, albo zachwyci jego poetyką.

Książka bardzo przegadana. W dodatku dosyć przewidywalna. A już na pewno historie miłosne. Zakończenie od samego początku jest dość oczywiste, dlatego cały czas oczekuje się nagłego zwrotu akcji czy jakiegoś cudu, który, niestety, nie nadchodzi. I potem zostaje taki niesmak.

Książka bardzo przegadana. W dodatku dosyć przewidywalna. A już na pewno historie miłosne. Zakończenie od samego początku jest dość oczywiste, dlatego cały czas oczekuje się nagłego zwrotu akcji czy jakiegoś cudu, który, niestety, nie nadchodzi. I potem zostaje taki niesmak.

Bardzo wciąga (przeczytałam w 2 dni). To pierwszy plus. Drugi to fakt, że elementy fantastyczne są jakoś tak na drugim miejscu (mimo, że na nich opiera się główna intryga). Są też wady, m.in.: Yelena (gł.bohaterka) z początku irytująca z postawą roszczeniową, kompletnie nieadekwatną do sytuacji, w której się znalazła (np. obraża się za brak zaufania, a przecież jest skazana na śmierć za morderstwo!). Wątek miłosny super, niestety pod koniec zmienia się w tkliwe oh i ah co kłóci się z wcześniejszym sposobem kreowania męskiej postaci (zupełnie mi nie pasuje taka ckliwość do niego).

Bardzo wciąga (przeczytałam w 2 dni). To pierwszy plus. Drugi to fakt, że elementy fantastyczne są jakoś tak na drugim miejscu (mimo, że na nich opiera się główna intryga). Są też wady, m.in.: Yelena (gł.bohaterka) z początku irytująca z postawą roszczeniową, kompletnie nieadekwatną do sytuacji, w której się znalazła (np. obraża się za brak zaufania, a przecież jest skazana...

Druga część ciut gorsza od pierwszej, ale nie na tyle, by obniżyć ocenę. Yelena arogancka, myśli, że wszystko wie najlepiej. Valek przesłodzony w kontaktach z ukochaną. No i te gadające konie to też lekka przesada. Za to kilka nowych ciekawych postaci i całkiem niezły wątek główny.

Druga część ciut gorsza od pierwszej, ale nie na tyle, by obniżyć ocenę. Yelena arogancka, myśli, że wszystko wie najlepiej. Valek przesłodzony w kontaktach z ukochaną. No i te gadające konie to też lekka przesada. Za to kilka nowych ciekawych postaci i całkiem niezły wątek główny.

Trochę się rozczarowałam... Yelena niby taka potężna i w ogóle, więc oczekiwałam bardziej spektakularnego zakończenia. Niesamowicie irytujące "retrospekcje" (rozumiem, że trzeba co nieco przypomnieć, ale żeby co parę stron był tego typu wkręt? Nie lepiej na początku wstawić rozdział pt."W poprzednich częściach"?).

Trochę się rozczarowałam... Yelena niby taka potężna i w ogóle, więc oczekiwałam bardziej spektakularnego zakończenia. Niesamowicie irytujące "retrospekcje" (rozumiem, że trzeba co nieco przypomnieć, ale żeby co parę stron był tego typu wkręt? Nie lepiej na początku wstawić rozdział pt."W poprzednich częściach"?).

Lekkie czytadło, całkiem wciągające i nie takie głupiutkie jak się spodziewałam. Nawet ma zamiar sięgnąć po kolejną część.

Lekkie czytadło, całkiem wciągające i nie takie głupiutkie jak się spodziewałam. Nawet ma zamiar sięgnąć po kolejną część.

Świetnie napisany reportaż. Nie brakuje w nim chwil na zastanowienie, zawieszonych pytań, ale również ironii czy wręcz lekkiego sarkazmu. Bardzo podoba mi się pomysł wyjścia każdego tekstu od zdjęcia. Muszę się przyznać, że wcześniej nic nie wiedziałam o Filipinach. Tego, czego się o tym kraju dowiedziałam z tej książki, napewno nie zobaczę w folderach biur podróży. To biedna, brudna, głodna i chorująca część społeczeństwa, odarta z dzieciństwa, miłości i godności. Zatrważająco duża część.

Świetnie napisany reportaż. Nie brakuje w nim chwil na zastanowienie, zawieszonych pytań, ale również ironii czy wręcz lekkiego sarkazmu. Bardzo podoba mi się pomysł wyjścia każdego tekstu od zdjęcia. Muszę się przyznać, że wcześniej nic nie wiedziałam o Filipinach. Tego, czego się o tym kraju dowiedziałam z tej książki, napewno nie zobaczę w folderach biur podróży. To...

Bardzo smakowita powieść obyczajowo-kryminalna. Osobiście nie jestem fanką krymiałów, ale w takiej lekkostrawnej formie z chęcią się nimi delektuję. Miło, że mamy tu sprawy sercowe kobiety w wieku średnim (co niej zdarza się często w literaturze tego typu), poza rtm dużym plusem jest poruszenie niezmiernie ważnego problemu, jakim jest przemoc w rodzinie. Mimo że pozycje jest lekka i przyjemna, nie umniejsza to w żaden sposób powagi tego problemu, całość dobrze współgra ze sobą. Jedyną wadą jest może zbyt duża ilość jedzenia (pod koniec czytania sama nie wiedziałam, czy jestem głodna czy przejedzona :) )

Bardzo smakowita powieść obyczajowo-kryminalna. Osobiście nie jestem fanką krymiałów, ale w takiej lekkostrawnej formie z chęcią się nimi delektuję. Miło, że mamy tu sprawy sercowe kobiety w wieku średnim (co niej zdarza się często w literaturze tego typu), poza rtm dużym plusem jest poruszenie niezmiernie ważnego problemu, jakim jest przemoc w rodzinie. Mimo że pozycje...

Druga część cyklu podobała mi się odrobinę mniej, to znaczy język wciąż zachwyca, a opowieść wciąga, jednak nie tak bardzo, jak "Cień wiatru". Mam też wrażenie, że "Gra anioła" jest bardziej ponura, a Barcelona w niej przedstawiona jakaś taka brudniejsza, biedniejsza i mniej zachęcająca. Zaskoczyła mnie obecność sił nadprzyrodzonych, o ile dobrze pamiętam to w pierwszej książce cyklu ostatecznie wszystko dało się wytłumaczyć. Również tu, dzięki umiejętnościom pisarskim autora, zakończenie dostarcza nam większość elementów układanki, mimo to niezbędne jest wprowadzenie elementów "nieziemskich", aby całość miała ręce i nogi.
P.S. W pewnym momencie (epilog) autor chyba trochę przedobrzył, a przynajmniej ja nie bardzo zrozumiałam po co i dlaczego.

Druga część cyklu podobała mi się odrobinę mniej, to znaczy język wciąż zachwyca, a opowieść wciąga, jednak nie tak bardzo, jak "Cień wiatru". Mam też wrażenie, że "Gra anioła" jest bardziej ponura, a Barcelona w niej przedstawiona jakaś taka brudniejsza, biedniejsza i mniej zachęcająca. Zaskoczyła mnie obecność sił nadprzyrodzonych, o ile dobrze pamiętam to w pierwszej...