Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako nastolatka przeczytałam trzy pierwsze tomy serii o Wiedźminie, a ostatnimi czasy, po przejściu gry, postanowiłam wrócić do książek i przypomnieć sobie ich treść - czysta przyjemność! Ten język i ten humor... chyba nie ma nic lepszego na poprawienie nastroju, niż powieści Sapkowskiego :D

Jako nastolatka przeczytałam trzy pierwsze tomy serii o Wiedźminie, a ostatnimi czasy, po przejściu gry, postanowiłam wrócić do książek i przypomnieć sobie ich treść - czysta przyjemność! Ten język i ten humor... chyba nie ma nic lepszego na poprawienie nastroju, niż powieści Sapkowskiego :D

Aż wstyd przyznać, że z serii o Harrym Potterze, "Więzień Azkabanu" był pierwszą częścią, którą przeczytałam za młodu - nawet nie pamiętam dlaczego tak było :D A i tak nie przeszkodziło mi to w pokochaniu wszystkich książek i marzeń o tym, aby znaleźć się w Hogwarcie :)
Trzeba przyznać, że pani Rowling posiada niezwykły dar opowiadania. Jej styl jest tak przyjemny w czytaniu - uspokajający, ale i potrafiący sprawić, że serce zabije szybciej na wzmiankę o dementorach czy Voldemorcie... o Syriuszu nie wspominając! :D

Aż wstyd przyznać, że z serii o Harrym Potterze, "Więzień Azkabanu" był pierwszą częścią, którą przeczytałam za młodu - nawet nie pamiętam dlaczego tak było :D A i tak nie przeszkodziło mi to w pokochaniu wszystkich książek i marzeń o tym, aby znaleźć się w Hogwarcie :)
Trzeba przyznać, że pani Rowling posiada niezwykły dar opowiadania. Jej styl jest tak przyjemny w...

Przyznam nie bez odrobiny wstydu, że przygodę z Potterem rozpoczęłam jakieś 10 lat temu od trzeciego tomu, a dopiero teraz, zakupiwszy całą serię w nowych pięknych okładkach, zebrałam się w sobie i przeczytałam pierwszy tom.
Świetne, naprawdę świetne! I wcale nie mówię tego tylko dlatego, że jako fance Harry'ego Pottera uwielbienie przesłania mi rozsądną opinię.
Książka napisana niezwykle przyjemnym, lekkim stylem, który natychmiast wciąga czytelnika - nie zanudza zbyt długimi opisami, czasem wręcz pozostawia lekki niedosyt, jednak pełne humoru wątki zdecydowanie nadrabiają małe zaległości.
Ciekawa jestem czy jest jeszcze ktoś ze starszych czytelników (takich 20+ chociaż), którzy - mimo zainteresowania literaturą fantasy i temu bliskich - nie przeczytali Harry'ego. Jeśli tak jest, to szczerze polecam :D

Przyznam nie bez odrobiny wstydu, że przygodę z Potterem rozpoczęłam jakieś 10 lat temu od trzeciego tomu, a dopiero teraz, zakupiwszy całą serię w nowych pięknych okładkach, zebrałam się w sobie i przeczytałam pierwszy tom.
Świetne, naprawdę świetne! I wcale nie mówię tego tylko dlatego, że jako fance Harry'ego Pottera uwielbienie przesłania mi rozsądną opinię.
Książka...

Sama nie mogłam uwierzyć, że 3/4 książki w jeden dzień pochłonęłam, wprost oderwać się nie można :D Seria o Harry'm Potterze to chyba najlepszy dowód na to, że książka, nawet jeśli teoretycznie przeznaczona jest dla dzieci i młodzieży, również i dorosłych może cieszyć, bawić, a przede wszystkim wzruszyć.

Sama nie mogłam uwierzyć, że 3/4 książki w jeden dzień pochłonęłam, wprost oderwać się nie można :D Seria o Harry'm Potterze to chyba najlepszy dowód na to, że książka, nawet jeśli teoretycznie przeznaczona jest dla dzieci i młodzieży, również i dorosłych może cieszyć, bawić, a przede wszystkim wzruszyć.

Kiedy czytałam tę powieść jako młoda jeszcze nastolatka, byłam nią mocno zafascynowana, teraz zaś zastanawiam się dlaczego? Oczywiście, nie mówię, że jest zła, co to to nie!
"Pedagog" był pierwszą książką o homoseksualistach, po którą zdecydowałam się sięgnąć. Wybór dość odważny, ponieważ zawierający liczne sceny przemocy i BDSM (choć o ile dobrze pamiętam, jeśli chodzi o seks, scena była jedna - gwałtowna i bardzo krótka). Warto jednak zwrócić uwagę na profile psychologiczne obu postaci - Sergiusza oraz Alexa.
Mamy tutaj do czynienia z młodym pedagogiem, nauczycielem o sporych ambicjach, borykającym się jednak z pewnym wstydliwym problemem w postaci matki-alkoholiczki. Z drugiej zaś strony mamy zdolnego ucznia, Alexa - wychowanka z dobrej rodziny, bogatego, o świetlanej przyszłości, ale mimo to niezbyt szczęśliwego. Chłopak wyczuwa bowiem, że coś w jego życiu nie tak, czegoś mu brakuje.
Szybko okazuje się, że to "coś" to w rzeczywistości... ból. Ale nie taki, o jakim myślą emo - chodzi o ból niemal intymny, bardzo osobisty, zawierający w sobie nie tylko zwykłą przemoc, ale również pewne uczucie. Czy chodzi o miłość? Nie do końca. Chodzi tu raczej o coś, co przyjdzie nam na myśl dopiero podczas czytania tej powieści. Dopiero kiedy Alex dostaje to, czego tak skrycie i nieświadomie do tej pory pragnął - i dostanie to od Sergiusza - chłopak zrozumie swoje prawdziwe ja.
"Pedagog" to powieść przede wszystkim o dorastaniu i akceptowaniu samego siebie, o wędrówce przedstawionej na przykładzie Alexa, który pragnie być bity, poniżany, zrównywany z ziemią, ale również akceptowany za to wśród innych.

Kiedy czytałam tę powieść jako młoda jeszcze nastolatka, byłam nią mocno zafascynowana, teraz zaś zastanawiam się dlaczego? Oczywiście, nie mówię, że jest zła, co to to nie!
"Pedagog" był pierwszą książką o homoseksualistach, po którą zdecydowałam się sięgnąć. Wybór dość odważny, ponieważ zawierający liczne sceny przemocy i BDSM (choć o ile dobrze pamiętam, jeśli chodzi o...