Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba oczekiwałam czegoś więcej. Zabrakło mi w tej pozycji zapachu, uroku odwiedzanych po drodze miejsc, zachwytu nad pięknem dzikiej przyrody. Podróż koleją transsyberyjską to nadal obiekt moich westchnień i marzeń. I mam nadzieję, że nie będzie mi się ona kojarzyć tylko z wiecznie żywym Leninem, który witał i żegnał autora w każdym z opisywanych miast.

Chyba oczekiwałam czegoś więcej. Zabrakło mi w tej pozycji zapachu, uroku odwiedzanych po drodze miejsc, zachwytu nad pięknem dzikiej przyrody. Podróż koleją transsyberyjską to nadal obiekt moich westchnień i marzeń. I mam nadzieję, że nie będzie mi się ona kojarzyć tylko z wiecznie żywym Leninem, który witał i żegnał autora w każdym z opisywanych miast.

Kunderę trzeba zrozumieć. Nie jest to proza lekka, ale warta przeczytania. Daje do myślenia długo po przeczytaniu.

Kunderę trzeba zrozumieć. Nie jest to proza lekka, ale warta przeczytania. Daje do myślenia długo po przeczytaniu.

Nie dziwi mnie fakt, że Swietłana Aleksijewicz otrzymała Nagrodę Nobla. Tylko dlaczego tak późno! Każda z Jej książek to swoiste arcydzieło. Wojna, chociaż to rzeczownik rodzaju żeńskiego, rzeczywiście nie ma nic z kobiety. Kobiety dają życie. Strzegą miłości i rodzinnego ciepła. I tak też kobiet postrzega autorka. Nie chciałaby ich więcej widzieć jako kobiet-żołnierzy.

Nie dziwi mnie fakt, że Swietłana Aleksijewicz otrzymała Nagrodę Nobla. Tylko dlaczego tak późno! Każda z Jej książek to swoiste arcydzieło. Wojna, chociaż to rzeczownik rodzaju żeńskiego, rzeczywiście nie ma nic z kobiety. Kobiety dają życie. Strzegą miłości i rodzinnego ciepła. I tak też kobiet postrzega autorka. Nie chciałaby ich więcej widzieć jako kobiet-żołnierzy.