Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziwna książka. Czytałam ją z pewnym przymusem. Na początku dość mnie nudziła, a potem wciągnęła. I do końca nie rozumiałam dlaczego istnieje zasada, że policjant nie może być partnerem dziennikarki. Pierwszy raz z czymś się spotkałam.A zakończenie dość zaskakuje.

Dziwna książka. Czytałam ją z pewnym przymusem. Na początku dość mnie nudziła, a potem wciągnęła. I do końca nie rozumiałam dlaczego istnieje zasada, że policjant nie może być partnerem dziennikarki. Pierwszy raz z czymś się spotkałam.A zakończenie dość zaskakuje.

Książka początkowo nie podobała mi się. Jednak w czasie jej czytania akcja mnie zaintrygowała. Zachowanie odnalezionego chłopca było przerażające i wskazywało na wiele rozwiązań. Wszystko skończyło się sielankowo i odrobinę niezgodnie z moimi oczekiwaniami. Trochę jego infantylność mnie zniesmaczyła. Mimo wszystko podobała mi się.

Książka początkowo nie podobała mi się. Jednak w czasie jej czytania akcja mnie zaintrygowała. Zachowanie odnalezionego chłopca było przerażające i wskazywało na wiele rozwiązań. Wszystko skończyło się sielankowo i odrobinę niezgodnie z moimi oczekiwaniami. Trochę jego infantylność mnie zniesmaczyła. Mimo wszystko podobała mi się.

Książka napisana jest takim stylem literackim (strasznie rozwleczone i okraszone ozdobnikami zdania), który powoduje, iż trudno jest się skupić na treści. To mi najbardziej przeszkadzało w jej czytaniu. Akcja ciekawa, pełna szczegółów (czasem trudnych do zapamiętania). To mi się podobało. Zakończenie wydaje się być trochę na ciąganie. Demoniczna jest postać Wandy. Ciekawy jest także wątek faszerowanego lekami chłopca. Ogólnie daję mocne siedem.

Książka napisana jest takim stylem literackim (strasznie rozwleczone i okraszone ozdobnikami zdania), który powoduje, iż trudno jest się skupić na treści. To mi najbardziej przeszkadzało w jej czytaniu. Akcja ciekawa, pełna szczegółów (czasem trudnych do zapamiętania). To mi się podobało. Zakończenie wydaje się być trochę na ciąganie. Demoniczna jest postać Wandy. Ciekawy...

Podobała mi się ta książka. Od samego początku trzymała w napięciu. Do samego końca nie można było przewidzieć ostatecznego rozstrzygnięcia. Zaraz sprawdzę w katalogu biblioteki czy są inne pozycje tej autorki.

Podobała mi się ta książka. Od samego początku trzymała w napięciu. Do samego końca nie można było przewidzieć ostatecznego rozstrzygnięcia. Zaraz sprawdzę w katalogu biblioteki czy są inne pozycje tej autorki.

Nie za bardzo rozumiem takie zachwyty nad tą książką. Mnie osobiście nie bardzo się podobała. Niezbyt rozumiałam intencje bohaterów, dużo niepotrzebnej makabry, zbyt skomplikowana i nadęta intryga. Ogólnie dwa. Przeczytałam z musu.

Nie za bardzo rozumiem takie zachwyty nad tą książką. Mnie osobiście nie bardzo się podobała. Niezbyt rozumiałam intencje bohaterów, dużo niepotrzebnej makabry, zbyt skomplikowana i nadęta intryga. Ogólnie dwa. Przeczytałam z musu.

Książka napisana z pewnym patosem. Bardzo nie podobał mi się jej styl literacki. Postaci denerwujące, zwłaszcza snująca dziwne przemyślenia, główna bohaterka. Jedyne co było interesujące, to niespodziewane zakończenie. I dlatego zamiast jedynki daję aż trzy punkty tej pozycji.

Książka napisana z pewnym patosem. Bardzo nie podobał mi się jej styl literacki. Postaci denerwujące, zwłaszcza snująca dziwne przemyślenia, główna bohaterka. Jedyne co było interesujące, to niespodziewane zakończenie. I dlatego zamiast jedynki daję aż trzy punkty tej pozycji.

