Taka trochę typowa Jadowska: Słodkie, lekkie, bez wielkiego szału, ale też nie po to zostało napisane. Czyli ok😊
Katia jako bohaterka bije Dorę na głowę, bardzo fany jest też watek relacji bohaterki z Matka Ziemią i system całej magii śmierci.
Wątek romansowy jest na szczęście delikatny i pozbawiony niesmacznych scen, którymi ocieka heksalogia.
Jednym słowem wychodzi na to, że wszystko co wyszło spod pióra autorki po heksalogii jest zdecydowanie lepsze i smaczniejsze niż Dora Wilk. Całe szczęście.

Taka trochę typowa Jadowska: Słodkie, lekkie, bez wielkiego szału, ale też nie po to zostało napisane. Czyli ok😊
Katia jako bohaterka bije Dorę na głowę, bardzo fany jest też watek relacji bohaterki z Matka Ziemią i system całej magii śmierci.
Wątek romansowy jest na szczęście delikatny i pozbawiony niesmacznych scen, którymi ocieka heksalogia.
Jednym słowem wychodzi na...

Podobało mi się to, że w tym "romansie" nie było dużo tego romansu ;D

Podobało mi się to, że w tym "romansie" nie było dużo tego romansu ;D

Książka przesłuchana w formie audiobooka.
Zachęcona pozytywnymi opiniami sięgnęłam po historię Katii. Niestety muszę przyznać, że książka nie przypadła mi do gustu. Nie porwała mnie fabuła, ani bohaterowie. Być może jest to kwestia audiobooka, chociaż lektor akurat mi się podobał. Raczej jednak nie sięgnę po tradycyjną wersję, żeby się o tym przekonać.

Książka przesłuchana w formie audiobooka.
Zachęcona pozytywnymi opiniami sięgnęłam po historię Katii. Niestety muszę przyznać, że książka nie przypadła mi do gustu. Nie porwała mnie fabuła, ani bohaterowie. Być może jest to kwestia audiobooka, chociaż lektor akurat mi się podobał. Raczej jednak nie sięgnę po tradycyjną wersję, żeby się o tym przekonać.

Bardzo dobra książka. Pochłonięta w dwa dni. Trochę cmentarnej magii i trochę love story czyli jak w zapowiedzi. Czekam na kolejne tomy o losach Katii. Czuję, że Gardiasz jeszcze namiesza.

Bardzo dobra książka. Pochłonięta w dwa dni. Trochę cmentarnej magii i trochę love story czyli jak w zapowiedzi. Czekam na kolejne tomy o losach Katii. Czuję, że Gardiasz jeszcze namiesza.

Uwielbiam książki Anety Jadowskiej. Zawsze wiem, że będę świetnie się bawić. Gorąco polecam.

Uwielbiam książki Anety Jadowskiej. Zawsze wiem, że będę świetnie się bawić. Gorąco polecam.

,,A teraz napij się herbaty. Obiecuję, że nie jest zatruta. Moja rodzinna tradycja każe podawać truciznę w winie. Nigdy nie znieważyłabym w ten sposób porządnej herbaty.”

🦊 4/5

Wybierając ten tytuł byłam przekonana, że znajdę się w klasycznej historii miłosnej, a tymczasem odkryłam istnienie ogromnego uniwersum świata Thornu!

To było moje pierwsze spotkanie z Anetą Jadowską, które okazało się bardzo przesympatyczne. Tak, przez parę stron byłam odrobinę zagubiona, ale to zagubienie zniknęło od razu, kiedy zorientowałam się, że “Katię” po prostu można łączy się z innymi powieściami autorki, a przyjaciółka głównej bohaterki — Dora Wilk występuje w innych książkach.

Styl pisania Anety Jadowskiej sprawia wrażenie pływania po tej książce; przewraca się jedną kartkę za drugą dzięki płynnym narracjom. Co zaważyłam w tej pozycji, a bardzo mi się spodobało — “Katia” również eksploruje takie małe, ludzkie chwile, które mogą dotknąć każdego z nas. Momenty zwątpienia w samotności, z którymi Katia się boryka, pakowanie się do nowego mieszkania i wzmianka o tym, że jedna walizka to zdecydowanie za mało, powrót z pracy do domu, który jest momentem ukojenia i poczucia bezpieczeństwa. To takie małe sceny, które właściwie nie mają większego znaczenia (ale wspominam je dla siebie),bo dzięki nimi Katia stała jeszcze bliższa i bardziej autentyczna 🤧 Człowiek trochę czuje się jak u siebie w domu w tej książce.

Poza tym Katię po prostu się lubi. Jak może nie wzbudzić zainteresowania główna bohaterka-nekromantka o niezwykłych umiejętnościach, która odnalazła swoją pasję w ceramice? Pani Jadowska wykreowała bohaterów pełnych charakteru i również w całkiem uroczy sposób zbudowała więzi między nimi.

Mimo że "Katia" Anety Jadowskiej wciągnęła mnie swoim humorem w fascynujący świat, nie mogę przejść obojętnie obok pewnych mankamentów, które występują w końcowej części książki. Ostatnie sto stron książki, w których rozwiązywana jest główna zagadka kryminalna, była… okej? Raczej poruszamy się tutaj po utartych schematach, więc rozwiązanie nie zaskoczyło mnie :( Uważam też, że autorka za szybko załatwiła ostatnie sceny, zwłaszcza, że na końcu naprawdę wiele się działo. Widzieć wątki, które były budowane przez całą książkę i na których rozwiązanie czekałam, poruszone na paru stronach ☹️ auć.

,,A teraz napij się herbaty. Obiecuję, że nie jest zatruta. Moja rodzinna tradycja każe podawać truciznę w winie. Nigdy nie znieważyłabym w ten sposób porządnej herbaty.”

🦊 4/5

Wybierając ten tytuł byłam przekonana, że znajdę się w klasycznej historii miłosnej, a tymczasem odkryłam istnienie ogromnego uniwersum świata Thornu!

To było moje pierwsze spotkanie z Anetą...

Wspaniałość. Doskonale wyważone proporcje fantastyki, kryminału, romansu i kilku innych gatunków. Ta książka krzepi.

Wspaniałość. Doskonale wyważone proporcje fantastyki, kryminału, romansu i kilku innych gatunków. Ta książka krzepi.

Katia Nekromantka która musi zadbać o wieczny spoczynek zaginionych dziewczynek z cmentarza. Polecam

Katia Nekromantka która musi zadbać o wieczny spoczynek zaginionych dziewczynek z cmentarza. Polecam

Po tym jak polubiłam Dorę, przyszła kolej na Katię, Przyznam, że się nie zawiodłam. Bardzo fajnie się czytało. Bohaterka zdecydowanie mniej irytująca niż Dora. Fajnie się czytało i liczę na kolejny tom.

Po tym jak polubiłam Dorę, przyszła kolej na Katię, Przyznam, że się nie zawiodłam. Bardzo fajnie się czytało. Bohaterka zdecydowanie mniej irytująca niż Dora. Fajnie się czytało i liczę na kolejny tom.

O Katii czytałam w serii o Dorze i byłam spragniona jej historii, dlatego tą książkę połknęłam w krótkim czasie. Ciekawe nakreślone postacie, świetna akcja. W skrócie to prawdziwy pożeracz czasu. 😊🤣

O Katii czytałam w serii o Dorze i byłam spragniona jej historii, dlatego tą książkę połknęłam w krótkim czasie. Ciekawe nakreślone postacie, świetna akcja. W skrócie to prawdziwy pożeracz czasu. 😊🤣