Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku nie myślałam, że książka okaże się taką rewelacją...
Ale czego innego można się spodziewać po Follecie?
Zakochałam się w Vandamie 😍 Nie mogłam się doczekać, co się wydarzy na końcu książki, a jak już ja skończyłam, jestem załamana... Nie wiem, jak mogłam wcześniej bez niej żyć... Na pewno jeszcze do niej wrócę.
Polecam z całego serca. Trzyma w napięciu, dostarcza emocji. Można się naparskać, naprychać. Rewelacja 💕

Na początku nie myślałam, że książka okaże się taką rewelacją...
Ale czego innego można się spodziewać po Follecie?
Zakochałam się w Vandamie 😍 Nie mogłam się doczekać, co się wydarzy na końcu książki, a jak już ja skończyłam, jestem załamana... Nie wiem, jak mogłam wcześniej bez niej żyć... Na pewno jeszcze do niej wrócę.
Polecam z całego serca. Trzyma w napięciu,...

Nie sądziłam, że ta książka będzie mogła stać na równi z pierwszą częścią (wtedy jeszcze duologii) Folletta. "Filary" okazały się rewelacją.
Autor potrafi budować dobre postaci. Caris - silna, niezależna, idąca pod prąd, bystra. Gwenda - wytrwała, niezbyt urodziwa, ale oddana miłości, pełna poświęcenia. Merthin - zdolny, najstarszy syn, a przez ojca najmniej doceniany, nie tak silny jak jego brat, bez zadatków na rycerza, pracowity. Ralph - skłonny do okrucieństwa, mściwy, silny, mozolnie dochodzący do swych celów, ludzki. Według mnie, największym ewenementem tej książki jest to, że Follett nigdy nie ukazuje postaci całkowicie białych albo całkowicie czarnych. Kreuje świat w odcieniach szarości, co sprawia, że wszystko staje się rzeczywiste i można płakać, śmiać się, irytować, złościć razem z bohaterami, którzy wzbudzają sympatię, niekiedy odrazę, współczucie. To jest niesamowite!
Na pewno ta książka na długo zostanie w mojej pamięci i jeszcze nie raz ją przeczytam (choć to cegła, nie czarujmy się) ;)
Natomiast jedynym minusem, jaki mogę wytknąć, jest erotyka. Trochę jej dużo. Momentami aż za dużo, więc jest 9/10 gwiazdek.
Polecam, polecam, polecam~!

Nie sądziłam, że ta książka będzie mogła stać na równi z pierwszą częścią (wtedy jeszcze duologii) Folletta. "Filary" okazały się rewelacją.
Autor potrafi budować dobre postaci. Caris - silna, niezależna, idąca pod prąd, bystra. Gwenda - wytrwała, niezbyt urodziwa, ale oddana miłości, pełna poświęcenia. Merthin - zdolny, najstarszy syn, a przez ojca najmniej doceniany, nie...

Budowa katedry, jako tło do porywających historii, wciągających wątków, było strzałem w dziesiątkę!
Kilka lat temu, kiedy obejrzałam serial, zakochałam się w tej historii. O książce nie miałam pojęcia. Teraz wiem, co straciłam...
Tyle wspaniałych wątków, jakie na ekranie nie zostały pokazane.
Tyle emocji, związanych ze zmaganiem się bohaterów z przeróżnymi trudnościami.
Jeśli kogoś pociąga klimat średniowiecza, to zdecydowanie powinien sięgnąć po tą książkę. A nawet jeśli nie dla cudownego oddania klimatu epoki, to dla barwnych postaci. Można się pośmiać, popłakać, prychnąć z odrazą... Dla każdego coś dobrego!

Budowa katedry, jako tło do porywających historii, wciągających wątków, było strzałem w dziesiątkę!
Kilka lat temu, kiedy obejrzałam serial, zakochałam się w tej historii. O książce nie miałam pojęcia. Teraz wiem, co straciłam...
Tyle wspaniałych wątków, jakie na ekranie nie zostały pokazane.
Tyle emocji, związanych ze zmaganiem się bohaterów z przeróżnymi...

Historie, które zostały opowiedziane w książce, napawają optymizmem i wiarą w to, że ludzkie serca, nawet w obliczu ciężkich przeżyć, chorób, mogą być pełne zaufania i miłości do Boga. A liryczne przerywniki... Na pewno jeszcze nie raz do nich wrócę, bo poruszają w sercu to, co myślałam, że już nie istnieje.

Historie, które zostały opowiedziane w książce, napawają optymizmem i wiarą w to, że ludzkie serca, nawet w obliczu ciężkich przeżyć, chorób, mogą być pełne zaufania i miłości do Boga. A liryczne przerywniki... Na pewno jeszcze nie raz do nich wrócę, bo poruszają w sercu to, co myślałam, że już nie istnieje.