Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba oczekiwałam czegoś więcej. Zabrakło mi w tej pozycji zapachu, uroku odwiedzanych po drodze miejsc, zachwytu nad pięknem dzikiej przyrody. Podróż koleją transsyberyjską to nadal obiekt moich westchnień i marzeń. I mam nadzieję, że nie będzie mi się ona kojarzyć tylko z wiecznie żywym Leninem, który witał i żegnał autora w każdym z opisywanych miast.

Chyba oczekiwałam czegoś więcej. Zabrakło mi w tej pozycji zapachu, uroku odwiedzanych po drodze miejsc, zachwytu nad pięknem dzikiej przyrody. Podróż koleją transsyberyjską to nadal obiekt moich westchnień i marzeń. I mam nadzieję, że nie będzie mi się ona kojarzyć tylko z wiecznie żywym Leninem, który witał i żegnał autora w każdym z opisywanych miast.

Kunderę trzeba zrozumieć. Nie jest to proza lekka, ale warta przeczytania. Daje do myślenia długo po przeczytaniu.

Kunderę trzeba zrozumieć. Nie jest to proza lekka, ale warta przeczytania. Daje do myślenia długo po przeczytaniu.

Ta książka to przepiękna opowieść o miłości: "Uczyła się go tam, w tę błękitną noc (...) Uczyła się go sercem", ale również gorzka prawda, jak traktuje się ludzi niepełnosprawnych intelektualnie. Dla mnie skarbnica wiedzy ludzkich zachowań.

Ta książka to przepiękna opowieść o miłości: "Uczyła się go tam, w tę błękitną noc (...) Uczyła się go sercem", ale również gorzka prawda, jak traktuje się ludzi niepełnosprawnych intelektualnie. Dla mnie skarbnica wiedzy ludzkich zachowań.

Nie dziwi mnie fakt, że Swietłana Aleksijewicz otrzymała Nagrodę Nobla. Tylko dlaczego tak późno! Każda z Jej książek to swoiste arcydzieło. Wojna, chociaż to rzeczownik rodzaju żeńskiego, rzeczywiście nie ma nic z kobiety. Kobiety dają życie. Strzegą miłości i rodzinnego ciepła. I tak też kobiet postrzega autorka. Nie chciałaby ich więcej widzieć jako kobiet-żołnierzy.

Nie dziwi mnie fakt, że Swietłana Aleksijewicz otrzymała Nagrodę Nobla. Tylko dlaczego tak późno! Każda z Jej książek to swoiste arcydzieło. Wojna, chociaż to rzeczownik rodzaju żeńskiego, rzeczywiście nie ma nic z kobiety. Kobiety dają życie. Strzegą miłości i rodzinnego ciepła. I tak też kobiet postrzega autorka. Nie chciałaby ich więcej widzieć jako kobiet-żołnierzy.

Absolutny bestsseler.

Absolutny bestsseler.

Długo wyczekiwana przeze mnie pozycja. I totalny zawód. Zupełnie inna od pozostałych jeśli chodzi o warsztat pisarski.

Długo wyczekiwana przeze mnie pozycja. I totalny zawód. Zupełnie inna od pozostałych jeśli chodzi o warsztat pisarski.

Kunderę się albo kocha albo nienawidzi. To nie jest książka na jeden wieczór, na odstresowanie. Powoli wciąga, zaskakuje i nie daje gotowych rozwiązań.

Kunderę się albo kocha albo nienawidzi. To nie jest książka na jeden wieczór, na odstresowanie. Powoli wciąga, zaskakuje i nie daje gotowych rozwiązań.

Uwielbiam książki Pawła Reszki. Pozwala spojrzeć na tę "znieczulicę" lekarzy z kilu stron. Nie osądza, nie krytykuje. Pozostawia ocenę czytelnikowi.

Uwielbiam książki Pawła Reszki. Pozwala spojrzeć na tę "znieczulicę" lekarzy z kilu stron. Nie osądza, nie krytykuje. Pozostawia ocenę czytelnikowi.