Bardzo podobała mi się ta książka. Cały czas trzymała mnie w napięciu. Do końca nie było wiadomo kto jest sprawcą i jak faktycznie przebiegło całe zdarzenie. Co więcej mogę napisać? Nie chcę tworzyć spojleru. Każdy może przeczytać i ocenić sam ;)

Bardzo podobała mi się ta książka. Cały czas trzymała mnie w napięciu. Do końca nie było wiadomo kto jest sprawcą i jak faktycznie przebiegło całe zdarzenie. Co więcej mogę napisać? Nie chcę tworzyć spojleru. Każdy może przeczytać i ocenić sam ;)

Nie wiem czemu tak niskie oceny. Mnie się podobała. Taka inna od modnych thrillerów. Ciekawe zakończenie, długo trzyma w napięciu, interesujące sylwetki bohaterów.

Nie wiem czemu tak niskie oceny. Mnie się podobała. Taka inna od modnych thrillerów. Ciekawe zakończenie, długo trzyma w napięciu, interesujące sylwetki bohaterów.

Książka ta początkowo bardzo mi się podobała. Ciekawie zarysowane profile głównych bohaterów, niespodziewane zwroty akcji, interesujące i zaskakujące wydarzenia. Jednak zakończenie niezwykle mnie zawiodło. Wydało mi się mdłe i wydumane. Dlatego też daję tylko pięć.

Książka ta początkowo bardzo mi się podobała. Ciekawie zarysowane profile głównych bohaterów, niespodziewane zwroty akcji, interesujące i zaskakujące wydarzenia. Jednak zakończenie niezwykle mnie zawiodło. Wydało mi się mdłe i wydumane. Dlatego też daję tylko pięć.

Właśnie napisałam opinię o książce i chyba jej nie zapisałam. Ehhh. Generalnie czytając inne opinie czytelników dowiedziałam się, że jest to kolejny tom serii. Przyznam, że żadnego wcześniej nie czytałam. Lubię TESS GERRITSEN i jej seriale medyczne. Ten tak bardzo medyczny nie jest. Czekałam na tą książkę przez miesiąc w bibliotece. Ale taki sobie thriller. Da się przełknąć.

Właśnie napisałam opinię o książce i chyba jej nie zapisałam. Ehhh. Generalnie czytając inne opinie czytelników dowiedziałam się, że jest to kolejny tom serii. Przyznam, że żadnego wcześniej nie czytałam. Lubię TESS GERRITSEN i jej seriale medyczne. Ten tak bardzo medyczny nie jest. Czekałam na tą książkę przez miesiąc w bibliotece. Ale taki sobie thriller. Da się przełknąć.

Książkę tą przeczytałam na siłę i z nudów. Według mnie akcja strasznie naiwna i naciągana. Rozwiązanie wymuszone i wydumane. Postaci płaskie i pozbawione głębszych emocji. Jednym słowem porażka. I chyba już to kiedyś czytałam. Coś mi tak świta.

Książkę tą przeczytałam na siłę i z nudów. Według mnie akcja strasznie naiwna i naciągana. Rozwiązanie wymuszone i wydumane. Postaci płaskie i pozbawione głębszych emocji. Jednym słowem porażka. I chyba już to kiedyś czytałam. Coś mi tak świta.

Ciekawa, przystępnie napisana opowiastka. Niestety, nie wiele pamiętam z pierwszej części o dzieciństwie Gwendy. Ale jakoś dałam radę. Autor pisze w stylu Kinga, bardzo. Jestem ciekawa jego innych opowieści, ale niestety nie są dostępne w języku polskim.

Ciekawa, przystępnie napisana opowiastka. Niestety, nie wiele pamiętam z pierwszej części o dzieciństwie Gwendy. Ale jakoś dałam radę. Autor pisze w stylu Kinga, bardzo. Jestem ciekawa jego innych opowieści, ale niestety nie są dostępne w języku polskim.

Wypożyczyłam zamiast książki audiobooka. Nie byłam zadowolona. Czytał miły pan Rozenek, ale myśli wciąż mi uciekały gdzie indziej. Nie byłam w stanie się skupić. Widocznie książka mówiona nie dla mnie. Cóż, bywa. Treść znośna.

Wypożyczyłam zamiast książki audiobooka. Nie byłam zadowolona. Czytał miły pan Rozenek, ale myśli wciąż mi uciekały gdzie indziej. Nie byłam w stanie się skupić. Widocznie książka mówiona nie dla mnie. Cóż, bywa. Treść znośna.

