Opinie użytkownika
Nieco naiwna i infantylna. Jedyne co mnie dziwi (uwaga spoiler), to że bohaterka przywłaszcza sobie pieniądze zarobione przez kota (i zostawione dla kota) i nie jest to przedstawione jako nic złego. Wręcz przeciwnie kupuje sobie nowe rzeczy i odbiera to jako kolejną "dobrą lekcje" od kotów.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBardzo dobre proporcje pomiędzy romansem a przygodą. Dla nieznających uniwersum Jadowskiej -można czytać bez znajomości innych książek. Jednak pojawiają się postaci z innych serii i troszkę można sobie zaspoilerować jeżeli zamierzacie czytać np Dorę po Katii.
Pokaż mimo to
Pomysł na książę wspaniały. Bardzo lubię autorkę i jej poprzednie powieści mnie zachwyciły. Do tej mam jednak jedno ALE
Pewne tezy autorki były bardzo często powtarzane w opisywaniu poszczególnych zdarzeń, żeby czytelnik na pewno zrozumiał. Przez to z biegiem książki coraz mniej obchodziła mnie opowiadana historia. Całość coraz bardziej nużyła.
Szkoda. Trochę zmarnowany...
Przeczytana na jedno posiedzenie. Prosta historia oparta na znanych motywach z baśni a mimo to bardzo wciągająca.
Pokaż mimo toGdyby nie forma audiobooka porzuciłabym w połowie. Płytka i płaska główna bohaterka, którą ciężko polubić. Fabuła ciągnie się niemożebnie. Całość zdecydowanie za bardzo przegadana. Jedyny plus to dość przyjemna warstwa językowa.
Pokaż mimo to
Niestety zabrakło kontynuacji najciekawszego wątku z pierwszego tomu.
Większość uwagi jest skupionej na atrakcjach Islandii, bohaterowie zostali bardziej w tle.
Bardzo dobra, wciągająca opowieść. Napisana dość prostym językiem (na poziomie średnio-zaawansowanym bez problemu można zrozumieć).
Pokaż mimo to
Mało griszowatości w griszowatości.
Książka jest bardziej zbiorem klasycznych baśni opowiadanych z innej perspektywy - i jako taka broni się jak najbardziej.
Jako dodatek do świata Griszów... raczej słaba. Ot w jednej historii pojawia się jeden grisza i kilka razy wspomniane są miejsca takie jak Ketterdam czy Ravka. Niestety nic więcej.
Ileż ta książka wywołała we mnie emocji!
Pokazuje wojnę od zupełnie innej strony. Dramaty kobiet, walczących na wiele sposobów, nie tylko z bronią w dłoni, niejednokrotnie wzruszają, wywołują złość na świat i dają wiele do myślenia. O życiu i o człowieczeństwie.
Sama historia może i mocno przewidywalna (nie wyłamuje się ze schematu tego co zazwyczaj dzieje się w mandze/anime), ale ogromny plus za humor i Gai-senseia.
Pokaż mimo toBardzo dobry reportaż, wyczerpująco opisuje zagadnienia, widać ogrom pracy jaki autorka włożyła w zbieranie informacji i ich analizę. A po przeczytaniu...cóż po przeczytaniu człowiek jest wdzięczny za to, że urodził się w Polsce.
Pokaż mimo toNiestety, zamiast życia z krukami i historii o perypetiach kruków dostajemy wspomnienia autora z czasów służenia w wojsku, trochę samozachwytu, garść informacji o krukowatych (rodem z Wikipedii). To, co opis książki obiecuje jest gdzieś na szarym końcu.
Pokaż mimo toKsiążka dobra, czyta się szybko i lekko. Niestety, jak dla mnie trochę za dużo omawia Indie i panoszenie się turystów(które jest oczywiste i można je zauważyć w dowolnym kraju świata), a trochę za mało życie Nepalczyków.
Pokaż mimo toKsiążka, choć ma wiele pozytywnych opinii, okazała się po prostu średnia. Przede wszystkim zabrakło tego co obiecywał opis. W dużej części przegadana, wiele wątków zaczętych, ale niedoprowadzonych do końca. Na deser "pojedynek", który ciężko w ogóle pojedynkiem nazwać.
Pokaż mimo to
Chciałabym się do czegoś przyczepić, ale nie ma do czego.
Świetna książka, napisana w sposób ciekawy. I może sama historia do przyjemnych i lekkich nie należy, ale czyta się niepokojąco dobrze i szybko.
Z pewnością kiedyś do niej wrócę.
Wynudziłam się niemiłosiernie.
Wszystko kręci się w okół seksu. Scen erotycznych jest tyle, że gdyby ograniczyć się do jednej na rozdział książka straciłaby 1/3 objętości. Motywacje bohaterów, zwroty akcji i mroczne tajemnice też się opierają na seksie. Bo A z B chce, ale nie może, albo B z A nie chce więc A się zemści itp. Nie wspominając już o ilości prób gwałtów...
Nie polecam czytać zaraz po lekturze "Polska odwraca oczy", bo książka jest mocno inspirowana reportażami z tejże pozycji. Ja niestety to zrobiłam i przyznam, że "Obłęd" nie wywoływał już we mnie tak silnych emocji.
Pokaż mimo to
Dzieci to najwybredniejsi czytelnicy i jeżeli historia nie wciągane ich od razu to książkę szybko odłożą.
I chociaż historia Jagi jest jak najbardziej dydaktyczna i w wielu miejscach wskazuje problemy naszych czasów i podkreśla to, co w życiu ważne, to nie zmienia faktu, że jest nudna.
Akcja jako taka rozwija się dopiero koło 200 strony i nie jest to też nic zaskakującego.