Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę zbyt rozwleczona, pewne szczegóły opowieści są zbędne w kontekście całej narracji, inne się powtarzają

Trochę zbyt rozwleczona, pewne szczegóły opowieści są zbędne w kontekście całej narracji, inne się powtarzają

Ciekawe rozmowy z twórczymi ludźmi. Fajny wstęp do dalszego eksplorowania świata dizajnu. Dużo nazwisk, pojęć, multum wiedzy w przystępnej formie rozmowy. Naprawdę warto.

Ciekawe rozmowy z twórczymi ludźmi. Fajny wstęp do dalszego eksplorowania świata dizajnu. Dużo nazwisk, pojęć, multum wiedzy w przystępnej formie rozmowy. Naprawdę warto.

Niezły debiut :) jest potencjał, fajnie jakby przy okazji następnej ksiazki było więcej dzierzniowskich lokalnych wątków, takich mrugnięć okiem dla lokalsów :)

Niezły debiut :) jest potencjał, fajnie jakby przy okazji następnej ksiazki było więcej dzierzniowskich lokalnych wątków, takich mrugnięć okiem dla lokalsów :)

To wielka sztuka tak napisać reportaż, żeby stał się czymś więcej i poprzez opowieść o jednym człowieku, osadzoną w określonych czasach i miejscu, przekazał prawdy uniwersalne o nas wszystkich. Zakończenie - sztos. Warto było przebrnąć przez te kilkaset stron, im dalej, tym gęściej.

To wielka sztuka tak napisać reportaż, żeby stał się czymś więcej i poprzez opowieść o jednym człowieku, osadzoną w określonych czasach i miejscu, przekazał prawdy uniwersalne o nas wszystkich. Zakończenie - sztos. Warto było przebrnąć przez te kilkaset stron, im dalej, tym gęściej.

Wiązałam z tą pozycją ogromne nadzieje, ale lekko się rozczarowałam, jak na tych autorów i ten temat, to mocna średniawka. Fragmenty artykułów z gazet nudne i niepotrzebne.

Wiązałam z tą pozycją ogromne nadzieje, ale lekko się rozczarowałam, jak na tych autorów i ten temat, to mocna średniawka. Fragmenty artykułów z gazet nudne i niepotrzebne.

Ta książka to prawdziwa gratka dla osób pochodzacych z tamtych okolic, bo można w niej odnaleźć wiele lokalnych smaczków. Historia sama w sobie ciekawa, choć momentami cierpiąca na dłużyzny. Dla mnie najfajniejsze były fragmenty poświęcone opisowi rejonu. Nie mieszkam tam już kilkanaście lat, więc dla mnie to podróż sentymentalna. Cieszę się, że jest napisana tak dobrym stylem, że do pewnych fragmentów będę na pewno wracać, a poczatek i opis mzki to prawdziwy majstersztyk. Już czytając te pierwsze zdania, wiedziałam, że będzie dobrze :)

Ta książka to prawdziwa gratka dla osób pochodzacych z tamtych okolic, bo można w niej odnaleźć wiele lokalnych smaczków. Historia sama w sobie ciekawa, choć momentami cierpiąca na dłużyzny. Dla mnie najfajniejsze były fragmenty poświęcone opisowi rejonu. Nie mieszkam tam już kilkanaście lat, więc dla mnie to podróż sentymentalna. Cieszę się, że jest napisana tak dobrym...

Jeden minus - mogłaby być dłuższa.

Jeden minus - mogłaby być dłuższa.

Ta książka cierpi na brak redaktora. Panuje tu totalny misz-masz pod względem treści i konstrukcji, a autor przeskakuje z tematu na temat. Do połowy książka jest spójna, bo ewidentnie pedofile są tu tematem przewodnim, natomiast reszta to zbieranina różnych historyjek, za długich i zbyt nudnych. Na przykład morderstwo marine, któremu z niewiadomych przyczyn autor poświęcił 3 rozdziały, opowiadając szczegółowo nie tylko życie ofiary, ale całej jej rodziny, gdzie przez cały czas czytelnik się zastanawia, o co tu chodzi? Albo dywagacje na temat kary śmierci i zbrodni i kary, dziwne i źle napisane... generalnie połowa tej książki to zmarnowany czas, a cała książka to zmarnowany potencjał.

Ta książka cierpi na brak redaktora. Panuje tu totalny misz-masz pod względem treści i konstrukcji, a autor przeskakuje z tematu na temat. Do połowy książka jest spójna, bo ewidentnie pedofile są tu tematem przewodnim, natomiast reszta to zbieranina różnych historyjek, za długich i zbyt nudnych. Na przykład morderstwo marine, któremu z niewiadomych przyczyn autor poświęcił...

Sprawa, którą zna chyba cała Polska, fabuła w swoim głównym wątku nie wnosi nic nowego. Najciekawsze są wywiady na końcu książki z mamą Trynkiewicza, bratem jednego z chłopców i milicjantem. Wniosek jest jeden, rodziny nigdy nie podźwignęły się z traumy, ich los był ciężki i okrutny, co w zestawieniu z losem i warunkami życia Trynkiewicza budzi sprzeciw i oburzenie. Czy warto czytać? Niekoniecznie.