Wbrew pozostałym opiniom, podobała mi się ta książka. Lubię autentyczne opisy zbrodni. Nie były to może zbyt szokujące przypadki, ale dość ciekawe. Ponadto narracja autorki też mi odpowiadała. Tylko epilog był odrobinę miałki. Lektura jest w dużej mierze autobiograficzna. To także wpływa, moim skromnym zdaniem, na pozytywną opinię.

Wbrew pozostałym opiniom, podobała mi się ta książka. Lubię autentyczne opisy zbrodni. Nie były to może zbyt szokujące przypadki, ale dość ciekawe. Ponadto narracja autorki też mi odpowiadała. Tylko epilog był odrobinę miałki. Lektura jest w dużej mierze autobiograficzna. To także wpływa, moim skromnym zdaniem, na pozytywną opinię.

Sądziłam, że będzie to jakaś ckliwa historyjka. Wskazywała na to okładka i tytuł. Okazuje się jednak być ciekawie napisaną powieścią obyczajową z kryminalnym wątkiem. Interesująco nakreślone charaktery postaci. Język i opisy, którymi posługuje się autor są trochę trudne i żmudne w odbiorze. I dziwiły mnie motywy postępowania niektórych osób. Ogólnie mi się podobało.

Sądziłam, że będzie to jakaś ckliwa historyjka. Wskazywała na to okładka i tytuł. Okazuje się jednak być ciekawie napisaną powieścią obyczajową z kryminalnym wątkiem. Interesująco nakreślone charaktery postaci. Język i opisy, którymi posługuje się autor są trochę trudne i żmudne w odbiorze. I dziwiły mnie motywy postępowania niektórych osób. Ogólnie mi się podobało.

Zaczyna się ciekawie. Potem akcja zwalnia i na koniec znowu przyspiesza. Książka średnio interesująco napisana. Pomysł wydaje się być intrygujący, ale forma podania treści już nie koniecznie.

Zaczyna się ciekawie. Potem akcja zwalnia i na koniec znowu przyspiesza. Książka średnio interesująco napisana. Pomysł wydaje się być intrygujący, ale forma podania treści już nie koniecznie.

Ostatnia, najnowsza część cyklu. Inna niż pozostałe. Nawiązująca do ataków terrorystycznych, które miały miejsce w niedawnej przeszłości. No i najważniejsze. Wyjaśnia się zagadka: kim jest Assad. Jak mogę ją ocenić na tle całego cyklu? Mocne sześć. Nie najgorsza, i nie najlepsza.

Ostatnia, najnowsza część cyklu. Inna niż pozostałe. Nawiązująca do ataków terrorystycznych, które miały miejsce w niedawnej przeszłości. No i najważniejsze. Wyjaśnia się zagadka: kim jest Assad. Jak mogę ją ocenić na tle całego cyklu? Mocne sześć. Nie najgorsza, i nie najlepsza.

Dość ciekawy pomysł na kryminalne since fiction. Książka w miarę mi się podobała. Nie rozumiem tylko czemu monosi byli niższą kastą. Przecież pamiętali tylko o jeden dzień krócej niż duosi. Nie postarałam się z tą opinią, ale jakoś lektura nie wywarła na mnie większego wrażenia.

Dość ciekawy pomysł na kryminalne since fiction. Książka w miarę mi się podobała. Nie rozumiem tylko czemu monosi byli niższą kastą. Przecież pamiętali tylko o jeden dzień krócej niż duosi. Nie postarałam się z tą opinią, ale jakoś lektura nie wywarła na mnie większego wrażenia.

Ciekawa lektura. Przedstawia rozwój dziecka poddanego traumatycznym doświadczeniom ze strony najbliższych i późniejsze tego konsekwencje. Napięcie rośnie powoli. Adopcyjni rodzice przeżywają chwile grozy oraz liczne wzloty i upadki w trakcie wspólnego życia z pokrzywdzoną przez los córeczką. Do tego momentu książka niezmiernie mnie wciągnęła. Dałabym jej nawet dziewięć punktów na dziesięć. Jednak zakończenie wszystko psuje. Zniechęciło mnie wręcz do samej książki. Dlatego daję jedynie sześć.

Ciekawa lektura. Przedstawia rozwój dziecka poddanego traumatycznym doświadczeniom ze strony najbliższych i późniejsze tego konsekwencje. Napięcie rośnie powoli. Adopcyjni rodzice przeżywają chwile grozy oraz liczne wzloty i upadki w trakcie wspólnego życia z pokrzywdzoną przez los córeczką. Do tego momentu książka niezmiernie mnie wciągnęła. Dałabym jej nawet dziewięć...