Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak naprawdę poznajemy czworo, nie trzech, młodych ludzi wywodzących się z różnych środowisk, z różnymi historiami. Każdy z trochę innymi motywacjami, a połączyła ich wojna i zatonięcie Wilhelma Gustloffa. Miałam duże oczekiwania, widząc tyle zachwytów, a sama po opisie stworzyłam sobie pewną wizję tej książki. Przez większość czasu byłam negatywnie nastawiona, ale ostatecznie końcówka wybroniła. Już na początku zauważyłam ogrom spostrzeżeń, że ktoś jest ładny/przystojny. Rozumiem użyć tego raz czy dwa, ale za piątym razem było to męczące i aż musiałam się upewnić, że nie sięgnęłam po książkę z działu romanse. No po prostu nie mogę uwierzyć, że ktokolwiek w obliczu wojny i takiej tragedii jak zatonięcie jest w stanie tak często myśleć o czyjejś urodzie. Podobała mi się relacja trzewikowego poety oraz małego wędrowca. Bardzo ciepła, dająca nadzieję. Czytało mi się ją szybko i ciężko było mi się od niej oderwać, mimo że momentami mnie irytowała. Pomysł naprawdę dobry, bo wcześniej nie słyszałam o tej katastrofie. Autorka świetnie pokazała, że ofiary wojny były po obu stronach, a nic nie jest czarno-białe.