Sprawa, którą zna chyba cała Polska, fabuła w swoim głównym wątku nie wnosi nic nowego. Najciekawsze są wywiady na końcu książki z mamą Trynkiewicza, bratem jednego z chłopców i milicjantem. Wniosek jest jeden, rodziny nigdy nie podźwignęły się z traumy, ich los był ciężki i okrutny, co w zestawieniu z losem i warunkami życia Trynkiewicza budzi sprzeciw i oburzenie. Czy...

Ciekawa, ważna książka, na pewno poszerzy wiedzę czytelnika, który nie spotkał się wcześniej szerzej z tym tematem. Minusem jest kompozycja opowieści, za dużo szczegółów, za mało szerszego kontekstu, przez co ciężko było przez pewne fragmenty przebrnąć

Ciekawa, ważna książka, na pewno poszerzy wiedzę czytelnika, który nie spotkał się wcześniej szerzej z tym tematem. Minusem jest kompozycja opowieści, za dużo szczegółów, za mało szerszego kontekstu, przez co ciężko było przez pewne fragmenty przebrnąć

Genialna i wciągająca! Cztery kobiety, historia, Dolny Śląsk i wilki przeplatają się w tej historii w zaskakujący sposób, ucząc nas, że życie "mimo naszych oczekiwań i pretensji, nigdy nie robi nic innego, prócz mijania" i w zdaniu tym kryje się prawdziwa ulga i nadzieja :)

Genialna i wciągająca! Cztery kobiety, historia, Dolny Śląsk i wilki przeplatają się w tej historii w zaskakujący sposób, ucząc nas, że życie "mimo naszych oczekiwań i pretensji, nigdy nie robi nic innego, prócz mijania" i w zdaniu tym kryje się prawdziwa ulga i nadzieja :)

Jacek Kuroń to fenomenalna postać, symbol lewicy komunistycznej. Dzisiaj zapomniany, chociaż jego poglądy wyprzedziły swoje czasy. Ta książka pozwala odkryć go na nowo. A od fragmentów poświęconych Gai Kuroń po prostu nie można się oderwać, opis ostatnich miesięcy jej życia złamie serce każdemu i mówi więcej o latach 80. niż niejedna rozprawa historyczna

Jacek Kuroń to fenomenalna postać, symbol lewicy komunistycznej. Dzisiaj zapomniany, chociaż jego poglądy wyprzedziły swoje czasy. Ta książka pozwala odkryć go na nowo. A od fragmentów poświęconych Gai Kuroń po prostu nie można się oderwać, opis ostatnich miesięcy jej życia złamie serce każdemu i mówi więcej o latach 80. niż niejedna rozprawa historyczna

Biografia kobiety, której życie i czyny stały się symbolem. Autorka stara się zrozumieć, dlaczego to właśnie Irena Sendler przeszła do historii skoro była jedną z całej sieci kobiet ratujących żydowskie dzieci w czasie wojny. Cała ta książka jest próbą zrozumienia fenomenu i oddzielenia faktów od legend. Warto, ponieważ jest to coś więcej niż biografia.

Biografia kobiety, której życie i czyny stały się symbolem. Autorka stara się zrozumieć, dlaczego to właśnie Irena Sendler przeszła do historii skoro była jedną z całej sieci kobiet ratujących żydowskie dzieci w czasie wojny. Cała ta książka jest próbą zrozumienia fenomenu i oddzielenia faktów od legend. Warto, ponieważ jest to coś więcej niż biografia.

Super zabawna historia. Dobrze skonstruowani bohaterowie. Aż się prosi o kontynuację! :D

Super zabawna historia. Dobrze skonstruowani bohaterowie. Aż się prosi o kontynuację! :D

Tak bardzo chciałam przeczytać tę książkę i tak bardzo się zawiodłam. Czytając opis spodziewałam się niejako wyjaśnienia fenomenu amerykańskiej kultury broni,a otrzymałam reportaż pisany pod tezę. Brakuje choćby rozdziału poświęconego stanowisku drugiej strony i odniesienia się do masakr w szkołach czy aktów terroru. Czytanie tej książki było dla mnie męczarnią, zwłaszcza, że autor ma bardzo ciężki styl i w wielu miejscach miałam problem z utrzymaniem uwagi. Trzy gwiazdki daję za trzy ciekawostki 1. fenomen AR-15: wybierana jest przez młodych chłopców, którzy znają ją z gier komputerowych i kojarzą, jako broń używaną w armii amerykańskiej w czasie wojen z terroryzmem 2. produkcja broni dla Hollywood - ciekawe przybliżenie mało znanego zawodu rusznikarza 3. Ustawa o kontroli broni palnej z 1968 r.była inspirowana hitlerowskimi ustawami o kontroli broni z 1938. Trzy ciekawostki jednak to za mało na 400 stron wywodu. Ponadto przestrzegam - rozdziały o myśliwych - nie dla wrażliwych.

Tak bardzo chciałam przeczytać tę książkę i tak bardzo się zawiodłam. Czytając opis spodziewałam się niejako wyjaśnienia fenomenu amerykańskiej kultury broni,a otrzymałam reportaż pisany pod tezę. Brakuje choćby rozdziału poświęconego stanowisku drugiej strony i odniesienia się do masakr w szkołach czy aktów terroru. Czytanie tej książki było dla mnie męczarnią, zwłaszcza,...

Czy tylko ja po przeczytaniu tej książki mam tak, że oglądając programy publicystyczne lub informacyjne zastanawiam się kto z nich, kto z ludzi występujących, wciąga kreski? Ta książka mnie chyba skaziła, ale wydaje mi się szalenie realistyczna, chociaż daleko mi do tego świata. Super konstrukcja, spinająca fabułę zgrabną klamrą i ten mrok, brud, okrucieństwo, które wchodzą głęboko pod skórę. I zakończenie, które nie rozczarowuje.

Czy tylko ja po przeczytaniu tej książki mam tak, że oglądając programy publicystyczne lub informacyjne zastanawiam się kto z nich, kto z ludzi występujących, wciąga kreski? Ta książka mnie chyba skaziła, ale wydaje mi się szalenie realistyczna, chociaż daleko mi do tego świata. Super konstrukcja, spinająca fabułę zgrabną klamrą i ten mrok, brud, okrucieństwo, które wchodzą...

Jeden z najlepszych reportaży, jakie czytałam w tym roku. Akcja wartka jak w kryminale, jest tajemnica, jest rozwiązanie, ale czy przynosi ono satysfakcję? Na to pytanie każdy czytelnik musi sobie odpowiedzieć sobie sam. Niewątpliwą zaletą tej książki jest też to, że nie daje prostych odpowiedzi, przedstawia racje i argumenty, które pozostają aktualne odkąd istnieje problem. Stawia pytania, spośród wielu warto przytoczyć dwa: Czy człowiek ma prawo bawić się w Boga? Czy ważniejsze jest pragnienie matki czy wola dziecka? Gorąco polecam.

Jeden z najlepszych reportaży, jakie czytałam w tym roku. Akcja wartka jak w kryminale, jest tajemnica, jest rozwiązanie, ale czy przynosi ono satysfakcję? Na to pytanie każdy czytelnik musi sobie odpowiedzieć sobie sam. Niewątpliwą zaletą tej książki jest też to, że nie daje prostych odpowiedzi, przedstawia racje i argumenty, które pozostają aktualne odkąd istnieje...

Przykro mi to napisać, ale ledwo przebrnęłam przez tę pozycję. Zaskoczyło mnie to tym bardziej, że wcześniej czytałam kilka reportaży autorki, a i śląska tematyka nie była mi obca. W tej książce po prostu przytacza ogrom nazwisk i faktów, naprawdę bardzo ciężko się w tym nie pogubić. Wiem, że to nie tego typu pozycja, ale naprawdę brak tu angażującej narracji, albo centralnej postaci, z której perspektywy poznawalibyśmy Giszowiec, z którą moglibyśmy się związać emocjonalnie. Naprawdę nie wiem co mi tu nie zagrało, ale "Czarny ogród" polecam tylko bardzo zainteresowanym tematem, a reszcie stanowczo odradzam.

Przykro mi to napisać, ale ledwo przebrnęłam przez tę pozycję. Zaskoczyło mnie to tym bardziej, że wcześniej czytałam kilka reportaży autorki, a i śląska tematyka nie była mi obca. W tej książce po prostu przytacza ogrom nazwisk i faktów, naprawdę bardzo ciężko się w tym nie pogubić. Wiem, że to nie tego typu pozycja, ale naprawdę brak tu angażującej narracji, albo...

Dziwną formę ma ta książka. Zawiera opis dziesiątek ludzkich historii, streszczonych każda na kilku stronach. No właśnie, streszczonych. Czytając tę książkę miałam bowiem wrażenie, że czytam jakiś suplement bądź streszczenie. Bardzo ogólny opis poszczególnych historii nie pozwala się czytelnikowi do końca utożsamić z bohaterami, autorka jakby zaledwie ślizga się po poszczególnych opowieściach. Na plus zasługuje na pewno dotarcie po 50 latach do bohaterów i opis ich dalszych losów, ale jeżeli ktoś szuka głębszej analizy wpływu przeżyć wojennych na życie byłych więźniów i ich rodzin, to niech lepiej przeczyta "Oskarżam Auschwitz" Grynberga. Tutaj jednak czegoś mi brakuje.

Dziwną formę ma ta książka. Zawiera opis dziesiątek ludzkich historii, streszczonych każda na kilku stronach. No właśnie, streszczonych. Czytając tę książkę miałam bowiem wrażenie, że czytam jakiś suplement bądź streszczenie. Bardzo ogólny opis poszczególnych historii nie pozwala się czytelnikowi do końca utożsamić z bohaterami, autorka jakby zaledwie ślizga się po...

Pierwsze spotkanie ze zjawiskami paranormalnymi i wspomnienia z podstawówki :)

Pierwsze spotkanie ze zjawiskami paranormalnymi i wspomnienia z podstawówki :)